تغذیه ورزشی و تندرستی
فاطمه کاظمی نسب
چکیده
هدف: تمرینات ورزشی و رژیمهای گیاهخواری به عنوان یک روش مناسب و غیر دارویی برای بهبود سبک زندگی و کاهش بیماریهای متابولیک از جمله بیماری دیابت و سندرم متابولیک پذیرفته شده اند. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر تمرین هوازی و رژیم گیاهخواری بر فاکتورهای مقاومت به انسولین بود.روش پژوهش: جستجوی سیستماتیک در پایگاههای اطلاعاتی PubMed، Web of Science، ...
بیشتر
هدف: تمرینات ورزشی و رژیمهای گیاهخواری به عنوان یک روش مناسب و غیر دارویی برای بهبود سبک زندگی و کاهش بیماریهای متابولیک از جمله بیماری دیابت و سندرم متابولیک پذیرفته شده اند. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر تمرین هوازی و رژیم گیاهخواری بر فاکتورهای مقاومت به انسولین بود.روش پژوهش: جستجوی سیستماتیک در پایگاههای اطلاعاتی PubMed، Web of Science، SID، Magiran و Google scholar برای مقالات منتشر شده به زبان انگلیسی تا فوریه سال 2022 انجام شد. فراتحلیل برای بررسی اثر ترکیبی تمرین هوازی و رژیم گیاهخواری بر فاکتورهای مقاومت به انسولین (گلوکز و انسولین ناشتا و HOMA-IR) انجام شد. تفاوت میانگین استاندارد شده (SMD) ، تفاوت میانگین وزنی (WMD) و فاصله اطمینان 95 درصد (CI) با استفاده از مدل اثر تصادفی و مدل اثر ثابت محاسبه شد. همچنین، برای تعیین ناهمگونی از آزمون I2 و برای بررسی سوگیری انتشار از آزمون فونل پلات و تست Egger در سطح معنی-داری 1/0 استفاده شد.یافتهها: نتایج 29 مطالعه با 10019 آزمودنی نشان داد که تمرین هوازی و رژیم گیاهخواری سبب کاهش معنادار وزن بدن ]001/0P= ،(27/6- الی 72/2-) 49/4-=[WMD، گلوکز ناشتا سرمی ]001/0P= ،(65/0- الی 27/0-) 46/0-=[SMD، انسولین ناشتا ]001/0P= ،(52/0- الی 32/0-) 42/0-= [SMDو HOMA-IR ]001/0P= ،(97/0- الی 49/0-) 73/0-= [WMDمیشود. نتیجهگیری: یافتههای فراتحلیل حاضر نقش مهم تمرین ورزشی و رژیم گیاهخواری در بهبود مقاومت به انسولین را نشان میدهد. به طوریکه، تمرین هوازی و رژیم گیاهخواری به عنوان یک راهکار غیردارویی برای کاهش انسولین و گلوکز ناشتا برای بزرگسالان پیشنهاد میشود.
عباسعلی گائینی؛ نسرین رمضانی؛ لیلا شفیعی نیک
چکیده
هدف: گیرنده ایکس آلفا در متابولیسم گلوکز نقش دارد. از طرف دیگر، انتقال گلوکز در کبد توسط انتقال دهنده شماره 2 گلوکز انجام می شود. بنابراین این پژوهش با هدف بررسی تغییرات بیان ژن های گیرنده ایکس آلفا، انتقال دهنده شماره 2 گلوکز کبدی و شاخص مقاومت به انسولین پس از 8 هفته تمرین هوازی در موش های صحرایی نر دیابتی نوع2 طراحی شد. روششناسی: هجده ...
بیشتر
هدف: گیرنده ایکس آلفا در متابولیسم گلوکز نقش دارد. از طرف دیگر، انتقال گلوکز در کبد توسط انتقال دهنده شماره 2 گلوکز انجام می شود. بنابراین این پژوهش با هدف بررسی تغییرات بیان ژن های گیرنده ایکس آلفا، انتقال دهنده شماره 2 گلوکز کبدی و شاخص مقاومت به انسولین پس از 8 هفته تمرین هوازی در موش های صحرایی نر دیابتی نوع2 طراحی شد. روششناسی: هجده سر موش صحرایی نر 8 هفته ای (با میانگین و انحراف معیار وزنی 1/13±6/233 گرم) به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. موش ها با استفاده از داروی نیکوتین آمید و استرپتوزوتوسین دیابتی شدند. پنج روز پس از تزریق، تست دیابت با نوار قند خون انجام شد. موش های با سطح گلوکز 126-400میلی گرم/ دسی لیتر به عنوان نمونه انتخاب شدند. موش ها در دو گروه کنترل و تمرین قرار گرفتند. برنامه تمرینی 8 هفته ای شامل دویدن با سرعت 10-25 متر/دقیقه، شیب 5%، به مدت 15-40 دقیقه و 5 جلسه در هفته بود. یافتهها: القای دیابت باعث افزایش وزن(001/0p=) موش ها شد. وزن عضله نعلی(001/0p=) و مقادیر هموگلوبین گلیکوزیله(000/0p=) در گروه تمرین بطور معنادار بیشتر و مقادیر گلوکز(0001/0p=)، انسولین(002/0p=) و شاخص مقاومت انسولینی(002/0p=) در گروه تمرین بطور معناداری کم تر بود. تفاوت معناداری در بیان ژن های انتقال دهنده گلوکز و گیرنده ایکس آلفا بین دو گروه پس از مداخله تمرینی مشاهده نشد. نتیجهگیری: به نظر می رسد 8 هفته تمرین هوازی با شدت 60-80 درصد VO2max می تواند تغییرات متابولیکی مثبت در موش های دیابتی نوع2 ایجاد کند اما در بیان ژن های انتقال دهنده گلوکز و گیرنده ایکس آلفا کبدی تغییری ایجاد نمی کند.
عابدین خسروی؛ رزیتا فتحی؛ معصومه باقرسلیمی؛ علی رسولی
چکیده
هدف: پروتئین شبه آنژیوپروتئین 8 یک عامل گردشی منتج از هپاتوسیتها است که سطوح تریگلیسریدهای پلاسما را تنظیم میکند. هدف از تحقیق حاضر بررسی پاسخ سطوح پلاسمایی پروتئین شبه آنژیوپوئیتین 8 (ANGPTL8) به فعالیت ورزشی حاد در مردان جوان فعال میباشد.
روششناسی: یازده مرد جوان سالم و فعال (سن 63/3±00/24 سال، شاخص توده بدنی 00/2±98/22 کیلوگرم ...
بیشتر
هدف: پروتئین شبه آنژیوپروتئین 8 یک عامل گردشی منتج از هپاتوسیتها است که سطوح تریگلیسریدهای پلاسما را تنظیم میکند. هدف از تحقیق حاضر بررسی پاسخ سطوح پلاسمایی پروتئین شبه آنژیوپوئیتین 8 (ANGPTL8) به فعالیت ورزشی حاد در مردان جوان فعال میباشد.
روششناسی: یازده مرد جوان سالم و فعال (سن 63/3±00/24 سال، شاخص توده بدنی 00/2±98/22 کیلوگرم بر متر مربع) در این مطالعه شرکت نمودند. فعالیت ورزشی حاد شامل 2 سری (10 ثانیه×6) رکاب زدن سرعتی با حداکثر تلاش و 10 دقیقه استراحت فعال (رکاب زدن با شدت 75-65 درصد حداکثر ضربان قلب) بود. نمونه های خونی در حالت ناشتا، پیش از فعالیت ورزشی (30 دقیقه بعد از صرف صبحانه ~365 کیلوکالری)، بلافاصله، 15، 30 و 45 دقیقه بعد از فعالیت ورزشی برای ارزیابی متغیرهای سرمی، جمع آوری شد. از تجزیه و تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی برای بررسی تغییرات متغیرها در بازه های زمانی مختلف، و از ضریب همبستگی پیرسون برای بررسی ارتباط بین متغیرها استفاده شد.
یافتهها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد سطوح ANGPTL8، گلوکز، انسولین، لاکتات، TG و LDL-C در دورههای زمانی اندازهگیری شده در این پژوهش تغییر معنیداری کرده است (05/0>p). در حالت ناشتا، 30 دقیقه پس از صرف صبحانه (قبل از انجام فعالیت ورزشی) و بلافاصله پس از فعالیت ورزشی، ارتباط معنی داری بین سطوح ANGPTL8 و سطوح گلوکز، انسولین، لاکتات، TG، TC، HDL-C و LDL-C یافت نشد. همچنین هیج ارتباطی بین ANGPTL8 و وزن، BMI و درصد چربی بدن یافت نشد (05/0p>).
نتیجهگیری: با توجه به نتایج تحقیق حاضر، فعالیت ورزشی از نوع حاد و کوتاه مدت منجر به تغییرات معنیدار در سطوح ANGPTL8 شد. از طرفی، عدم ارتباط معنیدار بین ANGPTL8 و ترکیب بدن می تواند به نوع آزمودنیها مرتبط باشد.