امیرعباس منظمی؛ زینب محمدی؛ رحمان سوری
دوره 5، شماره 1 ، خرداد 1394، ، صفحه 69-80
چکیده
هدف: هدف مطالعه حاضر تعیین اثر زمان برگزاری مسابقه کونگفو در روز بر میزان هماچوری ، پروتئینوری و زمان بازگشت به حالت اولیه در مردان کونگفو کار بود. روششناسی: بدین منظور 28 نفر از مردان کونگفو کار با سابقه 8 سال تمرین بهصورت تصادفی انتخاب و در دو گروه صبح و عصر قرار گرفتند. از هر دو گروه 30دقیقه قبل از مسابقه ،60دقیقه،8 و24 ساعت ...
بیشتر
هدف: هدف مطالعه حاضر تعیین اثر زمان برگزاری مسابقه کونگفو در روز بر میزان هماچوری ، پروتئینوری و زمان بازگشت به حالت اولیه در مردان کونگفو کار بود. روششناسی: بدین منظور 28 نفر از مردان کونگفو کار با سابقه 8 سال تمرین بهصورت تصادفی انتخاب و در دو گروه صبح و عصر قرار گرفتند. از هر دو گروه 30دقیقه قبل از مسابقه ،60دقیقه،8 و24 ساعت بعد از مسابقه با استفاده از نوار آنالیز ادراری جهت اندازهگیری هماچوری و پروتئینوری، نمونههای ادراری گرفته شد. جهت تعیین تفاوت بین متغیرها از روشهای آماری تحلیل واریانس یکطرفه با اندازهگیریهای مکرر،t- همبسته وt- مستقل در سطح معنیداری 05/0 استفاده گردید. یافتهها: نتایج نشان داد که بین میزان هماچوری در دو نوبت صبح و عصر تفاوت معنیداری وجود ندارد. نتایج همچنین نشان داد که تنها بین میزان پروتئینوری دو گروه صبح و عصر در زمان 8ساعت بازگشت به حالت اولیه تفاوت وجود دارد(05/0>P) و در زمانهای60دقیقه، 8 و24 ساعت بازگشت به حالت اولیه در میزان هماچوری تفاوت معنیداری وجود ندارد. نتیجهگیری: نتایج تحقیق نشان داد که زمان ریکاوری، هماچوری و پروتئینوری در نوبت عصر سریعتر از نوبت صبح اتفاق میافتد و در نتیجه انجام مسابقات در نوبت صبح به استراتژیهای کارآمد ریکاوری نیازمند است.
وحید ساری صراف؛ ذکیه توکلی؛ رامین امیر ساسان
دوره 2، شماره 2 ، تیر 1391، ، صفحه 101-112
چکیده
چکیده
هدف: هدف این پژوهش بررسی تاثیر زمان روز (صبح و عصر) فعالیت ورزشی بر پاسخهای حاد ایمونوگلوبولین A، کورتیزول و αآمیلاز بزاقی و پروتئین تام در دختران شناگر باشگاهی بود.
روش پژوهش: بدین منظور 14 شناگر دختر (سن: 33/1±13، وزن: 75/4±48 کیلوگرم، قد:90/5±152سانتیمتر و حداکثر اکسیژن مصرفی: 96/3±92/45 میلیلیتر بر کیلوگرم بر دقیقه) برای شرکت در این ...
بیشتر
چکیده
هدف: هدف این پژوهش بررسی تاثیر زمان روز (صبح و عصر) فعالیت ورزشی بر پاسخهای حاد ایمونوگلوبولین A، کورتیزول و αآمیلاز بزاقی و پروتئین تام در دختران شناگر باشگاهی بود.
روش پژوهش: بدین منظور 14 شناگر دختر (سن: 33/1±13، وزن: 75/4±48 کیلوگرم، قد:90/5±152سانتیمتر و حداکثر اکسیژن مصرفی: 96/3±92/45 میلیلیتر بر کیلوگرم بر دقیقه) برای شرکت در این مطالعه داوطلب شدند. هر آزمودنی در دو آزمون که شامل 200×10 متر شنای زیر بیشینه با 80 درصد بهترین زمان تمرینی آن ها و یک دقیقه استراحت بین هر 200 متر شنا بود، شرکت کرد. آزمون اول ساعت 00/18 و آزمون دوم با فاصلۀ 3 روز در ساعت 00/8 اجرا شد. نمونههای بزاقی تحریک نشده دو روز قبل، بلافاصله، یک و 24 ساعت بعد از آزمون جمعآوری شد.
یافته ها: نتایج تحقیق با استفاده از تحلیل واریانس دو عامله با اندازهگیریهای مکرر نشان داد که ایمونوگلوبولین A، کورتیزول، بزاقی و پروتئین تام از چرخۀ شبانهروزی برخوردار بوده (05/0>P) و متاثر از زمان روز میباشند. آزمون شنا نیز، باعث تغییرات معنیداری در میزان کورتیزول، αآمیلاز بزاقی و پروتئین تام گردید (05/0>P)؛ ولی تغییری در مقادیر ایمونوگلوبولین A بعد از فعالیت مشاهده نشد (05/0>P). یافتههای این پژوهش نشان داد که تعامل زمان روز (صبح و عصر) و فعالیت ورزشی بر پاسخ αآمیلاز معنیدار است (05/0>P).
نتیجه گیری: یافتهها نشان میدهند که تغییرات شبانهروزی معنیداری در مولفههای اندازهگیری شده قبل از فعالیت وجود دارد. همچنین فعالیت تاثیر معنیداری بر پاسخ حاد این مولفهها غیر از غلظت ایمونوگلوبولین A میگذارد و آلفا آمیلاز بهطور معنیداری از تعامل زمان روز (صبح و عصر) و فعالیت ورزشی برخوردار میباشد.
واژگان کلیدی: زمان روز، ایمونوگلوبولین A، کورتیزول، αآمیلاز، پروتئین تام بزاقی