فعالیت بدنی و تندرستی
علیرضا پاآهو؛ وحید تادیبی؛ ناصر بهپور
چکیده
آترواسکلروز یک بیماری مزمن است که نخستین مرحله‌های آن می‌تواند از دوره کودکی آغاز شوند. چاقی از عوامل عمده خطر بیماری آترواسکلروز است که در حال تبدیل شدن به اپیدمی است. افزایش شیوع چاقی موجب تمرکز بیشتر بر رابطه چاقی با آترواسکلروز شده است و اگرچه ارتباط چاقی با بیماری آترواسکلروز به‌طور گسترده‌ای گزارش شده است، اما سازوکارهای ...
بیشتر
آترواسکلروز یک بیماری مزمن است که نخستین مرحله‌های آن می‌تواند از دوره کودکی آغاز شوند. چاقی از عوامل عمده خطر بیماری آترواسکلروز است که در حال تبدیل شدن به اپیدمی است. افزایش شیوع چاقی موجب تمرکز بیشتر بر رابطه چاقی با آترواسکلروز شده است و اگرچه ارتباط چاقی با بیماری آترواسکلروز به‌طور گسترده‌ای گزارش شده است، اما سازوکارهای بالقوه آن هنوز نیاز به توضیح بیشتری دارند. سالوسین‌ها دسته جدیدی از پپتیدهای زیست فعال هستند که نقش مهمی به‌عنوان تنظیم کننده‌های درون‌زاد فرایند آترواسکلروز بازی می‌کنند. چاقی با یک پاسخ التهابی مزمن همراه است که به‌واسطه تولید غیرطبیعی آدیپوکین و فعال شدن بعضی از مسیرهای سیگنالینگ پیش‌التهابی مشخص می‌شود. مطالعات گذشته نشان داده‌اند که فرایند التهابی با چاقی و بیماری‌های قلبی-عروقی، از جمله آترواسکلروز رابطه علت و معلول دارند. همچنین، اختلال اندوتلیال شریانی یک اختلال اولیه در فرآیند آترواسکلروز است و وجود این اختلال در کودکان چاق به‌طورگسترده گزارش شده است. مهم‌ترین عامل بالقوه‌ای که چاقی، وضعیت‌های التهابی و اختلال اندوتلیالی را به دنبال خواهد داشت، بی‌تحرکی است. از سوی دیگر، فعالیت بدنی سودمندی‌های سلامت گسترده‌ای دارد و به عنوان عامل مهمی در پیشگیری اولیه و ثانویه از بیماری‌های قلبی-عروقی در نظر گرفته می‌شود. بنابراین، پژوهش حاضر به‌دنبال بررسی نقش فعالیت بدنی در بهبود تنظیم کننده‌های درون‌زاد آترواسکلروزی در کودکان چاق و بی‌تحرک است.
معصومه کاظمی؛ سید محمد مرندی؛ احمد موحیان عطار؛ حسین محمدیان؛ حمیدرضا شریفی جبلی
دوره 5، شماره 1 ، خرداد 1394، ، صفحه 1-9
چکیده
هدف: : هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر مکمل دهی ال-آرژنین بر تغییرات استرس اکسیداتیو-نیتروزاتیو احتمالی ناشی از فعالیت ورزشی حاد در کبد موش بود. روش‌شناسی: 32 سر موش صحرایی نر با وزن تقریبی ( g210-160) به‌صورت تصادفی به چهار گروه کنترل، ورزش حاد (E)، مکمل ال- آرژنین (Arg) و ورزش حاد+مکمل ال-آرژنین (E+Arg)، تقسیم شد. ال- آرژنین به میزان 02/0 رژیم غذایی به ...
بیشتر
هدف: : هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر مکمل دهی ال-آرژنین بر تغییرات استرس اکسیداتیو-نیتروزاتیو احتمالی ناشی از فعالیت ورزشی حاد در کبد موش بود. روش‌شناسی: 32 سر موش صحرایی نر با وزن تقریبی ( g210-160) به‌صورت تصادفی به چهار گروه کنترل، ورزش حاد (E)، مکمل ال- آرژنین (Arg) و ورزش حاد+مکمل ال-آرژنین (E+Arg)، تقسیم شد. ال- آرژنین به میزان 02/0 رژیم غذایی به دو گروه Arg و E+Arg طی 30 روز گاواژ شد. برای اعمال فعالیت ورزشی حاد دو گروه E و E+Arg با سرعت 16-26متر بر ثانیه، به مدت 1 ساعت و یا تا رسیدن به واماندگی بر روی تردمیل مخصوص دویدند. بافت‌برداری 1 ساعت پس از فعالیت ورزشی حاد صورت گرفت. جهت محاسبة نسبت اکسیدان-آنتی اکسیدان، وضعیت اکسیدانی تام و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی تام، به ترتیب با روش‌های FRAP وFOX-1 اندازه‌گیری شد. میزان نیتریک اکساید از روش گریس اندازه‌گیری شد. برای مقایسه میانگینها آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه (ANOVA) استفاده شد. یافته‌ها: میانگین بالانس اکسیدان/آنتی‌اکسیدان گروه‌های کنترل،ورزش حاد، مکمل، مکمل + ورزش حاد به ترتیب 49/4±65/3، 12/0±91/0، 04/0±92/0 و 09/0±91/0 به‌دست‌آمده است. با وجود بیشتر بودن میانگین گروه کنترل نسبت به گروه‌های دیگر، ولی نتایج تحلیل واریانس نشان میدهد این تفاوت معنی‌دار نیست. همچنین میزان نیتریک اکساید موشهای گروه کنترل با میانگین 31/6±01/9 از سه گروه دیگر بیشتر است، اما نتایج تحلیل واریانس نشان میدهد تفاوت معنی‌داری بین میزان نیتریک اکساید موشهای گروه کنترل با هر یک از سه گروه آزمایش وجود ندارد. نتیجه‌گیری: طبق یافته‌های تحقیق حاضر، نسبت اکسیدان-آنتی اکسیدان (TAC/TOS) و همچنین میزان نیتریک اکساید 1 ساعت پس از ورزش حاد و به دنبال مصرف مکمل ال-آرژنین در هیچ‌یک از گروه‌ها تغییر معنی‌داری نداشت.
