نوع مقاله : مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

نویسندگان

• ناهید بیژه ¹
• حسن فرجی ²
• بابی سان عسگری ³
• اسرا عسگری ⁴
• سعید رمضانی ⁵

¹ دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد

² عضو هیئت علمی گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی واحد مریوان، دانشگاه آزاد اسلامی

³ دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزش

⁴ عضو هیئت علمی گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی

⁵ عضو هیئت علمی گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه پیام نور

چکیده

هدف: هدف از این مطالعه، بررسی پاسخ ویسفاتین به فعالیت ورزشی حاد استقامتی پیش و پس از 8 هفته تمریندر مردان چاق تمرین نکرده سالم بود.
روش‌شناسی: بیست و دو آزمودنی (سن: 83/3±06/29 سال، وزن: 68/4±96/90 کیلوگرم، قد: 88/4±3/171 سانتی‌متر و شاخص توده بدن 8/1 ± 76/30 کیلوگرم بر مترمربع) به‌طور داوطلبانه در مطالعه حاضر شرکت کردند. آزمودنی‌ها به‌طور تصادفی به دو گروه تجربی (11 نفر) و کنترل (11 نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی در 8 هفته تمرین استقامتی، سه بار در هفته، شرکت کردند. شدت فعالیت ورزشی پس از هفته چهارم از60 درصد ضربان قلب بیشینه به 65 تا 70 درصد ضربان قلب بیشینه تا اتمام دوره تمرین افزایش یافت. آزمون فعالیت ورزشی حاد (فعالیت روی چرخ‌کار سنج، 30 دقیقه با شدت 60 درصد ضربان قلب بیشینه) قبل و پس از دوره تمرین انجام شد. نمونه‌های خونی نیز، قبل، بلافاصله بعد و 30 دقیقه پس از فعالیت ورزشی حاد در دو مرحلة قبل و پس از دوره تمرین استقامتی جهت اندازه­گیری تغییرات ویسفاتین پلاسما گرفته شد.
یافته‌ها: نتایج با استفاده از آنوای دوطرفه با اندازه‌گیری مکرر نشان داد که تغییرات سطوح ویسفاتین پس از فعالیت ورزشی حاد (بلافاصله بعد و 30 دقیقه بعد) نسبت به قبل فعالیت در آن جلسه در هر دو گروه کنترل و تجربی، قبل از دوره تمرینی، معنی­دار نبود. بعد از دوره تمرینی، سطوح ویسفاتین پس از فعالیت حاد در گروه تجربی به‌طور معنی­داری (بلافاصله و 30 دقیقه) نسبت به قبل فعالیت در آن جلسه کاهش یافت و همچنین نسبت به زمان‌های مشابه با قبل از دوره تمرینی (بلافاصله بعد و 30 دقیقه) پایین‌تر بود (05/0>p). سطوح استراحتی ویسفاتین پس از دوره تمرین کاهش یافت. وزن بدن، توده چربی و درصد چربی بدن گروه تجربی به‌طور معنی­داری پس از دوره تمرینی کاهش یافت (05/0p<). VO₂max برآورد شده گروه تجربی افزایش یافت اما توده بدون چربی آزمودنی‌ها تغییر معنی­داری نداشت.هیچ‌کدام از متغیرهای گروه کنترل تغییر معنی­داری نداشت.
نتیجه‌گیری: این اطلاعات نشان می‌دهد که تمرین استقامتی در مردان چاق با کاهش سطوح استراحتی ویسفاتین پلاسما و چربی بدن همراه است. همچنین یک دوره تمرین استقامتی می‌تواند باعث کاهش غلظت پلاسمایی ویسفاتین در پاسخ به یک وهله فعالیت ورزشی حاد شود.

کلیدواژه‌ها

• چاقی
• تمرین استقامتی
• تودة چربی
• فعالیت ورزشی حاد
• ویسفاتین

عنوان مقاله [English]

Plasma visfatin response to acute endurance exercise pre and post 8-weeks training in obese healthy men

نویسندگان [English]

• Nahid Bijeh ¹
• Hasan Faraji ²
• Babisan Askari ³
• Asra Askari ⁴
• Saeid Ramezani ⁵

¹ Associate professor, Ferdowsi University of Mashhad

² Instructor, Department of Physical Education and Sport Sciences, Marivan Branch, Islamic Azad University

³ PhD student in Exercise Physiology

⁴ Instructor, Department of Physical Education and Sport Sciences, Gorgan Branch, Islamic Azad University

⁵ Instructor, Department of Physical Education and Sport Sciences, Payame Noor University

چکیده [English]

Aim: The purpose of this study was to examine the response of the visfatin to acute endurance exercise pre and post 8-weeks trainingin untrained obese healthy men.
Method: Twenty two subjects (age 29.06±3.83 years, weight 90.96±4.68 kg, height 171.3±4.88 cm, and BMI 30.76±1.8 kg/m2) were volunteered to participate in the current study. The subjects were divided randomly into two experimental (n=11) and control (n=11) groups. Experimental group participated in 8-week endurance training program three times per week. Exercise intensity increased from 60 percent of maximum heart rate to 65 to 70 percent after 4^thweeks until  the end of training program. Acute exercise test (cycle ergometer exercise, 30 min at 60 percent of maximum heart rate) were employed before and after training period. Blood samples were collected before, immediately, and 30 min after acute exercise at before and after endurance training period to measure plasma visfatin variations.
Results: The results by two-way Anova with analysis showed before training period, visfation levels changes were not sigificant after acute exercise , immediately and 30 min aftery in  both groups.
Conclusion: These data indicate that endurance training is associated with decrease in resting plasma visfatin and body fat in obese men. Moreover, one bout of endurance training can decrease the plasma visfatin in response to acute exercise.

کلیدواژه‌ها [English]

• Obesity
• Exercise training
• Fat mass
• Acute exercise
• Visfatin