نوع مقاله : مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

نویسنده

• مجید سیفی آذر نژاد

کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی

چکیده

هدف: مطالعه حاضر جهت بررسی ظرفیت اثرات محافظت کنندۀ سلولی سیلی‌مارین در بازیکنان جوان فوتبال پس از انجام یک وهله فعالیت مقاومتی انجام شد.
روش‌شناسی: 18 بازیکن مرد فوتبال (با میانگین سنی 31/1±09/16 سال، درصد چربی 87/2±21/14 و شاخص‌تودۀ بدنی 70/0±96/21 کیلوگرم بر مجذور متر) در قالب طرح‌ نیمه‌تجربی و تصادفی در دو گروه همگن 9 نفری (شامل؛ 140 میلی‌گرمی کپسول سیلی‌مارین یا دارونما 3 بار در روز بمدت 2 هفته) تقسیم شدند. پس از مکمل‌دهی، آزمودنی‌ها در یک قرارداد فعالیت مقاومتی دایره‌ای باوزنه (با شدت 80 درصد یک تکرار بیشینه در سه نوبت با تکرارهای شش تایی) شامل شش ایستگاه شرکت کردند. تغییرات شاخص‌های آسیب سلولی (CK و LDH تام سرمی) طی سه مرحله (حالت پایه، پس از دوره مکمل‌دهی و 24 ساعت پس از اجرای فعالیت ورزشی) اخذ ‌شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های تحلیل واریانس مکرر بین‌گروهی، پس تعقیبی بونفرونی و تی مستقل در سطح معنی‌داری 05/0 بررسی گردید.
یافته‌ها: نتایج بدست آمده حاکی است که مکمل‌دهی سیلی‌مارین تأثیر معنی‌داری بر فعالیت آنزیم‌های سلولی پایه ندارد. به‌علاوه، انجام فعالیت مقاومتی منجر به افزایش معنی‌دار سطوح سرمی آنزیم‌های آسیب سلولی 24 ساعته در هر دو گروه می‌گردد (05/0P≤). هرچند، دامنۀ تغییرات فعالیت آنزیم‌های CK و LDH تام سرمی گروه شبه‌دارو به‌طور معنی‌داری بیشتر از گروه سیلی‌مارین بود (05/0P≤).
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های حاضر می‌توان چنین نتیجه گرفت که احتمالاً مکمل‌دهی سیلی‌مارین بتواند از تغییرات نامطلوب آسیب سلولی ناشی از فعالیت مقاومتی در مردان جوان فوتبالیست بکاهد.
 

کلیدواژه‌ها

• سیلی‌مارین
• آسیب سلولی
• فعالیت مقاومتی

عنوان مقاله [English]

Serum evaluation of indirect cellular damage responses following short-term silymarin supplementation and one- bout resistance exercise in young male soccer players

نویسنده [English]

• Majid Seifi Azarnejad

MSc in Exercise Physiology

چکیده [English]

Aim: silymarin has anti -inflammatory, antioxidant, stabilizes cell membranes and regulate cell permeability properties and could be prevent the undesirable some of muscle damage indices in patients and even athletes. The aim of this study was to investigate the potential cytoprotective effects of administration of silymarin in youth male soccer athletes after one-bout resistance exercise.
Method: Eighteen young male soccer players (mean age 16.09±1.31 years, body fat 14.21±2.87% and BMI 21.96±0.70 kg.m²) in a quasi-experimental and randomized design. All subjects were divided in two homogeneous supplement and placebo groups of 9 subjects: (include: 140 mg capsules silymarin or dextrose 3 times daily for two week). After the supplementation, all subjects were participated a one- bout circle resistance exercise protocol (with 80 %  1-RM in 3 sets with 6 repetition) include six station participated. Changes in cellular damage indices (total serum CK and LDH) were determined in three stages (baseline, after supplementation period and 24 hours after the exercise). Data were analyzed by repeated measure ANOVA, bonferroni and independent t test at α≤0.05.
Results: The results showed that the silymarin supplementation had no significant effect on the basal cell enzymes activity (P≥0.05). Moreover, resistance exercise significantly increased  level of cellular injury serum enzymes 24-hour after exercise in both group (P≤0.05). However, the change range in all of cell enzymes activity of placebo group was significantly more than in the silymarin group after 24 hours of exercise (P≤0.05).
Conclusion: Based on the present findings, it maybe concluded that silymarin supplementation did significantly prevent further undesirable changes resistance exercise-induced cell damage in young male soccer players.

کلیدواژه‌ها [English]

• Silymarin
• Cellular damage
• resistance exercise