ابوالفضل رحمانی؛ بهمن میرزایی
چکیده
هدف: فعالیت مقاومتی با شیوه‌های نوین تمرینی همچون محدودیت جریان خون و تنفس که بیشتر با شدت پایین انجام می‌شود پاسخ‌ها و تأثیرات فیزیولوژیکی مختلفی را به‌دنبال دارد. از این رو، هدف اصلی این پژوهش مطالعه تأثیر محدودیت جریان خون و تنفس بر غلظت لاکتات خون و هورمون رشد در پاسخ حاد فعالیت ورزشی مقاومتی در کشتی‌گیران دانشگاهی بود. روش‌شناسی: ...
بیشتر
هدف: فعالیت مقاومتی با شیوه‌های نوین تمرینی همچون محدودیت جریان خون و تنفس که بیشتر با شدت پایین انجام می‌شود پاسخ‌ها و تأثیرات فیزیولوژیکی مختلفی را به‌دنبال دارد. از این رو، هدف اصلی این پژوهش مطالعه تأثیر محدودیت جریان خون و تنفس بر غلظت لاکتات خون و هورمون رشد در پاسخ حاد فعالیت ورزشی مقاومتی در کشتی‌گیران دانشگاهی بود. روش‌شناسی: در این مطالعه از روش متقاطع استفاده شد. 8 کشتی‌گیر دانشگاهی با سابقه تمرینی بیش از دو سال (با میانگین سنی 7/4±87/26 سال و شاخص توده بدنی 49/2±26/25 کیلوگرم بر مترمربع) به صورت تصادفی و در سه شرایط کنترل (1RM80%)، فعالیت مقاومتی به همراه محدودیت جریان خون و تنفس 1RM) 30%) قرار گرفتند. فعالیت مقاومتی شامل اجرای 4 نوبت 15 تکراری از حرکت اسکوات بود. نمونه‌های خونی قبل و بلافاصله بعد از فعالیت جمعآوری شد. یافته‌ها: هر سه نوع تمرین موجب افزایش معنی‌دار لاکتات و هورمون رشد بلافاصله پس از فعالیت شد (05/0p <) اما تفاوت معنی‌داری بین شرایط مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: یک جلسه تمرین مقاومتی همراه با محدودیت جریان خون و تنفس مانند تمرین مقاومتی روتین میتواند باعث افزایش پاسخ‌های متابولیتی و هورمونی شود. این تحقیق تا حدودی اثربخشی این‌گونه از تمرینات را تأیید می‌کند و میتواند اهدافی همچون افزایش لاکتات و هورمون رشد را که از تمرینات با شدت بالا انتظار می رود، برآورده کند.
