شادمهر میردار؛ الهام اسعدی؛ اکرم ارزانی؛ غلامرضا حمیدیان
چکیده
هدف: اتصال استروژنها به گیرنده استروژنی در سیتوپلاسم، باعث افزایش سنتز DNA، RNA و پروتئینهای دیگر در بافت هدف میشود. احتمالاً فعالیتهای ورزشی استقامتی بر بیان گیرندههای استروژنی در موشهای اورکتومی شده اثرگذار باشد. بنابراین، هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر 6 هفته تمرین شنا بر بیان گیرندههای استروژنی رحم و لوله فالوپ ...
بیشتر
هدف: اتصال استروژنها به گیرنده استروژنی در سیتوپلاسم، باعث افزایش سنتز DNA، RNA و پروتئینهای دیگر در بافت هدف میشود. احتمالاً فعالیتهای ورزشی استقامتی بر بیان گیرندههای استروژنی در موشهای اورکتومی شده اثرگذار باشد. بنابراین، هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر 6 هفته تمرین شنا بر بیان گیرندههای استروژنی رحم و لوله فالوپ در موشهای اورکتومی شده است.
روششناسی: 30 سر موش صحرایی ویستار ماده با میانگین وزن 110-90 گرم به طور تصادفی به سه گروه کنترل، شم و تمرین شنا تقسیم شدند. مدت زمان شنا در ابتدا 30 دقیقه برای هر جلسه بود که روزانه 5 دقیقه به آن اضافه میشد تا اینکه در هفته دوم به 60 دقیقه در روز رسید و تا پایان دوره تمرینی (6 هفته) 60 دقیقه باقی ماند. بیان گیرندههای استروژنی در بافت رحم و لولههای فالوپ به روش ایمونوهیستوشیمی مورد مطالعه قرار گرفت. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون توکی در سطح 05/0≥α انجام شد.
یافتهها: میانگین سطوح بیان گیرندههای استروژنی در بافت رحم، بین گروه تمرین با گروه کنترل تفاوت معنیداری (703/0=P) نداشت، اما تفاوت بین گروه تمرین و کنترل با گروه شم معنیدار (001/0=P) بود. بیان گیرندههای استروژنی در گروه شم، افزایش 43/78 درصدی و در گروه تمرین کاهش 3/2 درصدی را در مقایسه با گروه کنترل نشان داد.
نتیجهگیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که شش هفته تمرین شنا، تاثیری بر بیان گیرندههای استروژنی در بافت رحم موشهای اورکتومی شده ندارد.
اکرم ارزانی؛ شادمهر میردار؛ مهدی هدایتی
دوره 4، شماره 2 ، آذر 1393، ، صفحه 151-158
چکیده
هدف: آکواپورین5 (AQP5) پروتئین درون غشایی است که نقش مهمی در حفظ هموستاز آب ریه ایفا میکند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر یک دوره تمرینات تناوبی بر افزایش سطوح AQP5 بافت ریه موشهای در حال بالیدگی بود. روششناسی: 30 سر موش صحرایی ویستار نر سههفتهای بهطور تصادفی به سه گروه پایه، کنترل و تمرین تقسیم شدند. گروه تمرینی به مدت 6 هفته (6 جلسه ...
بیشتر
هدف: آکواپورین5 (AQP5) پروتئین درون غشایی است که نقش مهمی در حفظ هموستاز آب ریه ایفا میکند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر یک دوره تمرینات تناوبی بر افزایش سطوح AQP5 بافت ریه موشهای در حال بالیدگی بود. روششناسی: 30 سر موش صحرایی ویستار نر سههفتهای بهطور تصادفی به سه گروه پایه، کنترل و تمرین تقسیم شدند. گروه تمرینی به مدت 6 هفته (6 جلسه در هفته، هر جلسه 30 دقیقه و با سرعت 15 تا 70 متر بر دقیقه) بر روی تردمیل به تمرین پرداختند. اندازهگیری سطوح AQP5به روش ELISA انجام شد. تجزیه و تحلیل با استفاده از آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون LSD در سطح 05/0≥P انجام شد. یافتهها: نتایج نشان داد که افزایش معنیداری بین سطوح AQP5 گروههای کنترل و پایه با گروه تمرین وجود دارد (001/0P<). در حالیکه بین تغییرات AQP5 گروه پایه با گروه کنترل تفاوت معنیداری وجود ندارد. همچنین شش هفته تمرین تناوبی موجب افزایش سطوح AQP5 بافت ریه گروه تمرین نسبت به گروههای کنترل و پایه به ترتیب به میزان 03/229 و 9/284 درصد شده است. نتیجهگیری: به نظر میرسد یک دوره تمرین تناوب به نظر میرسد یک دوره تمرین تناوبی میتواند با بهبود عملکرد سلولهای اپیتلیال موجب حمایت از تغییرات سطوح آکواپورین5 در طی دوران بالیدگی، و بهبود شاخصهای هموستازی مایعات ریه شود.