فیزیولوژی ورزشی
امیدرضا صالحی؛ داریوش شیخ الاسلامی وطنی؛ سید علی حسینی
چکیده
مقدمه: سالمندی با بروز اختلات شناختی و جسمی همراه است. با توجه به ابهام در اثر تعاملی تمرین و مکملهای آنتیاکسیدانی، هدف مطالعه حاضر بررسی اثرات فیزیولوژی-روانشناختی تمرینات تناوبی شدید (HIIT) و مصرف ویتامین E (VE) در موش-های صحرایی آلزایمری شده با تریمتیلتین (TMT) بود. روشها: در این مطالعه تجربی 50 سر موش صحرایی (سن 18-22 ماه؛ وزن 280-320 ...
بیشتر
مقدمه: سالمندی با بروز اختلات شناختی و جسمی همراه است. با توجه به ابهام در اثر تعاملی تمرین و مکملهای آنتیاکسیدانی، هدف مطالعه حاضر بررسی اثرات فیزیولوژی-روانشناختی تمرینات تناوبی شدید (HIIT) و مصرف ویتامین E (VE) در موش-های صحرایی آلزایمری شده با تریمتیلتین (TMT) بود. روشها: در این مطالعه تجربی 50 سر موش صحرایی (سن 18-22 ماه؛ وزن 280-320 گرم) آلزایمری شده با تزریق صفاقی mg/kg 10 TMT به گروههای (1) TMT، (2) شم/حلال ویتامین E (Sham)، (3) VE، (4) HIIT (90-95 درصد حداکثر سرعت بیشینه) و (5) HIIT+VE تقسیم شدند. تعداد 10 سر موش صحرایی سالم برای بررسی اثر TMT بر متغیرهای تحقیق در گروه HC قرار گرفتند. تمرینات HIIT به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته انجام شد. ویتامین E برای این مدت با دوز mg/kg 30 به صورت خوراکی به موشهای صحرایی خورانده شد. نتایج: در گروههای HIIT و HIIT+VE شاخصهای تن سنجی، وزن غذای دریافتی، اضطراب و افسردگی به طور معنیداری کمتر و توان هوازی، تعادل حرکتی، آستانه تحمل درد بیشتر از گروه TMT بود (05/0≥P). در گروه VE وزن چربی احشایی، وزن غذای دریافتی، اضطراب و افسردگی بهطور معنیداری کمتر از گروه TMT بود (05/0≥P). توان هوازی در گروههای HIIT و HIIT+VE بهطور معنیداری بیشتر و اضطراب و افسردگی بهطور معنیداری کمتر از گروه VE بود (05/0≥P). نتیجهگیری: به نظر میرسد تمرین HIIT، VE و تمرین HIIT+VE دارای اثرات بهبود دهنده شاخصهای آنتروپومتریکی، عملکرد جسمانی و روانشناختی است؛ اما اثرات عملکرد جسمانی و روانشناختی تمرین HIIT به مراتب قویتر از اثر ویتامین E بود.
پیمان سلیمی؛ داریوش شیخالاسلامی وطنی
دوره 2، شماره 2 ، تیر 1391، ، صفحه 165-176
چکیده
چکیده
هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر ترتیب اجرای حرکات مقاومتی بر پاسخ لپتین و تستوسترون سرم در مردان جوان دارای اضافهوزن انجام گرفت.
روش پژوهش: 14مرد جوان (میانگین سن: 25/1±36/21 سال و BMI: 88/1±95/27 کیلوگرم بر متر مربع) به صورت تصادفی انتخاب و دو جلسه فعالیت مقاومتی را تکمیل کردند. فعالیت های مقاومتی، با دو نوع اجرای گوناگون [قرارداد ...
بیشتر
چکیده
هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر ترتیب اجرای حرکات مقاومتی بر پاسخ لپتین و تستوسترون سرم در مردان جوان دارای اضافهوزن انجام گرفت.
روش پژوهش: 14مرد جوان (میانگین سن: 25/1±36/21 سال و BMI: 88/1±95/27 کیلوگرم بر متر مربع) به صورت تصادفی انتخاب و دو جلسه فعالیت مقاومتی را تکمیل کردند. فعالیت های مقاومتی، با دو نوع اجرای گوناگون [قرارداد الف: از عضلات بزرگ به کوچک (پرس پا، پرس سینه، سیمکش زیربغل، سرشانه هالتر، جلو بازو، پشت بازو) و قرارداد ب: از عضلات کوچک به بزرگ (عکس ترتیب حرکات قرارداد الف)] و با شدت 85% یک تکرار بیشینه انجام گرفت. برای این منظور در جلسۀ اول و به صورت تصادفی نیمی از آزمودنی ها قرارداد الف و بقیه قرارداد ب را انجام دادند. استراحت برای هر نوبت یک دقیقه و برای هر حرکت دو دقیقه در نظر گرفته شد. یک هفته بعد، جلسۀ دوم با جابه جایی قرارداد، فعالیت آزمودنیها انجام شد. در هرجلسه، نمونه گیری خون قبل از فعالیت، بلافاصله و 30 دقیقه بعد از فعالیت انجام گرفت. اندازهگیری هورمون ها با استفاده از روش رادیو ایمونواسی (RIA) انجام گرفت.
یافته ها: آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر (با ارزیابی عامل زمان و جلسه) حاکی از آن بود که غلظت لپتین سرم در هر دو قرارداد بلافاصله بعد از فعالیت و 30 دقیقه بعد از فعالیت نسبت به قبل از آن به صورت معنی داری کاهش یافت (05/0≥P). در مورد غلظت تستوسترون هم ، بلافاصله پس از فعالیت (در قرارداد ب) و 30 دقیقه پس از فعالیت (در هر دو قرارداد) نسبت به قبل از فعالیت کاهش معنیداری دیده شد (05/0≥P). در حالی که در مورد هیچکدام از هورمونها تغییرات بینجلسهای معنی دار نبود. علاوه بر این، در قرارداد الف، همبستگی بین لپتین و تستوسترون در هیچیک از مراحل اندازه گیری مشاهده نشد، اما در قرارداد ب، همبستگی مثبت بین این دو ملاحظه گردید (05/0≥P).
نتیجه گیری: در کل یافته های حاضر نشان داد که ترتیب بزرگی یا کوچکی عضلات به کار گرفته شده در ابتدای فعالیت تاثیری بر ترشح هورمونهای لپتین و تستوسترون ندارد؛ اگرچه اثبات همبستگی بین این دو هورمون به تحقیقات بعدی نیاز دارد.
واژگان کلیدی: ترتیب اجرای حرکات، لپتین، تستوسترون ، فعالیت مقاومتی حاد