متابولیسم ورزشی
نسرین رمضانی؛ مهشید دژن؛ سید امیر حسین مرتضوی؛ مژگان بقایی برزآبادی؛ زهرا احدی؛ سعیده سادات خلیلی
چکیده
دیابت شایع‌ترین بیماری غدد درون ریز در جهان است که از روش‌های گوناگونی مثل ورزش و فعالیت بدنی برای درمان آن استفاده می‌شود. هدف از انجام پژوهش بررسی تاثیر تمرینات اینتروال با شدت بالا بر مقادیر سرمی گلوکز، شاخص مقاومت به انسولین، آیریزین و بیان ژن آن در بافت چربی زیرپوستی در موش های دیابتی نوع 2 بود. تعداد 20 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار ...
بیشتر
دیابت شایع‌ترین بیماری غدد درون ریز در جهان است که از روش‌های گوناگونی مثل ورزش و فعالیت بدنی برای درمان آن استفاده می‌شود. هدف از انجام پژوهش بررسی تاثیر تمرینات اینتروال با شدت بالا بر مقادیر سرمی گلوکز، شاخص مقاومت به انسولین، آیریزین و بیان ژن آن در بافت چربی زیرپوستی در موش های دیابتی نوع 2 بود. تعداد 20 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (10-8 هفته‌ای با وزن 250-270 گرم) انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه کنترل دیابتی و تمرین دیابتی تقسیم شدند. پس از آشناسازی، گروه تجربی تمرین با شدت بالا را به مدت 4 هفته، 5 روز در هفته و به مدت 10 دقیقه به صورت اینتروال‌های 1 دقیقه‌ای با سرعت 30-40متر در دقیقه انجام دادند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، پس از 12 ساعت ناشتایی مقادیرگلوکز و انسولین،آیریزین و بیان ژن آیریزین در بافت چربی زیرپوستی اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری t مستقل تجزیه و تحلیل شدند. 4 هفته تمرین اینتروال با شدت بالا باعث کاهش مقادیر سرمی گلوکز و شاخص مقاومت به انسولین(001/0=p)، افزایش معنا‌دار مقادیر سرمی (001/0=p) و بیان ژن آیریزین (004/0=p) در بافت چربی زیرپوستی در گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل شد. بنابراین، تمرینات اینتروال با شدت بالا می تواند گلوکز و شاخص مقاومت به انسولین را در موش های دیابتی نوع 2 کاهش دهد و باعث افزایش مقادیر سرمی و بیان ژن آیریزین بافت چربی شودو می توان از این نوع تمرینات برای کاهش مشکلات ناشی از دیابت نوع 2، استفاده شود.
نسرین رمضانی؛ عباسعلی گائینی؛ سیروس چوبینه؛ محمدرضا کردی؛ مهدی هدایتی
دوره 5، شماره 2 ، آذر 1394، ، صفحه 89-98
چکیده
هدف: رتینول متصل به پروتئین چهار (RBP-4) آدیپوکاینی است که در تنظیم عملکرد انسولین و متابولیسم گلوکز شرکت دارد. هدف از این پژوهش بررسی اثر تمرین هوازی بر غلظت سرمی RBP-4 و شاخص مقاومت انسولینی در موش‌های صحرایی نر دیابتی نوع دو بود. روش شناسی: هجده سر موش صحرایی نر 8 هفته ای (میانگین وزنی 1/13±6/233 گرم) به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. موش‌ها ...
بیشتر
هدف: رتینول متصل به پروتئین چهار (RBP-4) آدیپوکاینی است که در تنظیم عملکرد انسولین و متابولیسم گلوکز شرکت دارد. هدف از این پژوهش بررسی اثر تمرین هوازی بر غلظت سرمی RBP-4 و شاخص مقاومت انسولینی در موش‌های صحرایی نر دیابتی نوع دو بود. روش شناسی: هجده سر موش صحرایی نر 8 هفته ای (میانگین وزنی 1/13±6/233 گرم) به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. موش‌ها با استفاده از داروی نیکوتین آمید و استرپتوزتوسین دیابتی شدند. پنج روز پس از تزریق، تست دیابت با نوار قند خون انجام شد و موش هایی که گلوکز ناشتایی آنها بین 400-126 میلی گرم در دسی لیتر بود به عنوان نمونه دیابتی در نظر گرفته شدند. موش ها به روش تصادفی و بر اساس همگن سازی وزن بدن در دو گروه کنترل دیابتی (9 n=) و هوازی دیابتی (9 n=) قرار گرفتند. برنامه تمرینی به مدت 8 هفته و 5 روز هفته روی نوار گردان انجام شد. تمرین با سرعت 10 متر بر دقیقه و شیب 5%، به مدت 15 دقیقه شروع شد و هر دو هفته به صورت فزاینده افزایش یافت تا به سرعت 25 متر بر دقیقه و شیب 5% ، به مدت 40 دقیقه رسید. مقادیر RBP-4 به روش الایزا و مقاومت انسولین با شاخص HOMA-IR اندازه گیری شد. یافته‌ها: القای دیابت نوع دو باعث افزایش وزن و افزایش مقادیر RBP-4 سرمی (بیش از 40 میوگرم در لیتر) شد. همچنین، افزایش معنی‌دار در وزن عضله در گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد (05/0P<). مقادیر RBP-4 سرمی پس از تمرینات در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافت (05/0P<). همچنین، مقادیر گلوکز ، انسولین و شاخص مقاومت انسولینی در گروه تمرینی در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی‌داری پیدا کرد (05/0P<). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد هشت هفته تمرین هوازی با شدت 80-60 درصد VO2max می تواند در کاهش RBP-4 و شاخص مقاومت انسولینی در افراد مبتلا به دیابت نوع دو موثر باشد.
