تغذیه ورزشی و تندرستی
محمد رحمان رحیمی؛ شاهین کتابی؛ نعیمه سعیدی
چکیده
هدف: آدیپوکاینها، مولکولهای مترشحه از بافت چربی هستند که با مقاومت به انسولین، سندروم متابولیکی، دیابت و بیماریهای قلبی عروقی ارتباط دارند. بنابراین، تاثیر 8 هفته تمرین مقاومتی به همراه مصرف مکمل عصاره چای سبز (GTE) بر غلظت آدیپوکاینهای آپلین و کمرین در زنان چاق مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: در یک طرح نیمه تجربی، 30 نفر از زنان ...
بیشتر
هدف: آدیپوکاینها، مولکولهای مترشحه از بافت چربی هستند که با مقاومت به انسولین، سندروم متابولیکی، دیابت و بیماریهای قلبی عروقی ارتباط دارند. بنابراین، تاثیر 8 هفته تمرین مقاومتی به همراه مصرف مکمل عصاره چای سبز (GTE) بر غلظت آدیپوکاینهای آپلین و کمرین در زنان چاق مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: در یک طرح نیمه تجربی، 30 نفر از زنان تمرین نکرده با شاخص تودهبدنی (BMI) بالاتر از 30 کیلو گرم بر مترمربع از میان زنان چاق به صورت هدفمند و در دسترس و سپس به روش طرح تصادفی، دوسوکور کنترل شده با دارونما انتخاب شدند و به سه گروه شامل تمرین و مصرف عصاره چای سبز (GT)، تمرین و مصرف دارونما (PT) و مصرف عصاره چای سبز (G) تقسیم شدند. گروههای GT و G، روزانه 600 میلی گرم GTE و گروه PT نیز 600 میلی گرم دارونما به مدت 8 هفته مصرف نمودند. برنامه تمرین مقاومتی شامل 3 جلسه در هفته به مدت 8 هفته بود. اندازه-گیری سطح سطوح سرمی آدیپوکاینها با استفاده از روش الایزا انجام شد. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر حاکی از کاهش معنیدار سطح سرمی آپلین و کمرین درگروههای GT و PT نسبت به G می باشد. همچنین، کاهش معنی-داری در سطح این آدیپوکاینها در پسآزمون نسبت به پیش آزمون در هر سه گروه مشاهده شد. نتیجهگیری: 8 هفته مصرف GTE و تمرین مقاومتی سبب کاهش آدیپوکاینهای التهابی در زنان چاق گردید و تمرین مقاومتی همراه GTE به صورت همزمان اثربخشی بیشتری نسبت به دوشرایط دیگر داشت.
فیزیولوژی ورزشی
مریم مولائی جغناب؛ ماندانا غلامی؛ عبدالعلی بنائی فر؛ فرشاد غزالیان
چکیده
هدف: تغییرات در سطوح آدیپوکاینها نقش مهمی در بروز بیماریهای مختلف از جمله دیابت نوع2 دارد که در بین آنها کمرین و امنتین-1 توجه زیادی را به خود جلب کرده است. در مقابل، تاثیرات مثبت تمرین ورزشی ومصرف ویتامینD در مقابله با اثرات پاتولوژیک دیابت نوع2 گزارش شده است. هدف از اجرای پژوهش حاضر، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی همراه با مصرف ...
بیشتر
هدف: تغییرات در سطوح آدیپوکاینها نقش مهمی در بروز بیماریهای مختلف از جمله دیابت نوع2 دارد که در بین آنها کمرین و امنتین-1 توجه زیادی را به خود جلب کرده است. در مقابل، تاثیرات مثبت تمرین ورزشی ومصرف ویتامینD در مقابله با اثرات پاتولوژیک دیابت نوع2 گزارش شده است. هدف از اجرای پژوهش حاضر، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی همراه با مصرف ویتامین D بر سطوح کمرین و امنتین-1 در افراد مبتلا به دیابت نوع2 بود.روششناسی: 40 مرد دیابتی نوع2 با میانگین سنی 83/3±19/47 سال ودرصد چربی بدن 49/2±96/30 در چهار گروه دارونما، ویتامینD، تمرینو تمرین+ویتامینD قرار گرفتند. برنامه تمرین مقاومتی به مدت هشت هفته وسه جلسه در هفته با 60 تا 70 درصد 1RM اجرا شد. مصرف ویتامین D نیز روزانه 2000 واحد در نظر گرفته شد و مصرف دارونما (پارافین خوراکی) نیز به همان اندازه در نظر گرفته شد. در ابتدا و انتهای پژوهش، نمونههای خونی جمعآوری و سطوح کمرین وامنتین-1 اندازهگیری و مقاومت به انسولین محاسبه شد. آنالیز یافتهها با آزمون آنالیز کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی انجام گرفت.یافتهها: یافتههای پژوهش حاضر نشان داد که در گروه تمرین و تمرین+ویتامین D، سطوح کمرین با کاهش معنادار و سطوح امنتین-1 با افزایش معناداری همراه بوده است (05/0>p). همچنین، کاهش معنادار مقاومت به انسولین در گروه تمرین و تمرین+ویتامینD مشاهده شد (05/0>p).نتیجهگیری: مصرف ویتامینD میتواند تاحدودی تاثیرات هیپوگلیسمیک تمرین مقاومتی را افزایش دهد که این تاثیرات مثبت تمرین مقاومتی و مصرف ویتامین D تاحدودی از طریق افزایش سطوح امنتین1 و کاهش سطوح کمرین اعمال میشود.
کریم آزالی علمداری؛ سیما نصیری؛ زهرا محمدپور
چکیده
هدف: هدف این تحقیق بررسی تاثیر تمرین هوازی بر سطوح کمرین، شاخصهای خطر قلبی-متابولیکی و التهابی در مردان میانسال مبتلا سندرم متابولیک بود.
روششناسی: 26 مرد دارای شاخصهای بومی شده سندرم متابولیک (سن: 67/3 ± 69/54 سال، شاخص توده بدن: 23/1 ± 21/31 کیلوگرم بر متر مربع و اوج اکسیژن مصرفی: 49/4 ± 38/20 میلیلیتر بر کیلوگرم در دقیقه) به طورتصادفی ...
بیشتر
هدف: هدف این تحقیق بررسی تاثیر تمرین هوازی بر سطوح کمرین، شاخصهای خطر قلبی-متابولیکی و التهابی در مردان میانسال مبتلا سندرم متابولیک بود.
روششناسی: 26 مرد دارای شاخصهای بومی شده سندرم متابولیک (سن: 67/3 ± 69/54 سال، شاخص توده بدن: 23/1 ± 21/31 کیلوگرم بر متر مربع و اوج اکسیژن مصرفی: 49/4 ± 38/20 میلیلیتر بر کیلوگرم در دقیقه) به طورتصادفی به دوگروه تمرین هوازی (14 نفر) وکنترل (12) تقسیم شدند. بار تمرین در گروه تجربی در طول هشت هفته (سه جلسه درهفته) از 20-15 دقیقه با شدت 55-50 درصد اوج ضربان قلب لحظه پایان GXT، به 40-35 دقیقه با شدت 65 الی 60 درصد رسید. درحالت پایه و 48 ساعت پس ازآخرین جلسه تمرین نمونه گیری خون انجام شد.
یافتهها: تمرینهوازی باعث کاهش تمام متغیرهای مورد بررسی (به جز HDL و اوج اکسیژن مصرفی) شد (05/0>P). در حالت پایه، وزن و سن مهمترین عوامل پیشبینیکننده مقدار کمرین سرم (001/0>P) و در طول مداخله، مقدار تغییرات گلوکز خون و CRP به عنوان مهمترین عوامل پیشبینیکننده مقدار تغییرات همزمان در کمرین (001/0>P) بودند و در عوض مقدار تغییرات کمرین تنها عامل پیشبینیکننده مقدار تغییرات متناظر در CRP شناسایی شدند (003/0>P).
نتیجهگیری: در اثر تمرین هوازی، همزمان با آثار مثبت ایجاد شده در وضعیت متابولیکی، التهابی و آمادگی هوازی، کمرین سرم کاهش مییابد که آثار مذکور احتمالا با دستکاری قند خون وCRP سرم توسط تمرین بروز میکنند. ولی به دلیل کمبود شواهد و محدودیتهای موجود هنوز نیاز به بررسی بیشتر وجود دارد.
فتاح مرادی؛ ویان وثوقی؛ اعظم حیدرزاده
دوره 3، شماره 2 ، تیر 1392، ، صفحه 89-104
چکیده
چکیده
هدف: اشتها یک مفهوم ذهنی است که برای توضیح کنترل دریافت غذا به کار می رود و تحت کنترل مغز و هورمون هایی همچون گرلین فعال است. شیوع روزافزون چاقی و مشکلات چندگانۀ جسمی و روانی مرتبط با آن، این وضعیت بیمارگونه را به یک اپیدمی جهانی مبدل نموده و کم تحرکی همواره به عنوان یکی از عمده ترین دلایل آن مطرح بوده است. کمرین یک آدیپوکاین ...
بیشتر
چکیده
هدف: اشتها یک مفهوم ذهنی است که برای توضیح کنترل دریافت غذا به کار می رود و تحت کنترل مغز و هورمون هایی همچون گرلین فعال است. شیوع روزافزون چاقی و مشکلات چندگانۀ جسمی و روانی مرتبط با آن، این وضعیت بیمارگونه را به یک اپیدمی جهانی مبدل نموده و کم تحرکی همواره به عنوان یکی از عمده ترین دلایل آن مطرح بوده است. کمرین یک آدیپوکاین جدید است که سطوح سرمی آن در بیماران مبتلا به چاقی بالا می رود. هدف از مطالعۀ حاضر بررسی تاثیر دوازده هفته تمرین هوازی بر کمرین، گرلین فعال و اشتها در مردان چاق کم تحرک بود.
روش پژوهش: در یک کارآزمایی نیمه تجربی، 21 مرد چاق کم تحرک بهطور تصادفی به دو گروه تمرین هوازی (10 نفر، 2/3±8/27 سال، 1/7±5/93 کیلوگرم، 4/3±7/31 درصد چربی، 5/3±0/32 کیلوگرم بر متر مربع) و کنترل (11 نفر، 6/2±7/26 سال، 3/6±9/92 کیلوگرم، 2/3±4/31 درصد چربی، 8/2±3/32 کیلوگرم بر متر مربع) تقسیم شدند. ویژگی های عمومی آزمودنی ها، سطوح در گردش کمرین و گرلین فعال (با بهکارگیری کیت های الایزا) و اشتها (با استفاده از پرسشنامۀ اشتهای تغذیه) قبل و پس از دورۀ تمرین اندازه گیری شد. پروتکل تمرین هوازی شامل دوازده هفته تمرین رکابزدن روی چرخ کارسنج (3 جلسه تمرین در هفته، شدت 60 تا 70 درصد ضربان قلب ذخیره، مدت 20 تا 40 دقیقه در هر جلسه) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با بهکارگیری نرم افزار آماری SPSS16 صورت گرفت. سطح معنی داری 05/0>P در نظر گرفته شد.
یافتهها: پس از دورۀ تمرین، وزن بدن، نمایۀ تودۀ بدن و درصد چربی بدن کاهش و VO2max افزایش یافت (05/0>P). همچنین تمرین غلظت کمرین سرم را کاهش (2/27±9/215 در مقابل 5/25±8/200 نانوگرم بر میلی لیتر) و غلظت گرلین فعال پلاسما را افزایش (3/3±6/15 در مقابل 8/2±8/21 پیکوگرم بر میلی لیتر) داد (05/0>P). اشتها نیز در گروه تمرین (3/4±2/30 در مقابل 7/3±1/33) افزایش یافت (05/0>P).
نتیجهگیری: افزایش میزان اشتها در نتیجۀ دوازده هفته تمرین هوازی با تغییر در سطوحِ در گردش گرلین فعال در مردان چاق کم تحرک همراه است. در کنار این تغییرات، عملکرد قلبیتنفسی مردان چاق کم تحرک متعاقب دوازده هفته تمرین هوازی بهبود یافت. همچنین، دوازده هفته تمرین هوازی می تواند از طریق کاهش سطوح کمرین سرم به بهبود حساسیت انسولینی و التهاب در مردان چاق کم تحرک کمک نماید.
واژگان کلیدی: تمرین هوازی، اشتها، کمرین، گرلین فعال، چاق