TY - JOUR ID - 124 TI - تأثیر تغییرات ترکیب بدنی ناشی از تمرین هوازی بر غلظت پلاسمایی واسپین و شاخص مقاومت انسولینی در زنان دارای اضافه وزن JO - سوخت و ساز و فعالیت ورزشی JA - JME LA - fa SN - 2322-2867 AU - صفرزاده, علی‌رضا AU - شفیعی, فهیمه AU - طالبی گرکانی, الهه AU - فتحی, رزیتا AD - استادیار دانشگاه مازندران AD - کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی AD - دانشیار دانشگاه مازندران Y1 - 2014 PY - 2014 VL - 4 IS - 1 SP - 27 EP - 38 KW - تمرین هوازی KW - واسپین KW - چاقی KW - تودۀ چربی DO - N2 - هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرین هوازی بر غلظت پلاسمایی واسپین و شاخص مقاومت انسولینی در زنان غیرفعال دارای اضافه وزن بود. روش پژوهش: بیست و شش زن غیرفعال دارای اضافه وزن (سن 6/12±1/43 سال، وزن 0/10±4/73 کیلوگرم، شاخص توده­ی بدن 2/3±1/29 کیلوگرم بر مترمربع) به‌طور داوطلبانه در برنامۀ 8 هفته­ای تمرین هوازی شامل دویدن با شدت 40 تا 80 درصد ضربان قلب ذخیره و به مدت 25 تا 45 دقیقه شرکت کردند. شاخص­های پیکر سنجی، سوخت‌وساز و غلظت پلاسمایی واسپین پیش و پس از برنامه تمرینی اندازه­گیری شد. به‌منظور مقایسۀ تغییرات در متغیرها بر اساس تغییرات ترکیب بدنی، آزمودنی­ها به دو گروه پاسخ‌دهنده (با کاهش بیش از 1 درصد چربی بدن) و غیر پاسخ‌دهنده (بدون تغییر یا کاهش کم­تر از 1 درصد چربی بدن) تقسیم شدند. یافته­ ها: پس از 8 هفته تمرین هوازی تغییر معنی­داری در غلظت پلاسمایی واسپین مشاهده نشد. با این‌وجود افزایش معنی­دار غلظت پلاسمایی واسپین (0/05≥P) در گروه پاسخ‌دهنده همراه با کاهش معنی­دار وزن و درصد چربی بدن مشاهده شد (0/05≥P)، اما چنین تغییری در گروه غیر پاسخ‌دهنده مشاهده نشد. ارتباط معنی­دار بین تغییرات غلظت پلاسمایی واسپین و تغییرات سطوح پلاسمایی انسولین، گلوکز و شاخص مقاومت انسولینی (HOMA-IR) تنها در گروه غیر پاسخ‌دهنده مشاهده شد (0/05≥P). نتیجه­ گیری: این پژوهش نشان می­دهد کاهش درصد چربی بدنی ناشی از تمرین هوازی می­تواند عامل مؤثری در افزایش سطوح پلاسمایی واسپین در زنان غیرفعال دارای اضافه وزن باشد. UR - https://jme.guilan.ac.ir/article_124.html L1 - https://jme.guilan.ac.ir/article_124_d951170888c4c105d6ce016c7d88153e.pdf ER -