دانشگاه گیلانسوخت و ساز و فعالیت ورزشی2322-28675120150522Action of L-Arginin on oxidative- nitrosative stress induced by acute exercise in liver of ratsاثر ال-آرژنین بر استرس اکسیداتیو-نیتروزاتیو احتمالی ناشی از فعالیت ورزشی حاد در کبد موش نر ویستار191690FAمعصومهکاظمیکارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشیسید محمدمرندیدانشیار دانشگاه اصفهان0000-0003-3877-870xاحمدموحیان عطاراستاد دانشگاه اصفهانحسینمحمدیاندانشجوی دکتری بیوتکنولوژی داروییحمیدرضاشریفی جبلیتکنسین دامپزشکیJournal Article20150405<strong>Aim: </strong>The aim of the present investigation is evaluate the effect of L- Arginine supplements on the oxidative and nitrosative stress in liver of rats following acute exercise on a treadmill<strong>.</strong> <br /><strong>Method:</strong> Thirty two male Vistar rats (160-210 g) were randomly divided into four groups: control (C); L-Arg treatment (Arg); exhaustive exercise (E); and exhaustive exercise with L-Arg treatment (E + Arg). E and E+Arg groups performed a 1 hour acute running test, or until exhaustion on a treadmill (16-26 m/min) and Arg and E+Arg groups treated orally with the L-Arg (2% diet, for 30 days). Sampling was performed 1 hour after exercise. Nitric oxide production was evaluated by measuring nitrite formation, using Griess reagent. oxidant-Antioxidant’s ratio was measured as TOS/ TAC levels. <br /><strong>Results</strong>: According to the means of the oxidant-antioxidant’s balance (E)=0.91±0.12, (SC+Arg)=0.92 0.04 and (E+Arg)=0.91±0.09, TOS/TAC decreased in (E), (SC+Arg) and (E+Arg) groups compared with control group (SC); however, this decrease was not significant. And the results showed nitric oxide in (SC) group (mean=9.01 6.31 ) was more than other groups, but there was no significant change in there. <br /><strong>Conclusion:</strong> The results of the present study didn’t show existence of oxidative-nitrosative stress and supplementation effect in muscle 1 h after acute exercise.<strong>هدف</strong><strong>:</strong> <strong>: </strong>هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر مکمل دهی ال-آرژنین بر تغییرات استرس اکسیداتیو-نیتروزاتیو احتمالی ناشی از فعالیت ورزشی حاد در کبد موش بود. <br /><strong>روششناسی:</strong> 32 سر موش صحرایی نر با وزن تقریبی ( g210-160) بهصورت تصادفی به چهار گروه کنترل، ورزش حاد (E)، مکمل ال- آرژنین (Arg) و ورزش حاد+مکمل ال-آرژنین (E+Arg)، تقسیم شد. ال- آرژنین به میزان 02/0 رژیم غذایی به دو گروه Arg و E+Arg طی 30 روز گاواژ شد. برای اعمال فعالیت ورزشی حاد دو گروه E و E+Arg با سرعت 16-26متر بر ثانیه، به مدت 1 ساعت و یا تا رسیدن به واماندگی بر روی تردمیل مخصوص دویدند. بافتبرداری 1 ساعت پس از فعالیت ورزشی حاد صورت گرفت. جهت محاسبة نسبت اکسیدان-آنتی اکسیدان، وضعیت اکسیدانی تام و ظرفیت آنتیاکسیدانی تام، به ترتیب با روشهای FRAP وFOX-1 اندازهگیری شد. میزان نیتریک اکساید از روش گریس اندازهگیری شد. برای مقایسه میانگینها آزمون آنالیز واریانس یکطرفه (ANOVA) استفاده شد. <br /><strong>یافتهها</strong><strong>:</strong> میانگین بالانس اکسیدان/آنتیاکسیدان گروههای کنترل،ورزش حاد، مکمل، مکمل + ورزش حاد به ترتیب 49/4±65/3، 12/0±91/0، 04/0±92/0 و 09/0±91/0 بهدستآمده است. با وجود بیشتر بودن میانگین گروه کنترل نسبت به گروههای دیگر، ولی نتایج تحلیل واریانس نشان میدهد این تفاوت معنیدار نیست. همچنین میزان نیتریک اکساید موشهای گروه کنترل با میانگین 31/6±01/9 از سه گروه دیگر بیشتر است، اما نتایج تحلیل واریانس نشان میدهد تفاوت معنیداری بین میزان نیتریک اکساید موشهای گروه کنترل با هر یک از سه گروه آزمایش وجود ندارد. <br /><strong>نتیجهگیری</strong><strong>:</strong> طبق یافتههای تحقیق حاضر، نسبت اکسیدان-آنتی اکسیدان (TAC/TOS) و همچنین میزان نیتریک اکساید 1 ساعت پس از ورزش حاد و به دنبال مصرف مکمل ال-آرژنین در هیچیک از گروهها تغییر معنیداری نداشت.https://jme.guilan.ac.ir/article_1690_752fccb5a81865a93c60f004e69579af.pdfدانشگاه گیلانسوخت و ساز و فعالیت ورزشی2322-28675120150522Plasma visfatin response to acute endurance exercise pre and post 8-weeks training in obese healthy menپاسخ ویسفاتین پلاسما به فعالیت ورزشی حاد استقامتی پیش و پس از 8 هفته تمرین در مردان چاق سالم11211691FAناهیدبیژهدانشیار دانشگاه فردوسی مشهدحسنفرجیعضو هیئت علمی گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی واحد مریوان، دانشگاه آزاد اسلامیبابی سانعسگریدانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشاسراعسگریعضو هیئت علمی گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گرگان، دانشگاه آزاد اسلامیسعیدرمضانیعضو هیئت علمی گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه پیام نورJournal Article20150729<strong>Aim: </strong>The purpose of this study was to examine the response of the visfatin to acute endurance exercise pre and post 8-weeks trainingin untrained obese healthy men<strong>.</strong> <br /><strong>Method:</strong> Twenty two subjects (age 29.06±3.83 years, weight 90.96±4.68 kg, height 171.3±4.88 cm, and BMI 30.76±1.8 kg/m2) were volunteered to participate in the current study. The subjects were divided randomly into two experimental (n=11) and control (n=11) groups. Experimental group participated in 8-week endurance training program three times per week. Exercise intensity increased from 60 percent of maximum heart rate to 65 to 70 percent after 4<sup>th</sup>weeks until the end of training program. Acute exercise test (cycle ergometer exercise, 30 min at 60 percent of maximum heart rate) were employed before and after training period. Blood samples were collected before, immediately, and 30 min after acute exercise at before and after endurance training period to measure plasma visfatin variations. <br /><strong>Results</strong>: The results by two-way Anova with analysis showed before training period, visfation levels changes were not sigificant after acute exercise , immediately and 30 min aftery in both groups. <br /><strong>Conclusion:</strong> These data indicate that endurance training is associated with decrease in resting plasma visfatin and body fat in obese men. Moreover, one bout of endurance training can decrease the plasma visfatin in response to acute exercise.<strong>هدف</strong><strong>:</strong> هدف از این مطالعه، بررسی پاسخ ویسفاتین به فعالیت ورزشی حاد استقامتی پیش و پس از 8 هفته تمریندر مردان چاق تمرین نکرده سالم بود. <br /><strong>روششناسی:</strong> بیست و دو آزمودنی (سن: 83/3±06/29 سال، وزن: 68/4±96/90 کیلوگرم، قد: 88/4±3/171 سانتیمتر و شاخص توده بدن 8/1 ± 76/30 کیلوگرم بر مترمربع) بهطور داوطلبانه در مطالعه حاضر شرکت کردند. آزمودنیها بهطور تصادفی به دو گروه تجربی (11 نفر) و کنترل (11 نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی در 8 هفته تمرین استقامتی، سه بار در هفته، شرکت کردند. شدت فعالیت ورزشی پس از هفته چهارم از60 درصد ضربان قلب بیشینه به 65 تا 70 درصد ضربان قلب بیشینه تا اتمام دوره تمرین افزایش یافت. آزمون فعالیت ورزشی حاد (فعالیت روی چرخکار سنج، 30 دقیقه با شدت 60 درصد ضربان قلب بیشینه) قبل و پس از دوره تمرین انجام شد. نمونههای خونی نیز، قبل، بلافاصله بعد و 30 دقیقه پس از فعالیت ورزشی حاد در دو مرحلة قبل و پس از دوره تمرین استقامتی جهت اندازهگیری تغییرات ویسفاتین پلاسما گرفته شد. <br /><strong>یافتهها</strong><strong>:</strong> نتایج با استفاده از آنوای دوطرفه با اندازهگیری مکرر نشان داد که تغییرات سطوح ویسفاتین پس از فعالیت ورزشی حاد (بلافاصله بعد و 30 دقیقه بعد) نسبت به قبل فعالیت در آن جلسه در هر دو گروه کنترل و تجربی، قبل از دوره تمرینی، معنیدار نبود. بعد از دوره تمرینی، سطوح ویسفاتین پس از فعالیت حاد در گروه تجربی بهطور معنیداری (بلافاصله و 30 دقیقه) نسبت به قبل فعالیت در آن جلسه کاهش یافت و همچنین نسبت به زمانهای مشابه با قبل از دوره تمرینی (بلافاصله بعد و 30 دقیقه) پایینتر بود (05/0>p). سطوح استراحتی ویسفاتین پس از دوره تمرین کاهش یافت. وزن بدن، توده چربی و درصد چربی بدن گروه تجربی بهطور معنیداری پس از دوره تمرینی کاهش یافت (05/0p<). VO<sub>2</sub>max برآورد شده گروه تجربی افزایش یافت اما توده بدون چربی آزمودنیها تغییر معنیداری نداشت.هیچکدام از متغیرهای گروه کنترل تغییر معنیداری نداشت. <br /><strong>نتیجهگیری</strong><strong>:</strong> این اطلاعات نشان میدهد که تمرین استقامتی در مردان چاق با کاهش سطوح استراحتی ویسفاتین پلاسما و چربی بدن همراه است. همچنین یک دوره تمرین استقامتی میتواند باعث کاهش غلظت پلاسمایی ویسفاتین در پاسخ به یک وهله فعالیت ورزشی حاد شود.https://jme.guilan.ac.ir/article_1691_4c51baed6aaed97a7aeabdbd1e6e2da1.pdfدانشگاه گیلانسوخت و ساز و فعالیت ورزشی2322-28675120150522Effects of 12 weeks high intensity interval training on plasma Adiponectin, Leptin and insulin resistance in obese males with non-alcoholic fatty liverتأثیر 12 هفته تمرین اینتروال شدید بر سطوح پلاسمایی لپتین، آدیپونکتین و شاخص مقاومت به انسولین مردان چاق مبتلا به بیماری کبد چرب23341692FAرضارضایی شیرازیاستادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علی آباد کتول0000-0001-6618-7187Journal Article20150927<strong>Aim: </strong>The main objective of the study was to consider the impact of 12 weeks high intensity interval training on plasma Adiponectin, Leptin and insulin resistance in 20-35 years old obese males with non-alcoholic fatty liver<strong>.</strong> <br /><strong>Method:</strong> In this study researchers used of thirty eight participants with means of age 28.5±6.2 yrs, weight 95.4±11.8 kg and height 178.6±14.7 cm were randomly divided into two groups including experimental (N=18) and control (N=20) groups. The experimental group performed high intensity interval training for 36 sessions and 3 days per week. Intensity of training in the first session was determined with 90% of peak power output in subjects and 115% of peak power output in last session. The protocol training was 10 sets of 60 seconds repetitions of pedaling a bicycle ergometer with 60 seconds rest to 15% peak power output during exercise. Once normal distribution of collected data has been analyzed by K-S test, the pre and post mean difference significant has been analyzed by using t-paired test (p≤0.05). <br /><strong>Results</strong>: After 12 weeks high intensity interval training in obese males with fatty liver, the results have shown a significant decrease in Leptin level, and a significant decrease in Insulin resistance level (p<0.05). However, the Adiponectin level had shown a significant increase between pre-test and post-test (p≤0.05). <br /><strong>Conclusion:</strong> <strong>:</strong> Finally, the results have shown that12 weeks high intensity interval training in obese males with fatty liver could change Adiponectin, Leptin and Insulin resistance levels. Also, any decrease in body mass index and weight, resulted in disorder improvement.<strong>هدف</strong><strong>:</strong> هدف از این تحقیق تعیین تأثیر 12 هفته تمرین اینتروال شدید بر سطوح پلاسمایی لپتین، آدیپونکتین و شاخص مقاومتبهانسولین مردان چاق مبتلا به کبد چرب با محدوده سنی 20 تا 35 سال بود. <br /><strong>روششناسی:</strong> آزمودنیهای این تحقیق، شامل 38 مرد چاق مبتلا به کبد چرب غیرالکلی با میانگین سن 2/6±5/28 سال، وزن 8/11±4/95 کیلوگرم و قد 7/14±6/178 سانتیمتر بودند که بهطور تصادفی به دو گروه تجربی (18=n) و کنترل (20=n) تقسیم شدند. آزمودنیهای گروه تجربی به مدت سه ماه (36 جلسه) و هر هفته سه جلسه به تمرینات اینتروال شدید پرداختند. شدت تمرین در جلسه اول با 90% برونده توان اوج، شروع و در جلسه آخر با شدت 115% برونده توان اوج، پایان یافت. پروتکل تمرینی شامل حداکثر 10 تکرار 60 ثانیهای پدال زدن بر روی چرخ کارسنج با استراحت فعال 60 ثانیهای بین تکرارها با شدت 15% برونده توان اوج بود. پس از اطمینان از توزیع طبیعی دادهها بهوسیله آزمون K-s، برای تعیین معنیدار بودن تفاوت بین میانگینها در پیشآزمون و پسآزمون از آزمون t وابسته استفاده گردید (05/0≥p). <br /><strong>یافتهها</strong><strong>:</strong> یافتههای تحقیق نشان داد پس از 12 هفته تمرین اینتروال شدید، سطوح لپتین در مردان چاق مبتلا به کبد چرب غیرالکلی کاهش معنیداری داشته است ؛ همچنین، در شاخص مقاومتبهانسولین نیز کاهش معنیدار مشاهده شد. این در حالی است که بین سطوح آدیپونکتین آزمودنیها در پیشآزمون و پسآزمون افزایش معنیدار دیده شد (05/0≥p). <br /><strong>نتیجهگیری</strong><strong>:</strong> بهطور کلی میتوان نتیجه گرفت که 12 هفته تمرین اینتروال شدید میتواند سطوح لپتین، آدیپونکتین و مقاومتبهانسولین مردان چاق مبتلا به کبد چرب را تغییر داده و همراه با کاهش وزن و شاخص توده بدن، موجب بهبود عارضه در آنان شود.https://jme.guilan.ac.ir/article_1692_c406d9a4406ba68a8d30ddaed2fb5280.pdfدانشگاه گیلانسوخت و ساز و فعالیت ورزشی2322-28675120150522Effect of zizyphus jujube extract and resistance exercise on liver damaging biomarkers in male toxicated by anabolic steroidاثر همزمان عصاره الکلی عناب و تمرین مقاومتی بر مارکرهای آسیب کبدی در رتهای نر مسموم شده با استروئید آنابولیک35441693FAکاظمرنجبردانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشحسنمتین هماییاستادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزمحمدعلیآذربایجانیاستاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز0000-0002-3502-7487مقصودپیریدانشیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزJournal Article20151125<strong>Aim: </strong>Effect of zizyphus jujube extract and resistance exercise on liver damaging biomarkers in male rats toxicated by anabolic steroid<strong>.</strong> <br /><strong>Method:</strong> 42 Wistar rats were randomly divided into six equal groups: group 1: control, group 2: sham, group 3: anabolic steroid (5 mg/kg), group 4: anabolic steroid (5 mg/kg) + zizyphus jujube extract (600 mg/kg), group 5: anabolic steroid (5 mg/kg) + resistance exercise, and group 6: anabolic steroid (5 mg/kg) + zizyphus jujube extract (600 mg/kg) + resistance exercise. Apart from the control and sham groups, anabolic steroid with a 5 mg per kg dose was injected to other groups once a week. The resistance exercise protocol were consisted of three exercise sessions per week by 5 repetitions in 3 sets of climbing ladder for eight weeks. The data were analyzed by the SPSS software, using ANOVA. <br /><strong>Results</strong>: The results of this study revealed a significant increase in liver enzymes (ALT, AST, and ALP) and direct and total bilirubins in the anabolic steroid group (group 3) compared to the control and sham groups (p < 0.05). In addition, zizyphus jujube treatment (group 4), resistance exercise (group 5), and treatment with resistance exercise (group 6) caused a significant decrease in liver enzymes (ALT, AST, and ALP) and direct and total Bilirubins. There were no-significant differences in albumin concentration between experimental groups <br /><strong>Conclusion:</strong> <strong>: </strong>Zizyphus jujube extract consumption as well as resistance exercise caused a significant decrease in liver damaging biomarkers. Hence, the simultaneous use of resistance exercise and zizyphus jujube extract did not show any increasing effect on these biomarkers.<strong>هدف</strong><strong>:</strong> هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر همزمان عصاره الکلی عناب و تمرین مقاومتی بر مارکرهای آسیب کبدی در رتهای نر مسموم شده با استروئید آنابولیک میباشد. <br /><strong>روششناسی:</strong> بدین منظور 42 رت نر ویستار به 6 گروه مساوی تقسیم شدند. گروهها شامل، 1- گروه کنترل 2- گروه شم 3- گروه بولدنون 4- گروه بولدنون + عصاره عناب (600 میلیگرم در کیلوگرم) 5- گروه بولدنون + تمرین 6- گروه بولدنون + عصاره عناب (600 میلیگرم در کیلوگرم) + تمرین بودند. به غیر از گروههای کنترل و شم به مابقی گروهها استرئید آنابولیک با دوز 5 میلیگرم در کیلوگرم و هفتهای یکمرتبه تزریق شد. تمرین مقاومتی شامل، سه جلسه تمرین در هفته و هر جلسه شامل سه ست با 5 تکرار بالا رفتن از نردبان به مدت هشت هفته بود. دادههای جمعآوری شده با استفاده از نرمافزار SPSS و آزمون آماری آنالیز واریانس یکطرفه تجزیه و تحلیل شد. <br /><strong>یافتهها</strong><strong>:</strong> نتایج این تحقیق نشان داد در گروه 3 تزریق استروئید آنابولیک سبب افزایش معنیدار در آنزیمهای کبدی ALP، ALT و AST و بیلیروبین (توتال و مستقیم) نسبت به گروههای کنترل و شم گشت. همچنین نتایج این تحقیق نشان داد در گروه مصرفکننده عصاره عناب (گروه 4)، گروه تمرین مقاومتی (گروه 5)، گروه عصاره عناب به همراه تمرین مقاومتی (گروه 6)، کاهش معنیداری در آنزیمهای کبدی ALP، ALT و AST و بیلیروبین (توتال و مستقیم) مشاهده شد. لازم به ذکر است میزان آلبومین تغییر معنیداری در هیچیک از گروهها نداشته است. <br /><strong>نتیجهگیری</strong><strong>:</strong> نتایج تحقیق حاضر نشاندهنده کاهش معنیدار مارکرهای آسیب کبدی در پی مصرف عصاره الکلی عناب بهتنهایی و همچنین تمرین مقاومتی بهتنهایی میباشد. ولی استفاده همزمان از تمرین مقاومتی و عصاره عناب تأثیر بیشتری در کاهش این بیومارکرها ندارد.https://jme.guilan.ac.ir/article_1693_8a0752b1551e8a51141815d4984e85fa.pdfدانشگاه گیلانسوخت و ساز و فعالیت ورزشی2322-28675120150522The effect of 12 weeks high intensity interval training (HIIT) on testosterone, cortisol and lipid profile levels in obese and overweight boysاثر 12 هفته تمرین تناوبی شدید بر سطوح تستوسترون، کورتیزول و نیمرخ چربی در پسران چاق و دارای اضافه وزن غیرفعال45581694FAعلیرضاپاآهوکارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی0000-0003-1526-3658وحیدتأدیبیدانشیار دانشگاه رازی کرمانشاه0000-0003-4560-5006ناصربهپوراستادیار دانشگاه رازی کرمانشاهJournal Article20150817<strong>Aim: </strong>Obesity and overweight along with metabolic disorders associated with them is one of the very important concerns in today’s world. According to the fact that chihdren and adolencrs bodies are in asensetive stage of growth and preparation for aduhthood, we aim to review the effects of high intensity interval training over the course of 12 weeks on testosterone, cortisol and lipids profiles levels in obese and overweight<strong>.</strong> <br /><strong>Method: </strong> In this study 20 boys were selected based on per- post test in to control and high intensity interval training (HIIT) groups.Anthropometric measures, maximal aerobic speed (MAS), cortisol and testosterone levels, and lipid profile were measured in all subjects before and after training. Training group participated in a training program at 100 to 110% of MAS and 3 times per week during 12 weeks. Independent t-test and Paired t-test with a significance level of (P≤0/05) was used to analysis variables. <br /><strong>Results</strong>: Following the training program, in training group, anthropometric measures including weight, BMI, percentage body fat and waist-hips ratio and cortisol resting level, TC, TG, LDL-C decreased, and HDL-C increased but no effect on testostron resting levels. In control group, anthropometric measures and TC, TG, LDL-C increased, while HDL-C decreased. <br /><strong>Conclusion:</strong> Prescribing ideal training course to help obese boys has not been recognized yet But, the finding in this research shows that periodic intence work out has a economic potential, and the efficiency of training Protocol for overweight and obese people, especially children and adolescents.<strong>هدف</strong><strong>:</strong> چاقی و اضافه وزن به همراه اختلالات متابولیکی مرتبط با آنها یکی از نگرانیهای بسیار مهم در جهان امروز است. با توجه به اینکه کودکان و نوجوانان در سنین حساس رشد و آمادهسازی بدن برای سنین بزرگسالی هستند، بنابراین هدف ما بررسی 12 هفته تمرین تناوبی شدید بر سطوح تستوسترون، کورتیزول و نیمرخ چربی در کودکان چاق و دارای اضافه وزن است. <br /><strong>روششناسی:</strong> بدین منظور بیست پسر بچه چاق با استفاده از طرح پیشآزمون – پسآزمون با گروه گواه و توزیع تصادفی به 2 گروه تقسیم شدند. شاخصهای آنتروپومتریک، سطوح کورتیزول، تستوسترون و نیمرخ چربی اندازهگیری شد. پروتکل تمرین تناوبی شدید 3 جلسه در هفته با شدت 100 تا 110 درصد حداکثر سرعت هوازی به مدت 12 هفته بود. دادهها با استفاده از تی مستقل و همبسته در سطح معنیداری (05/0p≤) تحلیل شد. <br /><strong>یافتهها</strong><strong>:</strong> یافتههای پژوهش کاهش معنیدار سطوح استراحتی کورتیزول، TC، TG، LDL-C و افزایش HDL-C را در گروه HIIT نشان داد، اما بر سطوح استراحتی تستوسترون تأثیر معنیداری نداشت. این در حالی است که شاخصهای آنترپومتریک و TC، TG و LDL-C گروه شاهد بهطور معنیداری افزایش داشت، اما HDL-C آنها بهطور معنیداری کاهش نشان داد. <br /><strong>نتیجهگیری</strong><strong>:</strong> تاکنون تجویز تمرین ایدهآل برای دستیابی به سودمندیهای فعالیت بدنی برای افراد چاق بهخوبی مشخص نشده است، اما یافتههای این پژوهش اشاره دارند که تمرین تناوبی شدید دارای پتانسیل اقتصادی و پروتکل، تمرینی کارآمدی برای افراد چاق و دارای اضافه وزن بهویژه کودکان و نوجوانان است.https://jme.guilan.ac.ir/article_1694_4cfc48a0a6a9754e243398a8d50a41d3.pdfدانشگاه گیلانسوخت و ساز و فعالیت ورزشی2322-28675120150522The Effect of Resistance Training and Coriandrum sativum extract on oxidative stress indices in Diabetic Ratsاثر تعاملی تمرین مقاومتی و مصرف عصاره دانه گشنیز بر عوامل فشار اکسایشی در موشهای صحرایی نر بالغ دیابتی59681695FAاحمدعبدیاستادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت اله آملی0000-0002-7734-7518نسرینرمضانیدانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشحسنحاجیدانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشیJournal Article20150808<strong>Aim: </strong>Oxidative stress is an affective factor in insulin resistant, diabetes and other problems increasing blood glucose that seen in type 1 and 2 diabetes is an effective factor in producing oxidative stress. The aim of this study was to evaluate the effect of resistance training and Coriandrum sativum on oxidative stress factors in diabetic male rats<strong>.</strong> <br /><strong>Method:</strong> The present experimental study was conducted on 40 adult male rats. After induction of diabetes, the rats were randomly divided into four equal groups (1: resistance training, 2: resistance training-Coriandrum sativum extract, 3: Coriandrum sativum extract, and 4: control). Diabetic condition was induced by using 55 mg af streptozotosin per one kg body weight. <br />Then they performed 6 weeks of resistance training (five days a week for 6 weeks and with intensity of 30-100% rats weight) and drank oral Coriandrum sativum extract (150 mg/kg daily). After 6 weeks serum levels of total antioxidant capacity (TAC), superoxide dismutase (SOD) and catalase (CAT) were measured. <br /><strong>Results</strong>: The results showed that resistance training alonge with Coriandrum sativum extract increased serum levels of TAC, SOD and CAT (p<0.05) significantly. Also, TAC level was increased in resistance and Coriandrum sativum extract groups (p<0.05). <br /><strong>Conclusion:</strong> It seems that six weeks at resistance training combined with Coriandrum sativum extract may have a positive effect on body anti-oxidant system and treatment of diabetes.<strong>هدف</strong><strong>:</strong> فشار اکسایشی یکی از عوامل مؤثر در توسعه مقاومت به انسولین، دیابت و عوارض آن میباشد . افزایش گلوکز خون که در هر دو نوع دیابت 1 و 2 دیده میشود، از عوامل اثرگذار در ایجاد فشار اکسایشی است. هدف پژوهش حاضر تعیین اثر تعاملی تمرین مقاومتی و مصرف عصاره دانه گشنیز بر عوامل فشار اکسایشی در موشهای صحرایی نر بالغ دیابتی بود. <br /><strong>روششناسی:</strong> این پژوهش یک مطالعه تجربی است که بر روی 40 سر موش صحرایی نر دیابتی انجام شد. نمونهها بهطور تصادفی در 4 گروه (1- گروه تمرین ، 2- گروه تمرین - عصاره،3- گروه عصاره و 4-گروه کنترل). قرار گرفتند. القای دیابت از طریق تزریق وریدی 55 میلیگرم استرپتوزوتوسین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در موشها ایجاد شد. سپس 6 هفته تمرین مقاومتی (5 روز هفته با شدت 30-100 درصد وزن بدن) در هفته اعمال شد. عصاره گشنیز به میزان روزانه 150 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت خوراکی به موشها خورانده شد. پس از 6 هفته تمرین، آنتیاکسیدان تام (TAC)، سوپراکسیددسموتاز (SOD) و کاتالاز (CAT) سرمی اندازهگیری شد. <br /><strong>یافتهها</strong><strong>:</strong> نتایج نشان داد که تمرین مقاومتی همراه با مصرف عصاره دانه گشنیز سبب افزایش معنیدار در سطوح TAC، SOD و CAT میشود (05/0>p). همچنین، سطوح TAC در گروههای تمرین مقاومتی و مصرف عصاره دانه گشنیز بهطور معنیداری افزایش یافته بود (05/0>p). <br /><strong>نتیجهگیری</strong><strong>:</strong> به نظر میرسد شش هفته تمرین مقاومتی به همراه مصرف عصاره دانه گشنیز توانسته است با تأثیر بر سیستم دفاع آنتیاکسیدانی بدن در موشهای دیابتی مؤثر باشد.https://jme.guilan.ac.ir/article_1695_1f35a7576f0c1fb25201389be552566e.pdfدانشگاه گیلانسوخت و ساز و فعالیت ورزشی2322-28675120150522The effects of time of competition on proteinuria, hematuria and recovery in men Kong Fu playersآثار زمان برگزاری مسابقه در روز بر میزان هماچوری، پروتئینوری و بازگشت به حالت اولیه در مردان کونگفو کار69801696FAامیرعباسمنظمیاستادیار دانشگاه رازی کرمانشاهزینبمحمدیکارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشیرحمانسوریاستادیار دانشگاه تهرانJournal Article20150306<strong>Aim: </strong>The purpose of this study was to determine the effects of time of competition on proteinuria , hematuria and recovery in men Kung fu players<strong>.</strong> <br /><strong>Method:</strong> 28 men Kung fu players with at least 8 years of practice experience were selected and classified in two groups, randomly. Urine samples were taken 30 minutes before the competition, 60 minutes, 8 and 24 hours after competition from both groups. Dipsticks and total pro urine/CSF techniques were used for analyzing hematuria and proteinuria. To determine the difference between variables , one-way analysis of variance with repeated measures, paired t-test and independent t-test at the level of P<strong>Results</strong>: Results showed that there was no significant difference in Hematuria in the morning and evening Samples. The results also showed that there wes significant difference only in Proteinuria between two groups at 8 hours after competition (P<0.05) and there was no significant differencein Hematuria at times of 60 minutes, 8 and 24 hours after competition. <br /><strong>Conclusion:</strong> Results showed that the time of recovery for Hematuria and Proteinuria is achieved faster in the evening than in the morning. As a result, playing matches in the morning requires efficient recovery strategies.<strong>هدف</strong><strong>:</strong> هدف مطالعه حاضر تعیین اثر زمان برگزاری مسابقه کونگفو در روز بر میزان هماچوری ، پروتئینوری و زمان بازگشت به حالت اولیه در مردان کونگفو کار بود. <br /><strong>روششناسی:</strong> بدین منظور 28 نفر از مردان کونگفو کار با سابقه 8 سال تمرین بهصورت تصادفی انتخاب و در دو گروه صبح و عصر قرار گرفتند. از هر دو گروه 30دقیقه قبل از مسابقه ،60دقیقه،8 و24 ساعت بعد از مسابقه با استفاده از نوار آنالیز ادراری جهت اندازهگیری هماچوری و پروتئینوری، نمونههای ادراری گرفته شد. جهت تعیین تفاوت بین متغیرها از روشهای آماری تحلیل واریانس یکطرفه با اندازهگیریهای مکرر،t- همبسته وt- مستقل در سطح معنیداری 05/0 استفاده گردید. <br /><strong>یافتهها</strong><strong>:</strong> نتایج نشان داد که بین میزان هماچوری در دو نوبت صبح و عصر تفاوت معنیداری وجود ندارد. نتایج همچنین نشان داد که تنها بین میزان پروتئینوری دو گروه صبح و عصر در زمان 8ساعت بازگشت به حالت اولیه تفاوت وجود دارد(05/0>P) و در زمانهای60دقیقه، 8 و24 ساعت بازگشت به حالت اولیه در میزان هماچوری تفاوت معنیداری وجود ندارد. <br /><strong>نتیجهگیری</strong><strong>:</strong> نتایج تحقیق نشان داد که زمان ریکاوری، هماچوری و پروتئینوری در نوبت عصر سریعتر از نوبت صبح اتفاق میافتد و در نتیجه انجام مسابقات در نوبت صبح به استراتژیهای کارآمد ریکاوری نیازمند است.https://jme.guilan.ac.ir/article_1696_08ae7e4daf4af39a020f098d272eaaa6.pdf