دانشگاه گیلانسوخت و ساز و فعالیت ورزشی2322-286710120200420investigate the effect of aerobic exercise with and without BFR on mitochondrial dynamic (MFN2 &DRP1) and mitophagy proteins (PARKIN &BCL2) of human skeletal muscleتعیین اثر فعالیت ورزشی هوازی با و بدون BFR بر پروتئینهای داینامیک میتوکندری (MFN2 و DRP1) و پروتئینهای میتوفاژی (Parkin و BCL2) عضله اسکلتی انسان115498710.22124/jme.2019.14783.169FAعلیآریاشکیبدانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایرانبهمنمیرزاییگروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران0000-0003-3723-7434پیامسعیدیگروه فیزولوژی ورزش، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه گیلان0000-0001-7325-9484Journal Article20190920The purpose of this study was to investigate the effect of aerobic exercise with and without BFR on mitochondrial dynamic and mitophagy proteins of human skeletal muscle. In a cross-sectional study, five young men (age: 33.4 ± 2.30 year, weight: 79.64 ± 10.49 kg, BMI: 26.24 ± 2.27kg/cm2) performed two aerobic exercise intervention with BFR (EX+BFR) and without BFR (EX) in two separate days. The aerobic exercise included 5 bouts of 2-min activities, interspersed by 1 min active rest which performed with and without BFR. Western Blot method was used to measure the protein levels of MFN2, DRP1, BCL2 and Parkin of skeletal muscle. Data analysis was performed using T test at a significant level of 0.05. The results of the data analyze showed that both EX+BF and EX significantly increased MFN2 and Parkin and also significantly decreased DRP1 compared to the pre-test (p < 0.05). However, EX+BF resulted in a significant increase protein levels of BCL2 compared to the pre-test (p < 0.05). Also, EX+BF has a significant effect on MFN2, BCL2 and Parkin elevation and DRP1 decrease in compared to EX (p < 0.05). Based on the findings of this study, it seems that aerobic exercise with and without BFR is a strong stimulant for the improvement of mitochondrial dynamics and mitophagy of skeletal muscle.هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر فعالیت ورزشی هوازی با و بدون BFR بر روی پروتئینهای داینامیک و متیوفاژی میتوکندری عضلات اسکلتی انسانی است.<br />روش شناسی: در مطالعه مقطعی متقاطع، 5 مرد جوان (سن: 30/2±40/33، وزن: 49/10±64/79، شاخص توده بدنی: 27/2±24/26) دو مداخله فعالیت ورزشی هوازی با BFR (EX+BFR) و بدون BFR (EX) را در دو روز مجزا اجرا کردند. فعالیت ورزشی هوازی شامل 5 وهله فعالیت 2 دقیقهای با سرعت 50 متر بر دقیقه و 1 دقیقه استراحت بین هر وهله بود که با و بدون BFR اجرا شد. برای اندازهگیری مقادیر پروتئینی MFN2 و DRP1، BCL2 و Parkin عضله اسکلتی از روش وسترن بلات استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون t همبسته در سطح معنی داری 05/0 انجام شد. <br />یافتهها: نتایج نشان داد که هر دو EX + BF و EX به طور قابل توجهی باعث افزایش MFN2 و پارکین و همچنین کاهش DRP1 را نسبت به قبل از آزمون شد (05/0p <). با این حال، EX + BF باعث افزایش سطح پروتئین BCL2 در مقایسه با پیش آزمون (05/0p <) شد. همچنین، EX + BF اثر معنی داری بر افزایش MFN2، BCL2 و پارکین و کاهش DRP1 در مقایسه با EX دارد (05/0p <). <br />نتیجهگیری: بر اساس یافتههای این مطالعه، به نظر میرسد که فعالیت هوازی با و بدون BFR محرک قوی برای بهبود داینامیک میتوکندری و فرایند میتوفاژی عضله اسکلتی باشد.https://jme.guilan.ac.ir/article_4987_96efd6e30594f0f529e9874505044af8.pdfدانشگاه گیلانسوخت و ساز و فعالیت ورزشی2322-286710120200420The effect of a course of aerobic-resistance training and ursolic acid consumption on irisin levels and inflammatory factors in overweight middle-aged menاثر یک دوره تمرین هوازی_مقاومتی و مصرف اسید اورسولیک بر مقادیر آیریزین و فاکتورهای التهابی مردان میانسال دارای اضافه وزن1735498410.22124/jme.2021.18604.209FAیاسرصابریدانشجوی دکترای فیزیولوژی ورزش, گروه تربیت بدنی. واحد نیشابور. دانشگاه آزاد اسلامی, نیشابور, ایران0000-0002-5015-752Xآمنهبرجسته یزدیاستادیار گروه تربیت بدنی. واحد نیشابور. دانشگاه آزاد اسلامی, نیشابور, ایران0000-0001-5559-5329رامبدخواجه ایاستادیار گروه تربیت بدنی. واحد نیشابور. دانشگاه آزاد اسلامی, نیشابور, ایران0000-0002-0490-8695امیررشیدلمیردانشیار گروه فیزیولوژی ورزش.دانشکده علوم ورزشی, دانشگاه فردوسی مشهد,مشهد,ایران0000-0001-6180-8554Journal Article20210112Aim: Increasing age and sedentary lifestyle cause physiological obesity. Exercising and using some supplements can improve this condition. The aim of the present study was to evaluate the effect of 12weeks of aerobic-resistance training and complete consumption of ursolic acid on irisin levels and inflammatory factors in overweight middle-aged men.<br />Materials and Methods:<br />34 men in the semi-experimental design were randomly divided into three groups of combined exercise-supplement (one)12people, exercise-combination-placebo (two)12people, supplement group (three)10people. The training groups performed 12weeks, three sessions per week, consecutive days-separate aerobic exercises with an intensity of 60 to 75%HRmax and resistance exercises with an intensity of 60 to 75%1RM. Groups two and three received 450 mg of ursolic acid supplement in three meals daily. Blood samples were taken 24hours before the first and 48hours after the last training session.<br /><br />Results:<br />Irisin levels increased which was significant between groups one and two (P = 0.001) and one and three (P = 0.001) but there was no significant difference between groups two and three. <br />(P = 1). Also, IL6 and CRP levels decreased in three groups, this decrease in IL6 and CRP between groups one and two (P = 0.004), (P = 0.001) and one and three (P =0.004), (P = 0.001) respectively.it was significant but between two and three (P = 0.232), (P = 0.078) was not significant<br />Conclusion: <br />The results showed that increasing irisin, decreasing inflammatory factors due to aerobic-resistance training and urosolic acid supplementation reduces fat levels and is useful for inactive overweight people.افزایش سن و زندگی کمتحرک سبب تغییرات فیزیولوژیکی منجر به چاقی میشود. انجام تمرینات ورزشی و مصرف برخی مکملها سبب بهبود این وضعیت میشود. هدف از پژوهش حاضر اثر دوازده هفته تمرین هوازی-مقاومتی و مصرف مکمل اسیداورسولیک بر سطوح آیریزین و فاکتورهای التهابی در مردان میانسال دارای اضافه وزن بود.<br />مواد وروشها: 34 مرد در طرح نیمه تجربی به صورت تصادفی در سه گروه تمرینترکیبی-مکمل (یک) 12نفر، گروه تمرین-ترکیبی-دارونما (دو) 12 نفر و گروه مکمل (سه) 10 نفر تقسیم شدند. گروههای تمرینی 12 هفته، هر هفته سه جلسه، روزهای متوالی- مجزا تمرینات هوازی با شدت 60 تا 75% HRmax و تمرینات مقاومتی با شدت 60 تا 75% 1RM انجام دادند. گروههای دو و سه روزانه مقدار 450 میلیگرم مکمل اسیداورسولیک در سه وعده دریافت کردند. 24ساعت قبل از اولین و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین، نمونهی خونی گرفته شد.<br />یافته ها: سطوح آیریزین افزایش داشت که این افزایش بین گروههای یک و دو (001/0=P) و یک و سه (001/0=P) معنیدار بود اما بین گروه دو با سه تفاوت معنیدار نبود (00/1=P). همچنین سطوح IL6 و CRP سه گروه کاهش پیدا کرد، این کاهش در IL6 و CRP به ترتیب بین گروههای یک و دو (004/0=P)، (001/0=P) و یک و سه (004/0=P)، (001/0=P) معنیدار بود اما بین دو و سه (232/0=P)، (078/0=P) معنیدار نبود.<br />نتیجه گیری: نتایج نشان داد افزایش آیرزین و کاهش فاکتورهای التهابی ناشی از انجام تمرینات هوازی-مقاومتی و مصرف مکمل اسیداوروسولیک سبب کاهش سطوح چربی شده و برای افراد غیرفعال دارای اضافه وزن مفید باشدhttps://jme.guilan.ac.ir/article_4984_8f89a3c4c3f2f3afd17ba58c23f3d0e8.pdfدانشگاه گیلانسوخت و ساز و فعالیت ورزشی2322-286710120200420The effect of aerobic exercise on the expression of lncRNAs associated with Glucose 6 phosphatase (G6P) and Glucokinase (GCK) in the liver of obese type 2 diabetic miceاثر تمرین هوازی بر بیان lncRNA های مرتبط با گلوکز 6 فسفاتاز (G6P) و گلوکوکیناز (GCK) درکبد موشهای چاق دیابتی نوع 23754564810.22124/jme.2021.18857.213FAفاطمهکاظمی نسبگروه علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران0000-0002-7309-3637Journal Article20210208Introduction: The aim of this study was to investigate the effect of aerobic exercise on the expression of lncRNAs associated with Glucose 6 phosphatase (G6P) and Glucokinase (GCK) in obese diabetic mice. Materials and methods: Eighteen C57BL/6 mice were divided into two groups: mice fed a high-fat diet (n=12) and mice fed a standard diet (n=6) for 16 weeks. Then, diabetic mice were divided into two groups: high-fat diet-exercise, high-fat diet-sedentary. The exercised mice were trained on a treadmill for 8 weeks at an average speed of 21 m/min for 50 minutes. Twenty-four hours after the last training session, the mice were sacrificed. Liver tissue was isolated and stored at -80°C. Results: The results showed that levels of hepatic glucose 6 phosphatase and MEG3 increased following a high-fat diet and decreased significantly in trained mice compared to untrained mice. In addition, the expression of glucokinase and lncLGR decreased in diabetic rats, but increased after exercise. Conclusion: The expression of Glucose 6 phosphatase may be regulated in liver tissue probably due to physical exercise and decreased MEG3 lncRNA expression. Exercise reduces the expression of MEG3, which regulates the expression of G6P in liver tissue. Under these conditions, gluconeogenesis and hepatic glucose production was reduced and insulin resistance was improved. Exercise also increased lncLGR expression, possibly leading to increased hepatic GCK expression. In this condition, blood glucose was reduced and stored in the form of glycogen in the liver.مقدمه: هدف مطالعه حاضر، بررسی تاثیر تمرینات هوازی بر بیان lncRNA های مرتبط با گلوکز 6 فسفاتاز (G6P) و گلوکوکیناز (GCK) در موشهای چاق دیابتی بود. روش: تعداد 18 سر موش C57BL/6 به دو گروه تقسیم شدند: موشهای تغذیه شده با رژیم غذایی پرچرب (تعداد=12) و موشهای تغذیه شده با رژیم غذایی استاندارد (تعداد=6) به مدت 16 هفته. سپس موشهای دیابتی به دو گروه تقسیم شدند: رژیم غذایی پرچرب-تمرین، رژیم غذایی پرچرب-بی تحرک. موشهای گروه تمرینی به مدت 8 هفته با سرعت متوسط 21 متر بر دقیقه و به مدت 50 دقیقه، تحت تمرین روی نوارگردان قرار گرفتند. 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، موشها قربانی شدند. بافت کبد جدا و در دمای 80- درجه سانتیگراد نگهداری شد. یافتهها: نتایج نشان داد سطوح G6P و MEG3 به دنبال رژیم غذایی پرچرب افزایش و در موشهای تمرین کرده به طور معناداری نسبت به موشهای تمرین نکرده کاهش یافت. همچنین بیان GCK و lncLGR در موشهای دیابتی کاهش یافت اما بیان آنها به دنبال تمرین بدنی افزایش یافت. نتیجهگیری: تمرین بدنی منجر به کاهش بیانMEG3 میشود که بیان G6P در بافت کبد را تنظیم میکند. در این شرایط گلوکونئوژنز و تولید گلوکز کبدی کاهش پیدا کرده و مقاومت به انسولینبهبود مییابد. همچنین به دنبال تمرین بدنی بیان lncLGR افزایش پیدا کرده که احتمالا منجر به افزایش بیان GCK کبدی میشود. در این وضعیت گلوکز خون کاهش یافته و قند خون به فرم گلیکوژن در کبد ذخیره میشود.https://jme.guilan.ac.ir/article_5648_aa2514f7eea2ac6d0bd8b7b89b995564.pdfدانشگاه گیلانسوخت و ساز و فعالیت ورزشی2322-286710120200420Effect of a single session of Crossfit exercise in fasting and fed state on PDK4 and CTP-1 levels and their relationship with blood glucose, lactate and lipid profile in active female studentsاثریک جلسه فعالیت ورزشی کراسفیت در شرایط ناشتایی و سیری بر سطوح آنزیمهای پیروواتدهیدروژنازکیناز 4 (PDK-4) و کارنیتینپالمیتوئیلترنسفراز 1 (CPT-1) و ارتباط آنها با سطوح گلوکز، لاکتات و نیمرخ لیپید خون زنان فعال دانشجو5564498510.22124/jme.2021.18390.207FAمریمابراهیمیگروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت/ایرانJournal Article20201210Objective: in this research, levels of metabolic enzymes, pyruvate dehydrogenase kinase 4 (PDK-4) and carnitine palmitoyltransferase 1 (CPT-1) and their relationship with blood glucose, lactate and lipid profile were studied in response to a single bout of Crossfit exercise in fasting and fed state.<br />Methods: 23 healthy female sport science students with minimum of 3 years regular training were randomly assigned into fast control, fed control, fast Crossfit and fed Crossfit groups. At the end of the session, rating of perceived exertion was estimated by OMNI scale and blood samples were collected. Two-way analysis of variances and Pearson test were used at the alpha level .05 in SPSS 22. <br />Results: glucose, TG, cholesterol, LDL, HDL, PDK-4 and CPT-1 mean levels had not any significant differences between groups (P > .05). Plasma lactate level was higher in Crossfit groups compared to controls (P = .045). Serum PDK-4 was positively correlated with CPT-1 (r = .550, P = .007) and negatively correlated with lactate levels (r = .600, P = .003). <br />Conclusion: fasting and feeding had not any effect on metabolic indices, nor in resting neither after exercise. Higher lactate levels after Crossfit exercise and no difference in PDK-4 and CPT-1 compared with resting, probably suggest more contribution of glucose for energy production via aerobic and anaerobic pathways in this protocol.هدف : در این مطالعه سطح آنزیمهای پیروواتدهیدروژنازکیناز 4 (PDK-4) و کارنیتینپالمیتوئیلترنسفراز 1 (CPT-1) و ارتباط آنها با سطوح گلوکز، لاکتات و نیمرخ لیپید خون در پاسخ به یک جلسه فعالیت کراسفیت در شرایط ناشتایی و سیری مورد بررسی قرار گرفت. <br />روش پژوهش: 23 دانشجوی علوم ورزشی زن سالم با حداقل 3 سال سابقه تمرین منظم به شکل تصادفی در 4 گروه کنترل ناشتا، کنترل سیر، کراسفیت ناشتا و کراسفیت سیر قرار گرفتند. در پایان جلسه میزان سختی کار با مقیاس OMNI سنجیده شده و نمونهگیری خون وریدی از آزمودنیها انجام شد. از آزمونهای آنالیز واریانس دو سویه و همبستگی پیرسون در سطح آلفای 05/0 در SPSS 22 برای بررسی فرضیههای پژوهش استفاده گردید. <br />یافتهها: میانگین سطوح گلوکز، تریگلیسرید، کلسترول، LDL، HDL، PDK-4 و CPT-1 بین گروهها تفاوت معنیداری نداشت (05/0 < P). سطح پلاسمایی لاکتات در گروههای فعالیت ورزشی کراسفیت نسبت به گروههای کنترل بالاتر بود (045/0 = P). سطح سرمی PDK-4 ارتباط مثبت معنیدار با CPT-1 (007/0 = P، 550/0 = r) و ارتباط منفی معنیداری با سطح پلاسمایی لاکتات داشت (003/0 = P، 600/0 - = r). <br />نتیجهگیری: وضعیت سیری و ناشتایی تأثیری بر شاخصهای متابولیک مد نظر در حالت استراحت و فعالیت نداشت. سطوح بالاتر لاکتات پس از فعالیت ورزشی کراسفیت و عدم تفاوت سطوح PDK-4 و CPT-1 با وضعیت استراحتی، احتمالا نشان از سهم بیشتر گلوکز در تولید انرژی از مسیرهای هوازی و بیهوازی در این پروتکل دارد.https://jme.guilan.ac.ir/article_4985_2dc6eac1483ae6914d67a8f9d16e5296.pdfدانشگاه گیلانسوخت و ساز و فعالیت ورزشی2322-286710120200420The effect of 4 weeks of aerobic exercise on cognitive function and mitochondrial dynamics in hippocampal tissue of male Wistar rats with Alzheimer's diseaseتأثیر 4 هفته تمرین هوازی بر عملکرد شناختی و پویایی میتوکندریایی در بافت هیپوکمپ رتهای نر ویستار مبتلا به بیماری آلزایمر577510.22124/jme.2020.5775FAاحمدفاضلی ثانیگروه فیزیولوژی ورزشی ،واحد تهران مرکزی،دانشگاه ازاد اسلامی،تهران،ایرانحسنمتین هماییگروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، تهران، ایرانعبدالعلیبنائی فرگروه فیزیولوژی ورزشی ،واحد تهران مرکزی،دانشگاه ازاد اسلامی،تهران،ایران0000-0003-1749-6383Journal Article20220831<strong>Aim: </strong>The aim of the present study was to investigate the effect of 4 weeks of aerobic exercise on cognitive function and mitochondrial dynamics in the hippocampal tissue of male Wistar rats with Alzheimer's disease.<br /><strong>Methods:</strong> For this purpose, 21 male Wistar rats at 20 months of age were randomly divided into 3 groups: Alzheimer's disease (n = 7), Alzheimer's disease + aerobic exercise (n = 7) and control group (n = 7). Alzheimer's disease was induced by intrahippocampal injection of Aβ<sub>42</sub> (1 microliter per side). Seven days after surgery, the exercise group performed 4 weeks of treadmill training (5 days per week at a speed of 10 to 15 m/min). Forty-eight hours after the last training session, the animals underwent behavioral tests. Twenty-four hours after the behavioral test, all rats were killed and hippocampal tissue was extracted. The mRNA expression of OPA1, Mfn2 and Drp1 genes was assayed using Real Time-PCR. One-way analysis of variance was used for statistical analysis.<br /><strong>Ethical Considerations:</strong> All stages of the study were conducted according to the ethical guidelines and authorization of Research Deputy of Islamic Azad University, Central Tehran Branch No. IR.IAU.TMU.REC.1399.124.<br /><strong>Results:</strong> The results showed that spatial learning (P ≤ 0.001) and memory performance (P ≤ 0.001) as well as the gene expression of OPA1 (P ≤ 0.001) and Mfn2 (P ≤ 0.001) in animals with Alzheimer's disease decreased compared to the control group, while the gene expression of Drp1 increased (P ≤ 0.001). Aerobic exercise in patient animals improved spatial learning (P ≤ 0.001) and memory performance (P ≤ 0.001), increased hippocampal OPA1 (P ≤ 0.001) and Mfn2 (P ≤ 0.001) genes expression, and decreased Drp1 gene expression compared with Alzheimer's disease group (P ≤ 0.001).<br /><strong>Conclusion:</strong> In general, it seems that aerobic exercise can improve spatial learning and memory performance in Alzheimer's disease by modulating abnormal mitochondrial dynamics.<strong>هدف: </strong>هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر 4 هفته تمرین هوازی بر عملکرد شناختی و پویایی میتوکندریایی در بافت هیپوکمپ رتهای نر ویستار مبتلا به بیماری آلزایمر بود.<br /><strong>روششناسی:</strong> بدین منظور، تعداد 21 سر رت نر بالغ نژاد ویستار 20 ماهه به روش تصادفی ساده به 3 گروه بیماری آلزایمر (تعداد = 7 سر)، گروه بیماری آلزایمر + ورزش هوازی (تعداد = 7 سر) و گروه کنترل (تعداد = 7 سر) تقسیم شدند. القای بیماری آلزایمر از طریق تزریق داخل هیپوکمپی Aβ<sub>42</sub><sub> </sub>(هر طرف 1 میکرولیتر) صورت پذیرفت. هفت روز بعد از جراحی، گروه ورزش 4 هفته تمرین دویدن روی نوارگردان (5 روز در هفته با سرعت 10 الی 15 متر بر دقیقه) را اجرا نمودند. چهل و هشت ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی حیوانات تحت آزمون رفتاری قرار گرفتند. بیست و چهار ساعت بعد از آزمون رفتاری تمامی رتها کشته شدند و بافت هیپوکمپ استخراج شد. بیان mRNA<strong> </strong>ژنهای OPA1، Mfn2 وDrp1 با استفاده از روش RealTime-PCR مورد سنجش قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد.<br /><strong>ملاحظات اخلاقی</strong><strong>:</strong> کلیه مراحل مطالعه با توجه به دستورالعمل اخلاقی و مجوز معاونت پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی با شماره IR.IAU.TMU.REC.1399.124 انجام شد.<br /><strong>یافته</strong><strong></strong><strong>ها</strong>: نتایج نشان داد که عملکرد یادگیری (001/0 ≥ P) و حافظه فضایی (001/0 ≥ P) و همچنین میزان بیان ژنهای OPA1 (001/0 ≥ P) و Mfn2 (001/0 ≥ P) در حیوانات گروه بیماری آلزایمر در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافت، در حالی که میزان بیان ژنDrp1 افزایش نشان داد (001/0 ≥ P). تمرین هوازی در حیوانات بیمار عملکرد یادگیری (001/0 ≥ P) و حافظه فضایی (001/0 ≥ P) را بهبود بخشید و میزان بیان ژنهای OPA1 (001/0 ≥ P) و Mfn2 (001/0 ≥ P) هیپوکمپ را افزایش و میزان بیان ژنDrp1 را در مقایسه با گروه بیماری آلزایمر کاهش داد (001/0 ≥ P).<br /><strong>نتیجهگیری:</strong> به طور کلی، به نظر میرسد که تمرین هوازی میتواند از طریق تعدیل پویایی میتوکندریایی غیرطبیعی، عملکرد یادگیری و حافظه فضایی را در شرایط بیماری آلزایمر بهبود بخشد.<br /><strong>هدف: </strong>هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر 4 هفته تمرین هوازی بر عملکرد شناختی و پویایی میتوکندریایی در بافت هیپوکمپ رتهای نر ویستار مبتلا به بیماری آلزایمر بود.<br /><strong>روششناسی:</strong> بدین منظور، تعداد 21 سر رت نر بالغ نژاد ویستار 20 ماهه به روش تصادفی ساده به 3 گروه بیماری آلزایمر (تعداد = 7 سر)، گروه بیماری آلزایمر + ورزش هوازی (تعداد = 7 سر) و گروه کنترل (تعداد = 7 سر) تقسیم شدند. القای بیماری آلزایمر از طریق تزریق داخل هیپوکمپی Aβ<sub>42</sub><sub> </sub>(هر طرف 1 میکرولیتر) صورت پذیرفت. هفت روز بعد از جراحی، گروه ورزش 4 هفته تمرین دویدن روی نوارگردان (5 روز در هفته با سرعت 10 الی 15 متر بر دقیقه) را اجرا نمودند. چهل و هشت ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی حیوانات تحت آزمون رفتاری قرار گرفتند. بیست و چهار ساعت بعد از آزمون رفتاری تمامی رتها کشته شدند و بافت هیپوکمپ استخراج شد. بیان mRNA<strong> </strong>ژنهای OPA1، Mfn2 وDrp1 با استفاده از روش RealTime-PCR مورد سنجش قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد.<br /><strong>ملاحظات اخلاقی</strong><strong>:</strong> کلیه مراحل مطالعه با توجه به دستورالعمل اخلاقی و مجوز معاونت پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی با شماره IR.IAU.TMU.REC.1399.124 انجام شد.<br /><strong>یافته</strong><strong></strong><strong>ها</strong>: نتایج نشان داد که عملکرد یادگیری (001/0 ≥ P) و حافظه فضایی (001/0 ≥ P) و همچنین میزان بیان ژنهای OPA1 (001/0 ≥ P) و Mfn2 (001/0 ≥ P) در حیوانات گروه بیماری آلزایمر در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافت، در حالی که میزان بیان ژنDrp1 افزایش نشان داد (001/0 ≥ P). تمرین هوازی در حیوانات بیمار عملکرد یادگیری (001/0 ≥ P) و حافظه فضایی (001/0 ≥ P) را بهبود بخشید و میزان بیان ژنهای OPA1 (001/0 ≥ P) و Mfn2 (001/0 ≥ P) هیپوکمپ را افزایش و میزان بیان ژنDrp1 را در مقایسه با گروه بیماری آلزایمر کاهش داد (001/0 ≥ P).<br /><strong>نتیجهگیری:</strong> به طور کلی، به نظر میرسد که تمرین هوازی میتواند از طریق تعدیل پویایی میتوکندریایی غیرطبیعی، عملکرد یادگیری و حافظه فضایی را در شرایط بیماری آلزایمر بهبود بخشد.https://jme.guilan.ac.ir/article_5775_7083afdcc529d21601db5a42fc699ea0.pdfدانشگاه گیلانسوخت و ساز و فعالیت ورزشی2322-286710120200420Acute response of myeloperoxidase and total cancer status to increasing exercise activities in trained and non-trained middle-aged men.پاسخ حاد میلوپراکسیداز و وضعیت تام اکسیدانی به فعالیت ورزشی فزاینده در مردان میانسال تمرین کرده و بدون تمرین7990498810.22124/jme.2021.17719.204FAسید رضارحیمی مقدمگروه تربیت بدنی، واحد رشت ، دانشگاه آزاد اسلامی ، رشت ، ایران0000-0002-8683-9768علی رضاعلمیهگروه تربیت بدنی، واحد رشت ، دانشگاه آزاد اسلامی ، رشت ، ایران0000-0002-6266-0018محمدرضافدائی چافیگروه تربیت بدنی، واحد رشت ، دانشگاه آزاد اسلامی ، رشت ، ایران0000-0003-0265-5329Journal Article20200919Objective: Neutrophils contain myeloperoxidase enzyme, which is involved in many cellular processes by producing oxidants and catalyzing hypochlorous acid. On the other hand, from middle age, physiological protection against oxidative stress starts to decrease. Therefore, the main purpose of this study was to determine myeloperoxidase and total oxidative status changes in healthy trained middle-aged men participating in regular recreational exercise training and untrained subjects.<br />Methodology: 20 trained (age 53.85±2.94, BMI 25.47±1.6, VO2max 42.38±2.8) and 17 untrained (age 54.17±2.83, BMI 27.83±1.12, VO2max 31.86±1.67) subjects participated in the study. Subjects performed a modified Bruce treadmill test as a model of progressive exercise training. Blood samples were taken before (T0), immediately after (T1) and one hour after the end of the test (T2).<br />Results: There was no significant changes in pretest myeloperoxidase level in both groups, but these values were significantly changed in untrained group compared to the trained group at T1 and T2. Total oxidant status levels in both groups increased significantly after completing the test compared to the pretest. <br />Conclusion: Regular participation in recreational exercise training can reduce the level of myeloperoxidase and total oxidative capacity of healthy middle-aged men, and may be a proper way to have a healthy lifestyle along with reduced immune system and oxidative stress markers caused by aging in middle-aged men.هدف: نوتروفیلها حاوی آنزیم میلوپراکسیداز هستند که با تولید اکسیدانها و کاتالیز اسید هایپوکلروس در بسیاری از فرایند های سلولی نقش دارند. از طرفی، از سنین میانسالی محافظت فیزیولوژیکی بدن در برابر استرس اکسیداتیو شروع به کاستن می کند بنابراین هدف تحقیق حاضر مطالعه تغییرات میلوپراکسیداز و وضعیت تام اکسیدانی در مردان میانسال سالم شرکت کننده در فعالیتهای منظم ورزش همگانی و افراد بدون تمرین است. <br />روش شناسی: 20 نفر آزمودنی تمرین کرده (سن 94/2 ± 85/53، BMI 6/1 ± 47/25، VO2max 8/2 ± 38/42) و 17 نفر بدون تمرین (سن 83/2 ± 17/54، BMI 12/1 ± 83/27، VO2max 67/1 ± 86/31) در این مطالعه شرکت کردند. آزمودنی ها تست اصلاح شده بروس را به عنوان مدلی از تمرین فزاینده ورزشی انجام دادند. نمونه های خونی قبل، بلافاصله بعد و یک ساعت پس از پایان تست دریافت شد. <br />یافته ها: در نتایج پیش آزمون میلوپراکسیداز هر دو گروه تغییر معنی داری وجود نداشت، اما این مقادیر بلاقاصله بعد و در دوره ریکاوری، در گروه بدون تمرین نسبت به گروه تمرین کرده تغییر معنی داری داشت. وضعیت تام اکسیدانی در هر دو گروه بلافاصله بعد از تست نسبت به قبل از آن به طور معنی داری افزایش و در دوره ریکاوری کاهش داشت. <br />نتیجه گیری: شرکت منظم در فعالیتهای ورزش همگانی می تواند باعث کاهش میلوپراکسیداز و ظرفیت تام اکسیدانی مردان میانسال سالم شود و ممکن است روشی مناسب برای داشتن یک زندگی سالم همراه با کاهش نشانگرهای سیستم ایمنی و استرس اکسیداتیو ناشی از افزایش سن در مردان میانسال باشد.https://jme.guilan.ac.ir/article_4988_c7e3a4942ead0e512b5d86263c18bfa3.pdf