فاطمه بزرگی؛ محمد رضا کردی؛ سیروس چوبینه
چکیده
مقدمه: هدف پژوهش حاضر مقایسه تاثیر چهار هفته تمرین ورزشی هوازی(شنا) و مقاومتی(بالا رفتن از نردبان) بر مقادیر پروتئین سیرتوئین-1(SIRT1) و نیکوتین آمید آدنین دی‌نوکلوتید (NAD+) مغز در دوره مزمن انسفالومیلیت خود ...
بیشتر
مقدمه: هدف پژوهش حاضر مقایسه تاثیر چهار هفته تمرین ورزشی هوازی(شنا) و مقاومتی(بالا رفتن از نردبان) بر مقادیر پروتئین سیرتوئین-1(SIRT1) و نیکوتین آمید آدنین دی‌نوکلوتید (NAD+) مغز در دوره مزمن انسفالومیلیت خود ایمن تجربی(EAE)،بود. روش کار: این مطالعه به روش آزمایشگاهی انجام شد. 40 سر موش C57BL6 ماده 8 هفته ای با میانگین وزنی 2±18 گرم برای انجام آزمایش انتخاب شدند. برای اجرای فرایند آزمایش، اعضای گروه نمونه به چهار گروه کنترل سالم، EAE، EAE + شنا و EAE+ تمرین مقاومتی تقسیم شدند.پس از القای EAE با MOG35-33 گروه‌های تمرینات ورزشی، برنامه شنا و تمرین مقاومتی را 30 دقیقه، 5 روز در هفته به مدت 4 هفته انجام دادند. در روز سی‌ام پس از القا (دوره مزمن بیماری) موش‌ها با تزریق کتامین و زایلازین بیهوش شدند، سپس تشریح و بافت‌برداری مغز انجام شد. مقادیر پروتئین SIRT1 و NAD+ با روش ایمونوهیستوشیمی سنجیده شد. از آزمون تحلیل واریانس یکراهه (ANOVA) به‌منظور مقایسه گروه‌های تحقیق استفاده شد. آزمون تعقیبی توکی برای مقایسه تفاوت میان گروه‌ها مورد استفاده قرار گرفت. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش حاضر نشان داد که تمرینات ورزشی شنا و مقاومتی -هر دو- در مقایسه با گروه EAE، مقادیر پروتئین NAD+ و SIRT1 را به طور معناداری افزایش دادند، هر چند تمرین ورزشی مقاومتی در مقایسه با شنا، روش مؤثرتری بوده است (05/0 ≥P). نتیجه‌گیری: تمرینات ورزشی، به ویژه تمرین ورزشی مقاومتی، ممکن است با افزایش NAD+ و SIRT1، باعث کاهش پیشرفت بیماری در EAE شود.
