سوخت و ساز و فعالیت ورزشی

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I فیزیولوژی ورزشی

اثر تمرین استقامتی و مصرف اسید کلروژنیک بر نشانگرهای استرس اکسیداتیو در موش های نرپیش دیابتی

سحر قاسمی پور؛ سید محمد مرندی

دوره 12، شماره 2 ، مهر 1401

https://doi.org/10.22124/jme.2023.23408.236

چکیده

فشار اکسیداتیو در به وجود آمدن و عوارض ناشی از بیماری های زیادی همانند دیابت نوع دو دخیل است.با توجه به شیوع بالای دیابت در جوامع و عوارض اقتصادی وبهداشتی ناشی ازآن، تحقیق حاضر سعی دارد تا اثرتمرین استقامتی واسیدکلروژنیک را روی برخی شاخص های فشار اکسیداتیو بررسی کند. 35 سرموش نرC57BL6 4 هفته ای به صورت تصادفی دردوگروه رژیم پرچرب برای القای ... بیشتر فشار اکسیداتیو در به وجود آمدن و عوارض ناشی از بیماری های زیادی همانند دیابت نوع دو دخیل است.با توجه به شیوع بالای دیابت در جوامع و عوارض اقتصادی وبهداشتی ناشی ازآن، تحقیق حاضر سعی دارد تا اثرتمرین استقامتی واسیدکلروژنیک را روی برخی شاخص های فشار اکسیداتیو بررسی کند. 35 سرموش نرC57BL6 4 هفته ای به صورت تصادفی دردوگروه رژیم پرچرب برای القای پیش دیابت و رژیم نرمال قرار گرفتند. پس از القای پیش دیابت پس از مصرف 12 هفته رژیم پرچرب، نمونه های این گروه به گروه‌های بدون مداخله، مصرف اسیدکلروژنیک، تمرین استقامتی، تمرین استقامتی واسیدکلروژنیک (7=n) تقسیم شدند. پروتکل تمرینی به صورت فزاینده برروی تردمیل انجام گرفت. اسیدکلروژنیک به میزان 110 میلی گرم برکیلوگرم وزن موش، سه مرتبه در هفته از طریق گاواژ به گروه‌ها داده شد. 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی و مصرف اسیدکلروژنیک، بافت برداری ازعضله اسکلتی چهارسررانی انجام شد وپس ازوزن‌کشی، برای اندازه‌گیری GPX،NO ،TAC وMDA به آزمایشگاه منتقل گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون ANOVA دو راهه در سطح 05/0 استفاده شد.تمرین استقامتی موجب کاهش GPX،NO ،TAC وMDA گردید.اسیدکلروژنیک موجب کاهش GPXو NO و افزایش TACوMDA گردید و مداخله همزمان آن ها موجب افزایش GPX، TACو MDA وکاهش NO گردید.(p<0.05).طبق یافته های تحقیق حاضر، به نظر می رسد،تمرین استقامتی و مصرف اسید کلروژنیک می تواند به عنوان مداخله ای غیر دارویی برای پیشگیری از فشار اکسیداتیو دربدن وعوارض ناشی ازآن باشد.هم چنین در بیماران دیابتی می تواند نقش پیشگیرنده ایفا وازعوارض ناشی ازآن جلوگیری کند.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I فیزیولوژی ورزشی

تاثیر تمرین هوازی و مکمل کورکومین بر برخی شاخص‌های میتوفاژی ناشی از ایسکمی/خونرسانی مجدد کلیه موش‌های صحرایی نر

امیر داداش زاده؛ رقیه پوزش جدیدی؛ امید آذین فام؛ جبرئیل پوزش جدیدی

دوره 12، شماره 2 ، مهر 1401

https://doi.org/10.22124/jme.2023.23952.250

چکیده

هدف مطالعه حاضر تعیین تاثیر تمرین هوازی و مکمل کورکومین بر برخی شاخص‌های میتوفاژی ناشی از ایسکمی/خونرسانی مجدد کلیه موش‌های صحرایی نر بود. روش شناسی: 50 سر موش صحرائی نر (12 هفته‌ای با وزن 57/28 ± 23/315) پس از القای ایسکمی کلیه، به طور تصادفی در پنج گروه کنترل سالم، کنترل ایسکمی، تمرین، کورکومین، تمرین + کورکومین تقسیم شدند. برنامه تمرین ... بیشتر

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I فیزیولوژی ورزشی

تاثیر تمرین مقاومتی تناوبی با شدت‌های مختلف بر سطوح سرمی اینترلوکین-6 ، عامل نکروز تومور-آلفا و نوروگلین-4 مردان چاق

انسیه یزدخواستی؛ فرناز سیفی اسگ شهر؛ رضا فرضی زاده

دوره 12، شماره 2 ، مهر 1401

https://doi.org/10.22124/jme.2023.24017.272

چکیده

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تمرین مقاومتی تناوبی با شدت‌های مختلف بر سطوح اینترلوکین -6 (IL-6)، فاکتور نکروز دهنده تومور آلفا (TNF-α) و نوروگلین-4 (NRG-4) در مردان چاق بود.روش‌: در این پژوهش نیمه تجربی، 44 نفر از مردان چاق 30-20 ساله شهر تبریز انتخاب و به 4 گروه کنترل، تمرین مقاومتی تناوبی با شدت پایین، شدت متوسط و شدت بالا تقسیم شدند. در ادامه ... بیشتر هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تمرین مقاومتی تناوبی با شدت‌های مختلف بر سطوح اینترلوکین -6 (IL-6)، فاکتور نکروز دهنده تومور آلفا (TNF-α) و نوروگلین-4 (NRG-4) در مردان چاق بود.روش‌: در این پژوهش نیمه تجربی، 44 نفر از مردان چاق 30-20 ساله شهر تبریز انتخاب و به 4 گروه کنترل، تمرین مقاومتی تناوبی با شدت پایین، شدت متوسط و شدت بالا تقسیم شدند. در ادامه آزمودنی‌های گروه تمرین مقاومتی، برنامه تمرین خود را به مدت 12 هفته، سه جلسه در هفته با 3 شدت متفاوت (40% 1RM با 20 تکرار، 60% 1RM با 12 تکرار و 80% 1RM با 10 تکرار) انجام دادند. 48 ساعت قبل از اولین جلسه تمرینی و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین مقاومتی، ویژگی‌های فردی آزمودنی‌ها و مقادیر سرمی IL-6 ، TNF-α و NRG-4 با استفاده از روش الایزا اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که 12 هفته تمرین مقاومتی تناوبی موجب کاهش سطوح IL-6 (01/0=P) در گروه تمرین با شدت بالا و افزایش سطوح NRG-4 (001/0=P) بعد از تمرین مقاومتی تناوبی با هر سه شدت در مردان چاق شد، اما اثر معناداری بر سطوح TNF-α (05/0=P) نداشت.کاهش IL-6 و افزایش سطوح نوروگلین-4 در گروه‌ تمرین مقاومتی تناوبی با شدت بالا نسبت به گروه‌های دیگر بیشتر بود ( به ترتیب 02/0=P و001/0=P ). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد، تمرینات مقاومتی تناوبی با شدت‌های مختلف می‌تواند باعث بهبود شاخص‌های التهابی و نوروگلین-4 در افراد چاق شود؛ که این بهبود در تمرین مقاومتی با شدت‌ بالا نمایان‌تر بود.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I عملکردهای هورمونی و آنزیمی در ورزش

تأثیر دو هفته تمرین تناوبی با و بدون محدودیت جریان خون بر برخی شاخصهای آنابولیکی فوتبالیستهای نوجوان آماتور

جواد وکیلی؛ سعید نیکو خصلت؛ مریم اکبری؛ محمد تنهایی

دوره 12، شماره 2 ، مهر 1401

https://doi.org/10.22124/jme.2023.24104.283

چکیده

هدف: هدف از مطالعة حاضر تعیین تأثیر دو هفته فعالیت ورزشی تناوبی با و بدون محدودیت جریان خون بر سطوح سرمی هورمون‌ رشد،1 IGF-‌‌ و لاکتات پسران فوتبالیست نوجوان آماتور است.روش‌شناسی:در یک طرح نیمه تجربی 24 پسر فوتبالیست نوجوان آماتور با میانگین و انحراف معیار سن 79/0± 79/17 سال، قد 37/3± 41/175 سانتی‌متر و وزن 49/4± 12/69 کیلوگرم به صورت داوطلبانه ... بیشتر هدف: هدف از مطالعة حاضر تعیین تأثیر دو هفته فعالیت ورزشی تناوبی با و بدون محدودیت جریان خون بر سطوح سرمی هورمون‌ رشد،1 IGF-‌‌ و لاکتات پسران فوتبالیست نوجوان آماتور است.روش‌شناسی:در یک طرح نیمه تجربی 24 پسر فوتبالیست نوجوان آماتور با میانگین و انحراف معیار سن 79/0± 79/17 سال، قد 37/3± 41/175 سانتی‌متر و وزن 49/4± 12/69 کیلوگرم به صورت داوطلبانه انتخاب و براساس VO2max به دو گروه12 نفره تمرین تناوبی با و بدون محدودیت جریان خون تقسیم شدند. پروتکل تمرینی تحقیق حاضر با شدت 75-60 درصدMHR چهار جلسه در هفته (در هفته اول سه تکرار و هفته دوم چهار تکرار مسافت400 متر) اجرا شد. استراحت بین تکرارها 80-60 ثانیه بود. فشار کاف برای پایین تنه در وهله های فعالیت 140 تا 180 میلی‌متر جیوه تنظیم شد. نمونه‌های خونی به میزان 5 سی سی در دو مرحله قبل از شروع پروتکل تمرینی و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی برای اندازه گیری شاخص‌هایGH ، IGF-1 سرمی اخذ شد. مقادیر لاکتات نیز بلافاصله بعد از آزمون رست گرفته شد. از آزمون تی مستقل و وابسته در سطح معناداری 05/0≥α استفاده شد.یافته‌ها: نتایج تحقیق افزایش معنی‌دار GH (p=0/016) و لاکتات (p=0/000) سرمی را در گروه تمرین تناوبی با BFR در مقایسه با گروه تمرین بدون BFR نشان داد. اما در شاخص IGF-1 سرمی بین دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد (05/ 0 نتیجه‌گیری: اجرای تمرینات تناوبی با BFR در مقایسه با تمرینات صرف تناوبی احتمالاً می ‌تواند در افزایش شاخص‌های آنابولیکی پسران نوجوان فوتبالیست موثرتر باشد.

مشاهده مقاله

اثر تمرین مقاومتی با باند کشی بر سطوح میوستاتین و فولیستاتین در زنان سالمند دارای چاقی استئوسارکوپنیک

نگین کاظمی پور؛ محمد فرامرزی؛ ابراهیم بنی طالبی

دوره 9، شماره 2 ، آبان 1398، ، صفحه 117-136

https://doi.org/10.22124/jme.2020.16235.191

چکیده

هدف: میوستاتین و مهار کننده آن فولیستاتین ، عواملی هستند که می توانند به طور بالقوه بیولوژی سالمندی از جمله توده عضلانی را تعدیل نمایند. هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر 12 هفته تمرین مقاومتی با باند‌ کشی بر سطوح سرمی میوستاتین، فولیستاتین در زنان سالمند دارای چاقی استئوسارکوپنیک‌ (OSO) بود. روش‌ها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی شده ‌(RCT) ... بیشتر هدف: میوستاتین و مهار کننده آن فولیستاتین ، عواملی هستند که می توانند به طور بالقوه بیولوژی سالمندی از جمله توده عضلانی را تعدیل نمایند. هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر 12 هفته تمرین مقاومتی با باند‌ کشی بر سطوح سرمی میوستاتین، فولیستاتین در زنان سالمند دارای چاقی استئوسارکوپنیک‌ (OSO) بود. روش‌ها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی شده ‌(RCT) یک سوکور، 48 زن سالمند دارای چاقی سارکوپنیک (بر اساس نتایج آزمایش‌DEXA، سن ‌68/3±13/64 (سال)، درصد‌چربی 56/6±4/45 (درصد)، شاخص‌توده بدنی 71/3±1/33 (کیلوگرم بر متر مربع)، نمره T چگالی مواد معدنی استخوان‌های ران و مهره‌های 1‌ تا 4‌ کمری 42/1±86/1- به دو گروه کنترل (22‌ نفر) و تمرین (26 نفر) تقیسم شدند. گروه تمرین به مدت 12 هفته و سه جلسه در هفته تمرینات مقاومتی با باند‌های کشی را برای همه‌ی گروه‌های عضلانی اصلی انجام دادند. 48 ساعت پیش و پس از 12 هفته مداخله خون‌گیری انجام شد. جهت مقایسه‌های درون گروهی از آزمون‌‌های T وابسته و ویلکاکسون و جهت مقایسه های بین گروهی از آزمون آنکوا استفاده شد. یافته‌ها: در مقایسه‌نتایج بین گروهی میزان فولیستاتین (002/0P =) در گروه تمرین، وزن (001/0p=) و درصد چربی بدن (001/0p=) افزایش و نسبت فولیستاتین به میوستاتین(۰۱۸/0= P) کاهش معنی داری درگروه کنترل داشت. تفاوت معنی داری در شاخص توده بدنی (054/0P=)، میوستاتین (095/0P=)، مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: به نظر می رسد تمرین مقاومتی با باند‌ کشی استراتژی تمرینی مناسبی باشد که از طریق تعدیل سطوح فولیستاتین و میوستاتین می تواند باعث بهبود ترکیب بدنی و توده عضلانی افراد سالمند دارای چاقی استئوسارکوپنیک‌ می شود.

تاثیر 8 هفته تمرینات مقاومتی بر سطوح مارکرهای آپوپتوز قلبی رت‌های دیابتی

حمیده منتظری طالقانی؛ نادر شاکری؛ خسرو ابراهیم؛ رحمان سوری؛ ماندانا غلامی

دوره 9، شماره 2 ، آبان 1398، ، صفحه 149-161

https://doi.org/10.22124/jme.2020.15392.177

چکیده

هدف: علت عمده مرگ‌ومیر مربوط به دیابت، بیماریهای قلبی عروقی است که در این فرآیند آپوپتوز نقش عمده ای ایفا می کند. با توجه به اینکه فعالیت بدنی میتواند از قلب در برابر آسیب های ناشی از آپوپتوز حفاظت کند، این مطالعه اثر ۸ هفته تمرین مقاومتی بر مارکرهای آپوپتوز سلول های قلب رت های دیابتی شده را مورد بررسی قرار داده است.روش کار: 20 سر رت صحرایی ... بیشتر هدف: علت عمده مرگ‌ومیر مربوط به دیابت، بیماریهای قلبی عروقی است که در این فرآیند آپوپتوز نقش عمده ای ایفا می کند. با توجه به اینکه فعالیت بدنی میتواند از قلب در برابر آسیب های ناشی از آپوپتوز حفاظت کند، این مطالعه اثر ۸ هفته تمرین مقاومتی بر مارکرهای آپوپتوز سلول های قلب رت های دیابتی شده را مورد بررسی قرار داده است.روش کار: 20 سر رت صحرایی نر نژاد ویستار، با سن تقریبی 8 هفته، محدوده وزنی 250-210 گرم به دو گروه مساوی تقسیم شدند. دیابت با تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین (50 kg/mg) در گروه های دیابتی ایجاد گردید. گروه تمرین مقاومتی روی نردبانی با شیب ۸۰ درجه و با وزنه ای برابر ۳۰-۱۰۰ % وزن بدنشان، تمرین کردند. در مقابل گروه کنترل بدون تمرین ماندند. برای بررسی سازگاری تمرین مقاومتی، نمونه خون و بافت قلب رتها جمع آوری شد. مقادیر گلوکز، انسولین، شاخص مقاومت به انسولین سرمی و سطوح بیان ژن Bcl-2 , Bax caspase 8و نسبت Bax به Bcl-2 ارزیابی شد.یافته ها: در رتهای دیابتی ۸ هفته تمرین مقاومتی منجر به کاهش معنی داری در بیان ژن Baxو نسبت bax به Bcl-2 (p=0/000) وافزایش معنی داری در Bcl-2 (p=0/000) و caspase 8 (p=0/004) نسبت به گروه کنترل شد.نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد تمرینات مقاومتی می تواند به عنوان یک راه کار غیر دارویی برای کاهش عوارض آپوپتوز سلول های قلبی در افراد دیابتی مورد استفاده قرار گیرد.

تغییرات بیان ژن LXRα، GLUT2 کبدی و مقاومت به انسولین پس از تمرین هوازی در موش های نر دیابتی نوع 2

عباسعلی گائینی؛ نسرین رمضانی؛ لیلا شفیعی نیک

دوره 9، شماره 1 ، شهریور 1398، ، صفحه 1-13

https://doi.org/10.22124/jme.2020.4352

چکیده

هدف: گیرنده ایکس آلفا در متابولیسم گلوکز نقش دارد. از طرف دیگر، انتقال گلوکز در کبد توسط انتقال دهنده شماره 2 گلوکز انجام می شود. بنابراین این پژوهش با هدف بررسی تغییرات بیان ژن های گیرنده ایکس آلفا، انتقال دهنده شماره 2 گلوکز کبدی و شاخص مقاومت به انسولین پس از 8 هفته تمرین هوازی در موش های صحرایی نر دیابتی نوع2 طراحی شد. روش‌شناسی: هجده ... بیشتر هدف: گیرنده ایکس آلفا در متابولیسم گلوکز نقش دارد. از طرف دیگر، انتقال گلوکز در کبد توسط انتقال دهنده شماره 2 گلوکز انجام می شود. بنابراین این پژوهش با هدف بررسی تغییرات بیان ژن های گیرنده ایکس آلفا، انتقال دهنده شماره 2 گلوکز کبدی و شاخص مقاومت به انسولین پس از 8 هفته تمرین هوازی در موش های صحرایی نر دیابتی نوع2 طراحی شد. روش‌شناسی: هجده سر موش صحرایی نر 8 هفته ای (با میانگین و انحراف معیار وزنی 1/13±6/233 گرم) به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. موش ها با استفاده از داروی نیکوتین آمید و استرپتوزوتوسین دیابتی شدند. پنج روز پس از تزریق، تست دیابت با نوار قند خون انجام شد. موش های با سطح گلوکز 126-400میلی گرم/ دسی لیتر به عنوان نمونه انتخاب شدند. موش ها در دو گروه کنترل و تمرین قرار گرفتند. برنامه تمرینی 8 هفته ای شامل دویدن با سرعت 10-25 متر/دقیقه، شیب 5%، به مدت 15-40 دقیقه و 5 جلسه در هفته بود. یافته‌ها: القای دیابت باعث افزایش وزن(001/0p=) موش ها شد. وزن عضله نعلی(001/0p=) و مقادیر هموگلوبین گلیکوزیله(000/0p=) در گروه تمرین بطور معنادار بیشتر و مقادیر گلوکز(0001/0p=)، انسولین(002/0p=) و شاخص مقاومت انسولینی(002/0p=) در گروه تمرین بطور معناداری کم تر بود. تفاوت معناداری در بیان ژن های انتقال دهنده گلوکز و گیرنده ایکس آلفا بین دو گروه پس از مداخله تمرینی مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: به نظر می رسد 8 هفته تمرین هوازی با شدت 60-80 درصد VO2max می تواند تغییرات متابولیکی مثبت در موش های دیابتی نوع2 ایجاد کند اما در بیان ژن های انتقال دهنده گلوکز و گیرنده ایکس آلفا کبدی تغییری ایجاد نمی کند.

تاثیر دوازده هفته تمرین مقاومتی فزاینده بر سطوح سرمی آنزیم‌های آسپارتات آمینوترانسفراز، آلکالین فسفاتاز و آلانین‌آمینوترانسفراز کبدی در مردان چاق کم تحرک

حسن نقی زاده؛ کمال عزیزبیگی

دوره 9، شماره 2 ، آبان 1398، ، صفحه 163-185

https://doi.org/10.22124/jme.2020.8548.91

چکیده

هدف: چاقی به عنوان یک شاخص سیستمیک التهابی زمینه ساز بیماری‌های مختلف شناخته شده است. هدف تحقیق حاضر، تاثیر 12 هفته تمرین مقاومتی فزاینده بر سطوح سرمی آنزیم‌های‌ آسپارتات آمینوترانسفراز، آلکالین فسفاتاز و آلانین آمینوترانسفراز کبدی در مردان چاق کم تحرک بود. روش شناسی: 40 مرد چاق کم‌تحرک (kg.m2 94/2±07/31 BMI=) با دامنه سنی 30 تا 45 سال به ... بیشتر هدف: چاقی به عنوان یک شاخص سیستمیک التهابی زمینه ساز بیماری‌های مختلف شناخته شده است. هدف تحقیق حاضر، تاثیر 12 هفته تمرین مقاومتی فزاینده بر سطوح سرمی آنزیم‌های‌ آسپارتات آمینوترانسفراز، آلکالین فسفاتاز و آلانین آمینوترانسفراز کبدی در مردان چاق کم تحرک بود. روش شناسی: 40 مرد چاق کم‌تحرک (kg.m2 94/2±07/31 BMI=) با دامنه سنی 30 تا 45 سال به صورت هدفمند انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه 20 نفره تمرین مقاومتی فزاینده و کنترل تقسیم شدند. تمرین مقاومتی فزاینده به مدت 12 هفته و هفته‌ای 3 جلسه اجرا شد(هفته اول: 15 تکرار-2 دور- 50%1RM؛ هفته دوازدهم: 12 تکرار-3 دور- 80%1RM). نمونه‌های خونی قبل و 24 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی در حالت 11 ساعت ناشتایی برای تعیین غلظت سرمی آسپارتات آمینوترانسفراز، آلکالین فسفاتاز و آلانین آمینوترانسفراز گرفته شد. داده‌ها با استفاده از آزمون t مستقل و وابسته در سطح معنی داری 05/0 =α تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد 12 هفته تمرین مقاومتی فزاینده بر تغییرات بین گروهی آسپارتات آمینوترانسفراز (003/0p =)، آلکالین فسفاتاز (014/0p =)، آلانین آمینوترانسفراز (040/0p =) و نسبت آسپارتات آمینوترانسفراز به آلانین آمینوترانسفراز (006/0p =) در مردان چاق کم تحرک تاثیر معنی‌دار دارد. تغییرات بین گروهی معنی‌دار در قدرت عضلانی (001/0p =) و درصد چربی بدن (038/0p =) مشاهده شد. نتیجه‌گیری: 12 هفته تمرین مقاومتی فزاینده احتمالاً با بهبود ترکیب بدن و قدرت عضلانی می‌تواند غلظت آسپارتات آمینوترانسفراز، آلکالین فسفاتاز و آلانین آمینوترانسفراز را در مردان چاق کم ‌تحرک کاهش دهد.

آثار دو پروتکل تمرین هوازی و مقاومتی بر سطوح NF-kB و شاخص مقاومت به انسولین در زنان مبتلا به دیابت نوع 2

حمیرا نیک سرشت؛ ,وحید تادیبی؛ ناصر بهپور

دوره 9، شماره 2 ، آبان 1398، ، صفحه 91-104

https://doi.org/10.22124/jme.2020.15970.186

چکیده

هدف: هدف از این پژوهش بررسی آثار هشت هفته تمرین هوازی یا مقاومتی بر سطوح سرمی NF-kB، نیم‌رخ چربی، قند خون ناشتا و شاخص مقاومت به انسولین در زنان دیابتی نوع دوم بود. روش: آزمودنی‌ها 45 زن داوطلب دچار دیابت نوع دوم بودند که به‌طور تصادفی به سه گروه 15 نفره هوازی، مقاومتی و کنترل تقسیم شدند. تمرین‌ها به‌مدت هشت هفته و سه جلسه در هفته انجام ... بیشتر هدف: هدف از این پژوهش بررسی آثار هشت هفته تمرین هوازی یا مقاومتی بر سطوح سرمی NF-kB، نیم‌رخ چربی، قند خون ناشتا و شاخص مقاومت به انسولین در زنان دیابتی نوع دوم بود. روش: آزمودنی‌ها 45 زن داوطلب دچار دیابت نوع دوم بودند که به‌طور تصادفی به سه گروه 15 نفره هوازی، مقاومتی و کنترل تقسیم شدند. تمرین‌ها به‌مدت هشت هفته و سه جلسه در هفته انجام شدند. تمرین مقاومتی شامل 12-8 تکرار با شدت 70%-60% یک تکرار بیشینه و تمرین هوازی شامل 50-30 دقیقه دویدن روی نوارگردان با شدت 75%-65% ضربان قلب بیشینه بود. پیش و پس از مداخله، سطوح NF-kB، نیم‌رخ چربی، گلوکز خون و شاخص مقاومت به انسولین اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: هشت هفته تمرین هوازی یا مقاومتی اثر معناداری بر سطوح NF-kb نداشت. اما هر دو شیوه تمرینی سبب کاهش معنادار سطوح گلوکز خون، شاخص مقاومت به انسولین و لیپوپروتئین کم‌چگال و افزایش لیپوپروتئین پرچگال شد. سطوح تری-گلیسریدها تنها پس از تمرین هوازی کاهش معنادار داشت. بین تمرین هوازی و مقاومتی، در کاهش گلوکز خون، شاخص مقاومت به انسولین، لیپوپروتئین کم‌چگال و افزایش لیپوپروتئین پر‌چگال تفاوت معناداری وجود نداشت. نتیجه‌گیری: هشت هفته تمرین هوازی با شدت 75%-65% ضربان قلب بیشینه یا تمرین مقاومتی با شدت 70%-60% یک تکرار بیشینه می‌تواند بدون اثرگذاری بر سطوح NF-kB به کاهش قند خون و مقاومت به انسولین و همچنین بهبود نیمرخ چربی در زنان دچار دیابت نوع 2 کمک کند. بین سودمندی دو شیوه تمرینی تفاوتی وجود ندارد، اما سطوح تری‌گلیسریدها تنها با تمرین هوازی کاهش می‌یابد.

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I فیزیولوژی ورزشی

تاثیر رژیم غذایی پرچرب و تمرین هوازی بر بیان ژن‌های Bax و Bcl-2 میوکارد موش‌های صحرایی نر نوجوان

رقیه پوزش جدیدی؛ زهرا برادری؛ جبرئیل پوزش جدیدی؛ امیر داداش زاده

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 01 فروردین 1402

https://doi.org/10.22124/jme.2023.23971.256

چکیده

هدف: هدف از این تحقیق تعیین اثرات یک دوره تمرین هوازی به همراه رژیم غذایی پرچرب در دوران نوجوانی بر آسیب‌های کبدی موش‌های صحرایی نر نوجوان بود. روش‌شناسی: بدین منظور، 40 سر موش نر نوجوان (30 روزه) به طور تصادفی به چهار گروه: رژیم معمولی کنترل، رژیم معمولی تمرین، رژیم پرچرب کنترل و رژیم پرچرب تمرین تقسیم شدند. گروه تغذیه پر چرب به مدت 30 ... بیشتر هدف: هدف از این تحقیق تعیین اثرات یک دوره تمرین هوازی به همراه رژیم غذایی پرچرب در دوران نوجوانی بر آسیب‌های کبدی موش‌های صحرایی نر نوجوان بود. روش‌شناسی: بدین منظور، 40 سر موش نر نوجوان (30 روزه) به طور تصادفی به چهار گروه: رژیم معمولی کنترل، رژیم معمولی تمرین، رژیم پرچرب کنترل و رژیم پرچرب تمرین تقسیم شدند. گروه تغذیه پر چرب به مدت 30 روز تحت رژیم غذایی پرچرب (kcal/g 817/5 :HF) قرار گرفتند. از روز شصت‌ام زندگی رژیم غذایی با چربی معمولی (kcal/g 801/3 : NF) اعمال شد. برنامه تمرین هوازی به مدت 4 هفته سه بار در هفته (12 جلسه و از روز هفتادم تا نود و هشتم‌ام زندگی) انجام شد. یافته‌ها: یافته های این تحقیق نشان داد که در گروههای مصرف رژیم پرچرب مقدار بیان ژن Bax (از خانواده پروتئین های مستعد کننده آپوپتوز) افزایش یافت و تمرین در جلوگیری از این افزایش کاملا موثر بود. در عوض رژیم پرچرب سبب بروز روند کاهش در بیان ژن BCL2 (از خانواده پروتئین های ضدآپوپتوزی) شد، اگر چه که مقدار تاثیر گذاری تمرین و رژیم پرچرب در حد معنی دار نبود. و در عین حال، تمرین به خوبی قادر بود تا از این افزایش جلوگیری کند. نتیجه‌گیری: در کل بر مبنای نتایج این تحقیق ما نتیجه گیری کردیم که مصرف رژیم پرچرب حتی در سنین نوجوانی هم می‌تواند عضله قلب را در معرض بروز آپوپتوز قرار دهد و در عوض تمرین بدنی به خوبی در خنثی کردن این آثار سوء ناشی از رژیم پرچرب کمک کننده می‌باشد

مشاهده مقاله

تعداد دوره‌ها	12
تعداد شماره‌ها	24
تعداد مقالات	169
تعداد نویسندگان	401
تعداد مشاهده مقاله	207,975
تعداد دریافت فایل اصل مقاله	151,275
تعداد مقالات ارسال شده	323
تعداد مقالات رد شده	120
تعداد مقالات پذیرفته شده	58
درصد پذیرش	18
زمان پذیرش (روز)	153
تعداد پایگاه های نمایه شده	5
تعداد داوران	82

دوره 12 (1401)

دوره 11 (1400)

دوره 10 (1399)

دوره 9 (1398)

دوره 8 (1397)

دوره 7 (1396)

دوره 6 (1395)

دوره 5 (1394)

دوره 4 (1393)

دوره 3 (1392)

دوره 2 (1391)

دوره 1 (1390)

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

بانک ها و نمایه نامه ها

ابر واژگان

نشریات مرتبط