سوخت و ساز و فعالیت ورزشی

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

تاثیر یک دوره ویبریشن کل بدن بر برخی از شاخص های التهابی سرم زنان یائسه دارای اضافه وزن با کم کاری تیروئید

امیر خسروی؛ ریما شایان نسب؛ عیسی نائبی علمداری

دوره 14، شماره 2 ، آبان 1403، صفحه 1-19

https://doi.org/10.22124/jme.2024.26367.344

چکیده

مقدمه: کم کاری تیروئید بههمراه یائسگی اثر مضاعفی بر افزایش التهاب زنان یائسه دارد، فعالیت ورزشی موجب کاهش التهاب میشود. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر یک دوره ویبریشن کل بدن بر برخی از شاخص های التهابی ... بیشتر مقدمه: کم کاری تیروئید بههمراه یائسگی اثر مضاعفی بر افزایش التهاب زنان یائسه دارد، فعالیت ورزشی موجب کاهش التهاب میشود. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر یک دوره ویبریشن کل بدن بر برخی از شاخص های التهابی سرم زنان یائسه دارای اضافه وزن با کم کاری تیروئید بود. روش: در این مطالعه نیمهتجربی 20 زن یائسه با کم کاری تیروئید 46 تا 57 ساله شهرستان خرم آباد انتخاب و به دو گروه 10 نفره: کنترل(C) و تمرین ویبریشن کل بدن(V) ، تقسیم شدند. گروهV ، این تمرینات را به مدت 12 هفته و سه بار در هفته، با فرکانس 30 تا 50 هرتز، با دامنه یک تا دو میلیمتر با اعمال 20 تا 30 دقیقه ویبریشن 5 تا 15 دقیقه تمرین اندام فوقانی و تحتانی را انجام دادند. در دو مرحله شروع و پایان میزان پروتئین واکنش گرC و TNF-αسرم با استفاده از روش الایزا، درصد چربی بدن، شاخص توده بدنی و وزن بدن مورد سنجش قرار گرفت. با توجه به طبیعی بودن توزیع دادهها از روشهای آماری تی مستقل و کوواریانس، در سطح معناداری 05/0 تجزیه ‌و تحلیل استفاده شد. یافته‌ها: 12 هفته تمرین ویبریشن کل بدن در گروه V باعث کاهش معنادار سطح سرمی پروتئین واکنش گرC (026/0P=)، و TNF-α (031/0P=) نسبت به گروه کنترل شد. همچنین کاهش معناداری در میزان درصد چربی بدن (041/0P=)، شاخص توده بدن (044/0P=) و وزن (047/0P=) دیده شد. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که تمرینات ویبریشن احتمالا از طریق کاهش میزان وزن و چربی بدن موجب کاهش التهاب در زنان یائسه مبتلا به کم کاری تیروئید میشود.

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

اثر تمرینات مقاومتی و استقامتی بر بیان ژن هایMURF1 و MTURدر رت های نر سالمند

صادق چراغ بیرجندی؛ سمیه رستمیان دولت شانلو؛ علی یعقوبی

دوره 14، شماره 2 ، آبان 1403، صفحه 20-34

https://doi.org/10.22124/jme.2024.26222.338

چکیده

مقدمه: یکی از اختلالات شایع در دوره سالمندی آتروفی عضلانی وابسته به سن یا همان سارکوپنیا می‌باشد که منجر به کاهش توده عضلانی در سالمندی می‌شود. هدف از این پژوهش، بررسی اثر تمرینات مقاومتی و استقامتی ... بیشتر مقدمه: یکی از اختلالات شایع در دوره سالمندی آتروفی عضلانی وابسته به سن یا همان سارکوپنیا می‌باشد که منجر به کاهش توده عضلانی در سالمندی می‌شود. هدف از این پژوهش، بررسی اثر تمرینات مقاومتی و استقامتی بر بیان ژن‌های MURF1 و MTOR در رت‌های نر سالمند بود.. روش: تعداد ۳۰ سر موش صحرایی نر سالمند، با سن ۱۸ ماه به طور تصادفی به ۳ گروه کنترل (۱۰سر)، تمرین استقامتی (۱۰ سر) و تمرین مقاومتی (۱۰ سر) تقسیم شدند. در گروه استقامتی تمرینات به مدت ۸ هفته و ۵ جلسه در هفته بر روی نوارگردان اجرا شد و گروه مقاومتی تمرینات را به مدت ۸ هفته و ۵ جلسه در هفته بر روی نردبان انجام دادند. ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرین و پس از ناشتایی شبانه، تمامی موش های صحرایی نر سالمند کشته شدند و از عضله دوقلو بافت‌برداری صورت گرفت. سپس میزان بیان ژن های MURF1 و mTOR با استفاده از ژن مرجع به روش Real Time PCR اندازه‌گیری شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها توسط آزمون‌ واریانس یک‌طرفه و آزمون تعقیبی توکی و با استفاده از نرم افزار آمارSPSS صورت گرفت. آزمون آنالیز واریانس نشان داد که میزان بیان ژن‌های mTOR و MURF1 در گروه‌های مختلف تفاوت معنی‌داری دارد (05/0≥P). یافته‌ها: نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان داد بین گروه کنترل و مقاومتی تفاوت معنی‌داری وجود دارد و تمرین مقاومتی تاثیر بیشتری نسبت به تمرین استقامتی دارد.. نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان داد تمرینات مقاومتی نسبت به تمرینات استقامتی تاثیر بیشتری در فعال‌سازی مسیرهای اتوفاژی در عضله اسکلتی دارند. بنابراین، ممکن است تمرین مقاومتی بتواند با بهبود عوامل مرتبط با آتروفی عضلانی، پیشرفت سارکوپنیا در دوره سالمندی را مهار نماید.

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

تاثیر 10 هفته تمرین مقاومتی در ترکیب با مکمل چای سبز بر سطوح مالون دی آلدئید، ظرفیت کل آنتی اکسیدانی و نیمرخ لیپیدی در بزرگسالان دارای اضافه وزن

مهسا کهوند؛ حسن فرجی؛ داریوش شیخ الاسلامی وطنی

دوره 14، شماره 2 ، آبان 1403، صفحه 35-54

https://doi.org/10.22124/jme.2024.27342.362

چکیده

مقدمه: اثر مکمل چای سبز و تمرینات مقاومتی بر سطوح مالون دی آلدئید (MDA)، ظرفیت کل آنتی اکسیدانی (TAC) و نیمرخ لیپیدی به خوبی مشخص نیست. پژوهش حاضر بررسی اثرمکمل چای سبز با و بدون فعالیت مقاومتی بر سطوح MDA ، TAC ... بیشتر مقدمه: اثر مکمل چای سبز و تمرینات مقاومتی بر سطوح مالون دی آلدئید (MDA)، ظرفیت کل آنتی اکسیدانی (TAC) و نیمرخ لیپیدی به خوبی مشخص نیست. پژوهش حاضر بررسی اثرمکمل چای سبز با و بدون فعالیت مقاومتی بر سطوح MDA ، TAC و نیمرخ لیپیدی مردان و زنان دارای اضافه وزن بود. روش شناسی: نمونه آماری این تحقیق 35 زن و مرد (سن: 7/4±9/37، شاخص تود بدن: 2/2±6/28) میانسال داوطلب و دارای اضافه وزن بودند که به صورت تصادفی در سه گروه تمرین + دارونما ، چای سبز و تمرین + چای سبز قرار گرفتند. تمرین مقاومتی به مدت 10 هفته، هفتهای 3 جلسه در 7 حرکت و با شدت 70 درصد یک تکرار بیشینه انجام شد. آزمودنیهای گروه چای سبز روزانه 2 عدد قرص 500 میلیگرمی چای سبز و بعد از هر وعدهی غذایی مصرف کردند. گروه تمرین + دارونما، با شرایط مشابه، مالتودکسترین مصرف کردند. 48 ساعت قبل و بعد از مداخله، خونگیری در شرایط ناشتایی انجام شد. نتایج: تری گلیسرید و HDL در هیچ گروهی تغییر معناداری نداشت (05/0<p). سطوح TAC و MDA تنها در گروه تمرین + چای سبز به ترتیب افزایش (012/0p=) و کاهش (003/0p=) یافت. کلسترول تام در هر سه گروه تمرین + چای سبز (006/0p=)، تمرین + دارونما (001/0=p) و چای سبز (020/0=p) کاهش داشت. LDL تنها در گروه تمرین + چای سبز کاهش پیدا کرد (009/0=p). نتیجهگیری: مصرف دورهی10 هفتهای مکمل چای سبز همراه با تمرین مقاومتی آثار بهتری نسبت به مصرف چای سبز به تنهایی بر شاخصهای اکسایشی و ضد اکسایشی و همچنین بهبود نیمرخ لیپیدی افراد دارای اضافه وزن دارد.

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

تاثیر تمرین مقاومتی،HIIT و ترکیبی (HIIT و مقاومتی) بر microRNAهای سرمی مرتبط با چاقی در پسران نوجوان چاق و دارای اضافه وزن

جاوید نوری؛ سعید نیکوخصلت؛ مصطفی خانی؛ جواد وکیلی

دوره 14، شماره 2 ، آبان 1403، صفحه 55-71

https://doi.org/10.22124/jme.2024.28049.372

چکیده

مقدمه: هدف مطالعه حاضر، تعیین تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی شدید، تمرین مقاومتی و ترکیبی بر بیان microRNAهای مرتبط با چاقی در پسران نوجوان چاق بود. مواد و روش‌ها: در یک مطالعه نیمه‌تجربی، 36 پسر سالم کم‌تحرک ... بیشتر مقدمه: هدف مطالعه حاضر، تعیین تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی شدید، تمرین مقاومتی و ترکیبی بر بیان microRNAهای مرتبط با چاقی در پسران نوجوان چاق بود. مواد و روش‌ها: در یک مطالعه نیمه‌تجربی، 36 پسر سالم کم‌تحرک (سن؛ 15-13 سال؛ BMI: 31-28 kg/m2؛ درصد چربی: 36-32 درصد) انتخاب و سپس بر اساس توان هوازی و درصد چربی در چهار گروه همگن تمرین تناوبی شدید، مقاومتی و ترکیبی و کنترل (بدون فعالیت) قرار گرفتند. هر پروتکل تمرینی به مدت چهار جلسه در هفته برای هشت هفته انجام شد. هر جلسه HIIT شامل 8-6 تکرار دویدن 60-30 ثانیه‌ای با 85-80 درصد (سه دقیقه استراحت بین هر تکرار) بود. تمرین مقاومتی شامل حرکات عضلات اصلی بالاتنه، تنه و پایینتنه با شدت 70 تا 90 درصد از 1RM بود. تمرین ترکیبی شامل ترکیب دو جلسه در هفته تمرین مقاومتی و تمرین HIIT در مجموع چهار جلسه تمرین در هفته بود. تغییرات هر یک از شاخص‌‌‌های مورد مطالعه طی مراحل مختلف اندازه‌گیری با آزمون‌های تحلیل واریانس یک‌راهه (ANOVA)، کواریانس و تعقیبی بونفرونی با نرم‌افزار SPSS22 در سطح معنی‌‌داری کمتر از 05/0 بررسی ‌شد. نتایج: پس از تائید همگنی گروه‌ها در متغیر پژوهش (05/0<P)، بر اساس نتایج بعد از اتمام هر سه پروتکل تمرینی میزان بیان miRNA-133a، miRNA-1 و miRNA-143 نسبت به مرحله پیش آزمون به طور معنی‌داری کاهش یافت (05/0>P). همچنین، تنها در گروه ترکیبی تفاوت معنی‌داری بین تغییرات بیان miRNA-133a و miRNA-1 با گروه تمرین مقاومتی مشاهده شد (05/0>P)، اما میزان بیان miRNA-133a، miRNA-1 و miRNA-143 تفاوتی بین گروه ترکیبی و گروه تمرین HIIT نداشت (05/0<P). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد استفاده از ترکیب تمرین HIIT و مقاومتی بتواند زمینه کنترل بهتر وزن بدن و چاقی را فراهم کند.

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

تأثیر تمرینات هوازی و مصرف مکمل کوئرستین بر سطوح آدیپونکتین و فاکتور رشد اندوتلیال عروقی در بافت قلب رت‌های مبتلا به دیابت نوع دو

سیده ندا دلفانی حسینی؛ علی برزگری؛ سعید نقیبی؛ محمد حسن دشتی خویدکی

دوره 14، شماره 2 ، آبان 1403، صفحه 71-91

https://doi.org/10.22124/jme.2024.24566.301

چکیده

مقدمه: با توجه به ویژگی‌های حفاظتی و آنتی اکسیدانی فعالیت ورزشی و اثرات متناقض آن بر متغیرهای وابسته مورد مطالعه در بیمارانی که از دیابت و مصرف داروهای شیمیایی به مدت طولانی رنج می‌برند،هدف از این مطالعه ... بیشتر مقدمه: با توجه به ویژگی‌های حفاظتی و آنتی اکسیدانی فعالیت ورزشی و اثرات متناقض آن بر متغیرهای وابسته مورد مطالعه در بیمارانی که از دیابت و مصرف داروهای شیمیایی به مدت طولانی رنج می‌برند،هدف از این مطالعه تأثیر یک دوره تمرین هوازی با شدت زیاد و مصرف مکمل کوئرستین بر سطوح آدیپونکتین و فاکتور رشد اندوتلیال عروقی در بافت قلب رت‌های مبتلا به دیابت بود. مواد و روشها: بدین منظور50 سر رت نر ویستار با میانگین وزنی33±237گرم بطور تصادفی در پنج گروه 10 تایی شامل:کنترل سالم، دیابت، دیابت+مکمل، دیابت+تمرین و دیابت+مکمل+تمرین قرار گرفتند. پروتکل تمرینی شامل هشت هفته تمرین هوازی با شدت متوسط، پنج جلسه در هفته و 60 دقیقه در هر جلسه بود و گروه‌های مکمل نیز بصورت گاواژ روزانه به‌مقدار 50 میلی‌گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن کوئرستین دریافت کردند. تغییرات سطوح آدیپونکتین و فاکتور رشد اندوتلیال عروقی با استفاده از روش الایزا مورد بررسی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آنالیز واریانس یک‌طرفه و آزمون توکی استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که اختلاف معنی داری بین گروه‌های پژوهش در مقادیر آدیپونکتین و فاکتور رشد اندوتلیال عروقی وجود دارد (001/0P=). تغییرات آدیپونکتین و فاکتور رشد اندوتلیال عروقی بین گروه‌های تمرین+مکمل،تمرین و مکمل با دیابت نیز تفاوت معنی‌داری داشت (001/0P=). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که استفاده از مکمل کوئرستین و تمرینات تداومی شدید منجر به افزایش سطوح آدیپونکتین و VEGF در موش‌های دیابتی شده است و به طور کلی بیان کننده اهمیت آنها در کاهش عوامل خطرساز در بیماری دیابت است.

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

اثر مصرف حاد مکمل ریبوز بر ظرفیت ضداکسایشی تام، شاخص پراکسیداسیون لیپیدی و گزانتین اکسیداز پس از فعالیت های شدید تکراری

عادل دنیایی؛ خسرو ابراهیم؛ حمید رجبی

دوره 14، شماره 2 ، آبان 1403، صفحه 92-104

https://doi.org/10.22124/jme.2024.25488.321

چکیده

مقدمه: با عنایت به اثرات مختلف مکمل ریبوز، هدف از این پژوهش بررسی تعیین اثر مصرف حاد ریبوز بر ظرفیت ضداکسایشی تام، پراکسیداسیون لیپیدی و گزانتین اکسیداز پس از فعالیت‌های شدید تکراری بود. مواد و روش‌ها: ... بیشتر مقدمه: با عنایت به اثرات مختلف مکمل ریبوز، هدف از این پژوهش بررسی تعیین اثر مصرف حاد ریبوز بر ظرفیت ضداکسایشی تام، پراکسیداسیون لیپیدی و گزانتین اکسیداز پس از فعالیت‌های شدید تکراری بود. مواد و روش‌ها: بدین منظور ١٠ نفر از کشتی‌گیران ‌ با میانگین سن (3±22سال) و شاخص توده‌ی بدن (3±23کیلوگرم بر مترمربع) با سابقه‌ی حداقل پنج سال شرکت در تمرینات منظم کشتی، به‌طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. تحقیق به صورت دوسوکور و متقاطع انجام شد. پروتکل شامل ٤ مرحله با فاصله ١٥دقیقه استراحت فعال بود؛ هر مرحله نیز شامل ٣ آزمون وینگیت پا و ٣ آزمون وینگیت دست به صورت متناوب و با استراحت فعال یک دقیقه‌ای بین دو آزمون بود. آزمودنی‌ها در هر دو جلسه (مصرف ریبوز یا دارونما) یک ساعت قبل از انجام کلیه‌ی مراحل آزمون اولین نوبت مصرف مکمل ریبوز (١/.گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن) یا دارونما (طعم‌دهنده‌ی بی اثر) را مصرف کردند، همچنین نوبت دوم مصرف پس از مرحله‌ی دوم آزمون و سومین نوبت پس از پایان کل چهار مرحله فعالیت مصرف شد. نمونه خون قبل از مصرف اولین نوبت مکمل و پس از اتمام کل چهار مرحله آزمون و نیز پس از یک ساعت بازگشت به حالت اولیه از آزمودنی‌ها گرفته شد. یافته‌ها: نتایج تحقیق با استفاده از روش تحلیل واریانس مکرر (3×2) نشان داد، مصرف مکمل ریبوز موجب کاهش معنی‌دار غلظت مالون‌دی آلدئید پس از انجام فعالیت شد (001/0=p)؛ اما با توجه به نتایج مشاهده ‌شده، پاسخ ظرفیت ضداکسایشی تام (07/0=p) و گزانتین اکسیداز (71/0=p) به مصرف ریبوز مرتبط نبود. نتیجه‌گیری: به طور کلی به نظر می‌رسد که ریبوز احتمالاً با ورود در چرخه‌ی پنتوز فسفات و بازسازی ذخایر گلوتاتیون باعث جلوگیری از فشار اکسایشی ‌شود.

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

اثر تمرین هوازی همراه با رزوراترول بر شاخص‌های التهابی و آنتی‌اکسیدانی هیپوکمپ موش‌های مبتلا به آلزایمر

عمار راشت؛ احمد عبدی؛ علیرضا براری

دوره 14، شماره 2 ، آبان 1403، صفحه 105-125

https://doi.org/10.22124/jme.2024.26320.342

چکیده

مقدمه: تا به امروز هیچ مراقبت یا درمان موثری برای بیماری آلزایمر (AD) وجود ندارد. افزایش فعالیت ورزشی منظم و رژیم غذایی حاوی پلی‌فنل‌ها، رویکردهای غیردارویی موثری هستند که از پیشرفت بیماری‌های عصبی جلوگیری ... بیشتر مقدمه: تا به امروز هیچ مراقبت یا درمان موثری برای بیماری آلزایمر (AD) وجود ندارد. افزایش فعالیت ورزشی منظم و رژیم غذایی حاوی پلی‌فنل‌ها، رویکردهای غیردارویی موثری هستند که از پیشرفت بیماری‌های عصبی جلوگیری می‌کنند. در این مطالعه، نشانگرهای التهاب و آنتی‌اکسیدانی پس از هشت هفته تمرین ورزشی (T)، درمان با رزوراترول (RSV) یا درمان ترکیبی در مدل موش AD مورد بررسی قرار گرفت. روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 34 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (وزن 07/9±17/223 گرم و سن هشت هفته) در پنج گروه نرمال (NO)، آلزایمر (AD)، آلزایمر-تمرین (ADT)، آلزایمر-رزوراترول (ADRSV) و آلزایمر-تمرین-رزوراترول (ADTRSV) قرار گرفتند. القای آلزایمر با استفاده از دو میکرولیتر آمیلوئید بتا انجام شد. گروههای مکمل، طی دوره مداخله روزانه 20 میلی‌گرم RSV (به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) را به صورت خوراکی دریافت کردند. برنامه تمرین هوازی شامل دویدن روی تردمیل با سرعت 18-6 متر در دقیقه، پنج روز هفته به مدت هشت هفته اجرا شد. شاخص‌های آنتی‌اکسیدانی به روش فلوریمتری و اسپکتوفتومتری و بیان ژن‌ها به روش RT-PCR اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: القای AD باعث کاهش معنی‌داری در شاخص‌های آنتی اکسیدانی (GPx، SOD و CAT) و افزایش MDA، NF-κB، TNF-α و IL-1β شد (0001/0=p). تمرین و RSV شاخص‌های آنتی‌اکسیدانی را افزایش داده و میزان بیان عوامل التهابی را کاهش داد (p<0.05). همچنین افزایش معنی‌داری در میزان GPx و SOD در گروه ADTRSV نسبت به گروه‌ ADT (به ترتیب 043/0p=، 041/0p=) و ADRSV (به ترتیب 026/0p=، 035/0p=) مشاهده شد. بیان NF-κB و TNF-α در گروه ADTRSV نسبت به گروه‌ ADT (به ترتیب 040/0p= و 041/0p=) و ADRSV (044/0p= و 034/0p=) کاهش معنی‌داری داشت. نتیجه گیری: فعالیت ورزشی هوازی و رزوراترول می‌تواند استراتژی درمانی خوب برای جلوگیری از پیشرفت بیماری AD از طریق کاهش التهاب و فشار اکسایشی باشد.

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

تاثیر هشت هفته تمرین هوازی تناوبی با شدت بالا بر سطوح پروتئین ها SERCA2 و Akt کاردیومیوسیت موش های صحرایی مبتلا به دیابت نوع 2

علی شعبانی فرد؛ محسن قنبرزاده؛ علی اکبر علی زاده؛ روح اله رنجبر

دوره 14، شماره 2 ، آبان 1403، صفحه 125-144

https://doi.org/10.22124/jme.2024.27067.354

چکیده

مقدمه: هدف ‌از پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین‌ تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر سطوح پروتئین‌هایSERCA2a و Akt بافت قلب موش‌های صحرایی مبتلا به دیابت نوع دو بود. روش شناسی: در مطالعه حاضر 40 سر موش ... بیشتر مقدمه: هدف ‌از پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین‌ تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر سطوح پروتئین‌هایSERCA2a و Akt بافت قلب موش‌های صحرایی مبتلا به دیابت نوع دو بود. روش شناسی: در مطالعه حاضر 40 سر موش صحرایی نر با سن 8 هفته و میانگین وزن 220-200گرم، به چهار گروه 1-کنترل سالم؛ 2-کنترل دیابت؛ 3-گروه سالم تمرین و 4-گروه تمرین دیابت تقسیم شدند. پس از هشت هفته رژیم غذایی پر چرب و سپس القاء دیابت با STZ (یک دوزmg/kg ۳۵)، برنامه تمرین را به مدت ۸هفته و 5جلسه در هفته انجام دادند. 48ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین، بافت قلب استخراج و بررسی سطوح پروتئین‌ها با استفاده از روش وسترن‌بلات انجام گرفت. برای تحلیل دادهها پس از انجام آزمون آنوای دو‌راهه برای بررسی اثر تعاملی دیابت و تمرین، از آزمون آنوای یک‌طرفه و همچنین آزمون تعقیبی توکی برای بررسی تغییرات بین گروه‌ها استفاده شد. سطح معناداری 05/0>P در نظر گرفته شد. از نرم افزار SPSS نسخه 25 برای تجزیه و تحلیل دادهها استفاده شد. یافتهها: بیان پروتئین SERCA2a و Akt به طور معناداری در بافت قلب موش‌های دیابتی در مقایسه با موشهای سالم کمتر شد(P<0.0001). هشت هفته تمرین بیان پروتئین SERCA2a و Akt را در گروه‌های دیابتی و سالم به طور معناداری نسبت به گروه‌های کنترل بیشتر کرد. نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش به طور کلی نشان داد که تمرینات HIIT احتمالاً میتواند تغییرات نامطلوب ناشی از دیابت را در بیان این پروتئین‌ها تعدیل کند و به عنوان یک راهبرد غیردارویی امیدوارکننده باشد.

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

تأثیر دو هفته مکمل‌دهی پودر هسته انار خشک بر پاسخ ورزشی شاخص‌های بزاقی استرس اکسایشی و عملکرد کلیوی دختران والیبالیست متعاقب یک مسابقه والیبال

الهه پیرعلائی؛ رامین امیرساسان؛ زینب علیبخشی فرد؛ سیامک رهبر

دوره 14، شماره 2 ، آبان 1403، صفحه 145-168

https://doi.org/10.22124/jme.2024.27337.361

چکیده

مقدمه: فعالیت‌های ورزشی شدید باعث افزایش استرس اکسایشی می‌گردد. پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر دو هفته مکمل‌سازی پودر هسته انار خشک بر شاخص‌های بزاقی استرس اکسایشی و عملکرد کلیوی دختران جوان والیبالیست ... بیشتر مقدمه: فعالیت‌های ورزشی شدید باعث افزایش استرس اکسایشی می‌گردد. پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر دو هفته مکمل‌سازی پودر هسته انار خشک بر شاخص‌های بزاقی استرس اکسایشی و عملکرد کلیوی دختران جوان والیبالیست متعاقب یک مسابقه والیبال انجام شد. روش تحقیق: 12دختر والیبالیست داوطلبانه در تحقیق تجربی و متقاطع حاضر شرکت کرده و توام با اجرای دو هفته تمرینات ویژه والیبال بطور تصادفی مکمل پودر هسته انار یا دارونما را بصورت کپسول و دو بار در روز (یک عدد صبح و یک عدد ظهر) مصرف نموده و سپس در یک مسابقه والیبال شرکت کردند که تمامی مراحل بعد از یک هفته دوره پاکسازی و با تغییر مکمل یا دارونما مجددا تکرار شد. متغیرهای مالون‌دی‌آلدئید (MDA)، ظرفیت تام آنتی‌اکسیدان سرمی (TAC)، کراتینین و اوره در سه مرحله (پایه، 24 ساعت بعد از آخرین روز دو هفته مکمل‌دهی و بعد از اجرای مسابقه) اندازه‌گیری شدند. آنالیز داده‌ها با تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر در سطح معنی‌داری 05/0>α انجام شد. یافته‌ها: دو هفته مکمل‌دهی پودر هسته انار خشک باعث بهبود معنی‌دار در مقادیر پایه MDA (04/0=p)، TAC (001/0=p)، کراتینین (043/0=p) و اوره (03/0=p) شد و در پاسخ MDA، کراتینین و اوره نسبت به یک مسابقه شدید والیبال بین شرایط دارونما و مکمل‌دهی تفاوت معنی‌دار وجود دارد (05/0>P). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد پودر هسته انار خشک بدلیل غنی بودن از عناصر آنتی اکسیدان و ضدالتهاب با کاهش اثرات اکسایشی و التهابی ناشی از فعالیت، می‌تواند در پیشگیری از آسیب‌های استرس اکسایشی و کلیوی در ورزشکاران موثر باشد.

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

اثر تمرین مقاومتی فزاینده و مکمل ویتامین سی نانولیپوزوم بر بیان ژن‌های درگیر در اتوفاژی بافت هیپوکمپ رت‌های اورکتومی

اباذر تیموری؛ مهدیه جمشیدپور؛ آزاده عبداله زاده؛ مهنوش شهبانی نظری

دوره 14، شماره 2 ، آبان 1403، صفحه 169-187

https://doi.org/10.22124/jme.2024.27940.367

چکیده

مقدمه: یائسگی یک روند فیزیولوژیک طبیعی بدن است اما تغییرات ناشی از کاهش استروژن دراین دوران ممکن است باعث بروز نشانههایی در برخی زنان شود و کیفیت زندگی آنان را تحت تاثیر قرار دهد. هدف از پژوهش حاضر ... بیشتر مقدمه: یائسگی یک روند فیزیولوژیک طبیعی بدن است اما تغییرات ناشی از کاهش استروژن دراین دوران ممکن است باعث بروز نشانههایی در برخی زنان شود و کیفیت زندگی آنان را تحت تاثیر قرار دهد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین مقاومتی فزاینده و مکمل ویتامین سی نانولیپوزوم بر بیان ژنهای درگیر در اتوفاژی بافت هیپوکمپ رتهای اورکتومی بود. روش: 32 سر موش صحرایی نر 24 ماهه در 4 گروه کنترل، مکمل (BCAA نانولیپوزوم)، توام (تمرین مقاومتی+ مکمل و تمرین تقسیم شدند. تمرین مقاومتی شامل هشت هفته تمرین نردبان با شدت متوسط (70 درصد از MVCC) و پنج روز در هفته بود. در گروههای مکمل و توام 5 روز در هفته و به مدت 8 هفته، مکمل ویتامین c نانولیپوزوم و به میزان 100 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت گاواژ دریافت شد. PRDX6 و GCN5L1 با استفاده از روش Real-time PCRبه دست آمد. تجزیه و تحلیل ﺁﻣﺎری با تحلیل واریانس دوطرفه، ﻭ ﺁﺯﻣﻮﻥ تعقیبی توکی انجام شد. یافتهها: نتایج بیانگر افزایش معنیدار بیان ژن PRDX6 و GNC5L1 هیپوکمپ در گروه توام نسبت به گروههای مکمل و کنترل بود (001/0=p). تفاوت معنی داری بین دو گروه کنترل و مکمل مشاهده نشد (109/0=p). نتیجهگیری: افزایش بیان تنظیم‌کننده کلیدی میتوفاژی که نقش موثری در حفظ هموستاز ROS داشته و با مرگ سلولی نورونی وابسته به استرس مقابله میکند، شاید بتوانند با مهار فسفوریلاسیون گیرندههای استروژن نقش مهمی در فرآیندهای منجر به یائسگی ایفاء نمایند.

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

دوازده هفته تمرین تناوبی شدید مستقل از هایپوکسی موجب بیوژنز میتوکندریایی کبد رت های نر با رژیم غذای پر چرب می شود.

فائقه قاسمی؛ حمید محبی

دوره 14، شماره 2 ، آبان 1403، صفحه 189-208

https://doi.org/10.22124/jme.2023.26237.339

چکیده

مقدمه: مصرف رژیم غذایی پرچرب منجر به اختلال در بیوژنز میتوکندری کبد میشود. تمرینات ورزشی و هایپوکسی که بهعنوان راهبردهای پیشگیری یا درمانی جدید برای بیماری کبد چرب غیر الکلی (NAFLD) ناشی از چاقی میباشند، ... بیشتر مقدمه: مصرف رژیم غذایی پرچرب منجر به اختلال در بیوژنز میتوکندری کبد میشود. تمرینات ورزشی و هایپوکسی که بهعنوان راهبردهای پیشگیری یا درمانی جدید برای بیماری کبد چرب غیر الکلی (NAFLD) ناشی از چاقی میباشند، احتمالاً میتوانند عملکرد میتوکندری مختل شده را بهبود بخشند. هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثر تغذیه، تمرین و هایپوکسی بر بیوژنز میتوکندری کبد در رتهای نر ویستار بود. روش پژوهش: 32 سر رت نر (سن: 6 هفته؛ میانگین وزن: 25/167 گرم) بهطور تصادفی به چهار گروه 8 تایی شامل گروههای رژیم غذایی نرمال (ND)، رژیم غذایی پرچرب (HFD)، رژیم غذایی پرچرب و تمرین در شرایط نورموکسی (HFD-HIIT)، رژیم غذایی پرچرب و تمرین در شرایط هایپوکسی (HFD-HHIIT) تقسیم شدند. پس از تعیین حداکثر سرعت هوازی (MAV) در شرایط نورموکسی (ارتفاع حدود 50 متر) و هایپوکسی-هیپوباریک (ارتفاع حدود 3000 متر)، پروتکلHIIT به مدت 12 هفته و 3 جلسه در هفته اجرا شد که شامل اجرای 3 تا 8 مرحله فعالیت 4 دقیقهای با شدتی معادل 80 تا 93 درصد MAV و با دورههای استراحت فعال 2 دقیقهای با شدت 50 درصد MAV بود. در پایان، سطوح ژنهای PGC-1α و Tfam از طریق RT-PCR و محتوی چربی کبدی از طریق رنگآمیزی Oil Red در بافت کبد اندازهگیری شد. یافته‌ها: دو گروه HFD-HIIT و HFD-HHIIT افزایش معنیداری در بیان ژنهای PGC-1α و Tfam و کاهش معنیداری در محتوای چربی کبدی نسبت به گروه HFDنشان دادند (05/0p<). با این حال، گروه HFD+HHIIT افزایش معنیداری در بیان ژن Tfamو کاهش معنیداری در محتوی چربی کبد نسبت به HFD+HIIT نشان داد (05/0p<). نتیجه‌گیری: : بهنظر میرسد، تمرینHIIT مستقل از شرایط هایپوکسی توانسته است، PGC-1α را افزایش دهد. در حالیکه، هایپوکسی با افزایش معنیدار بیان ژن Tfam که در بهبود ظرفیت عملکرد میتوکندری نقش دارد، منجر به کاهش بیشتر محتوی چربی کبدی نسبت به شرایط نورموکسی شد.

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

اثر یک دوره تمرینات هوازی و مصرف روغن زیتون بر بیان ژن کاسپازهای ،9 ،8 3 در بافت هیپوکامپ رت های نر آلزایمری القا شده

مصطفی حق شناس؛ علیرضا علمیه؛ محمحرضا فدایی چافی

دوره 14، شماره 2 ، آبان 1403، صفحه 209-222

https://doi.org/10.22124/jme.2024.28903.380

چکیده

مقدمه: بیماری آلزایمر یکی از شایع ترین بیماری شناختی مغزی وابسته به سن است که شاخصه ی اصلی آن رسوب پلاک های آمیلوئیدی بتا در خارج از سلول و تشکیل رشته های در هم تنیده در داخل نورون ها بوده و حاوی فرم فسفریله ... بیشتر مقدمه: بیماری آلزایمر یکی از شایع ترین بیماری شناختی مغزی وابسته به سن است که شاخصه ی اصلی آن رسوب پلاک های آمیلوئیدی بتا در خارج از سلول و تشکیل رشته های در هم تنیده در داخل نورون ها بوده و حاوی فرم فسفریله ی پروتئین میکروتوبولی تائو می باشد. عوامل نوروتروفیک به طور گسترده ای در مغز بیان می شود، اما به میزان قابل توجهی در مغز بیماران مبتلا به آلزایمر کاهش می یابد. مطالعات متعددی در خصوص پیشگیری و درمان آلزایمر صورت گرفته است که نقش ورزش و تغذیه در این بین از اهمیت بالایی برخوردار است و همچنان به عنوان مبحث پژوهشی مورد توجه دانشمندان قرار می گیرد. لذا در ادامه این مطالعات، پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر تمرین هوازی به همراه روغن زیتون بر بیان ژن های کاسپاز 3، 8 و 9 در رت‌های نر آلزایمری القا شده، اجرا گردید. روش کار: در مطالعه تجربی حاضر، 40 رت نر 9 الی 10 ماهه به صورت تصادفی به 5 گروه کنترل – آلزایمر - آلزایمر و تمرینات هوازی، آلزایمر به همراه تمرینات هوازی و مصرف روغن زیتون ، آلزایمر و روغن زیتون تقسیم شدند. مدل آلزایمر با تزریق آمیلوئید بتا 42-1 در هیپوکمپ ایجاد شد. تمرینات هوازی شامل 3 جلسه تمرین در هفته بود که به مدت 8 هفته انجام شد. برای تعیین میزان بیان ژن های مورد نظر از روش Real Time PCR استفاده گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و از آزمون تعقیبی تام هن به کمک نرم افزار SPSS نسخه 20 استفاده شد. یافته ها: نتایج این پژوهش مشخص نمود 8 هفته تمرین هوازی به طور معنی داری باعث کاهش بیان ژن های کاسپاز 9، 8 و 3 در گروه های مداخله نسبت به گروه آلزایمر شد (5 0/0 > P). همچنین بیان ژن های فوق در گروه آلزایمر + ورزش هوازی و گروه آلزایمر + ورزش هوازی و روغن زیتون نسبت به گروه آلزایمر و روغن زیتون کاهش معنی دار داشتند (5 0/0 > P). نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین هوازی و مصرف روغن زیتون احتمالا می تواند موجب بهبود در فاکتورهای دخیل در آپوپتوز در رت های نر آلزایمری می گردد.

اثر تمرینات ترکیبی بر عوامل التهابی قلب و عروق، پروفایل لیپیدی و فشار خون در مردان مبتلا به پرفشاری خون

دوره 12، شماره 1 ، فروردین 1401، ، صفحه 1-16

https://doi.org/10.22124/jme.2021.15316.174

چکیده

پرفشاری خون همانند دیس لیپیدمی از مهمترین بیماریهای قلبی-عروقی است که تمرینات ورزشی می‌تواند اثر پیشگیرانه بر آنها داشته باشد. اثر تمرینات ترکیبی به عنوان یک شیوه تمرینی کارآمد، از روش های نوین برای ... بیشتر پرفشاری خون همانند دیس لیپیدمی از مهمترین بیماریهای قلبی-عروقی است که تمرینات ورزشی می‌تواند اثر پیشگیرانه بر آنها داشته باشد. اثر تمرینات ترکیبی به عنوان یک شیوه تمرینی کارآمد، از روش های نوین برای بهبود سلامت قلبی-عروقی است. هدف پژوهش حاضر اثر تمرینات ترکیبی بر شاخص های التهابی قلب-عروقی، فشار خون و پروفایل لیپیدی در مردان مبتلا به پرفشاری خون بود. در این پژوهش که با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل انجام شد، تعداد 9 نفر (5/4±33/47 سال؛ شاخص توده بدنی 27/5±18/33 کیلوگرم/مترمربع) به عنوان گروه تمرین و 9 نفر به عنوان گروه کنترل (20/3±44/48 سال؛ شاخص توده بدنی 35/5±51/30 کیلوگرم/مترمربع) بطور تصادفی از بین افراد داوطلب انتخاب شدند. تمرین ترکیبی که به مدت 16 هفته برگزار شد، شامل 4 جلسه تمرین هفتگی (2 جلسه هوازی، 2 جلسه مقاومتی پویا) بود. تمرینات هوازی با شدت 40-65 درصد اکسیژن مصرفی بیشینه و تمرینات مقاومتی پویا با شدت 55 درصد تکرار بیشینه و هر کدام به مدت 70 تا 80 دقیقه اجرا شد. نتایج آزمون ANCOVA نشان داد فشار خون سیستولی و دیاستولی گالکتین-3 و اندوتلین-1 پلاسمایی در گروه تمرین ترکیبی پس از تمرینات و همچنین در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی‌داری کاهش یافته بود (05/0p<). در بین لیپید های خون، سطح کلسترول به طور معنی‌داری کاهش یافته بود (05/0p<). به‌طور کلی نتایج نشان داد اجرای تمرینات ترکیبی هوازی و مقاومتی، علاوه بر کاهش فشار خون و بهبود وضعیت دیس لیپیدمی، منجر به کاهش بیومارکرهای اثرگذار بر التهاب عروقی و نارسایی قلبی شده است.

اثر تمرینات ترکیبی (اینتروال هوازی و مقاومتی) با دو شدت مختلف بر FGF-21، آنزیمهای کبدی، مقاومت به انسولین و ترکیب بدن در زنان مبتلا به کبد چرب غیر الکلی

دوره 11، شماره 1 ، فروردین 1400، ، صفحه 19-35

https://doi.org/10.22124/jme.2021.18671.210

چکیده

مقدمه: کبد چرب غیرالکلی (NAFLD) وضعیتی است که در آن تجمع چربی در کبد افزایش می‌یابد. ورزش می‌تواند با جلوگیری از تجمع بیش از حد چربی در کبد به عنوان یک مداخله غیردارویی منجر به بهبود این عارضه و جلوگیری از ... بیشتر مقدمه: کبد چرب غیرالکلی (NAFLD) وضعیتی است که در آن تجمع چربی در کبد افزایش می‌یابد. ورزش می‌تواند با جلوگیری از تجمع بیش از حد چربی در کبد به عنوان یک مداخله غیردارویی منجر به بهبود این عارضه و جلوگیری از پیشرفت بیماری‌های مزمن کبدی باشد. هدف تحقیق حاضر مقایسه تاثیر تمرینات ترکیبی با شدتهای متفاوت بر FGF-21، مقاومت به انسولین، آنزیمهای کبدی و ترکیب بدن زنان مبتلا به کبد چرب بود. مواد و روشها: تعداد 33 زن مبتلا به NAFLD با میانگین سنی 75/7±45/43 سال و شاخص توده بدنی 6±84/32 کیلوگرم بر مترمربع) به صورت تصادفی به سه گروه مساوی تقسیم شدند؛ اینتروال هوازی (AIT) - تمرین مقاومتی (ترکیبی 1)، اینتروال شدید (HIIT) - تمرین مقاومتی (ترکیبی 2) و گروه کنترل. برنامه تمرینی به مدت 12 هفته و 3 جلسه در هفته انجام شد. متغیرهای پژوهش قبل و بعد از دوره تمرینی اندازه گیری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر (05/0p<) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج نشان داد شاخص HOMA-IR و FGF-21 سرمی در گروه‌های تمرین ترکیبی در مقایسه با گروه کنترل به‌طور معنی‌داری کاهش یافته بود (05/0>p). در سطوح آنزیمهای ALT و AST، اثر و تفاوت معنی داری مشاهده نشد. همچنین، کاهش معنی‌داری درصد چربی بدن مشاهده شد (05/0>p). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد زنان مبتلا به NAFLD احتمالا بتوانند از هر دو شدت تمرین ترکیبی مقاومتی و اینتروال متوسط و شدید به‌عنوان یک راهکار غیردارویی برای کاهش درصد چربی و بهبود مقاومت به انسولین و FGF-21 استفاده کنند.

اثر تمرین هوازی تداومی و تناوبی همراه با مصرف مکمل سیلیمارین بر میزان آنزیم‌های کبدی و تغییرات بافت کبد در موش‌های صحرایی مبتلا به کبد چرب غیر الکلی القاء شده با دگزامتازون

دوره 11، شماره 1 ، فروردین 1400، ، صفحه 19-35

https://doi.org/10.22124/jme.2022.21845.226

چکیده

هدف: هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر تمرینات هوازی تداومی و تناوبی شدید همراه با مصرف سیلیمارین بر سطوح سرمی آنزیم‌های کبدی و تغییرات بافت کبد موش‌های صحرایی مبتلا به کبد چرب بود. روش: در این مطالعه ... بیشتر هدف: هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر تمرینات هوازی تداومی و تناوبی شدید همراه با مصرف سیلیمارین بر سطوح سرمی آنزیم‌های کبدی و تغییرات بافت کبد موش‌های صحرایی مبتلا به کبد چرب بود. روش: در این مطالعه موشهای صحرایی نر پس از تزریق دگزا به 6 گروه مختلف تقسیم شدند: 1-کنترل بیمار 2-سیلیمارین 3- تمرین تناوبی 4- تمرین تناوبی+سیلیمارین 5-تمرین تداومی 6-تمرین تداومی+ سیلیمارین. در گروههای سیلیمارین، 300 میلی-گرم محلول سیلیمارین به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن گاواژ شد. گروه‌های تمرینی به مدت 8 هفته تمرین تداومی (54 دقیقه با سرعت 20 متر در دقیقه) و تمرین تناوبی با شدت بالا (6 وهله‌ی 3 دقیقه‌ای با سرعت 40 متر در دقیقه و 3 دقیقه ریکاوری فعال با سرعت 20 متر در دقیقه) با شیب 15 درجه را روی تردمیل انجام دادند. یافته‌ها: مصرف سیلیمارین و انجام تمرینات ورزشی موجب بهبود تغییرات بافتی در مقایسه با گروه کنترل شد. همچنین اثر تعاملی مصرف مکمل و تمرین بر سطوح AST و ALT معنادار نبود. مصرف سیلیمارین موجب کاهش معنادار سطوح آنزیم AST و ALT شده بود (05/0p≤). سطوح AST در گروه تمرین تناوبی نسبت به گروه کنترل بطور معناداری بالاتر بود (05/0p≤). مقدار این آنزیم در گروه تمرین تناوبی+سیلیمارین نسبت به گروه تمرین تناوبی بطور معناداری کاهش یافته بود (05/0p≤). نتیجه گیری: مصرف سیلیمارین و تمرین هوازی (تداومی و تناوبی) بصورت مجزا و در ترکیب با یکدیگر می‌تواند موجب بهبود وضعیت بافت کبد موش‌های صحرایی مبتلا به کبد چرب غیر الکلی القاء شده با دگزامتازون شود.

تاثیر تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر هایپرتروفی قلبی: نقش مسیر پیام رسانی Wnt / β-catenin

دوره 11، شماره 2 ، مهر 1400، ، صفحه 43-55

https://doi.org/10.22124/jme.2023.23992.266

چکیده

هدف: مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر 12 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا بر توده قلب و بیان ژن‌های بتا-کاتنین و گلیکوژن سنتاز کیناز-3-بتا در بافت میوکارد موش‌های صحرایی نر انجام شد. روش کار: 30 سر موش صحرایی نر ... بیشتر هدف: مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر 12 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا بر توده قلب و بیان ژن‌های بتا-کاتنین و گلیکوژن سنتاز کیناز-3-بتا در بافت میوکارد موش‌های صحرایی نر انجام شد. روش کار: 30 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی در سه گروه شم ، کنترل و HIIT قرار گرفتند. گروه تجربی تحت تمرین HIIT قرار گرفتند. چهل و هشت ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، آزمودنی ها به روش بدون درد جراحی و قلب آنها استخراج شد. بیان ژن بتا-کاتنین و گلیکوژن سنتاز کیناز-3-بتا با روش RT-PCR مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون t مستقل استفاده شد یافته ها: نتایج نشان داد که وزن بدن در گروه HIIT به طور معنی داری کمتر بود (029/0 = P) و نسبت وزن قلب به بدن در گروه مداخله به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل بود (001/0 = P). همچنین بیان ژن بتا-کاتنین در موش‌های تمرین کرده به‌طور معنی‌داری بیشتر از گروه کنترل بود (002/0 = P). با توجه به بیان ژن GSK3-β، اگرچه میانگین سطوح در گروه تمرین کرده کمتر از گروه کنترل بود، اما تفاوت ها از نظر آماری معنی دار نبود (71/0 = P). نتیجه گیری: تمرین HIIT همراه با کاهش قابل توجه وزن بدن، باعث افزایش نسبت قلب به وزن بدن و هایپرتروفی قلبی می شود. همچنین، این تمرینات ورزشی با تحریک مسیر سیگنالینگ Wnt و افزایش قابل توجه بیان ژن بتا کاتنین، هایپرتروفی قلبی را تحریک می کند.

تاثیر دوزهای مختلف مصرف حاد آب چغندر بر عملکرد بی‌هوازی در افراد تمرین کرده

دوره 12، شماره 1 ، فروردین 1401، ، صفحه 89-107

https://doi.org/10.22124/jme.2023.24026.274

چکیده

هدف: هدف مطالعه حاضر تعیین تأثیر دوزهای مختلف مصرف حاد آب چغندر بر عملکرد بی‌هوازی در افراد تمرین کرده بود. روش شناسی: در یک طرح آزمایشی تصادفی (هدفمند و در دسترس) متقاطع، دوسوکور و کنترل شده با دارونما، ... بیشتر هدف: هدف مطالعه حاضر تعیین تأثیر دوزهای مختلف مصرف حاد آب چغندر بر عملکرد بی‌هوازی در افراد تمرین کرده بود. روش شناسی: در یک طرح آزمایشی تصادفی (هدفمند و در دسترس) متقاطع، دوسوکور و کنترل شده با دارونما، 9 فرد تمرین کرده که حداقل 150 دقیقه در هفته و دست کم به مدت 6 ماه فعالیت بدنی داشتند (سن: 33/1±44/20 سال، شاخص توده بدنی: 27/3± 55/20 کیلوگرم بر متر)، طی 3 هفته به صورت تک جلسه‌ (با دوره پاکسازی یک هفته ای)، داوطلب شرکت در پروتکل شدند. شرکت کنندگان 2 ساعت پس از مصرف70 میلی‌لیتر یا 140 میلی‌لیتر آب چغندر و یا 70 میلی‌لیتر دارونما به صورت حاد، آزمون توان بی‌هوازی مبتنی بر دویدن، آزمون پرش سارجنت، آزمون چابکی ایلی‌نویز و آزمون 36 متر سرعت را با فاصله استراحت 10 دقیقه‌ای تکمیل کردند. یافته‌ها: نتایج تحلیل داده‌ها نشان داد، مصرف حاد دوزهای 70 و 140 میلی‌لیتر از آب چغندر تاثیر معنی داری بر توان بی‌هوازی، اوج توان، میانگین توان، حداقل توان، اوج نسبی توان، ظرفیت بی‌هوازی و شاخص خستگی نداشت. به علاوه، مصرف حاد مقادیر 70 و 140 میلی‌لیتر از آب چغندر بر سرعت، چابکی و توان انفجاری افراد تمرین کرده نیز تاثیر معناداری نداشت.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که مصرف حاد دوزهای 70 و 140 میلی‌لیتر آب چغندر هیچ مزیت عملکردی برای توان بی‌هوازی و مؤلفه‌های آن، چابکی، سرعت و توان انفجاری در افراد تمرین کرده ایجاد نمی‌کند.

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

اثر تمرین هوازی بر بیان ژن های درگیر در استرس شبکه اندوپلاسمیک کبد رت‌های نر تحت رژیم غذایی پرچرب

سارا شاهسواری بابوکانی؛ حمید محبی

مقالات آماده انتشار، اصلاح شده برای چاپ، انتشار آنلاین از تاریخ 01 آبان 1403

https://doi.org/10.22124/jme.2024.26460.349

چکیده

هدف: هدف مطالعه حاضر بررسی اثر تغذیه و تمرین هوازی بر مسیر پیام‌رسانی استرس ER کبد بود. روش‌شناسی: 18 سر رت نر نژاد ویستار با وزن تقریبی 167 گرم و سن تقریبی 5 هفته به‌صورت تصادفی در گروه‌های رژیم غذایی طبیعی ... بیشتر هدف: هدف مطالعه حاضر بررسی اثر تغذیه و تمرین هوازی بر مسیر پیام‌رسانی استرس ER کبد بود. روش‌شناسی: 18 سر رت نر نژاد ویستار با وزن تقریبی 167 گرم و سن تقریبی 5 هفته به‌صورت تصادفی در گروه‌های رژیم غذایی طبیعی (ND)، رژیم غذایی پرچرب (HFD) و رژیم غذایی پرچرب و تمرین هوازی (HFD+EX) قرار گرفتند. مداخله تمرینی با شدتی حدود 80-70 درصد حداکثر سرعت هوازی 3 جلسه در هفته به مدت 12 هفته اجرا شد. در پایان، نمونه‌های بافت کبد برای اندازه-گیری تغییرات بیان ژن‌های Chop، Atf6، Perk و Bax و تجمع چربی کبد جمع‌آوری شدند. تحلیل داده‌ها با آزمون‌ تحلیل واریانس یک‌راهه انجام شد. یافته‌ها: افزایش معنی‌داری در بیان ژن‌های Chop، Atf6، Perk و Bax در کبد رت‌های گروه HFD مشاهده شد که بیان بالاتر این ژن‌ها با محتوای چربی کبد بالاتر همراه بود. محتوای چربی کبد و بیان ژن Chop وPerk در گروه HFD+EX در مقایسه با گروه HFD کمتر بود (05/0>p) اما بیان ژن‌های Atf6 و Bax در گروه HFD+EX در مقایسه با گروه HFD ازنظر آماری معنی‌دار نبود (05/0<p). نتیجه‌گیری: احتمالاً رژیم غذایی پرچرب از طریق افزایش استرس ER سبب راه‌اندازی مسیر پاسخ پروتئین‌های تا نخورده (UPR) می‌گردد. به دلیل بالا بودن استرس ER در سلول‌های کبد رت‌-های تحت رژیم غذایی پرچرب بیان ژن Bax نیز بالاتر بود. به نظر می‌رسد تمرین به‌واسطه کاهش UPR از طریق تمایل به کمتر بودن بیان ژن‌های Chop، Atf6 و Perk مکانیسم مؤثری در جلوگیری از تجمع چربی کبد محسوب شود.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

اثر تمرینات هوازی-مقاومتی و مکمل‌یاری ترکیبی بر عوامل رگ‌زایی (VEGF و HIF-1α) در مردان چاق غیرفعال

آرمین فرحناک؛ جواد مهربانی؛ حمید اراضی

مقالات آماده انتشار، اصلاح شده برای چاپ، انتشار آنلاین از تاریخ 08 دی 1403

https://doi.org/10.22124/jme.2024.28697.379

چکیده

مقدمه: تاثیر تمرینات ورزشی بر نیازهای انرژی بافت‌های عضلانی از طریق افزایش سازگارانه تراکم مویرگی، موجب خون‌رسانی بیشتر و همراه با مصرف برخی مکمل‌ها، می‌تواند موجب بهبود عملکرد سلولی شود. ترکیب مکمل‌های ... بیشتر مقدمه: تاثیر تمرینات ورزشی بر نیازهای انرژی بافت‌های عضلانی از طریق افزایش سازگارانه تراکم مویرگی، موجب خون‌رسانی بیشتر و همراه با مصرف برخی مکمل‌ها، می‌تواند موجب بهبود عملکرد سلولی شود. ترکیب مکمل‌های ارگوژنیک همراه با تمرینات همزمان، رویکرد جدیدی است که مورد توجه قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر، تعیین اثر تمرینات مقاومتی-هوازی همراه با مکملیاری (ال-آرژنین/کافئین/ال-کارنیتین) بر فاکتورهای رگ‌زایی و حساس به هایپوکسی (VEGF و HIF-1a) در مردان چاق غیرفعال بود.روش کار: تعداد 28 مرد چاق غیرفعال شهر رشت (سن 89/3±02/37 سال، قد 66/0±74/1 متر و BMI 24/1±04/34 کیلوگرم/مترمربع) به‌صورت تصادفی در سه گروه تمرین مقاومتی-هوازی و مکمل ترکیبی (10 نفر)، تمرین مقاومتی-هوازی و پلاسبو (9 نفر) و مکمل‌-بی‌تمرین (9 نفر) تقسیم شدند. تمرینات هوازی (30 دقیقه با شدت 75-55 درصد حداکثر ضربان قلب) و تمرین مقاومتی (30 دقیقه با شدت 70-50 درصد یک تکرار بیشینه) و مکمل ترکیبی شامل 1000 میلی‌گرم ال-آرژنین، 200 میلی‌گرم کافئین و 1000 میلی‌گرم ال‌کارنتین بود که طی 10 هفته و هر هفته 3 جلسه انجام شد. پیش و پس از تمرینات، نمونه‌های خونی جمع‌آوری شد.یافته‌ها: آزمون MANCOVA نشان داد تمرینات مقاومتی-هوازی با شدت متوسط و‌ مصرف مکمل ترکیبی (ال-آرژنین-کافئین-ال-کارنیتین) افزایش معنی‌داری را در سطوح خونی VEGF (001/0=p) و کاهش سطوح HIF1-a (0001/0=p) در مردان چاق غیرفعال به دنبال دارد.نتیجه‌گیری: نتایج نشان‌ داد اجرای تمرینات مقاومتی-هوازی با شدت متوسط همراه با مصرف مکمل ترکیبی (ال-آرژنین/کافئین/ال-کارنیتین) موجب افزایش در فاکتور موثر بر رگ‌زایی و کاهش در فاکتور حساس به هایپوکسی در مردان چاق غیرفعال می‌شود.

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

تاثیر همزمان مکمل گانودرما و تمرینات عملکردی ترکیبی بر سطوح سرمی SFRP5 و WNT5A در زنان میانسال مبتلا به دیابت نوع 2

سمانه داستاه؛ سولماز بابایی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 06 اسفند 1403

https://doi.org/10.22124/jme.2025.29486.386

چکیده

مقدمه: فاکتورهای التهابی به‌عنوان مکانیسم مهمی در بروز دیابت نوع دو و بیماری‌های متابولیک شناخته شده‌اند؛ درحالی‌که تمرینات ورزشی منظم اثرات ضدالتهابی داشته و موجب سرکوب التهاب سیستمیک با درجه پایین ... بیشتر مقدمه: فاکتورهای التهابی به‌عنوان مکانیسم مهمی در بروز دیابت نوع دو و بیماری‌های متابولیک شناخته شده‌اند؛ درحالی‌که تمرینات ورزشی منظم اثرات ضدالتهابی داشته و موجب سرکوب التهاب سیستمیک با درجه پایین در دیابت نوع دو می‌شود. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرینات فانکشنال ترکیبی همراه با مصرف مکمل گانودرما بر سطوح سرمی SPRF5، WNT5A و شاخص‌های گلایسمیک در زنان مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد.مواد و روش‌ها: تعداد 60 نفر از زنان مبتلا به دیابت نوع 2 بطور داوطلبانه در تحقیق حاضر شدند و به‌صورت تصادفی در چهار گروه: گروه تمرینات فانکشنال ترکیبی، گروه مکمل، گروه تمرین + مکمل، گروه کنترل قرار گرفتند. آزمودنی‌های گروه تمرینی به مدت 12 هفته و سه جلسه در هفته به تمرینات ورزشی منتخب پرداختند. مکمل گانودرما نیز روزانه سه ‌گرم به‌صورت دمنوش مصرف شد. مقادیر سرمی گلوکز خون ناشتا، شاخص مقاومت به انسولین، سطوح سرمی SFRP5 و WNT5A اندازه‌گیری شد.نتایج: نتایج آزمون تحلیل واریانس نشان داد بین تاثیر مداخلات مختلف اختلاف معنی‌داری در سطوح سرمی SFRP5 و WNT5A، سطوح گلوکز خون و مقاومت انسولینی وجود دارد (05/0>p). تمرینات فانکشنال ترکیبی همراه با مصرف مکمل گانودرما منجر به کاهش سطوح سرمی WNT5A و افزایش سطوح سرمی SPRF5 در گروه‌های تمرین ، مکمل، تمرین+مکمل شد (001/0>p). نتیجه‌گیری: هر دو روش مداخله تمرینات فانکشنال ترکیبی و مصرف مکمل گانودرما روش موثری در کنترل قند خون و کاهش التهاب باشند و ترکیب این دو روش اثربخشی بیشتری بر کنترل گلیسمی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو دارد.

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

تاثیر ۱۲ هفته تمرین هوازی و مقاومتی بر مقادیر لپتین و رزیستین در زنان مبتلا به دیابت بارداری

اعظم ملانوروزی؛ میترا خادم الشریعه؛ مرضیه السادات آذرنیوه

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 16 اسفند 1403

https://doi.org/10.22124/jme.2025.29198.383

چکیده

زمینه و هدف: شیوع دیابت بارداری (GDM) در دهه‌های اخیر افزایش یافته است. دو هورمون مهم در این زمینه، رزیستین و لپتین، نقش اساسی در تنظیم متابولیسم و حساسیت به انسولین دارند. لذا هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر ... بیشتر زمینه و هدف: شیوع دیابت بارداری (GDM) در دهه‌های اخیر افزایش یافته است. دو هورمون مهم در این زمینه، رزیستین و لپتین، نقش اساسی در تنظیم متابولیسم و حساسیت به انسولین دارند. لذا هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر ۱۲ هفته تمرین هوازی و مقاومتی بر مقادیر این آدیپوکین‌ها در زنان مبتلا به دیابت بارداری بود. روش تحقیق: برای انجام پژوهش، از بین زنان باردار 25 تا 35 سال مبتلا به دیابت بارداری و سن بارداری 13 تا 14 هفته، 28 نفر به‌طور داوطلبانه انتخاب شده و به‌طور تصادفی به دو گروه تجربی (۱4 نفر) و کنترل (14 نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرین ترکیبی (هوازی و مقاومتی) در 12 هفته، هر هفته سه جلسه تمرینی بود. 24 ساعت قبل از شروع تمرینات و 24 ساعت پس از انجام آخرین جلسه تمرین، اندازه‌گیری‌های لازم و آزمایشات خونی، انجام شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون آنووا با اندازه‌گیری‌های مکرر (repeated Measure ANOVA) استفاده شد. در تحقیق حاضر سطح معناداری 05/0p≤ در نظر گرفته شده و داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 23 تجزیه و تحلیل شد.نتایج: 12 هفته تمرینات ترکیبی، سبب کاهش معنادار سطوح رزیستین (001/0= P)، لپتین (001/0 = P) و گلوکز سرم (001/0 = P) شد. نتیجه‌گیری: می‌توان گفت در اثر تمرینات ورزشی، به‌ویژه تمرینات ترکیبی، شاهد بهبود عوامل تأثیرگذار بر دیابت بارداری بوده و نتایج تحقیق حاضر نشان داد که زنان باردار دیابتی می‌توانند با تمرین ورزشی، از مزایای بسیاری، از جمله کاهش آدیپوکین‌های ترشح شده از بافت چربی بهره‌مند شوند.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

تأثیر هشت جلسه کوهنوردی به همراه مکمل چای سبز بر رزیستین و ریسک فاکتورهای قلبی_عروقی در مردان دارای اضافه وزن

سعید نیکوخصلت؛ مصطفی خانی؛ مهدی عالی زاده؛ غلامرضا مقدم

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 30 بهمن 1403

https://doi.org/10.22124/jme.2025.29741.391

چکیده

مقدمه: اضافه وزن و چاقی موجب افزایش رزیستین و فاکتورهای قلبی_عروقی می شود. لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر هشت جلسه کوهنوردی به همراه مکمل چای سبز بر رزیستین و ریسک فاکتورهای قلبی-عروقی در مردان دارای ... بیشتر مقدمه: اضافه وزن و چاقی موجب افزایش رزیستین و فاکتورهای قلبی_عروقی می شود. لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر هشت جلسه کوهنوردی به همراه مکمل چای سبز بر رزیستین و ریسک فاکتورهای قلبی-عروقی در مردان دارای اضافه وزن بود. روش‌کار: در این پژوهش نیمه تجربی، 40 مرد با اضافه وزن از شهر تبریز با دامنه سنی 30 تا 40 سال حضور داشتند که در 4 گروه 10 نفره (کنترل، مکمل، تمرین و نیز مکمل و تمرین) به صورت تصادفی تقسیم شدند. مکمل چای سبز مدت هشت هفته و روزانه در سه وعده و در هر وعده 5/2 گرم مصرف شد. تمرین کوهنوردی نیز به مدت هشت هفته (هر هفته یک جلسه) از ارتفاع پایین و شدت کم شروع گردید و به صورت تدریجی ارتفاع و شدت افزایش یافت. نمونه های خون گیری نیز در دو مرحله، 48 ساعت پیش از شروع و 48 ساعت پس از پایان هشت هفته، بعد از 8 تا10 ساعت ناشتایی انجام شد. از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره و تک متغیره برای بررسی فرضیه‌ها استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که هشت جلسه کوهنوردی به همراه مکمل چای سبز بر کاهش رزیستین و ریسک فاکتورهای قلبی-عروقی (hs-CRP، TG) مردان دارای اضافه وزن تاثیر معنی‌داری دارد (05/0P<)، اما بر ریسک فاکتورهای قلبی-عروقی (LDL-C، HDL-C) تاثیر معنی‌داری نداشت (05/0 P>).نتیجه‌گیری: به نظر می رسد کوهنوردی به همراه مکمل چای سبز می تواند بر کاهش رزیستین و ریسک فاکتورهای قلبی-عروقی در مردان دارای اضافه وزن مفید واقع شود.

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

تأثیر هشت هفته تمرین پیلاتس همراه با مصرف سیلی مارین بر سطوح آنزیم های کبدی زنان مبتلا به کبد چرب غیر الکلی

صدیقه کعب عمیر؛ عبدالحمید حبیبی؛ فرزاد جاسمی زرگانی؛ علی اکبر علی زاده

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 17 اردیبهشت 1404

https://doi.org/10.22124/jme.2025.27319.360

چکیده

هدف: هدف از این پژوهش بررسی اثر هشت هفته تمرین پیلاتس همراه با مصرف سیلی مارین بر سطوح آنزیم های کبدی زنان مبتلا به کبد چرب غیر الکلی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، 40 زن مبتلا به کبد چرب ... بیشتر هدف: هدف از این پژوهش بررسی اثر هشت هفته تمرین پیلاتس همراه با مصرف سیلی مارین بر سطوح آنزیم های کبدی زنان مبتلا به کبد چرب غیر الکلی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، 40 زن مبتلا به کبد چرب غیر الکلی به طور تصادفی ساده به چهار گروه ، تمرین پیلاتس(10 نفر) با میانگین سن "8.68±42.2" سال و میانگین وزن("7.57±79.8 کیلوگرم)، و " مکمل سیلی مارین(10 نفر) با میانگین سن "4.66±43.3" سال و میانگین وزن("5.92±79.2 کیلوگرم)" ، و گروه پیلاتس همراه با مصرف سیلی مارین (10 نفر) با میانگین سن "7.72±39.8" سال و میانگین وزن("5.35±82.5 کیلوگرم) " و گروه کنترل(10 نفر) با میانگین سن "8.97±40.1" سال و میانگین وزن( "5.10±80.4 کیلوگرم) " تقسیم شدند. گروه پیلاتس به مدت هشت هفته و سه روز در هفته تمرینات پیلاتس را در زمان 60 دقیقه انجام دادند. گروه مکمل سیلی مارین کپسول 140 میلی گرم سیلی مارین را به مدت هشت هفته و سه روز در هفته (بعد از وعده غذایی) مصرف کردند. نتایج داده ها به کمک آزمون تی وابسته و کوواریانس توسط نرم افزار SPSS26 در سطح معناداری P<0/05 انجام شد.یافته‌ها: : نتایج تجزیه و تحلیل آماری نشان داد، سطوح آنزیم های کبدی ALP,AST,ALT پس از هشت هفته تمرین پیلاتس همراه با مصرف سیلی مارین کاهش معناداری داشته است(P<0/05).نتیجه‏ گیری: بر اساس یافته‌ها، هشت هفته تمرین پیلاتس همراه با مصرف سیلی‌مارین می‌تواند در بهبود آنزیم‌های کبدی مؤثر باشد.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

تأثیر تمرین مقاومتی و مکمل اسپیرولینا بر سیگنالینگ EGF/ ERK1/2/ TSC2/ mTOR در کلیه رت های نر

عبدالصالح زر؛ مهسا رمضانی؛ حمید رضا صادقی پور

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 17 اردیبهشت 1404

https://doi.org/10.22124/jme.2025.29539.387

چکیده

مقدمه: علیرغم افزایش مصرف مکمل اسپیرولینا در بین ورزشکاران، از تاثیر این مکمل در کنار تمرینات مقاومتی بر بافت‌های مختلف بدن اطلاعات کمی در دسترس است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین مقاومتی و مکمل ... بیشتر مقدمه: علیرغم افزایش مصرف مکمل اسپیرولینا در بین ورزشکاران، از تاثیر این مکمل در کنار تمرینات مقاومتی بر بافت‌های مختلف بدن اطلاعات کمی در دسترس است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین مقاومتی و مکمل اسپیرولینا بر سیگنالینگ EGF/ ERK1/2/ TSC2/ mTOR در کلیه رت‌های نر بود. روش کار: 32 رت نر جوان از نژاد اسپراگ داولی با 3 ماه سن و میانگین وزن 20±150 گرم به طور تصادفی به چهار گروه کنترل، تمرین مقاومتی، مکمل اسپیرولینا و تمرین-مکمل تقسیم شدند.گروه‌های مکمل به مدت 8 هفته تمرین مقاومتی انجام و گروه‌های مکمل، مقدار mg/kg/day200 اسپرولینا به صورت محلول در آب مصرف کردند. بیان متغییرهای وابسته مطالعه با استفاده از روش REAL TIME-PCR اندازه‌گیری شد. یافته‏ها: افزایش بیان ژن EGF در هیچ کدام از گروه‌ها نسبت به گروه کنترل معنی‌دار نبود. در فاکتور ERK تغییرات درگروه مکمل اسپیرولینا و کنترل (03/0=p) معنی دار بود. تغییرات ژن TSC2 در هیچ یک از گروه‌ها نسبت به گروه کنترل تغییر معنادار نداشت. در متغیر mTOR تغییرات در گروه اسپیرولینا (01/0 =p ) معنی‌دار اما افزایش آن در گروه تمرین مقاومتی (16/0) و تعامل تمرین و مکمل (06/0=p) معنی دار نبود. نتیجه‏گیری: به نظر می‌رسد مصرف مکمل اسپیرولینا به تنهایی اثر معنادار بیشتری بر مسیر سیگنالینگ بررسی شده دارد. استفاده برنامه تمرینی با شدت متفاوت در کنار دوزهای متفاوت مکمل جهت ارزیابی دقیق تاثیر تمرین مقاومتی در کنار این مکمل توصیه می‌شود.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

تأثیر ریکاوری به کمک پرتهویه‌ای برعملکرد اسکوات و پرس سینه در مردان تمرین کرده مقاومتی

آرین سعید نامقی؛ بهمن میرزایی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 17 اردیبهشت 1404

https://doi.org/10.22124/jme.2025.29548.388

چکیده

هدف: فعالیت مقاومتی با شدت بالا منجر به اسیدوز متابولیک و اختلال عملکرد عضلات می‌شود. روش پرتهویه‌ای، با ایجاد آلکالوز تنفسی، ممکن است این اثرات را کاهش دهد، اما شواهد مربوط به تأثیر آن بر عملکرد مقاومتی ... بیشتر هدف: فعالیت مقاومتی با شدت بالا منجر به اسیدوز متابولیک و اختلال عملکرد عضلات می‌شود. روش پرتهویه‌ای، با ایجاد آلکالوز تنفسی، ممکن است این اثرات را کاهش دهد، اما شواهد مربوط به تأثیر آن بر عملکرد مقاومتی متناقض است. این پژوهش به بررسی اثر ریکاوری با استفاده از پرتهویه‌ای بر عملکرد اسکوات و پرس سینه در مردان تمرین‌کرده مقاومتی پرداخته است.روش: در این پژوهش، 12 دانشجوی مرد تمرین‌کرده مقاومتی با میانگین سن 41/22 سال در سه جلسه با فاصله 72 ساعت از هم، شرکت کردند. در جلسه اول، اطلاعات فردی، یک تکرار بیشینه حرکات پرس سینه و اسکوات اندازه‌گیری شد و تمرین پروتکل پرتهویه‌ای انجام شد. در جلسات دوم و سوم، شرکت‌کنندگان 3 ست از حرکات پرس سینه و اسکوات را با شدت 80٪ یک تکرار بیشینه تا ناتوانی اجرا کردند و تعداد تکرارها ثبت شد. در استراحت بین ست‌ها (5 دقیقه)، شرکت‌کنندگان در دو حالت عادی (کنترل) یا با سرعت 60 نفس در دقیقه (پرتهویه‌ای) نفس کشیدند و داده‌ها با آزمون تی وابسته تحلیل شدند.یافته‌ها: نتایج نشان داد که ریکاوری به کمک پرتهویه‌ای به‌طور معنی داری (05/0≥p) باعث افزایش (92/10 درصدی در پرس سینه و 42/11 درصدی در اسکوات) میانگین تعداد تکرارهای انجام شده در حرکات پرس سینه (65/3 ± 66/23 پرتهویه‌ای در مقابل 93/3 ± 33/21 نرمال) و اسکوات (82/4 ± 83/26 پرتهویه‌ای در مقابل 27/4 ± 08/24 نرمال) شد. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش حاضر، ممکن است ریکاوری بین ست‌ها به کمک پرتهویه‌ای باعث بهبود عملکرد پرس سینه و اسکوات مردان تمرین کرده مقاومتی شود.

مشاهده مقاله

تعداد دوره‌ها	14
تعداد شماره‌ها	28
تعداد مقالات	233
تعداد نویسندگان	543
تعداد مشاهده مقاله	339,276
تعداد دریافت فایل اصل مقاله	194,962
تعداد مقالات ارسال شده	448
تعداد مقالات رد شده	174
تعداد مقالات پذیرفته شده	122
درصد پذیرش	27
زمان پذیرش (روز)	133
تعداد پایگاه های نمایه شده	5
تعداد داوران	106

دوره 14 (1403)

دوره 13 (1402)

دوره 12 (1401)

دوره 11 (1400)

دوره 10 (1399)

دوره 9 (1398)

دوره 8 (1397)

دوره 7 (1396)

دوره 6 (1395)

دوره 5 (1394)

دوره 4 (1393)

دوره 3 (1392)

دوره 2 (1391)

دوره 1 (1390)

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

بانک ها و نمایه نامه ها

ابر واژگان

نشریات مرتبط