نوع مقاله : مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I
نویسندگان
چکیده
هدف: اپیدمی چاقی در سراسر جهان اثرات عمیقی بر سلامت عمومی ایجاد نموده است. هدف از این مطالعه، بررسی و مقایسه آثار تمرین هوازی و مصرف ارلیستات بر مقاومت به انسولین و نیمرخ لیپیدی مردان چاق بود.
روششناسی: 48 آزمودنی چاق (سن 14/2±56/ 21، وزن 4/9±53/103 شاخص توده بدن 21/3±9/33) به طور تصادفی در چهار گروه 12 نفری ارلیستات، تمرین هوازی، تمرین هوازی+ ارلیستات و شاهد قرار گرفتند. هر چهار گروه بر اساس سن، قد، وزن، شاخص تودة بدن و توان هوازی همگن شدند. آزمودنی های گروه ارلیستات و ارلیستات + تمرین هوازی، روزانه سه عدد کپسول 120 میلی گرمی ارلیستات پس از هر نوبت غذا مصرف نمودند. گروه های تمرین هوازی + ارلیستات و تمرین هوازی، برنامه تمرین را به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه اجرا نمودند. قبل و بعد از برنامه تمرینی، انسولین، گلوکز، نیمرخ لیپیدی، کالری دریافتی و حداکثر توان هوازی اندازه گیری و تعیین شد. در تجزیه و تحلیل آماری از آمار توصیفی، آزمون t همبسته، آزمون آنالیزواریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. کلیه عملیات آماری توسط نرم افزار(20/SPSS) و سطح معنی داری آزمون ها در سطح 05/0≥P انجام شد.
یافتهها: در حالت پایه تفاوتی در مقاومت به انسولین و پروفایل لیپیدی در بین گروه ها وجود نداشت. در مقایسه با گروه کنترل مقاومت به انسولین در گروه ارلیستات، تمرین هوازی، تمرین هوازی+ ارلیستات ، کاهش معنی داری یافته است (05/0≥P). همچنین نیمرخ لیپیدی به جز لیپوپروتئین پرچگال، در این سه گروه نسبت به پیش آزمون با بهبودی معنی داری همراه است.
نتیجهگیری: نتایج تحقیق نشان داد احتمالا برخورداری از سطوح منظم تمرینات هوازی و بدون استفاده از داروهای شیمیایی کاهنده وزن می تواند منجر به تغییرات مطلوب در مقاومت به انسولین و نیمرخ لیپیدی گردد.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
The effects of aerobic training with orlistate on insulin resistance and lipid profile in obese men.
نویسندگان [English]
- A Teimoori
- F Rahmani-nia
- B Mirzaei
- R TajBakhsh
چکیده [English]
Aim: The worldwide obesity epidemic has produced profound effects on public health. The purpose of this study was to examine the effects of aerobic training with orlistat on insulin resistance and lipid profile in obese men.
Method: Forty-eight obese males (Age: 21.56±2.14, Wehght: 103.53±9.44, BMI: 33.9±3.21) participated in this study. The subjects were randomizly divided into four groups: orlistat (O, n=12), exercise (E, n=12), orlistat plus exercise (OE, n=12) and control (C, n=12). Subject in all groups adjusted based on age, height, weight, body mass index and aerobic capacity. Subjects in OE and O groups were consumed three 120 mg orlistat capsules after each meal and for eight weeks. Subjects in OE and E groupps conduct exercise protocol 3 times a week and for 8 weeks. Before and after the exercise program, insulin, glucose, lipid profile, food intake and maximum aerobic power was measured. In statistical analysis, descriptive statistics, paired t-test, one way ANOVA and Tukey post hoc test was used. All data were analyzed using spss and P value less than 0.05 considered statistically significant.
Results: At baseline the results showed that insulin resistance and lipid profile no significant differences between the study groups. Insulin resistance in C group compare to o, e and OE groups was reduced significantly (P<0.01). also, lipid profile was improved significantly except HDl in experimental group.
Conclusion: The results show that regular aerobic exercise without the use of chemical drugs lead to weight loss is desirable changes in insulin resistance and Improvement of lipid profile.
کلیدواژهها [English]
- Aerobic training
- orlistat
- insulin resistance and lipid profile