سوخت و ساز و فعالیت ورزشی

شماره جاری

بر اساس شماره‌های نشریه

بر اساس نویسندگان

بر اساس موضوعات

نمایه نویسندگان

نمایه کلیدواژه ها

درباره نشریه

اهداف و چشم انداز

سیاست دسترسی آزاد

اعضای هیات تحریریه

اصول اخلاقی انتشار مقاله

سیاست شورای سردبیری و مجله

بانک ها و نمایه نامه ها

فرایند پذیرش مقالات

پیوندهای مفید

پرسش‌های متداول

اخبار و اعلانات

لینک صفحات مجله در شبکه های اجتماعی

راهنمای نویسندگان

فرم ها

راهنمای عضویت و ثبت داوری در Publons

لیست داوران سال 1401

لیست داوران سال 1400

تاثیر زمان های مختلف ریکاوری فعال بر پاسخ IL-6 و hs-CRP سرمی بعد از یک جلسه فعالیت تناوبی شدید در شناگران زن

نوع مقاله : مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

نویسندگان

استادیار گروه تربیت بدنی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه کوثر بجنورد ، ایران.

چکیده

سابقه و هدف: اینترلوکین-6 سایتوکاین اصلی درگیر در شروع پاسخ فاز حاد است که باعث سنتز برخی پروتئین­های موجود در کبد مانند پروتئین واکنشی C می­شود.  هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر مدت­ زمان­های مختلف ریکاوری فعال بر پاسخ IL-6  وhs– CRP  سرمی بعد از یک جلسه فعالیت تناوبی شدید در شناگران زن بود.
مواد و روش­ها: در این مطالعه شبه تجربی، 10 شناگر زن با دامنه سنی 20 تا 26 سال، با طرح متقاطع در دو گروه تجربی یک (10 نفر) و تجربی دو (10 نفر) قرار گرفتند. آزمودنی‌ها مسافت‌های 25 متر را با حداکثر سرعت شنا کردند، مدت ریکاوری فعال در گروه تجربی یک، سه برابر مدت شنا و در گروه تجربی دو چهار برابر مدت شنا بود. شدت فعالیت هنگام ریکاوری فعال 50 تا 60 درصد حداکثر ضربان قلب آزمودنی‌ها در نظر گرفته شد، آزمودنی‌ها مسافت‌های 25 متر را تا زمان واماندگی شنا کردند. نمونه‌های خونی قبل از شروع جلسه تمرین و بعد از مرحله‌ی بازیافت جمع‌آوری شد. برای تحلیل داده‌ها از آنوا با اندازه‌گیری‌های مکرر استفاده شد. کلیة عملیات آماری از طریق نرم افزار  SPSS نسخة 16 انجام گرفت و سطح معنی داری 05/0<  P در نظر گرفته شد.
یافته­ها: یافته­های حاصل از این تحقیق نشان داد که بین تاثیر دو مدت ریکاوری فعال 1به3 و 1به4 بر پاسخ (P=0/17) hs– CRP  وIL-6  (P=0/24) سرمی بعد از یک جلسه فعالیت تناوبی شدید تا واماندگی، در شناگران زن تفاوت معناداری وجود نداشت.
نتیجه­گیری: شناگران هم می­توانند از ریکاوری سه برابر مدت وهله­های تمرین استفاده کنند و هم از ریکاوری چهار برابر و این دو نوع ریکاوری از لحاظ اثرگذاری بر پاسخ IL-6 وhs– CRP  تفاوت معنی­داری با یکدیگر ندارند.
سابقه و هدف: اینترلوکین-6 سایتوکاین اصلی درگیر در شروع پاسخ فاز حاد است که باعث سنتز برخی پروتئین­های موجود در کبد مانند پروتئین واکنشی C می­شود.  هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر مدت­ زمان­های مختلف ریکاوری فعال بر پاسخ IL-6  وhs– CRP  سرمی بعد از یک جلسه فعالیت تناوبی شدید در شناگران زن بود.
مواد و روش­ها: در این مطالعه شبه تجربی، 10 شناگر زن با دامنه سنی 20 تا 26 سال، با طرح متقاطع در دو گروه تجربی یک (10 نفر) و تجربی دو (10 نفر) قرار گرفتند. آزمودنی‌ها مسافت‌های 25 متر را با حداکثر سرعت شنا کردند، مدت ریکاوری فعال در گروه تجربی یک، سه برابر مدت شنا و در گروه تجربی دو چهار برابر مدت شنا بود. شدت فعالیت هنگام ریکاوری فعال 50 تا 60 درصد حداکثر ضربان قلب آزمودنی‌ها در نظر گرفته شد، آزمودنی‌ها مسافت‌های 25 متر را تا زمان واماندگی شنا کردند. نمونه‌های خونی قبل از شروع جلسه تمرین و بعد از مرحله‌ی بازیافت جمع‌آوری شد. برای تحلیل داده‌ها از آنوا با اندازه‌گیری‌های مکرر استفاده شد. کلیة عملیات آماری از طریق نرم افزار  SPSS نسخة 16 انجام گرفت و سطح معنی داری 05/0<  P در نظر گرفته شد.
یافته ­ها: یافته­ های حاصل از این تحقیق نشان داد که بین تاثیر دو مدت ریکاوری فعال 1به3 و 1به4 بر پاسخ (P=0/17) hs– CRP  وIL-6  (P=0/24) سرمی بعد از یک جلسه فعالیت تناوبی شدید تا واماندگی، در شناگران زن تفاوت معناداری وجود نداشت.
نتیجه ­گیری: شناگران هم می­توانند از ریکاوری سه برابر مدت وهله­های تمرین استفاده کنند و هم از ریکاوری چهار برابر و این دو نوع ریکاوری از لحاظ اثرگذاری بر پاسخ IL-6 وhs– CRP  تفاوت معنی­داری با یکدیگر ندارند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

The effect of different active recovery times on serum IL-6 and hs-CRP response after one session of intense intermittent activity in female swimmers

نویسندگان [English]

  • Mitra Khademosharie
  • Azam Mollanovruzi

Department of Sport Sciences, Faculty of Humanities, Kosar University of Bojnord, Iran

چکیده [English]

 
Background and Objective: Interleukin-6 is the major cytokine involved in initiating the acute phase response, which triggers the synthesis of certain proteins in the liver, such as C-reactive protein. The aim of this study was to investigate the effect of different periods of active recovery on serum IL-6 and hs-CRP response after one session of intense intermittent activity in female swimmers.
Methods: In this quasi-experimental study, 10 female swimmers ranging in age from 20 to 26 years were divided into two experimental groups: group 1 (n = 10) and group 2 (n = 10). The subjects swam the distances of 25 meters with maximum speed, the active recovery time in experimental group 1 was three times the duration of swimming and in experimental group 2 was four times the duration of swimming. The intensity of activity during active recovery was considered to be 50 to 60% of the maximum heart rate of the subjects, the subjects swam distances of 25 meters until exhaustion. Blood samples were collected before the start of the training session and after the recovery phase. ANOVA with repeated measures was used to analyze the data. All statistical operations were performed using SPSS software version 16 and the significance level was considered P <0.05.
Result: The results of this study showed that there was no significant difference between female swimmers in the effect of two periods of active recovery 1: 3 and 1: 4 on serum hs-CRP (P=0.17) and IL-6 (P=0.24) response after one session of intense interval swimming to exhaustion.
Conclusion: Swimmers can use both 3-fold recovery times and 4-fold recovery times, and these two types of recovery was not significantly different in terms of affecting IL-6 and hs-CRP response.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Female swimmers
  • different recovery periods
  • Intense interval activity
  • IL-6
  • hs – CRP

Publisher: University oF Guilan          Copyright © The Authors

   

 

This is an open access article distributed under the following Creative Commons license: Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0)

مراجع
  1. Mougios, V. (2019). Exercise biochemistry. Human Kinetics Publishers
  2. Phillips, S. (2015). Fatigue in sport and exercise. Routledge.
  3. Plowman, S, & Smith, D. (2013). Exercise physiology for health fitness and performance. Lippincott Williams & Wilkins.
  4. Fax Al, Edvard K. Matius D. (2006). Sport Physiology. Translated By Khaldan, Tehran University Publication, 2(5).
  5. Corder KP, Potteiger JA, Nau KL, Figoni SF, Hershberger SL. (2000). Effects Of Active and Passive Recovery Conditions On Blood Lactate, Rating Of Perceived Exertion, And Performance During Resistance Exercise. Journal of Strength and Conditioning, 14(2), 151-156.
  6. Toubekis AG, Douda HT, Tokmakidis SP. (2005). Influence Of Different Rest Intervals during Active or Passive Recovery on Repeated Sprint Swimming Performance. European Journal of Applied Physiology, 93(5):694-700. 
  7. Dupont G, Blondel N, Berthoin S. (2003). Performance for Short Intermittent Runs: Active Recovery vs Passive Recovery. European Journal of Applied Physiology, 89(6):548-54.
  8. Fielding RA, Evans WJ. (1997). Aging and the Acute Phase Response to Exercise: Implications for the Role of Systemic Factors on Skeletal Muscle Protein Turnover. International journal of Sports Medicine, 18(s1): S22-7. 
  9. Pedersen BK, Hoffman-Goetz L. (2000). Exercise and the Immune System: Regulation, Integration, and Adaptation. Physiol Rev, 80(3):1055-81.
  10. Andring JM. (2006). The Consistency of Inflammatory Responses And Muscle Damage To High -Force Eccentric Exercise. Montana State University, 107:1893–900.
  11. Penkowa M, Keller C, Keller P, Jauffred S, Pedersen BK. (2003). Immunohistochemical Detection of Interleukin-6 in Human Skeletal Muscle Fibers Following Exercise. FASEB J. 200; 17(14):2166-8.
  12. Apple FS, Hellsten Y, Clarkson PM. (1988). Early Detection of Skeletal Muscle Injury by Assay of Creatine Kinase MM Isoforms in Serum after Acute Exercise. Clin Chem, 34(6):1102-4. 
  13. Bruunsgaard H, Galbo H, Halkjaer-Kristensen J, Johansen TL, Maclean DA, Pedersen BK. (1997). Exercise-Induced Increase In Serum Interleukin-6 In Humans Is Related To Muscle Damage. The Journal of Physiology, 15:499 (Pt 3):833-41. 
  14. Ostrowski K, Rohde T, Zacho M, Asp S, Pedersen BK. (1998). Evidence That Interleukin-6 Is Produced In Human Skeletal Muscle during Prolonged Running. The Journal of Physiology, 508 (Pt 3):949-53. 
  15. Moldoveanu AI, Shephard RJ, Shek PN. (2000). Exercise Elevates Plasma Levels But Not Gene Expression of IL-1beta, IL-6, and TNF-Alpha in Blood Mononuclear Cells. J Appl Physiol, 89(4):1499-504. 
  16. Phillips T, Childs AC, Dreon DM, Phinney S, Leeuwenburgh C. (2003). A Dietary Supplement Attenuates IL-6 And CRP After Eccentric Exercise In Untrained Males. Med Sci Sports Exerc, 35(12):2032-7.
  17. Tsao TH, Hsu CH, Yang CH, Liou TL. (2009). The Effect of Exercise On Serum Lepin And C-Reactive Protein Levels. Journal of Exercise Science and Fitness, 1(2): 98-103.
  18. Ostrowski K, Rohde T, Asp S, Schjerling P, Pedersen BK. (2001).Chemokines Are Elevated In Plasma After Strenuous Exercise In Humans. European Journal of Applied Physiology, 84(3):244-5. 
  19. Salehzade K, Afsari E، Saberi Y. (2018). Investigating The Effect Of Q10 Supplementation And Recovery In Water On Serum Levels Of IL1B And IL6 Following Eccentric Exercises In Active Girls. Complementary Medicine Journal, 2(27):2317-2329.
  20. Goodarzi J, Naser Al-Islami M, Mousavi Nairi N, Aboutaleb N. (2018). Comparison of the Effect of Active and Inactive Recovery Methods After A HIIT Activity On IL6, CRP And Cortisol Response. Iranian Journal of Biological Sciences, 2(13):11-17.
  21. Yargic MP, Torgutalp S, Akin S, Babayeva N, Torgutalp M, Demirel HA. (2019). Acute Long-Distance Trail Running Increases Serum IL-6, IL-15, and Hsp72 Levels. Applied Physiology, Nutrition, and Metabolis, 44(6): 627-631. 
  22. Lim KI, Suk MH, Shin YA. (2012). Effects Of Acute Aerobic Exercise On Circulating Diponectin And Inflammatory Makers In Obese Middle-Aged Korean Journal of Health Promotion, 12(4):203- 210.
  23. Hinzpeter J, Zamorano Á, Cuzmar D, Lopez M, Burboa J. (2014). Effect of Active versus Passive Recovery on Performance during Intrameet Swimming Competition. Sports Health, 6(2):119-21.
  24. Buchheit M, Al Haddad H, Chivot A, Leprêtre PM, Ahmaidi S, Laursen PB. (2010). Effect Of In-Versus Out-Of-Water Recovery on Repeated Swimming Sprint Performance. European Journal of Applied Physiology, 108(2):321.
  25. Roshan VD, Babaei H, Hosseinzadeh M, Arendt-Nielsen L. (2013). The Effect of Creatine Supplementation on Muscle Fatigue and Physiological Indices Following Intermittent Swimming Bouts. Journal of Sports Medicine and Physical Fitness, 53:232-9.
  26. Brenner IK, Natale VM, Vasiliou P, Moldoveanu AI, Shek PN, Shephard RJ. (1999). Impact of Three Different Types of Exercise on Components of the Inflammatory Response. European Journal of Applied Physiology and Occupational Physiology, 80(5):452-60. 
  27. Jürimäe J, Tillmann V, Purge P, Jürimäe T. (2017). Body Composition, Maximal Aerobic Performance and Inflammatory Biomarkers in Endurance-Trained Athletes. Clinical Physiology and Functional Imaging, 37(3):288-292. 
  28. Reihmane D, Dela F. (2014). Interleukin-6: Possible Biological Roles during Exercise. European Journal of Sport Science, 14(3):242-50.
  29. Christiansen T, Bruun JM, Paulsen SK, Olholm J, Overgaard K, Pedersen SB, Richelsen B. (2013). Acute Exercise Increases Circulating Inflammatory Markers In Overweight And Obese Compared With Lean Subjects. European Journal of Applied Physiology, 113(6):1635-42.
  30. Mathur N, Pedersen BK. (2008). Exercise As A Mean To Control Low-Grade Systemic Inflammation. Mediators Inflamm, 2008: 109502. 
  31. Pedersen BK, Febbraio MA. (2008). Muscle as an Endocrine Organ: Focus On Muscle-Derived Interleukin-6. Physiological Reviews, 88(4):1379-406. 
  32. Mendham AE, Donges CE, Liberts EA, Duffield R. (2011). Effects of Mode and Intensity on the Acute Exercise-Induced IL-6 and CRP Responses in a Sedentary, Overweight Population. European Journal of Applied Physiology, 111(6):1035-45. 
  33. El-Yamany M, Elewa S, Khairy E, Salama O, Kandil N, Sherif M. (2021). Effect of Different Acute Exercise Intensities on the Inflammatory Markers in Overweight and Obese Subjects. Bulletin of Egyptian Society for Physiological Sciences, 41(3), 283-295.
  34. Miles MP, Walker EE, Conant SB, Hogan SP, Kidd JR. (2006). Carbohydrate Influences Plasma Interleukin-6 but Not C-Reactive Protein or Creatine Kinase Following a 32-Km Mountain Trail Race. International Journal of Sport Nutrition and Exercise Metabolism, 16(1):36-46.
  35. Ronsen O, Lea T, Bahr R, Pedersen BK. (2002). Enhanced Plasma IL-6 and IL-1ra Responses to Repeated Vs. Single Bouts of Prolonged Cycling In Elite Athletes. Journal of Applied Physiology, 92(6):2547-53.
  36. Plaisance EP, Taylor JK, Alhassan S, Abebe A, Mestek ML, Grandjean PW. (2007). Cardiovascular Fitness and Vascular Inflammatory Markers after Acute Aerobic Exercise. International Journal of Sport Nutrition and Exercise Metabolism, 17(2):152-62.
  37. Markovitch D, Tyrrell RM, Thompson D. (2008). Acute Moderate-Intensity Exercise In Middle-Aged Men Has Neither An Anti- Nor Proinflammatory Effect. Journal of Applied Physiology, 105(1):260-5.
  38. Baradaran B, Tartibian B, Baghaiee B, Monfaredan A. (2012). Correlation between Superoxide Dismutase 1 Gene Expression with Lactate Dehydrogenase Enzyme and Free Radicals in Female Athletes: Effects of Incremental Intensity Exercises. Tehran University Medical Journal, 70(4): 212-219.

 

  1. Evrin PE, Nilsson SE, Oberg T, Malmberg B. (2005). Serum C-Reactive Protein in Elderly Men And Women: Association With Mortality, Morbidity And Various Biochemical Values. Scandinavian Journal of Clinical and Laboratory Investigation, 65(1):23-31. 
  2. Falah F, Rahmani Nia F, Shabani R, Hojati Z. (2019). Investigation on the Effect of Endurance Training On Blood Circulating Levels of Mir-146a and Plasma Levels of Il-6 in Sedentary Elderly Women. Journal of Shahid Sadoughi University of Medical Sciences, 26(10), 895-909.
  3. Abdullah Gari M. (2010). Moderate Versus High Intensity Aerobic Exercise Training on Glycemic Control and Anti-Inflammatory Effects on Non-Insulin Dependent Diabetic Patients. World Applied Sciences Journal, 8 (6):667-671.
  4. Barquilha G, Uchida M, Santos V, Moura N, Lambertucci R, Hatanaka E. (2011). Characterization of the Effects of One Maximal Repetition Test on Muscle Injury and Inflammation Markers. Web Medcentral Physiol, 2(3); 1-8.
  5. Donges CE, Duffield R, Drinkwater EJ. (2010). Effects of Resistance or Aerobic Exercise Training on Interleukin-6, C-Reactive Protein, And Body Composition. Medicine & Science in Sports & Exercise, 42(2):304-13.
  6. Tanaka T, Narazaki M, Kishimoto T. (2014). IL-6 in Inflammation, Immunity, and Disease. Cold Spring Harb Perspect Biol, 6(10):A016295. 
  7. Babaei L, Dabidi Roshan W. (2019) The Effect Of Creatine Monohydrate Supplementation With In And Out Of Water Recovery During HIIT Training On C-Reactive Protein, Lipid Peroxidation And Performance Of Women Swimmers. Sports Life Sciences, 11(2): 147-161.
  8. Higgins TR, Cameron ML, Climstein M. (2013). Acute Response to Hydrotherapy after a Simulated Game of Rugby. The Journal of Strength & Conditioning Research, 27(10):2851-60.
سوخت و ساز و فعالیت ورزشی
دوره 11، شماره 2 - شماره پیاپی 2
مهر 1400
صفحه 29-42
فایل ها
سابقه مقاله
  • تاریخ دریافت: 01 بهمن 1401
  • تاریخ بازنگری: 17 بهمن 1401
  • تاریخ پذیرش: 17 بهمن 1401
هم رسانی
ارجاع به این مقاله
آمار