نوع مقاله : مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

نویسندگان

1 گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل

2 گروه فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

3 گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه محقق اردبیلی

چکیده

سابقه و هدف: چاقی و اضافه وزن از جمله عوامل خطرزای ابتلا به برخی بیماری‌های مزمن می باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تمرین مقاومتی تناوبی با شدت‌های مختلف بر سطوح گیرنده شبه تول 2 و4 و دکتین-1 در مردان چاق بود.
روش کار: 44 نفر از مردان چاق 30-20 ساله شهر تبریز انتخاب و به 4 گروه کنترل و تمرین مقاومتی تناوبی با سه شدت پایین، متوسط و شدت بالا تقسیم شدند. آزمودنی‌ها تمرینات خود را به مدت 12 هفته، سه جلسه در هفته با 3 شدت 40%، 60% و 80% 1RM انجام دادند. 48 ساعت قبل از اولین جلسه تمرینی و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین مقاومتی، ویژگی‌های فردی آزمودنی‌ها و مقادیر دکتین-1، TLR4 و TLR2 اندازه‌گیری شد.
نتایج: دوازده هفته تمرین مقاومتی تناوبی با شدت‌های مختلف باعث اختلاف معناداری در سطوح دکتین-1(001/0=P)، TLR4 (001/0=P) و TLR2(001/0=P) در گروه‌های مختلف می‌شود. این اختلاف برای شاخص TLR4 در گروه‌ تمرین با شدت متوسط (01/0=P) و شدت بالا (01/0=P) نسبت به کنترل معنادار بود. هم‌چنین، در شاخص TLR2 نیز اختلاف معنادار در گروه تمرین با شدت پایین(001/0=P)، متوسط(01/0=P) و بالا(01/0=P) نسبت به کنترل بود. هم‌چنین، اختلاف معناداری در گروه‌ تمرین با شدت متوسط (01/0=P) و بالا(01/0=P) نسبت به کنترل در سطح دکتین-1 مشاهده شد.
نتیجه گیری: تمرینات مقاومتی تناوبی با شدت‌های مختلف به مدت 12 هفته می‌تواند باعث کاهش دکتین-1، TLR4 و TLR2 سطوح در مردان چاق شود؛ که این بهبود در شدت‌های بالا و متوسط بهتر بود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

The Effect of twelve weeks Interval Resistance Training with different intensity on TLR2,4 Dectin-1 in obese men

نویسندگان [English]

  • Nader Najafi 1
  • Farnaz Seifi-Skishahr 2
  • Roghayyeh Afroundeh 3

1 Department of Exercise Physiology Faculty of Education and Psycology,University of Mohagheghe Ardabili, Ardabil, Iran

2 Associate Professor, Department of physical education and sport science,faculty of education and psycology,university of mohagheghe ardabili, Ardabil,Iran.

3 Department of physical education and sport science , faculty of education and psycology,university of mohagheghe ardabili, Ardabil,Iran

چکیده [English]

Introduction: Obesity and overweight are among the risk factors of some chronic diseases. The purpose is to investigate the effect of intermittent resistance training with different intensities on toll-like receptors 2 and 4 and dectin-1 levels in obese men.
Methodology: 44 obese men aged 20-30 years old in Tabriz city were selected and divided into 4 control groups, intermittent resistance training with low, moderate and high intensity. The subjects did their exercises for 12 weeks, three sessions a week with 40%, 60% and 80% 1RM. 48 hours before the first session and 48 hours after the last training session, the subjects' personal characteristics and Dectin-1, TLR4 and TLR2 levels were measured.
Results: The research findings showed that 12 weeks of intermittent resistance training with different intensities caused a significant difference in the levels of Dectin-1 (P=0.001), TLR4 (P=0.001) and TLR2 (P=0.001). P) in different groups. This difference is significant for the TLR4 in the moderate intensity (P=0.01) and high intensity (P=0.01) training group compared to the control. Also, a significant difference in the TLR2 were seen in the low (P=0.001), medium (P=0.01) and high (P=0.01) intensity training group compared to the control. Also, a significant difference was observed in the moderate (P=0.01) and high (P=0.01) exercise group compared to the control in dectin-1 level.
Conclusion: It seems that intermittent resistance training with different intensities for 12 weeks can reduce Dectin-1, TLR4 and TLR2 levels in obese men, and this improvement is better in high and medium intensities.

کلیدواژه‌ها [English]

  • intermittent resistance training
  • toll-like receptor 2 and 4
  • dectin-1
  • obesity