مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I
فیزیولوژی ورزشی
نوید ناطقی هره دشت؛ ارسلان دمیرچی؛ جواد مهربانی؛ راژان پیران
چکیده
پرفشاری خون همانند دیس لیپیدمی از مهمترین بیماریهای قلبی-عروقی است که تمرینات ورزشی میتواند اثر پیشگیرانه بر آنها داشته باشد. اثر تمرینات ترکیبی به عنوان یک شیوه تمرینی کارآمد، از روش های نوین برای بهبود سلامت قلبی-عروقی است. هدف پژوهش حاضر اثر تمرینات ترکیبی بر شاخص های التهابی قلب-عروقی، فشار خون و پروفایل لیپیدی در مردان مبتلا ...
بیشتر
پرفشاری خون همانند دیس لیپیدمی از مهمترین بیماریهای قلبی-عروقی است که تمرینات ورزشی میتواند اثر پیشگیرانه بر آنها داشته باشد. اثر تمرینات ترکیبی به عنوان یک شیوه تمرینی کارآمد، از روش های نوین برای بهبود سلامت قلبی-عروقی است. هدف پژوهش حاضر اثر تمرینات ترکیبی بر شاخص های التهابی قلب-عروقی، فشار خون و پروفایل لیپیدی در مردان مبتلا به پرفشاری خون بود. در این پژوهش که با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل انجام شد، تعداد 9 نفر (5/4±33/47 سال؛ شاخص توده بدنی 27/5±18/33 کیلوگرم/مترمربع) به عنوان گروه تمرین و 9 نفر به عنوان گروه کنترل (20/3±44/48 سال؛ شاخص توده بدنی 35/5±51/30 کیلوگرم/مترمربع) بطور تصادفی از بین افراد داوطلب انتخاب شدند. تمرین ترکیبی که به مدت 16 هفته برگزار شد، شامل 4 جلسه تمرین هفتگی (2 جلسه هوازی، 2 جلسه مقاومتی پویا) بود. تمرینات هوازی با شدت 40-65 درصد اکسیژن مصرفی بیشینه و تمرینات مقاومتی پویا با شدت 55 درصد تکرار بیشینه و هر کدام به مدت 70 تا 80 دقیقه اجرا شد. نتایج آزمون ANCOVA نشان داد فشار خون سیستولی و دیاستولی گالکتین-3 و اندوتلین-1 پلاسمایی در گروه تمرین ترکیبی پس از تمرینات و همچنین در مقایسه با گروه کنترل به طور معنیداری کاهش یافته بود (05/0p<). در بین لیپید های خون، سطح کلسترول به طور معنیداری کاهش یافته بود (05/0p<). بهطور کلی نتایج نشان داد اجرای تمرینات ترکیبی هوازی و مقاومتی، علاوه بر کاهش فشار خون و بهبود وضعیت دیس لیپیدمی، منجر به کاهش بیومارکرهای اثرگذار بر التهاب عروقی و نارسایی قلبی شده است.
مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I
تغذیه ورزشی و تندرستی
محمد رحمان رحیمی؛ شاهین کتابی؛ نعیمه سعیدی
چکیده
هدف: آدیپوکاینها، مولکولهای مترشحه از بافت چربی هستند که با مقاومت به انسولین، سندروم متابولیکی، دیابت و بیماریهای قلبی عروقی ارتباط دارند. بنابراین، تاثیر 8 هفته تمرین مقاومتی به همراه مصرف مکمل عصاره چای سبز (GTE) بر غلظت آدیپوکاینهای آپلین و کمرین در زنان چاق مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: در یک طرح نیمه تجربی، 30 نفر از زنان ...
بیشتر
هدف: آدیپوکاینها، مولکولهای مترشحه از بافت چربی هستند که با مقاومت به انسولین، سندروم متابولیکی، دیابت و بیماریهای قلبی عروقی ارتباط دارند. بنابراین، تاثیر 8 هفته تمرین مقاومتی به همراه مصرف مکمل عصاره چای سبز (GTE) بر غلظت آدیپوکاینهای آپلین و کمرین در زنان چاق مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: در یک طرح نیمه تجربی، 30 نفر از زنان تمرین نکرده با شاخص تودهبدنی (BMI) بالاتر از 30 کیلو گرم بر مترمربع از میان زنان چاق به صورت هدفمند و در دسترس و سپس به روش طرح تصادفی، دوسوکور کنترل شده با دارونما انتخاب شدند و به سه گروه شامل تمرین و مصرف عصاره چای سبز (GT)، تمرین و مصرف دارونما (PT) و مصرف عصاره چای سبز (G) تقسیم شدند. گروههای GT و G، روزانه 600 میلی گرم GTE و گروه PT نیز 600 میلی گرم دارونما به مدت 8 هفته مصرف نمودند. برنامه تمرین مقاومتی شامل 3 جلسه در هفته به مدت 8 هفته بود. اندازه-گیری سطح سطوح سرمی آدیپوکاینها با استفاده از روش الایزا انجام شد. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر حاکی از کاهش معنیدار سطح سرمی آپلین و کمرین درگروههای GT و PT نسبت به G می باشد. همچنین، کاهش معنی-داری در سطح این آدیپوکاینها در پسآزمون نسبت به پیش آزمون در هر سه گروه مشاهده شد. نتیجهگیری: 8 هفته مصرف GTE و تمرین مقاومتی سبب کاهش آدیپوکاینهای التهابی در زنان چاق گردید و تمرین مقاومتی همراه GTE به صورت همزمان اثربخشی بیشتری نسبت به دوشرایط دیگر داشت.
مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I
فیزیولوژی ورزشی
عقیل مهدوی؛ رقیه پوزش جدیدی؛ کریم آزالی علمداری
چکیده
هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثرات تمرین تناوبی شدید و مصرف مکمل کورکومین بر مقدار پروتئینهای شوک گرمایی و بیان ژن میکرو RNAهای بافت قلبی موشهای صحرایی تحت مواجهه با آرسنیک بود.روش: 40 سر رت نر نژاد ویستار به طور تصادفی به چهار گروه دهتایی شامل کنترل، کورکومین، تمرین و توام(کورکومین+تمرین) تقسیم شدند. آرسنیک پنج میلیگرم بر کیلوگرم ...
بیشتر
هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثرات تمرین تناوبی شدید و مصرف مکمل کورکومین بر مقدار پروتئینهای شوک گرمایی و بیان ژن میکرو RNAهای بافت قلبی موشهای صحرایی تحت مواجهه با آرسنیک بود.روش: 40 سر رت نر نژاد ویستار به طور تصادفی به چهار گروه دهتایی شامل کنترل، کورکومین، تمرین و توام(کورکومین+تمرین) تقسیم شدند. آرسنیک پنج میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن در روز و کورکومین 15 میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن در روز در کل دوره تحقیق به صورت خوراکی مصرف شد. تمرین تناوبی شدید به مدت هشت هفته و پنج جلسه در هفته، 60 دقیقه در هر جلسه(متشکل از 10 تناوب دویدن 4 دقیقهای با شدت معادل 85-90 درصد vo2max و با دورههای استراحتی فعال 2 دقیقهای) اجرا شد. مقدار پروتئین و بیان ژنی به ترتیب توسط روشهای وسترن بلات و PCR اندازهگیری شدند. یافتهها: مقدار بیان miR-21 تفاوت بینگروهی نداشت(05/0<P). در هر سه گروه مداخله، مقدار پروتئینهای HSP60، HSP20 و بیان ژن miR-30 به طور معنیداری بیشتر از گروه کنترل بود(001/0P<). همچنین مقدار پروتئینهای HSP60، HSP20 در گروه توام بیشتر از هر دو گروه تمرین و یا کورکومین بود(05/0P<). نتیجهگیری: مواجهه با آرسنیک از طریق تغییر مقدار پروتئینهای شوک گرمایی و نیز بیان میکروRNAها شاید سبب افزایش آسیبپذیری کاردیومیوسیتها شود. تمرین تناوبی شدید و مصرف کورکومین هم شاید در کاهش اثرات مضر آرسنیک بر قلب مؤثر باشند، ولی مداخله توام احتمالا فواید بیشتری داشته باشد. اما به دلیل نبود شواهد تحقیقی مشابه و عدم اندازهگیری جامع عوامل تأثیرگذار، هنوز نیاز به انجام تحقیقات بیشتر باقی است.
مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I
فیزیولوژی ورزشی
فاطمه بیک سای افشار؛ اسماعیل نصیری؛ علی صمدی
چکیده
هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرین تناوبی سرعتی بر سطح شاخصهای استرس اکسایشی در هیپوکمپ رت-های نر ویستار بود.روش: پژوهش حاضر از نوع تجربی است که درآن 16 سر رت نر ویستار (150-130 گرم) تهیه و پس از دوره سازگاری با محیط و رسیدن به دامنه وزنی مطلوب، بطور تصادفی به دو گروه مساوی کنترل (CO) و تمرین تناوبی سرعتی (SIT) تقسیم شدند. تمرین به مدت 8 هفته، ...
بیشتر
هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرین تناوبی سرعتی بر سطح شاخصهای استرس اکسایشی در هیپوکمپ رت-های نر ویستار بود.روش: پژوهش حاضر از نوع تجربی است که درآن 16 سر رت نر ویستار (150-130 گرم) تهیه و پس از دوره سازگاری با محیط و رسیدن به دامنه وزنی مطلوب، بطور تصادفی به دو گروه مساوی کنترل (CO) و تمرین تناوبی سرعتی (SIT) تقسیم شدند. تمرین به مدت 8 هفته، 3 جلسه در هفته، 4-9 تناوب 10 ثانیهای در هر جلسه و بازیافت فعال 60 ثانیهای بین تناوبها انجام شد. چهل و هشت ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، رتها بیهوش شده و بافت هیپوکمپ جدا گردید و سطح مالون دی آلدئید (MDA)؛ آنزیمهای آنتیاکسیدانی سوپراکسیددیسموتاز (SOD) و گلوتاتیون پراکسیداز (GPx)؛ و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (TAC) در بافت هیپوکمپ به عنوان شاخصهای استرس اکسایشی سنجیده شد. از آزمون آماری تی مستقل برای تجزیه و تحلیل دادها استفاده شد (05/0>p).یافتهها: یافتهها نشان داد بین گروهها از نظر مقادیر MDA و TAC و همچنین فعالیت GPx هیپوکمپ تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0<p). با اینحال، فعالیت SOD در گروه SIT در حد معناداری زیادتر از گروه CO بود (05/0>p). نتیجهگیری: باتوجه به یافتههای پژوهش حاضر به نظر میرسد که SIT با تناوبهای 10 ثانیهای علیرغم شدت بسیار زیاد باعث تحریک استرس اکسایشی در هیپوکمپ نمیشود، روند تغییرات TAC و GPx و همچنین افزایش معنادار مشاهده شده در فعالیت آنزیم SOD پیشنهاد کننده این است که این نوع تمرین میتواند تاثیری مثبت بر وضعیت اکسیدانی- آنتی اکسیدانی هیپوکمپ رتها داشته باشد.
مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I
فیزیولوژی ورزشی
قاسم ترابی پلت کله؛ احمد عبدی؛ اسیه عباسی دلویی
چکیده
هدف: عملکرد قلب با افزایش سن وچاقی کاهش مییابد. چاقی عامل خطر اصلی در پیشرفت بیماریهای قلبی عروقی (CVDs) است. قلب پیر دچار تغییرات متعددی در سطوح مولکولی، سلولی و فیزیولوژیکی میشود که عملکرد انقباضی آن را کاهش میدهد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر اثر تمرین هوازی و امگا 3 بر شاخصهای آتروفی بافت قلب موشهای سالمند تغذیه شده با رژیم ...
بیشتر
هدف: عملکرد قلب با افزایش سن وچاقی کاهش مییابد. چاقی عامل خطر اصلی در پیشرفت بیماریهای قلبی عروقی (CVDs) است. قلب پیر دچار تغییرات متعددی در سطوح مولکولی، سلولی و فیزیولوژیکی میشود که عملکرد انقباضی آن را کاهش میدهد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر اثر تمرین هوازی و امگا 3 بر شاخصهای آتروفی بافت قلب موشهای سالمند تغذیه شده با رژیم غذایی پرچرب بود. روششناسی: در این مطالعه تجربی، 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (میانگین وزن 24/18±82/148) در پنج گروه رژیم غذایی نرمال (ND)، رژیم غذایی پرچرب (HFD)، رژیم غذایی پرچرب-تمرین (HFDT)، رژیم غذایی پرچرب- امگا-3 (HFDω3)، تمرین-رژیم غذایی پرچرب-امگا-3 (HFDTω3) قرار گرفتند. گروههای مکمل، طی دوره مداخله روزانه 1 گرم امگا-3 (به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) را به صورت خوراکی دریافت کردند. برنامه تمرین هوازی شامل دویدن روی تردمیل با شدت 60-50 درصد اکسیژن مصرفی (VO2max)، پنج روز هفته به مدت هشت هفته اجرا شد. دادهها به روش تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنیداری p<0.05 تجزیه و تحلیل شد. یافتهها: بیان ژن FoxO3a، MAFbx و MuRF1 در گروههای HFDT (بهترتیب 039/0P=، 016/0p= و 043/0p=)، HFDω3 (بهترتیب 035/0p=، 044/0p= 030/0p=) و HFDTω3 (بهترتیب 0001/0p=، 0001/0p= و 0001/0p=) کاهش معنیداری داشت. همچنین کاهش معنیداری در بیان FoxO3a در گروه HFDTω3 نسبت به HFDT (040/0P=) و HFDω3 (045/0P=) مشاهده شد. بحث: تمرین هوازی و امگا-3 باعث محافظت در برابر آتروفی قلبی ناشی از HFD در موشهای سالمند شد، با این وجود اثر همزمان تمرین هوازی و امگا-3 بهتر بود.
مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I
فیزیولوژی ورزشی
نفیسه حسن پور؛ امیر قنبرپور؛ محمد جواد پوروقار؛ موسی خلفی
چکیده
هدف: هدف مطالعه حاضر تعیین تأثیر دوزهای مختلف مصرف حاد آب چغندر بر عملکرد بیهوازی در افراد تمرین کرده بود. روش شناسی: در یک طرح آزمایشی تصادفی (هدفمند و در دسترس) متقاطع، دوسوکور و کنترل شده با دارونما، 9 فرد تمرین کرده که حداقل 150 دقیقه در هفته و دست کم به مدت 6 ماه فعالیت بدنی داشتند (سن: 33/1±44/20 سال، شاخص توده بدنی: 27/3± 55/20 کیلوگرم ...
بیشتر
هدف: هدف مطالعه حاضر تعیین تأثیر دوزهای مختلف مصرف حاد آب چغندر بر عملکرد بیهوازی در افراد تمرین کرده بود. روش شناسی: در یک طرح آزمایشی تصادفی (هدفمند و در دسترس) متقاطع، دوسوکور و کنترل شده با دارونما، 9 فرد تمرین کرده که حداقل 150 دقیقه در هفته و دست کم به مدت 6 ماه فعالیت بدنی داشتند (سن: 33/1±44/20 سال، شاخص توده بدنی: 27/3± 55/20 کیلوگرم بر متر)، طی 3 هفته به صورت تک جلسه (با دوره پاکسازی یک هفته ای)، داوطلب شرکت در پروتکل شدند. شرکت کنندگان 2 ساعت پس از مصرف70 میلیلیتر یا 140 میلیلیتر آب چغندر و یا 70 میلیلیتر دارونما به صورت حاد، آزمون توان بیهوازی مبتنی بر دویدن، آزمون پرش سارجنت، آزمون چابکی ایلینویز و آزمون 36 متر سرعت را با فاصله استراحت 10 دقیقهای تکمیل کردند. یافتهها: نتایج تحلیل دادهها نشان داد، مصرف حاد دوزهای 70 و 140 میلیلیتر از آب چغندر تاثیر معنی داری بر توان بیهوازی، اوج توان، میانگین توان، حداقل توان، اوج نسبی توان، ظرفیت بیهوازی و شاخص خستگی نداشت. به علاوه، مصرف حاد مقادیر 70 و 140 میلیلیتر از آب چغندر بر سرعت، چابکی و توان انفجاری افراد تمرین کرده نیز تاثیر معناداری نداشت.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که مصرف حاد دوزهای 70 و 140 میلیلیتر آب چغندر هیچ مزیت عملکردی برای توان بیهوازی و مؤلفههای آن، چابکی، سرعت و توان انفجاری در افراد تمرین کرده ایجاد نمیکند.
مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I
پاسخ و سازگاری به تمرینات
سونیا فاتح؛ اعظم زرنشان؛ بهلول قربانیان
چکیده
هدف: اثر ورزشهایی که متشکل از مجموعه تمرینات ذهنی و جسمی هستند در کاهش اشتها و چاقی کمتر مورد توجه قرار گرفته است. هدف بررسی اثر تمرینات هاتایوگا بر نسفاتین-1 به عنوان یک عامل بازدارنده اشتها و تنظیم کننده تعادل انرژی، اشتها و شاخصهای چاقی در زنان دارای اضافه وزن بود.روش پژوهش : در این مطالعه نیمهتجربی، تعداد 24 زن 35-45 ساله (با میانگین ...
بیشتر
هدف: اثر ورزشهایی که متشکل از مجموعه تمرینات ذهنی و جسمی هستند در کاهش اشتها و چاقی کمتر مورد توجه قرار گرفته است. هدف بررسی اثر تمرینات هاتایوگا بر نسفاتین-1 به عنوان یک عامل بازدارنده اشتها و تنظیم کننده تعادل انرژی، اشتها و شاخصهای چاقی در زنان دارای اضافه وزن بود.روش پژوهش : در این مطالعه نیمهتجربی، تعداد 24 زن 35-45 ساله (با میانگین شاخصتودهبدنی kg/m262 /3±94/28) به طور تصادفی در دو گروه تمرین هاتایوگا (12 نفر) و گروه کنترل (12نفر) قرارگرفتند. گروه تمرین به مدت هشت هفته در تمرینات یوگا شرکتکردند و گروه کنترل به فعالیت روزانه خود ادامه دادند. خونگیری (سطح سرمی نسفاتین-1) و اندازهگیری اشتها (میل به غذا، احساسسیری، پری و گرسنگی) و شاخصهای چاقی (BMI، نسبت دورکمر به لگن (W/H) و درصدچربی)، در دو وهله، پیش و 48 ساعت پس از اتمام تمرینات در فاز لوتئال آزمودنیها انجام گردید. تجزیه و تحلیل دادهها به کمک آزمونهای تیزوجی، آنکوا و ضریب همبستگی پیرسون و به کارگیری نرم افزار SPSS23 انجام شد. یافته ها: در گروه تمرین مقادیر نسفاتین-1 افزایش معنادار یافت (001/0=p). احساس گرسنگی و میل به غذا کاهش معنادار و احساس سیری و پری افزایش معنادار یافتند (05/0>p). شاخصهای چاقی کاهش اندک ولی معنادار نشان دادند (05/0>p). ارتباط مثبت و معناداری بین کاهش گرسنگی و شاخصهای چاقی (BMI, W/H و درصدچربی) و همچنین کاهش میل به غذا و BMI و درصد چربی یافت شد (05/0>p).نتیجه گیری: تمرینات جسمی ذهنی ملایم مانند هاتایوگا از طریق کنترل اشتها میتواند در کاهش وزن زنان چاق مفید باشد.
مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I
فیزیولوژی ورزشی
زهرا اسماعیلی؛ فرزاد زهساز؛ علیرضا نورآذر
چکیده
هدف: مطالعه حاضر با هدف تعیین دو ماه تمرین ورزشی ترکیبی بر بیان ژن هایPERK و IRE1α عضلهی پهن جانبی رت-های ویستار نر انجام گردید.روشکار: مطالعه حاضر در قالب یک طرح تجربی سه گروهی با گروه کنترل انجام شد. 35 سر رت ویستار نر به شکل تصادفی در قالب چهار گروه کنترل، استقامتی، قدرتی، استقامتی_قدرتی جایگزین شدند و به غیر از گروه کنترل، سه گروه ...
بیشتر
هدف: مطالعه حاضر با هدف تعیین دو ماه تمرین ورزشی ترکیبی بر بیان ژن هایPERK و IRE1α عضلهی پهن جانبی رت-های ویستار نر انجام گردید.روشکار: مطالعه حاضر در قالب یک طرح تجربی سه گروهی با گروه کنترل انجام شد. 35 سر رت ویستار نر به شکل تصادفی در قالب چهار گروه کنترل، استقامتی، قدرتی، استقامتی_قدرتی جایگزین شدند و به غیر از گروه کنترل، سه گروه بعدی به مدت دو ماه در انجام تمرینات ورزشی شرکت کردند. جراحی رتها 48 ساعت پس از آخرین جلسهی تمرین انجام و بیان ژن های PERK و IRE1α عضلهی پهن جانبی رتهای ویستار نر با استفاده از روش Real Time-PCR بررسی شد. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک راهه در سطح معنیداری 05/0> P تجزیه و تحلیل شدند.یافتهها: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد متعاقب دو ماه تمرین استقامتی بیان ژنهای IRE1α و PERK افزایش معنی-داری نسبت به گروه کنترل داشتند (001/0p= و001/0p=). گروه تمرین مقاومتی هیچ تاثیری بر بیان ژن IRE1α نداشت (03/0p=)، ولی باعث افزایش بیان ژن PERK نسبت به گروه کنترل شد (001/0p=). همچنین گروه تمرین ترکیبی در بیان ژن IRE1α هیچ تفاوتی نسبت به گروه کنترل نداشته (62/0p=)، ولی باعث افزایش بیان ژن PERK نسبت به گروه کنترل شد (008/0p=).
مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I
اختلالات متابولیکی در ورزش
سمیه کاظمی اصفهانی؛ علی یعقوبی
چکیده
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر 8 هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT) همراه با مصرف مکمل گیاه خرفه بر سطح پروتئین شبه آنژیوپویتین 4 (ANGPTL4) کبدی و همچنین مقاومت به انسولین در موشهای مبتلا به NAFLD بود.بدین منظور 25 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار با سن شش هفته و با دامنه ی وزنی 160 تا 185 گرم، به طور تصادفی انتخاب و در 5 گروه کنترل سالم، کنترل کبد چرب، مصرف ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر 8 هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT) همراه با مصرف مکمل گیاه خرفه بر سطح پروتئین شبه آنژیوپویتین 4 (ANGPTL4) کبدی و همچنین مقاومت به انسولین در موشهای مبتلا به NAFLD بود.بدین منظور 25 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار با سن شش هفته و با دامنه ی وزنی 160 تا 185 گرم، به طور تصادفی انتخاب و در 5 گروه کنترل سالم، کنترل کبد چرب، مصرف مکمل خرفه، تمرین HIIT و تمرین همراه با مصرف مکمل خرفه قرار داده شدند.جهت القای NAFLD ، موشها به مدت 12هفته تحت رژیم غذایی پُرچرب قرار گرفتند. مکمل خرفه با توجه به وزن موشها با دوز mg/kg 400 به گروههای مربوطه خورانده شد. پروتکل تمرینی HIIT به مدت 8 هفته، 5 جلسه در هفته با شدت ۹0درصد سرعت بیشینه انجام شد. مقاومت به انسولین درگروه کنترل کبد چرب بطور معناداری نسبت به سالم کنترل بالاتر بود (002/0=p). سطح این شاخص در گروه تمرین HIIT (01/0=p)، مکمل خرفه (037/0=p) و تمرین همراه با مکمل (012/0=p) به طور معناداری پایینتر از گروه کنترل کبدچرب بود. همچنین سطح ANGPTL4 کبدی در گروه کنترل کبدچرب بطور معناداری نسبت به سالم کنترل بالاتر بود (01/0=p). سطح این شاخص در گروه تمرین HIIT (036/0=p)، مصرف مکمل خرفه (01/0=p) و تمرین همراه بامکمل (007/0=p) بطور معناداری پایینتر از گروه کنترل کبدچرب بود. احتمالا تمرین HIIT به تنهایی و همراه بامصرف مکمل خرفه منجر به بهبود مقاومت به انسولین و ANGPTL4 می شود بنابراین می توانند در کنترل بیماری کبدچرب نقش کلیدی داشته باشند.
مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I
مکملهای ورزشی
حجت دهقانزاده؛ حسین صمدی؛ طاهر افشار نژاد
چکیده
هدف: اخیرا بررسی نقش مکملهایی که علاوه بر ارتقاء عملکرد جسمانی، در بهبود کارکردهای اجرایی نیز اثرگذار باشند، توجه پژوهشگران علوم ورزشی را به خود جلب کرده است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی مکمل سدیم بیکربنات بر کارکردهای اجرایی افراد ورزشکار قبل و به دنبال فعالیت بیهوازی وامانده ساز بود.روش کار: ۳۰ نفر از مردان ورزشکار به صورت ...
بیشتر
هدف: اخیرا بررسی نقش مکملهایی که علاوه بر ارتقاء عملکرد جسمانی، در بهبود کارکردهای اجرایی نیز اثرگذار باشند، توجه پژوهشگران علوم ورزشی را به خود جلب کرده است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی مکمل سدیم بیکربنات بر کارکردهای اجرایی افراد ورزشکار قبل و به دنبال فعالیت بیهوازی وامانده ساز بود.روش کار: ۳۰ نفر از مردان ورزشکار به صورت تصادفی در ۲ گروه 1۵ نفره (گروه مصرف مکمل قبل از آزمون واماندهساز و گروه مصرف مکمل به دنبال آزمون وامانده ساز) قرار گرفتند. آزمون تعدیل شده کانکانی به عنوان پروتکل تمرینی در نظر گرفته شد. آزمونهای عملکرد پیوسته و انبک 2 برای سنجش توجه و حافظه کاری قبل از اجرای آزمون کانکانی و در چهار مرحله بعد اندازهگیری شد. تجزیه و تحلیل دادهها با روش تحلیل واریانس مرکب و با استفاده از نرم افزار 26 SPSS انجام شد. یافتهها: یافتهها نشان داد گروهی که قبل از انجام آزمون کانکانی مکمل سدیم بیکربنات مصرف کرده بودند، به طور معناداری در آزمونهای توجه و حافظه کاری در مراحل مختلف عملکرد بهتری داشت (05/0P<).نتیجهگیری: مصرف حاد مکمل سدیم بیکربنات هم قبل از فعالیت واماندهساز و هم به عنوان مکمل ریکاوری، توجه و حافظه کاری پس از فعالیت واماندهساز را به بهبود میبخشد.
مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I
فعالیت بدنی و تندرستی
علیرضا پاآهو؛ وحید تادیبی؛ ناصر بهپور
چکیده
آترواسکلروز یک بیماری مزمن است که نخستین مرحلههای آن میتواند از دوره کودکی آغاز شوند. چاقی از عوامل عمده خطر بیماری آترواسکلروز است که در حال تبدیل شدن به اپیدمی است. افزایش شیوع چاقی موجب تمرکز بیشتر بر رابطه چاقی با آترواسکلروز شده است و اگرچه ارتباط چاقی با بیماری آترواسکلروز بهطور گستردهای گزارش شده است، اما سازوکارهای ...
بیشتر
آترواسکلروز یک بیماری مزمن است که نخستین مرحلههای آن میتواند از دوره کودکی آغاز شوند. چاقی از عوامل عمده خطر بیماری آترواسکلروز است که در حال تبدیل شدن به اپیدمی است. افزایش شیوع چاقی موجب تمرکز بیشتر بر رابطه چاقی با آترواسکلروز شده است و اگرچه ارتباط چاقی با بیماری آترواسکلروز بهطور گستردهای گزارش شده است، اما سازوکارهای بالقوه آن هنوز نیاز به توضیح بیشتری دارند. سالوسینها دسته جدیدی از پپتیدهای زیست فعال هستند که نقش مهمی بهعنوان تنظیم کنندههای درونزاد فرایند آترواسکلروز بازی میکنند. چاقی با یک پاسخ التهابی مزمن همراه است که بهواسطه تولید غیرطبیعی آدیپوکین و فعال شدن بعضی از مسیرهای سیگنالینگ پیشالتهابی مشخص میشود. مطالعات گذشته نشان دادهاند که فرایند التهابی با چاقی و بیماریهای قلبی-عروقی، از جمله آترواسکلروز رابطه علت و معلول دارند. همچنین، اختلال اندوتلیال شریانی یک اختلال اولیه در فرآیند آترواسکلروز است و وجود این اختلال در کودکان چاق بهطورگسترده گزارش شده است. مهمترین عامل بالقوهای که چاقی، وضعیتهای التهابی و اختلال اندوتلیالی را به دنبال خواهد داشت، بیتحرکی است. از سوی دیگر، فعالیت بدنی سودمندیهای سلامت گستردهای دارد و به عنوان عامل مهمی در پیشگیری اولیه و ثانویه از بیماریهای قلبی-عروقی در نظر گرفته میشود. بنابراین، پژوهش حاضر بهدنبال بررسی نقش فعالیت بدنی در بهبود تنظیم کنندههای درونزاد آترواسکلروزی در کودکان چاق و بیتحرک است.
مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I
فیزیولوژی ورزشی
نادر نجفی؛ فرناز سیفی اسگ شهر؛ رقیه افرونده
چکیده
سابقه و هدف: چاقی و اضافه وزن از جمله عوامل خطرزای ابتلا به برخی بیماریهای مزمن می باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تمرین مقاومتی تناوبی با شدتهای مختلف بر سطوح گیرنده شبه تول 2 و4 و دکتین-1 در مردان چاق بود.روش کار: 44 نفر از مردان چاق 30-20 ساله شهر تبریز انتخاب و به 4 گروه کنترل و تمرین مقاومتی تناوبی با سه شدت پایین، متوسط و شدت بالا ...
بیشتر
سابقه و هدف: چاقی و اضافه وزن از جمله عوامل خطرزای ابتلا به برخی بیماریهای مزمن می باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تمرین مقاومتی تناوبی با شدتهای مختلف بر سطوح گیرنده شبه تول 2 و4 و دکتین-1 در مردان چاق بود.روش کار: 44 نفر از مردان چاق 30-20 ساله شهر تبریز انتخاب و به 4 گروه کنترل و تمرین مقاومتی تناوبی با سه شدت پایین، متوسط و شدت بالا تقسیم شدند. آزمودنیها تمرینات خود را به مدت 12 هفته، سه جلسه در هفته با 3 شدت 40%، 60% و 80% 1RM انجام دادند. 48 ساعت قبل از اولین جلسه تمرینی و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین مقاومتی، ویژگیهای فردی آزمودنیها و مقادیر دکتین-1، TLR4 و TLR2 اندازهگیری شد. نتایج: دوازده هفته تمرین مقاومتی تناوبی با شدتهای مختلف باعث اختلاف معناداری در سطوح دکتین-1(001/0=P)، TLR4 (001/0=P) و TLR2(001/0=P) در گروههای مختلف میشود. این اختلاف برای شاخص TLR4 در گروه تمرین با شدت متوسط (01/0=P) و شدت بالا (01/0=P) نسبت به کنترل معنادار بود. همچنین، در شاخص TLR2 نیز اختلاف معنادار در گروه تمرین با شدت پایین(001/0=P)، متوسط(01/0=P) و بالا(01/0=P) نسبت به کنترل بود. همچنین، اختلاف معناداری در گروه تمرین با شدت متوسط (01/0=P) و بالا(01/0=P) نسبت به کنترل در سطح دکتین-1 مشاهده شد. نتیجه گیری: تمرینات مقاومتی تناوبی با شدتهای مختلف به مدت 12 هفته میتواند باعث کاهش دکتین-1، TLR4 و TLR2 سطوح در مردان چاق شود؛ که این بهبود در شدتهای بالا و متوسط بهتر بود.