نویسندگان

• رضا رضایی شیرازی
• فاطمه حسینی

چکیده

چکیده
هدف: هدف از این تحقیق مقایسۀ تاثیر 8 هفته تمرینات هوازی تداومی و تناوبی بر سطوح استراحتی ویسفاتین و مقاومت به انسولین مردان چاق 17 تا 25 سال بود.
روش پژوهش: 50 مرد چاق سالم (سن: 9/3±05/22 سال، وزن: 8/12±85/89 کیلوگرم، قد: 9/10±7/176 سانتی متر) به طور تصادفی به دو گروه تمرین هوازی تداومی و تناوبی تقسیم شدند. آزمودنی ها 5 جلسه در هفته و در هر جلسه به مدت 60 دقیقه با شدت 60 تا 80 درصد در گروه تداومی و 55 تا 85 درصد حداکثر ضربان قلب در گروه تناوبی با چرخ کارسنج فعالیت نمودند. برای تعیین معنی دار بودن تفاوت بین میانگین در پیش آزمون و پس آزمون از آزمون t وابسته و برای تعیین معنی داری پس آزمون بین گروه ها از آزمون t مستقل (05/0≥P) استفاده گردید.
یافته ها: یافته های تحقیق نشان داد که 8 هفته تمرین هوازی موجب کاهش معنی دار سطوح استراحتی ویسفاتین در گروه تداومی و تناوبی و مقاومت به انسولین در گروه تداومی و تناوبی می گردد (05/0≥P)؛ این در حالی است که با مقایسۀ اختلاف میانگین پس آزمون بین گروه ها، در تغییرات سطوح استراحتی ویسفاتین و مقاومت به انسولین تفاوت معنی داری مشاهده نشد.
نتیجه گیری: به طورکلی، می توان نتیجه گرفت که 8 هفته تمرین هوازی تداومی و تناوبی می تواند در سطوح استراحتی ویسفاتین و مقاومت به انسولین مردان چاق تاثیر داشته و همراه با کاهش شاخص تودۀ بدن، موجب کاهش متغیرهای مورد مطالعه گردد.
واژگان کلیدی: فعالیت ورزشی، گلوکز، انسولین ناشتا، چربی احشایی

کلیدواژه‌ها

• فعالیت ورزشی
• گلوکز
• انسولین ناشتا
• چربی احشایی

عنوان مقاله [English]

Comparison of the effect of continuous and intermittent aerobic training on visfatin and insulin resistance plasma levels in obese males

نویسندگان [English]

• Reza Rezaee Shirazi
• Fatemeh Hossini

چکیده [English]

Abstract
Aim: The purpose of the study was to compare the effect of eight weeks of continuous and intermittent aerobic training on Visfatin and insulin resistance plasma levels in 17-25 years obese males.
Method: Fifty participants (age: 22.05±3.9 years; weight: 89.85±12.8 kg; height: 176.7±10.09 cm) were randomly divided into continuous and intermittent aerobic groups. The continuous aerobic group performed the training protocol with 60 to 80 percent of Vo2max and the intermittent aerobic group with 55 to 85 percent of Vo2max for 60 minutes in session, 5 days per week. Fasting plasma Visfatin and insulin levels were measured by ELISA and fasting plasma glucose was measured by a enzymatic method. Insulin resistance was determined by HOMA-IR formula. The significance of the effects of training were assessed by the dependent t-test and post-test significance between groups was assessed using the independent t-test (P≤0.05).
Results: Findings have shown that the eight weeks of continuous aerobic training significantly decreased visfatin plasma levels and insulin resistance resting levels (P≤0.05), and the eight weeks of intermittent aerobic training were significantly decreased in visfatin plasma levels (P≤0.05) and insulin resistance resting levels (P≤0.05), but there was no significant decrease between post-tests in visfatin plasma levels and insulin resistance resting levels.
Conclusion: The eight-week continuous and intermittent aerobic training programs may effect to reduce visfatin plasma level and insulin resistance resting that related to decrease of body mass index.
Key words: Exercise, Glucose, Fasting insulin, Visceral fat.

کلیدواژه‌ها [English]

• Exercise
• Glucose
• Fasting insulin
• Visceral fat