نویسندگان

چکیده

چکیده
هدف: دیابت ملیتوس، سندرومی متابولیکی است که با افزایش گلوکز خون ناشی از کمبود انسولین و یا کاهش حساسیت انسولینی بدن مشخص می شود. شرایط التهاب مزمن در بیماری دیابت با بیان آنزیم COX2 همراه است. از متابولیت‌های مهم و موثر این آنزیم در هموستاز قلبی عروقی TXA2 و PGI2 می‌باشد. پروستاسایکلین رگ گشای قوی دیواره عروقی و مانع انباشت پلاکت هاست و ترومبوکسان A2 سبب انقباض و تکثیر عضلات صاف، انباشت و تغییر شکل پلاکت ها می شود. پژوهش حاضر به بررسی تاثیر 8 هفته فعالیت ورزشی مقاومتی بر بیان آنزیم COX2 و متابولیت‌های آن شامل TXA2 و PGI2 در موش‌های صحرایی نر ویستار دیابتی می‌پردازد.
روش پژوهش: در مطالعه‌ای تجربی تعداد 24 سر موش صحرایی ویستار به دو گروه تمرین مقاومتی (12=n) و کنترل (12=n) تقسیم شدند. پروتکل تمرین مقاومتی شامل یک ست 10 تکرار بالارفتن از نردبان تمرینات مقاومتی همراه با وزنۀ متصل به قاعدۀ دم (7570 درصد حداکثر ظرفیت حمل وزنۀ هر موش صحرایی) سه جلسه در هفته و به مدت 8 هفته بود. 48 ساعت پس از آخرین جلسۀ تمرین موش‌ها بی‌هوش شدند و خون گیری از قلب انجام شد، سپس قلب موش برداشته شد و بطن چپ جداسازی شد و برای سنجش متغیرهای COX2، TXA2، PGI2 مورد استفاده قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم‌افزار SPSS 16 انجام شد.
یافته ها: نتایج آزمون تی مستقل نشان داد تمرین مقاومتی موجب کاهش معنی دار گلوکز پلاسما شده‌است (05/0≥P)، اما میزان انسولین پلاسما بین گروه ها تفاوت معنی‌داری نداشت. همچنین، نتایج آزمون تی نشان داد تمرین مقاومتی موجب تغییر معنی‌دار میزان PGI2 و TXA2 در مقایسه با گروه کنترل نشده‌است. با وجود این، میزان COX2 در گروه تمرین مقاومتی (69/41±09/296) در مقایسه با گروه کنترل (8/26±8/252) در حد معنی‌داری افزایش داشته‌است (05/0≥P).
نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان می‌دهد 8 هفته تمرین مقاومتی در موش‌های صحرایی ویستار دیابتی تاثیر بارزی بر عوامل تحریکی و مهاری آسیب عروق قلبی ندارد و به نظر می‌رسد پروتکل یادشده تاثیری بر آسیب رگ‌های مویین قلبی ندارد. به دلیل کمبود اطلاعات در این زمینه پژوهشگران مطالعات بیشتر را اجتناب‌ناپذیر می‌دانند.
واژگان کلیدی: آنزیم سیکلواکسیژناز2، پروستاسایکلین، ترومبوکسان A2، گلوکز خون، تمرین مقاومتی

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The effect of eight weeks of resistance training on stimulatory and inhibitory factors of cardiac microvascular injuries in wistar diabetic rats

نویسندگان [English]

  • Abbasali Gaeini
  • Aida Bahramian
  • Mohsen Javidi

چکیده [English]

Abstract
Aim: Diabetes mellitus is a metabolic syndrome which is determined by insulin deficiency-induced hyperglycemic or decrease of in body insulin sensitivity. Chronic inflammation conditions in diabetes are associated with Cyclooxigenase 2 enzyme (COX-2) expression. The major metabolites of this enzyme, which play an important role in cardiovascular homeostasis are Prostocyclin (PGI-2) and Tromboxane (TXA-2). However, Prostocyclin is a potent vasodilator and prevents platelet aggregation and Tromboxane causes vasoconstriction, proliferation of smooth muscles and aggregation and remodeling of platelets. The present study investigates the effect of 8 weeks of resistance training on the expression of COX-2 enzyme and its metabolites such as TXA-2 and PGI-2 in wistar diabetic male rats.
Method: For this purpose, in an experimental study 24 wistar rats were purchased from Pasteur Institute of Iran and divided into resistance training (n=12) and control (n=12) groups. The resistance training protocol included 8 weeks (3 sessions per weeks) of ten sets of ladder ascending with free weights were attached to the rats’ tails (70 to 75% of maximum capacity of carrying free weights by each rat).The animals were sacrificed 48 hours after the last session of training program and blood samples were taken. After the left ventricle was drained, stimulatory and inhibitory factors were measured and the data was analyzed by t-test via spss16 software.
Results: The results of independent t-test showed that there was a significant decrease in blood glucose (P<0.05); however, there was no significant difference in insulin levels among groups. In addition, t-test showed that resistance training did not induce any significant difference in TXA-2 and PGI-2 of training group in comparison with control group. In addition, COX-2 level in resistance training group (296.09±41.69) showed a significant increase compared with control group (252.8±26.8), (P<0.05).
Conclusion: The results of the study show that 8 weeks of resistance training does not have any significant impact on stimulatory and inhibitory factors of coronary artery injuries. It appears that the mentioned protocol does not have a significant effect on cardiac microvascular injuries. Due to the lack of information in this area, further study is unavoidable.
Key words: Cyclooxigenase 2 enzyme, Tromboxane 2, Prostocyclin 2, Blood
glucose, Resistance training

کلیدواژه‌ها [English]

  • Cyclooxigenase 2 enzyme
  • Tromboxane 2
  • Prostocyclin 2
  • Blood glucose
  • resistance training