فعالیت بدنی، کنترل وزن و چاقی
ثنا شوره کندی؛ مصطفی خانی؛ الهه پیرعلائی؛ مهدی فراموشی
چکیده
هدف: بافت چربی، به عنوان یک بافت فعال متابولیکی در افزایش شاخصهای التهابی نقش مهمی را ایفا میکند. لذا هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر دو هفته تمرین تناوبی شدید به همراه مکمل یاری عصاره آویشن بر برخی شاخص های التهابی و آنتروپومتریکی زنان چاق و دارای اضافه وزن بود. روشکار: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی بود و جامعه آماری آن را زنان چاق ...
بیشتر
هدف: بافت چربی، به عنوان یک بافت فعال متابولیکی در افزایش شاخصهای التهابی نقش مهمی را ایفا میکند. لذا هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر دو هفته تمرین تناوبی شدید به همراه مکمل یاری عصاره آویشن بر برخی شاخص های التهابی و آنتروپومتریکی زنان چاق و دارای اضافه وزن بود. روشکار: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی بود و جامعه آماری آن را زنان چاق و دارای اضافه وزن شهر تبریز تشکیل داد. تعداد 40 نفر با میانگین سنی 79/4 ± 07/33، وزن 63/5 ± 76/76 و نمایه بدنی 74/1 ± 02/29 انتخاب و به صورت تصادفی در چهار گروه همگن (هر گروه 10 نفر): تمرین، مکمل، تمرین+ مکمل و گروه دارونما برای بررسی CRP، ESR، TNF-α و ترکیب بدن قرار گرفتند. HIIT به مدت دو هفته با 80 الی 95 درصد ضربان قلب ذخیره اجرا و آویشن آذربایجانی در دو نوبت در روز به عنوان مکمل مورد استفاده قرار گرفت. داده های حاصله با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس در سطح معنیداری 0.05 بررسی شد. یافتهها: نتایج نشان داد CRP (F=15، P=0.0001)، TNF-α (F=25.56، P=0.0001)، ESR (F=47.7،P=0.0001)، نمایه بدنی (20.71=F= 0.0001، P) و WHR (F = 10.16، P = 0.01) تفاوت معنی داری میان گروههای مورد مطالعه دارند. اما در متغیر دور ساق (0.56=F= 0.64، P) تفاوت معنیداری در هیچکدام از گروهها مشاهده نشد. نتیجهگیری: اجرای کوتاه مدت HIIT به تنهایی یا در ترکیب با آویشن میتواند باعث کاهش التهاب (CRP، TNF-α و ESR) و بهبود برخی شاخص های آنتروپومتریکی زنان چاق و دارای اضافه وزن شود.
استرس محیطی در ورزش
مهدی فراموشی؛ رامین امیرساسان؛ وحید ساری صراف
چکیده
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر شبیه سازی ماندن در ارتفاع متوسط به همراه مصرف آویشن بر میزان کاردیومیوپاتی موشهای صحرایی دیابتی نوع دو و تأثیر همزمان آنها بر آنزیمهای کبدی بود. روشها: بدین منظور تعداد 40 سر موش صحرایی به پنج گروه هشت تایی تقسیم شدند. جهت القای دیابت نوع دو استرپتوزوتوسین با دوز mg/kg37 تزریق شد. گروه ارتفاع ...
بیشتر
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر شبیه سازی ماندن در ارتفاع متوسط به همراه مصرف آویشن بر میزان کاردیومیوپاتی موشهای صحرایی دیابتی نوع دو و تأثیر همزمان آنها بر آنزیمهای کبدی بود. روشها: بدین منظور تعداد 40 سر موش صحرایی به پنج گروه هشت تایی تقسیم شدند. جهت القای دیابت نوع دو استرپتوزوتوسین با دوز mg/kg37 تزریق شد. گروه ارتفاع هشت هفته در شرایط شب مانی در ارتفاع شبیه سازی شده در اتاقک هیپوکسی (14% معادل فشار اکسیژن 106میلیمتر جیوه و مشابه ارتفاع 3400متر) بطور متناوب قرار گرفتند و گروه مکمل یاری آویشن بصورت mg/kg 400 عصاره هیدروالکلی در 30ml آب مصرفی بصورت روزانه دریافت کردند. کاردیومیوپاتی از طریق دو شاخص آپوپتوز (وسترن بلات)و فیبروز (رنگ آمیزی) میوکارد اندازه گیری شد و آنزیمهای کبدی با استفاده از روشهای کالری متری شرکت زیست شیمی اندازه گیری گردید. یافتهها: نتایج نشان داد 8 هفته شب مانی در ارتفاع، مکمل یاری آویشن و ترکیب این دو موجب کاهش میزان گلوکز ناشتا در دیابتیها میشود (05/0>P). همچنین آپوپتوز و فیبروز با قرارگرفتن در ارتفاع و مصرف همزمان آویشن در میوکارد کاهش معنیداری در دیابت نوع دو نشان داد (0.025p<). همچنین ارتفاع متوسط و ﻣﺼﺮف ﻋﺼﺎره آویشن ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻣﻌﻨﯽداری ﺑﺮ سطوح سرمی ترانسآمینازهای ALT و AST نداشت.نتیجهگیری: ارتفاع شبیهسازی شده متوسط و آویشن در این تحقیق موجب کاهش قند خون ناشتا شد و از طرفی با کاهش آپوپتوز و فیبروز موجب پیشگیری از کاردیومیو پاتی موشهای صحرایی دیابتی نوع دو شد اما این دو متغیر موجب کاهش معنیدار آنزیمهای ALT و AST نشدند.