ماندانا غلامی؛ الهام افتخاری؛ اردشیر ظفری؛ امید صولت زاده
چکیده
هدف: با وجود نقش تمرینات هوازی در کنترل دیابت نوع2، هنوز تاثیرگذاری شدتهای مختلف تمرین هوازی و سازوکارهای آن نامشخص است. بنابراین، هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین هوازی با شدت کم و متوسط بر سطوح HbA1c، برخی عوامل هماتولوژیک و درصد چربی بدن در مردان مبتلا به دیابت نوع2 بود. روششناسی: آزمودنیهای پژوهش حاضر را 33 مرد چاق ...
بیشتر
هدف: با وجود نقش تمرینات هوازی در کنترل دیابت نوع2، هنوز تاثیرگذاری شدتهای مختلف تمرین هوازی و سازوکارهای آن نامشخص است. بنابراین، هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین هوازی با شدت کم و متوسط بر سطوح HbA1c، برخی عوامل هماتولوژیک و درصد چربی بدن در مردان مبتلا به دیابت نوع2 بود. روششناسی: آزمودنیهای پژوهش حاضر را 33 مرد چاق و دارای اضافه وزن مبتلا به دیابت نوع2 با میانگین سنی 03/8 ± 2/43 و شاخص توده بدن (BMI) 71/2±63/28 تشکیل میدادند که به صورت تصادفی در سه گروه (11 نفر در هر گروه) شامل گروههای کنترل، تمرین هوازی کم شدت و تمرین هوازی با شدت متوسط تقسیمبندی شدند. برنامه تمرین استقامتی کم شدت با شدت 50 درصد ضربان قلب بیشینه (MHR) و تمرین استقامتی متوسط با شدت 70 درصد MHR اجرا شد. برنامه تمرینی به مدت 8 هفته و 3 جلسه در هفته به مدت 60-45 دقیقه در هر جلسه ادامه یافت. یافتهها: نتایج نشان داد که HbA1C، گلوکز و درصد چربی بدن در هر دو گروه تمرین کرده به صورت معناداری (05/0>p). کاهش یافته است. با وجود این، بهبود معنادار نیمرخ لیپیدی تنها در گروه تمرین با شدت متوسط مشاهده شد. همچنین، کاهش HbA1C و افزایش VO2peak در گروه شدت متوسط نسبت به گروه شدت کم معنادار بود. نتیجهگیری: به نظر میرسد شدت پایین تمرینات ورزشی هوازی در مقایسه با تمرینات هوازی با شدت متوسط با سازگاریها و بهبود کمتری در وضعیت بیماران مبتلا به دیابت نوع2 همراه است. واژگان کلیدی: دیابت شیرین، عوامل هماتولوژیک، تمرین استقامتی، درصد چربی بدن، هموگلوبین گلیکوزیله
کریم آزالی علمداری؛ مهدی بشیری؛ رضا شکرزاده آقا علیلو
چکیده
هدف: امروزه تاثیر ورزش بر بهبود کنترل دیابت محرز است و ترشح و عملکرد طبیعی انسولین نیازمند وجود منیزیم است و حتی منیزیم سبب بهبود حساسیت انسولینی می شود. ولی دیابت به کاهش منیزیم خون منجر میشود که آن هم در یک چرخه معیوب باعث وخیمتر شدن دیابت میشود. بااینحال در مورد تاثیر همزمان ورزش همراه با مصرف مکمل منیزیم بر کنترل دیابت اطلاعات ...
بیشتر
هدف: امروزه تاثیر ورزش بر بهبود کنترل دیابت محرز است و ترشح و عملکرد طبیعی انسولین نیازمند وجود منیزیم است و حتی منیزیم سبب بهبود حساسیت انسولینی می شود. ولی دیابت به کاهش منیزیم خون منجر میشود که آن هم در یک چرخه معیوب باعث وخیمتر شدن دیابت میشود. بااینحال در مورد تاثیر همزمان ورزش همراه با مصرف مکمل منیزیم بر کنترل دیابت اطلاعات زیادی فراهم نشده است. بنابراین هدف این تحقیق بررسی تاثیر توام هشت هفته تمرین هوازی و مصرف مکمل منیزیم بر کنترل متابولیک، مقدار انسولین، هموگلوبین گلیکوزیله و و منیزیم خون زنان دیابتی نوع دو بود. روششناسی: روش تحقیق از نوع تجربی با طرح سه گروهی پیشآزمون پسآزمون بود. 30 زن داوطلب میان سال دیابتی نوعدو به طور تصادفی در سه گروه 10 نفری شامل تمرین-منیزیم، تمرین-دارونما و کنترل تقسیم شدند. گروه تمرین-منیزیم روزانه یک عدد قرص منیزیم 250 میلی گرم و گروههای تمرین-دارونما و کنترل روزانه یک عدد کپسول دارونما(حاوی نشاسته) را به مدت هشت هفته به صورت دوسوکور مصرف کردند. گروههایتمرین نیز هشت هفته تمرین هوازی شامل سه جلسه دویدن در هفته به مدت 60 دقیقه در هر جلسه با شدت 40 الی 60 درصد از ضربان قلب ذخیره انجام دادند. در دو وهله شامل پایه و پس از مداخله خونگیری ناشتایی در ساعت 9-8 صبح انجام شد و دادهها با استفاده از تحلیل آزمون تی همبسته و تحلیل واریانس یکراهه با سطح اطمینان 05/0تحلیل شدند. یافتهها: 30 درصد آزمودنیها در ابتدا دچار هیپومنیزیمی بودند. در طول مداخله مقدار منیزیم خون فقط در گروه تمرین-منیزیم افزایش یافت (05/0>P)؛ با اینحال در هر دو گروه تمرین، کاهش گلوکز خون، انسولین، هموگلوبین گلیکوزیله، تری گلیسرید، دور کمر و فشارخون مشاهده شد (05/0>P). همچنین مقدار کاهش گلوکز خون و انسولین در گروه تمرین-منیزیم ببشتر از گروه تمرین-دارونما بود (05/0>P). نتیجهگیری: تمرین هوازی به همراه مصرف مکمل منیزیم در کنار سایر تمهیدات درمانی میتواند باعث کنترل بهتر دیابت شود.