فیزیولوژی ورزشی
فائقه قاسمی؛ حمید محبی
چکیده
زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثر تغذیه، تمرین و هایپوکسی بر بیوژنز میتوکندری کبد در رتهای نر ویستار بود. روش پژوهش: 32 سر رت نر (سن: 6 هفته؛ میانگین وزن: 167/25 گرم) بهطور تصادفی به چهار گروه 8 تایی شامل گروههای رژیم غذایی نرمال (ND)، رژیم غذایی پرچرب (HFD)، رژیم غذایی پرچرب و تمرین در شرایط نورموکسی (HFD-HIIT)، رژیم غذایی پرچرب و تمرین ...
بیشتر
زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثر تغذیه، تمرین و هایپوکسی بر بیوژنز میتوکندری کبد در رتهای نر ویستار بود. روش پژوهش: 32 سر رت نر (سن: 6 هفته؛ میانگین وزن: 167/25 گرم) بهطور تصادفی به چهار گروه 8 تایی شامل گروههای رژیم غذایی نرمال (ND)، رژیم غذایی پرچرب (HFD)، رژیم غذایی پرچرب و تمرین در شرایط نورموکسی (HFD-HIIT)، رژیم غذایی پرچرب و تمرین در شرایط هایپوکسی (HFD-HHIIT) تقسیم شدند. پس از تعیین حداکثر سرعت هوازی (MAV) در شرایط نورموکسی (ارتفاع حدود 50 متر) و هایپوکسی-هیپوباریک (ارتفاع حدود 3000 متر)، پروتکلHIIT به مدت 12 هفته و 3 جلسه در هفته اجرا شد که شامل اجرای 3 تا 8 مرحله فعالیت 4 دقیقهای با شدتی معادل 80 تا 93 درصد MAV و با دورههای استراحت فعال 2 دقیقهای با شدت 50 درصد MAV بود. در پایان، سطوح ژنهای PGC-1α و Tfam از طریق RT-PCR اندازهگیری شد. یافتهها: دو گروه HFD-HIIT و HFD-HHIIT افزایش معنیداری در بیان ژنهای PGC-1α و Tfam و کاهش معنیداری در محتوای چربی کبدی نسبت به گروه HFDنشان دادند (05/0p<). با این حال، گروه HFD+HHIIT افزایش معنیداری در بیان ژن Tfamو کاهش معنیداری در محتوی چربی کبد نسبت به HFD+HIIT نشان داد (05/0p<). نتیجهگیری: بهنظر میرسد، تمرینHIIT مستقل از شرایط هایپوکسی توانسته است، PGC-1α را افزایش دهد. در حالیکه، هایپوکسی با افزایش معنیدار بیان ژن Tfam که در بهبود ظرفیت عملکرد میتوکندری نقش دارد، منجر به کاهش بیشتر محتوی چربی کبدی نسبت به شرایط نورموکسی شد.
اختلالات متابولیکی در ورزش
سمیه کاظمی اصفهانی؛ علی یعقوبی
چکیده
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر 8 هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT) همراه با مصرف مکمل گیاه خرفه بر سطح پروتئین شبه آنژیوپویتین 4 (ANGPTL4) کبدی و همچنین مقاومت به انسولین در موشهای مبتلا به NAFLD بود.بدین منظور 25 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار با سن شش هفته و با دامنه ی وزنی 160 تا 185 گرم، به طور تصادفی انتخاب و در 5 گروه کنترل سالم، کنترل کبد چرب، مصرف ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر 8 هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT) همراه با مصرف مکمل گیاه خرفه بر سطح پروتئین شبه آنژیوپویتین 4 (ANGPTL4) کبدی و همچنین مقاومت به انسولین در موشهای مبتلا به NAFLD بود.بدین منظور 25 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار با سن شش هفته و با دامنه ی وزنی 160 تا 185 گرم، به طور تصادفی انتخاب و در 5 گروه کنترل سالم، کنترل کبد چرب، مصرف مکمل خرفه، تمرین HIIT و تمرین همراه با مصرف مکمل خرفه قرار داده شدند.جهت القای NAFLD ، موشها به مدت 12هفته تحت رژیم غذایی پُرچرب قرار گرفتند. مکمل خرفه با توجه به وزن موشها با دوز mg/kg 400 به گروههای مربوطه خورانده شد. پروتکل تمرینی HIIT به مدت 8 هفته، 5 جلسه در هفته با شدت ۹0درصد سرعت بیشینه انجام شد. مقاومت به انسولین درگروه کنترل کبد چرب بطور معناداری نسبت به سالم کنترل بالاتر بود (002/0=p). سطح این شاخص در گروه تمرین HIIT (01/0=p)، مکمل خرفه (037/0=p) و تمرین همراه با مکمل (012/0=p) به طور معناداری پایینتر از گروه کنترل کبدچرب بود. همچنین سطح ANGPTL4 کبدی در گروه کنترل کبدچرب بطور معناداری نسبت به سالم کنترل بالاتر بود (01/0=p). سطح این شاخص در گروه تمرین HIIT (036/0=p)، مصرف مکمل خرفه (01/0=p) و تمرین همراه بامکمل (007/0=p) بطور معناداری پایینتر از گروه کنترل کبدچرب بود. احتمالا تمرین HIIT به تنهایی و همراه بامصرف مکمل خرفه منجر به بهبود مقاومت به انسولین و ANGPTL4 می شود بنابراین می توانند در کنترل بیماری کبدچرب نقش کلیدی داشته باشند.
