مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I
سپیده وکیل محلاتی؛ محمد شریعت زاده جنیدی؛ هادی روحانی
چکیده
هدف: هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر مصرف کوتاه مدت مکمل CLA بر میزان چربی سوزی حین فعالیت ورزشی در زنان چاق بود. روش‌شناسی: آزمودنی‌های این پژوهش 10 نفر زن چاق (سن 7/4±7/34 سال، شاخص توده بدن 8/4±2/34 کیلوگرم بر مترمربع، وزن 9/1±1/83 کیلوگرم) بودند. آزمودنی ها به مدت 7 روز مکمل CLA را روزانه به میزان 5/1 گرم مصرف کردند. قبل و بعد از دوره مصرف مکمل، ...
بیشتر
هدف: هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر مصرف کوتاه مدت مکمل CLA بر میزان چربی سوزی حین فعالیت ورزشی در زنان چاق بود. روش‌شناسی: آزمودنی‌های این پژوهش 10 نفر زن چاق (سن 7/4±7/34 سال، شاخص توده بدن 8/4±2/34 کیلوگرم بر مترمربع، وزن 9/1±1/83 کیلوگرم) بودند. آزمودنی ها به مدت 7 روز مکمل CLA را روزانه به میزان 5/1 گرم مصرف کردند. قبل و بعد از دوره مصرف مکمل، یک آزمون ورزشی فزاینده روی نوار گردان به منظور سنجش حداکثر اکسیداسیون چربی (MFO) و شدت فعالیت متناسب با آن (FATmax) اجرا شد. نمونه خونی نیز قبل و بلافاصله پس از آزمون فزاینده جهت سنجش میزان سرمی گلیسرول گرفته شد. آزمون های آماری t وابسته و تحلیل واریانس با اندازهگیریهای مکرر جهت مقایسه میانگین متغیرها استفاده شد. یافته‌ها: تفاوت معنی داری در میانگین FATmax (655/0=p) و MFO (133/0=p) بین قبل و بعد از مصرف مکمل CLA وجود نداشت. مصرف مکمل CLA پس از یک وهله انجام فعالیت ورزشی، تاثیر معنی داری بر مقدار گلیسرول پلاسما نداشت. با این حال، اثر تعاملی بین این دو فاکتور معنی دار بود و میزان گلیسرول را افزایش داد. نتیجه‌گیری: بطور کلی یافتههای مطالعه حاضر نشان داد که مصرف CLA، حداقل در کوتاه مدت، سبب بهبود میزان چربی سوزی در زنان چاق نمی‌شود.
مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I
زهرا رستمی هشجین؛ رامین امیرساسان؛ سعید نیکوخصلت؛ وحید ساری صراف
چکیده
هدف: آیریزین، یکی از عواملی است که آثار مفید فعالیت ورزشی بر تغییر بافت آدیپوز، پروتئین جفت نشده1 (UCP1) و متابولیسم را میانجیگری میکند. بنابراین هدف از مطالعه حاضر تعیین تأثیر شش هفته تمرین تناوبی شدید با مکملیاری زردچوبه بر مقادیر آیریزین، UCP1 و ترکیب بدن در زنان چاق بود. روش‌شناسی: سی زن چاق (kg.m2 78/1± 08/33 BMI=) با دامنه سنی ...
بیشتر
هدف: آیریزین، یکی از عواملی است که آثار مفید فعالیت ورزشی بر تغییر بافت آدیپوز، پروتئین جفت نشده1 (UCP1) و متابولیسم را میانجیگری میکند. بنابراین هدف از مطالعه حاضر تعیین تأثیر شش هفته تمرین تناوبی شدید با مکملیاری زردچوبه بر مقادیر آیریزین، UCP1 و ترکیب بدن در زنان چاق بود. روش‌شناسی: سی زن چاق (kg.m2 78/1± 08/33 BMI=) با دامنه سنی 20 الی 25 سال در قالب یک طرح نیمه تجربی با پیش آزمون-پس آزمون، بصورت هدفمند انتخاب شد و بطور تصادفی به دو گروه پانزده نفره تمرین تناوبی شدید (HIIT) - دارونما و گروه تمرین HIIT - مکمل زردچوبه (سه میلیگرم کورکومین به ازای هر کیلوگرموزن بدن در یک روز) تقسیم شد. دوره آمادهسازی به مدت سه هفته و تمرین HIIT به مدت شش هفته انجام شد (چهار جلسه در هفته). نمونههای خونی در دو مرحله قبل و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی در فاز فولیکولی گرفته شد. آیریزین و UCP1 سرمی به روش الایزا اندازهگیری شدند. یافته‌ها: در هر دو گروه بعد از نه هفته مداخله مقادیر آیریزین، چربی زیرپوستی و BMI بطور معنیداری کاهش یافت، و مقادیر UCP1 و حداکثر اکسیژن مصرفی بطور معنیداری افزایش یافت (05/0P<). تفاوت بینگروهی معنیداری برای مقادیر آیریزین، UCP1، چربی زیرپوستی کل، BMI و VO2max وجود نداشت (05/0P> ). نتیجه‌گیری: شش هفته تمرین تناوبی شدید با مکملیاری زردچوبه احتمالا میتواند با کاهش مقادیر آیریزین و افزایش مقادیر UCP1، ترکیب بدن را بهبود بخشد.
مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I
جواد وکیلی؛ فاطمه حلال خور؛ منصور آقایی
چکیده
هدف: تمریناتورزشی با محدودیت جریان خون شیوه جدید تمرینی است که در دو دهه اخیر توسعه یافته است و برای بهبود عملکرد ورزشکاران مورد استفاده قرار می گیرد. لذا هدف از این مطالعه، تعیین تأثیر چهار هفته سنگنوردی با و بدون محدودیت جریان خون بر عملکرد ورزشی و برخی شاخص‌های آسیب عضلانی در سنگ نوردان نخبه می باشد. روش‌شناسی: بدین ...
بیشتر
هدف: تمریناتورزشی با محدودیت جریان خون شیوه جدید تمرینی است که در دو دهه اخیر توسعه یافته است و برای بهبود عملکرد ورزشکاران مورد استفاده قرار می گیرد. لذا هدف از این مطالعه، تعیین تأثیر چهار هفته سنگنوردی با و بدون محدودیت جریان خون بر عملکرد ورزشی و برخی شاخص‌های آسیب عضلانی در سنگ نوردان نخبه می باشد. روش‌شناسی: بدین منظور در یک طرح تحقیقی نیمه تجربی 12زن و 12مرد سنگ‌نورد با سابقه حداقل 4 سال و دامنه سنی 23 تا 27 سال و درصدچربی 10 تا 20 درصد بصورت هدفمند از بین سنگنوردان نخبه انتخاب شده و به صورت تخصیص تصادفی در یکی از دو گروه تمرین با محدودیت جریان خون (BFR) و تمرین بدون محدودیت جریان خون (NBFR) قرار گرفتند. پروتکل تمرین سه جلسه در هفته به مدت 4 هفته با شدت 60 الی 80 درصد درجه سختی مسیر انجام شد. نمونه خونی در حالت پایه و پس از دوره 4 هفته‌ای تمرین و متعاقب یک جلسه تمرین رقابتی صخره نوردی جهت تعیین میزان لاکتات دهیدروژناز، کراتین کیناز، لاکتات خون گرفته شد. همچنین، قدرت پنجه دست، توان بی هوازی انفجاری، درصد چربی و قدرت بالاتنه در حرکت اداکشن و درجه سختی صعود اندازهگیری شد. برای آنالیز دادهها از آزمون تی مستقل برای مقایسه میانگینها در سطح معنیداری 05/0 α ≤ استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد شاخص آسیب عضلانی LDH، CK در پاسخ به تمرین سنگنوردی با و بدون محدودیت جریانخون بین دو گروه تفاوت معنیداری نشان نداد. اما میزان لاکتات خون در گروه BFR نسبت به گروه NBFR پایین تر بود. در عملکرد ورزشی در شاخص های قدرت پنجه دست، قدرت اداکشن دست، درصد چربی و توان انفجاری پایین تنه تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد. هر چند در سختی صعود این تفاوت معنی دار بوده و در گروه BFR عملکرد بهتری گزارش شد (05/0< P). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این پژوهش سنگنوردی با BFR نسبت به NBFR باعث افزایش آسیب عضلانی نمی‌شود. اما ممکن است روی عملکرد تاثیر بهتری داشته باشد..
مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I
ابوالفضل رحمانی؛ بهمن میرزایی
چکیده
هدف: فعالیت مقاومتی با شیوه‌های نوین تمرینی همچون محدودیت جریان خون و تنفس که بیشتر با شدت پایین انجام می‌شود پاسخ‌ها و تأثیرات فیزیولوژیکی مختلفی را به‌دنبال دارد. از این رو، هدف اصلی این پژوهش مطالعه تأثیر محدودیت جریان خون و تنفس بر غلظت لاکتات خون و هورمون رشد در پاسخ حاد فعالیت ورزشی مقاومتی در کشتی‌گیران دانشگاهی بود. روش‌شناسی: ...
بیشتر
هدف: فعالیت مقاومتی با شیوه‌های نوین تمرینی همچون محدودیت جریان خون و تنفس که بیشتر با شدت پایین انجام می‌شود پاسخ‌ها و تأثیرات فیزیولوژیکی مختلفی را به‌دنبال دارد. از این رو، هدف اصلی این پژوهش مطالعه تأثیر محدودیت جریان خون و تنفس بر غلظت لاکتات خون و هورمون رشد در پاسخ حاد فعالیت ورزشی مقاومتی در کشتی‌گیران دانشگاهی بود. روش‌شناسی: در این مطالعه از روش متقاطع استفاده شد. 8 کشتی‌گیر دانشگاهی با سابقه تمرینی بیش از دو سال (با میانگین سنی 7/4±87/26 سال و شاخص توده بدنی 49/2±26/25 کیلوگرم بر مترمربع) به صورت تصادفی و در سه شرایط کنترل (1RM80%)، فعالیت مقاومتی به همراه محدودیت جریان خون و تنفس 1RM) 30%) قرار گرفتند. فعالیت مقاومتی شامل اجرای 4 نوبت 15 تکراری از حرکت اسکوات بود. نمونههای خونی قبل و بلافاصله بعد از فعالیت جمعآوری شد. یافته‌ها: هر سه نوع تمرین موجب افزایش معنی‌دار لاکتات و هورمون رشد بلافاصله پس از فعالیت شد (05/0p <) اما تفاوت معنیداری بین شرایط مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: یک جلسه تمرین مقاومتی همراه با محدودیت جریان خون و تنفس مانند تمرین مقاومتی روتین میتواند باعث افزایش پاسخ‌های متابولیتی و هورمونی شود. این تحقیق تا حدودی اثربخشی این‌گونه از تمرینات را تأیید میکند و میتواند اهدافی همچون افزایش لاکتات و هورمون رشد را که از تمرینات با شدت بالا انتظار می رود، برآورده کند.
مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I
بهروز اسماعیلی؛ احمد عبدی؛ جواد مهربانی
چکیده
هدف: لیپوکالین-2 و اینترلوکین-1بتا (IL-1ß) از عوامل التهابی موثر بر مقاومت به انسولین می‌باشند. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی اثر تمرین هوازی همراه با مکمل عصاره دارچین بر سطوح خونی لیپوکالین-2 و IL-1ß در موش‌های مقاوم به انسولین می‌باشد. روش‌شناسی: در این مطالعه تجربی 36 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به چهار گروه (کنترل ...
بیشتر
هدف: لیپوکالین-2 و اینترلوکین-1بتا (IL-1ß) از عوامل التهابی موثر بر مقاومت به انسولین می‌باشند. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی اثر تمرین هوازی همراه با مکمل عصاره دارچین بر سطوح خونی لیپوکالین-2 و IL-1ß در موش‌های مقاوم به انسولین می‌باشد. روش‌شناسی: در این مطالعه تجربی 36 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به چهار گروه (کنترل (9=n)، تمرین هوازی (9=n)، عصاره دارچین (9=n) و تمرین هوازی+ عصاره دارچین (9=n)) تقسیم شدند. القای مقاومت به انسولین با استفاده از محلول فروکتوز 10 درصد به مدت 5 هفته انجام شد. گروه های تمرین پنج روز در هفته ( با شدت 75-80 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی) به مدت 8 هفته تمرین هوازی را انجام دادند. به گروه های مکما یاری 200 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز عصاره دارچین، تزریق شد. داده ها با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه در سطح معنیداری 05/0 p≤ تحلیل شد. یافته‌ها: کاهش معنیداری در میزان لیپوکالین-2 گروه تمرین نسبت به گروه کنترل و نسبت به گروه عصاره دارچین مشاهده شد (05/0>p). همچنین در هر سه گروه تجربی، میزان IL-1ß نسبت به گروه کنترل کاهش معنیداری را نشان داد (05/0>P)، و کاهش معنی داری در گروه تمرین عصاره دارچین نسبت به گروه تمرین و عصاره مشاهده شد (05/0>p).. نتیجه‌گیری: نتیجه پژوهش حاضر نشان داد که تمرین هوازی همراه با عصاره دارچین بیشتر از هر کدام به تنهایی بر کاهش IL-1ß اثر دارد. اما اثر ترکیب تمرین هوازی و عصاره دارچین بر لیپوکالین-2 نیاز به بررسی های بیشتری دارد.
مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I
علی محمدنبی؛ محمد رضا اسد؛ محمد شریعت زاده جنیدی؛ عباس حسینی
چکیده
هدف: هدف مطالعه ی حاضر تاثیر نوشیدنی ورزشی ایزواستار بر برخی پارامترهای متابولیکی فوتبالیست های جوان در یک وهله فعالیت وامانده ساز بوده است. روش‌شناسی: از فوتبالیست های رده جوانان باشگاه فرهنگی ورزشی سپاد تهران 10 آزمودنی با میانگین سنی 78/0±10/17 سال، قد 85/4±50/176 سانتیمتر، وزن 69/5±46/67 کیلوگرم، شاخص توده بدنی 42/1±63/21 کیلوگرم ...
بیشتر
هدف: هدف مطالعه ی حاضر تاثیر نوشیدنی ورزشی ایزواستار بر برخی پارامترهای متابولیکی فوتبالیست های جوان در یک وهله فعالیت وامانده ساز بوده است. روش‌شناسی: از فوتبالیست های رده جوانان باشگاه فرهنگی ورزشی سپاد تهران 10 آزمودنی با میانگین سنی 78/0±10/17 سال، قد 85/4±50/176 سانتیمتر، وزن 69/5±46/67 کیلوگرم، شاخص توده بدنی 42/1±63/21 کیلوگرم بر مترمربع بصورت داوطلبانه انتخاب شدند. آزمودنی ها ابتدا یک پروتکل پیشرونده شبیه سازی شده را بر روی تردمیل انجام دادند و حین اجرای پروتکل با استفاده از دستگاه تجزیه و تحلیل گازهای تنفسی شاخص های فیزیولوژیکی VO2max،vo2،vco2، نسبت تبادل تنفسی (RER)، VO2AT، VO2AT/VO2 اندازه گیری شد. سپس یک هفته بعد آزمودنی ها با خوردن یک نوشیدنی ورزشی بنام ایزواستار مجددا همین پروتکل را انجام دادند. یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان دادند که پس از مصرف نوشیدنی مربوطه، عوامل متابولیکی (VO2max،vo2،vco2، نسبت تبادل تنفسی (RER)، Vo2AT، VO2AT/VO2) ناشی از فعالیت تغییر معناداری را نشان نداده اند. نتیجه‌گیری: با توجه به یافته های پژوهش حاضر میتوان نتیجه گرفت که مصرف یک جلسه نوشیدنی ورزشی ایزواستار بر حداکثر اکسیژن مصرفی، نسبت تبادل تنفسی، حجم اکسیژن مصرفی و دی اکسیدکربن فوتبالیست های جوان تاثیری ندارد و در استفاده از آن باید با احتیاط عمل کرد.
