فیزیولوژی ورزشی
رقیه پوزش جدیدی؛ زهرا برادری؛ جبرئیل پوزش جدیدی؛ امیر داداش زاده
چکیده
هدف از این تحقیق تعیین اثر تمرین هوازی به همراه رژیم غذایی پرچرب بر بیان ژن‌های Bax و Bcl-2 میوکارد موشهای صحرایی نر نوجوان بود. روش‌شناسی: بدین منظور، 40 سر موش نر نوجوان (30 روزه) به طور تصادفی به چهار گروه: رژیم معمولی کنترل، رژیم معمولی تمرین، رژیم پرچرب کنترل و رژیم پرچرب تمرین تقسیم شدند. گروه تغذیه پر چرب به مدت 30 روز تحت ...
بیشتر
هدف از این تحقیق تعیین اثر تمرین هوازی به همراه رژیم غذایی پرچرب بر بیان ژن‌های Bax و Bcl-2 میوکارد موشهای صحرایی نر نوجوان بود. روش‌شناسی: بدین منظور، 40 سر موش نر نوجوان (30 روزه) به طور تصادفی به چهار گروه: رژیم معمولی کنترل، رژیم معمولی تمرین، رژیم پرچرب کنترل و رژیم پرچرب تمرین تقسیم شدند. گروه تغذیه پر چرب به مدت 30 روز تحت رژیم غذایی پرچرب (kcal/g 817/5 :HF) قرار گرفتند. از روز شصت‌ام زندگی رژیم غذایی با چربی معمولی (kcal/g 801/3 : NF) اعمال شد. برنامه تمرین هوازی به مدت 4 هفته سه بار در هفته (12 جلسه و از روز هفتادم تا نود و هشتم‌ام زندگی) انجام شد. یافته‌ها: یافته های این تحقیق نشان داد که در گروههای مصرف رژیم پرچرب مقدار بیان ژن Bax (از خانواده پروتئین های مستعد کننده آپوپتوز) افزایش یافت و تمرین در جلوگیری از این افزایش کاملا موثر بود. در عوض رژیم پرچرب سبب بروز روند کاهش در بیان ژن BCL2 (از خانواده پروتئین های ضدآپوپتوزی) شد، اگر چه که مقدار تاثیر گذاری تمرین و رژیم پرچرب در حد معنی دار نبود. و در عین حال، تمرین به خوبی قادر بود تا از این افزایش جلوگیری کند. نتیجه‌گیری: در کل بر مبنای نتایج این تحقیق ما نتیجه گیری کردیم که مصرف رژیم پرچرب حتی در سنین نوجوانی هم می‌تواند عضله قلب را در معرض بروز آپوپتوز قرار دهد و در عوض تمرین بدنی به خوبی در خنثی کردن این آثار سوء ناشی از رژیم پرچرب کمک کننده می‌باشد
فیزیولوژی ورزشی
امیر داداش زاده؛ رقیه پوزش جدیدی؛ امید آذین فام؛ جبرئیل پوزش جدیدی
چکیده
هدف مطالعه حاضر تعیین تاثیر تمرین هوازی و مکمل کورکومین بر برخی شاخص‌های میتوفاژی ناشی از ایسکمی/خونرسانی مجدد کلیه موشهای صحرایی نر بود. روش شناسی: 50 سر موش صحرائی نر (12 هفته‌ای با وزن 57/28 ± 23/315) پس از القای ایسکمی کلیه، به طور تصادفی در پنج گروه کنترل سالم، کنترل ایسکمی، تمرین، کورکومین، تمرین + کورکومین تقسیم شدند. برنامه تمرین ...
بیشتر
هدف مطالعه حاضر تعیین تاثیر تمرین هوازی و مکمل کورکومین بر برخی شاخص‌های میتوفاژی ناشی از ایسکمی/خونرسانی مجدد کلیه موشهای صحرایی نر بود. روش شناسی: 50 سر موش صحرائی نر (12 هفته‌ای با وزن 57/28 ± 23/315) پس از القای ایسکمی کلیه، به طور تصادفی در پنج گروه کنترل سالم، کنترل ایسکمی، تمرین، کورکومین، تمرین + کورکومین تقسیم شدند. برنامه تمرین هوازی شامل هشت هفته متشکل از پنج جلسه تمرین در هر هفته بود که هر جلسه با سرعت 10 متر در دقیقه، شیب 5 درصد به مدت 10 دقیقه در روز، آغاز شد. سرعت و زمان دویدن به تدریج تا 15 متر در دقیقه به مدت 20 دقیقه در روز افزایش یافت. در دو جلسه آخر شدت فعالیت هوازی به 25 متر در دقیقه و به مدت 30 دقیقه در روز رسید. هر جلسه دو دقیقه گرم کردن و سرد کردن با سرعت 10 متر در دقیقه انجام شد. اما نسبت به گروه تمرین معنیدار (به ترتیب 7/0=p و 1/0=p) نبود. نتیجه‌گیری: ایسکمی کلیوی موجب افزایش بیان ژن‌های Bnip3 و HIF-1α می شود اما به دنبال 8 هفته تمرین هوازی بیان ژن HIF-1α کاهش و بیان ژن Bnip3 افزایش یافت.
فیزیولوژی ورزشی
نوشین صالحی اقدم؛ رقیه پوزش جدیدی؛ کریم آزالی علمداری؛ جبار بشیری؛ میرعلی رضا نورآذر
چکیده
هدف: شامل بررسی تاثیر توام هشت هفته تمرین HIIT و مکمل کورکومین بر مقدار مرگ سلولی و GSH سلولهای کبدی در موشهای نر تحت مواجهه با آرسنیک آب آشامیدنی بود. روش شناسی: تعداد 48 سر رت نر به شش گروه شامل تمرین، کورکومین، توام(تمرین و کورکومین)، آرسنیک، کنترل اتانول و کنترل آب مقطر تقسیم شدند. آرسنیک به مدت شش هفته روزانه از طریق آب آشامیدنی با دوز ...
بیشتر
هدف: شامل بررسی تاثیر توام هشت هفته تمرین HIIT و مکمل کورکومین بر مقدار مرگ سلولی و GSH سلولهای کبدی در موشهای نر تحت مواجهه با آرسنیک آب آشامیدنی بود. روش شناسی: تعداد 48 سر رت نر به شش گروه شامل تمرین، کورکومین، توام(تمرین و کورکومین)، آرسنیک، کنترل اتانول و کنترل آب مقطر تقسیم شدند. آرسنیک به مدت شش هفته روزانه از طریق آب آشامیدنی با دوز 5 میلی‌گرم بر هر کیلوگرم و کورکومین روزانه 15 میلی‌گرم بر هر کیلوگرم وزن بدن به صورت گاواژ مصرف شدند. پروتکل HIIT به مدت شش هفته (، 5 روز در هفته) شامل 60 دقیقه دویدن تناوبی(4 دقیقه دویدن با شدت 90-85 درصد VO2max و 2 دقیقه ریکاوری فعال با شدت 60 – 50 درصد) انجام شد. یافته ها: مواجهه با آرسنیک سبب کاهش مقدار CK18 M65 و کاهش نسبتا مختصر مقدار GSH کبد شد. هم کورکومین و هم اثر توام سبب معکوس شدن تغییرات CK18 M65 کبد شدند، اما فقط در گروه توام افزایش محسوس مقدار GSH کبد مشاهده شد.نتیجه‌گیری: مواجهه با آرسنیک کبد را در معرض استرس اکسایشی و آپوپتوز قرار می دهد و هم تمرین و هم کورکومین اثار قابل ملاحظه ای در معکوس کردن این اثرات دارند. اما فقط اثر توام قادر به جبران ذخایر ضداکسایشی کبد در مواجهه با آرسنیک می باشد. بااینحال، به دلیل محدودیتهای تحقیق و کمبود شواهد مشابه، همچنان نیاز به بررسی‌های بیشتر باقی است.
