سوخت و ساز و فعالیت ورزشی

مقدمه: تا به امروز هیچ مراقبت یا درمان موثری برای بیماری آلزایمر (AD) وجود ندارد. افزایش فعالیت ورزشی منظم و رژیم غذایی حاوی پلی‌فنل‌ها، رویکردهای غیردارویی موثری هستند که از پیشرفت بیماری‌های عصبی جلوگیری ... بیشتر مقدمه: تا به امروز هیچ مراقبت یا درمان موثری برای بیماری آلزایمر (AD) وجود ندارد. افزایش فعالیت ورزشی منظم و رژیم غذایی حاوی پلی‌فنل‌ها، رویکردهای غیردارویی موثری هستند که از پیشرفت بیماری‌های عصبی جلوگیری می‌کنند. در این مطالعه، نشانگرهای التهاب و آنتی‌اکسیدانی پس از هشت هفته تمرین ورزشی (T)، درمان با رزوراترول (RSV) یا درمان ترکیبی در مدل موش AD مورد بررسی قرار گرفت. روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 34 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (وزن 07/9±17/223 گرم و سن هشت هفته) در پنج گروه نرمال (NO)، آلزایمر (AD)، آلزایمر-تمرین (ADT)، آلزایمر-رزوراترول (ADRSV) و آلزایمر-تمرین-رزوراترول (ADTRSV) قرار گرفتند. القای آلزایمر با استفاده از دو میکرولیتر آمیلوئید بتا انجام شد. گروههای مکمل، طی دوره مداخله روزانه 20 میلی‌گرم RSV (به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) را به صورت خوراکی دریافت کردند. برنامه تمرین هوازی شامل دویدن روی تردمیل با سرعت 18-6 متر در دقیقه، پنج روز هفته به مدت هشت هفته اجرا شد. شاخص‌های آنتی‌اکسیدانی به روش فلوریمتری و اسپکتوفتومتری و بیان ژن‌ها به روش RT-PCR اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: القای AD باعث کاهش معنی‌داری در شاخص‌های آنتی اکسیدانی (GPx، SOD و CAT) و افزایش MDA، NF-κB، TNF-α و IL-1β شد (0001/0=p). تمرین و RSV شاخص‌های آنتی‌اکسیدانی را افزایش داده و میزان بیان عوامل التهابی را کاهش داد (p<0.05). همچنین افزایش معنی‌داری در میزان GPx و SOD در گروه ADTRSV نسبت به گروه‌ ADT (به ترتیب 043/0p=، 041/0p=) و ADRSV (به ترتیب 026/0p=، 035/0p=) مشاهده شد. بیان NF-κB و TNF-α در گروه ADTRSV نسبت به گروه‌ ADT (به ترتیب 040/0p= و 041/0p=) و ADRSV (044/0p= و 034/0p=) کاهش معنی‌داری داشت. نتیجه گیری: فعالیت ورزشی هوازی و رزوراترول می‌تواند استراتژی درمانی خوب برای جلوگیری از پیشرفت بیماری AD از طریق کاهش التهاب و فشار اکسایشی باشد.

اثر تمرین مقاومتی فزاینده و مکمل ویتامین سی نانولیپوزوم بر بیان ژن‌های درگیر در اتوفاژی بافت هیپوکمپ رت‌های اورکتومی

اباذر تیموری؛ مهدیه جمشیدپور؛ آزاده عبداله زاده؛ مهنوش شهبانی نظری

دوره 14، شماره 2 ، آبان 1403، ، صفحه 169-187

https://doi.org/10.22124/jme.2024.27940.367

چکیده

مقدمه: یائسگی یک روند فیزیولوژیک طبیعی بدن است اما تغییرات ناشی از کاهش استروژن دراین دوران ممکن است باعث بروز نشانههایی در برخی زنان شود و کیفیت زندگی آنان را تحت تاثیر قرار دهد. هدف از پژوهش حاضر ... بیشتر مقدمه: یائسگی یک روند فیزیولوژیک طبیعی بدن است اما تغییرات ناشی از کاهش استروژن دراین دوران ممکن است باعث بروز نشانههایی در برخی زنان شود و کیفیت زندگی آنان را تحت تاثیر قرار دهد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین مقاومتی فزاینده و مکمل ویتامین سی نانولیپوزوم بر بیان ژنهای درگیر در اتوفاژی بافت هیپوکمپ رتهای اورکتومی بود. روش: 32 سر موش صحرایی نر 24 ماهه در 4 گروه کنترل، مکمل (BCAA نانولیپوزوم)، توام (تمرین مقاومتی+ مکمل و تمرین تقسیم شدند. تمرین مقاومتی شامل هشت هفته تمرین نردبان با شدت متوسط (70 درصد از MVCC) و پنج روز در هفته بود. در گروههای مکمل و توام 5 روز در هفته و به مدت 8 هفته، مکمل ویتامین c نانولیپوزوم و به میزان 100 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت گاواژ دریافت شد. PRDX6 و GCN5L1 با استفاده از روش Real-time PCRبه دست آمد. تجزیه و تحلیل ﺁﻣﺎری با تحلیل واریانس دوطرفه، ﻭ ﺁﺯﻣﻮﻥ تعقیبی توکی انجام شد. یافتهها: نتایج بیانگر افزایش معنیدار بیان ژن PRDX6 و GNC5L1 هیپوکمپ در گروه توام نسبت به گروههای مکمل و کنترل بود (001/0=p). تفاوت معنی داری بین دو گروه کنترل و مکمل مشاهده نشد (109/0=p). نتیجهگیری: افزایش بیان تنظیم‌کننده کلیدی میتوفاژی که نقش موثری در حفظ هموستاز ROS داشته و با مرگ سلولی نورونی وابسته به استرس مقابله میکند، شاید بتوانند با مهار فسفوریلاسیون گیرندههای استروژن نقش مهمی در فرآیندهای منجر به یائسگی ایفاء نمایند.

پایش متابولیکی کشتی گیران جوان نخبه در یک دوره مسابقه شبیه سازی شده با استفاده از متابولومیکس

سیدمحمدفواد سیدرحمانی؛ بهمن میرزایی؛ افسانه عارفی اسکویی؛ کیوان خرمی پور؛ امیر برجسته

دوره 14، شماره 1 ، اردیبهشت 1403، ، صفحه 15-27

https://doi.org/10.22124/jme.2024.27478.363

چکیده

هدف: این مطالعه با هدف پایش متابولیکی و مقایسه تغییرات متابولیکی کشتی گیران جوان نخبه در یک دوره مسابقه شبیه سازی شده کشتی با استفاده از متابولومیکس بود.روش: روش پژوهش از نوع نیمه تجربی بود. 10 کشتی گیر ... بیشتر هدف: این مطالعه با هدف پایش متابولیکی و مقایسه تغییرات متابولیکی کشتی گیران جوان نخبه در یک دوره مسابقه شبیه سازی شده کشتی با استفاده از متابولومیکس بود.روش: روش پژوهش از نوع نیمه تجربی بود. 10 کشتی گیر جوان نخبه تیم ملی کشتی فرنگی جوانان ایران در شرایط شبیه سازی شده در یک روز در 3 مسابقه (2 مسابقه در صبح و 1 مسابقه در عصر) شرکت کردند. کشتی گیران یک مسابقه کشتی را در 2 تایم 3 دقیقه ای با 30 ثانیه استراحت مطالبق با قوانین بین المللی کشتی انجام دادند. یافته‌ها: نتایج به دست آمده از این مطالعه، تفاوت در مقدار و نوع متابولیت‌ها را بین سه رده‌ی وزنی در کشتی‌گیران نخبه بعد از یک دوره مسابقه‌ی شبیه‌سازی‌شده نشان داد. نتایج حاصله بدین شرح است: اول اینکه؛ میزان انرژی در هر سه رده وزنی با درصد بسیار بالایی در اوایل مسابقه، ازطریق متابولیسم هوازی و در اواخر مسابقه ازطریق متابولیسم بی‌هوازی تولید زیاد اسید لاکتیک جا‌به‌جا می‌شود. دوم اینکه؛ اکثراً متابولیت‌هایی که در هر سه رده‌ی وزنی افزایش بیان داشته‌اند؛ یا مستقیماً تولید ATP می‌کردند و یا به صورت غیرمستقیم با اتصال به چرخه TCA و زنجیره‌ی انتقال الکترون منجر به تولید ATP اضافی می‌شدند.نتیجه‌گیری: پایش متابولیکی کشتی گیران نشان داد که نیازهای متابولیکی در سه رده وزنی متفاوت است و مربیان باید با تخصصی کردن تمرینات و تجویز برنامه های تمرینی فردی برای کشتی‌گیران بر اساس رده های وزنی این تفاوت ها را لحاظ کنند.

تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی فزاینده و مکمل BCAA نانولیپوزوم بر بیان ژن MiR-200a ،HSP60 میتوکندری عضله سولئوس و IGF-1 سرمی رت‌های نر سالمند

اباذر تیموری؛ علیرضا روزبهانی؛ زهرا کریمی مهر

دوره 13، شماره 2 ، آذر 1402، ، صفحه 101-114

https://doi.org/10.22124/jme.2023.24334.295

چکیده

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی فزاینده و مکمل BCAA نانولیپوزوم بر بیان ژن MiR-200a ،HSP60 میتوکندری عضله سولئوس و IGF-1 سرمی رت‌های نر سالمند بود.روش‌: 32 سر موش صحرایی نر 24 ماهه در 4 گروه ... بیشتر هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی فزاینده و مکمل BCAA نانولیپوزوم بر بیان ژن MiR-200a ،HSP60 میتوکندری عضله سولئوس و IGF-1 سرمی رت‌های نر سالمند بود.روش‌: 32 سر موش صحرایی نر 24 ماهه در 4 گروه کنترل، مکمل (BCAA نانولیپوزوم)، توام (تمرین مقاومتی+ مکمل و تمرین تقسیم شدند. تمرین مقاومتی شامل هشت هفته تمرین نردبان با شدت متوسط (70 درصد از MVCC) و پنج روز در هفته بود. در گروه‌های مکمل و توام 5 روز در هفته و به مدت 8 هفته، مکمل BCAA نانولیپوزوم و به میزان 600 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت گاواژ دریافت شد. MiR200a و HSP60 با استفاده از روش Real-time PCRو IGF-1 سرمی به روش الایزا به دست آمد. تجزیه و تحلیل ﺁﻣﺎری با تحلیل واریانس دوطرفه، یکطرفه ﻭ ﺁﺯﻣﻮﻥ تعقیبی توکی انجام شد.یافته‌ها: نتایج بیانگر کاهش معنی‌دار MiR-200aو افزایش معنی‌دار بیان ژن HSP60 عضله سولئوس و IGF-1سرمی در گروه توام و تمرین به نسبت گروه‌های مکمل و کنترل بود (001/0=p). تفاوت معنی داری بین دو گروه کنترل و مکمل مشاهده نشد (105/0=p).نتیجه‌گیری: اثر مستقیم miR-200a و HSP60 بر سیگنال IGF-1 اثر مهمی بر رشد و آتروفی عضله ایجاد می‌کند. افزایش IGF-1 با تمرین قدرتی و مکمل BCAA باعث ایجاد هیپرتروفی و یک محیط آنابولیک شده و می‌تواند بر عوامل رشد عضلانی مرتبط با سن تأثیر و سودمندی هایی در این خصوص برای سالمندان داشته باشد.واژگان کلیدی: تمرین مقاومتی، BCAA ، میکرو RNA، HSP60 و سارکوپنی.

مقایسه نیمرخ متابولیکی کاراته‌کاران زبده مرد با سطح آمادگی جسمانی متفاوت طی مراحل مختلف مسابقات شبیه‌سازی شده

مسعود رهنما؛ حمید محبی؛ حمید رجبی

دوره 13، شماره 2 ، آذر 1402، ، صفحه 131-149

https://doi.org/10.22124/jme.2023.24299.294

چکیده

هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه نیمرخ متابولیکی کاراته‌کاران زبده مرد بر اساس سطح آمادگی جسمانی آن‌ها طی مراحل مختلف از شش مسابقه در یک روز، شبیه‌ مسابقات واقعی کاراته بود.روش پژوهش: ده کاراته‌کار زبده ... بیشتر هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه نیمرخ متابولیکی کاراته‌کاران زبده مرد بر اساس سطح آمادگی جسمانی آن‌ها طی مراحل مختلف از شش مسابقه در یک روز، شبیه‌ مسابقات واقعی کاراته بود.روش پژوهش: ده کاراته‌کار زبده جوان در این پژوهش شرکت کردند. کاراته‌کاران بر اساس نمرات Z به‌دست آمده از آزمون‌های آمادگی جسمانی شامل توان هوازی (آزمون بروس)، توان بی‌هوازی (آزمون وینگیت 30 ثانیه)، پرش عمودی، دوی سرعت 30 متر و چابکی (9×4 متر) به دو گروه با آمادگی بالا (5 نفر) و پایین (5 نفر) تقسیم شدند. هر کاراته‌کار شش مسابقه شبیه‌سازی شده کومیته را با فاصله استراحتی مشابه مسابقات رسمی و بر اساس قوانین فدراسیون جهانی انجام داد. نمونه‌های خون وریدی قبل و بعد از مسابقه اول و ششم جمع‌آوری شد. آزمون ANOVA با اندازه‌گیری‌های مکرر برای بررسی تفاوت‌ها در سطح 05/0>p استفاده شد.یافته‌ها: کاهش pH (001/0>p)، افزایش تریپتوفان (034/0=p)، لاکتات (001/0>p)، و مالون‌دی‌آلدئید (007/0=p) و تغییرات گلوکز (003/0=p) در کل زمان‌های اندازه‌گیری شده معنی‌دار بود. با بررسی تعامل زمان×گروه، از نظر لاکتات پلاسما تفاوت معنی‌دار بین دو گروه مشاهده شد (014/0=p)؛ به‌طوری که پس از مسابقه ششم در گروه با آمادگی جسمانی پایین به‌طور معنی‌داری بیش‌تر از گروه دیگر بود (1/0 ± 5 در مقابل 2/0 ± 9/3 میلی‌مول در لیتر، 002/0=p).نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد کاراته‌کاران با آمادگی جسمانی پایین، سهم بیشتری از ATP مورد نیاز طی مسابقه ششم نسبت به مسابقه اول را از مسیر گلیکولیز بی‌هوازی و با مصرف منابع کربوهیدراتی خارج‌سلولی نظیر گلوکز پلاسما تامین می‌کنند.

اثر تمرینات اینتروال با شدت بالا بر مقاومت به انسولین، مقادیر سرمی و بیان ژن آیریزین در بافت چربی زیر پوستی موش های دیابتی نوع 2

نسرین رمضانی؛ مهشید دژن؛ سید امیر حسین مرتضوی؛ مژگان بقایی برزآبادی؛ زهرا احدی؛ سعیده سادات خلیلی

دوره 13، شماره 1 ، اردیبهشت 1402، ، صفحه 87-99

https://doi.org/10.22124/jme.2023.23732.239

چکیده

دیابت شایع‌ترین بیماری غدد درون ریز در جهان است که از روش‌های گوناگونی مثل ورزش و فعالیت بدنی برای درمان آن استفاده می‌شود. هدف از انجام پژوهش بررسی تاثیر تمرینات اینتروال با شدت بالا بر مقادیر سرمی ... بیشتر دیابت شایع‌ترین بیماری غدد درون ریز در جهان است که از روش‌های گوناگونی مثل ورزش و فعالیت بدنی برای درمان آن استفاده می‌شود. هدف از انجام پژوهش بررسی تاثیر تمرینات اینتروال با شدت بالا بر مقادیر سرمی گلوکز، شاخص مقاومت به انسولین، آیریزین و بیان ژن آن در بافت چربی زیرپوستی در موش های دیابتی نوع 2 بود. تعداد 20 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (10-8 هفته‌ای با وزن 250-270 گرم) انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه کنترل دیابتی و تمرین دیابتی تقسیم شدند. پس از آشناسازی، گروه تجربی تمرین با شدت بالا را به مدت 4 هفته، 5 روز در هفته و به مدت 10 دقیقه به صورت اینتروال‌های 1 دقیقه‌ای با سرعت 30-40متر در دقیقه انجام دادند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، پس از 12 ساعت ناشتایی مقادیرگلوکز و انسولین،آیریزین و بیان ژن آیریزین در بافت چربی زیرپوستی اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری t مستقل تجزیه و تحلیل شدند. 4 هفته تمرین اینتروال با شدت بالا باعث کاهش مقادیر سرمی گلوکز و شاخص مقاومت به انسولین(001/0=p)، افزایش معنا‌دار مقادیر سرمی (001/0=p) و بیان ژن آیریزین (004/0=p) در بافت چربی زیرپوستی در گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل شد. بنابراین، تمرینات اینتروال با شدت بالا می تواند گلوکز و شاخص مقاومت به انسولین را در موش های دیابتی نوع 2 کاهش دهد و باعث افزایش مقادیر سرمی و بیان ژن آیریزین بافت چربی شودو می توان از این نوع تمرینات برای کاهش مشکلات ناشی از دیابت نوع 2، استفاده شود.

سوخت و ساز و فعالیت ورزشی

مقالات آماده انتشار

شماره جاری

دوره 14 (1403)

دوره 13 (1402)

دوره 12 (1401)

دوره 11 (1400)

دوره 10 (1399)

دوره 9 (1398)

دوره 8 (1397)

دوره 7 (1396)

دوره 6 (1395)

دوره 5 (1394)

دوره 4 (1393)

دوره 3 (1392)

دوره 2 (1391)

دوره 1 (1390)

موضوعات = متابولیسم ورزشی

اثر تمرین هوازی همراه با رزوراترول بر شاخص‌های التهابی و آنتی‌اکسیدانی هیپوکمپ موش‌های مبتلا به آلزایمر

چکیده

اثر تمرین مقاومتی فزاینده و مکمل ویتامین سی نانولیپوزوم بر بیان ژن‌های درگیر در اتوفاژی بافت هیپوکمپ رت‌های اورکتومی

چکیده

پایش متابولیکی کشتی گیران جوان نخبه در یک دوره مسابقه شبیه سازی شده با استفاده از متابولومیکس

چکیده

تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی فزاینده و مکمل BCAA نانولیپوزوم بر بیان ژن MiR-200a ،HSP60 میتوکندری عضله سولئوس و IGF-1 سرمی رت‌های نر سالمند

چکیده

مقایسه نیمرخ متابولیکی کاراته‌کاران زبده مرد با سطح آمادگی جسمانی متفاوت طی مراحل مختلف مسابقات شبیه‌سازی شده

چکیده

اثر تمرینات اینتروال با شدت بالا بر مقاومت به انسولین، مقادیر سرمی و بیان ژن آیریزین در بافت چربی زیر پوستی موش های دیابتی نوع 2

چکیده