سوخت و ساز و فعالیت ورزشی

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

اثر تمرین هوازی بر بیان ژن های درگیر در استرس شبکه اندوپلاسمیک کبد رت‌های نر تحت رژیم غذایی پرچرب

سارا شاهسواری بابوکانی؛ حمید محبی

مقالات آماده انتشار، اصلاح شده برای چاپ، انتشار آنلاین از تاریخ 01 آبان 1403

https://doi.org/10.22124/jme.2024.26460.349

چکیده

هدف: هدف مطالعه حاضر بررسی اثر تغذیه و تمرین هوازی بر مسیر پیام‌رسانی استرس ER کبد بود. روش‌شناسی: 18 سر رت نر نژاد ویستار با وزن تقریبی 167 گرم و سن تقریبی 5 هفته به‌صورت تصادفی در گروه‌های رژیم غذایی طبیعی ... بیشتر هدف: هدف مطالعه حاضر بررسی اثر تغذیه و تمرین هوازی بر مسیر پیام‌رسانی استرس ER کبد بود. روش‌شناسی: 18 سر رت نر نژاد ویستار با وزن تقریبی 167 گرم و سن تقریبی 5 هفته به‌صورت تصادفی در گروه‌های رژیم غذایی طبیعی (ND)، رژیم غذایی پرچرب (HFD) و رژیم غذایی پرچرب و تمرین هوازی (HFD+EX) قرار گرفتند. مداخله تمرینی با شدتی حدود 80-70 درصد حداکثر سرعت هوازی 3 جلسه در هفته به مدت 12 هفته اجرا شد. در پایان، نمونه‌های بافت کبد برای اندازه-گیری تغییرات بیان ژن‌های Chop، Atf6، Perk و Bax و تجمع چربی کبد جمع‌آوری شدند. تحلیل داده‌ها با آزمون‌ تحلیل واریانس یک‌راهه انجام شد. یافته‌ها: افزایش معنی‌داری در بیان ژن‌های Chop، Atf6، Perk و Bax در کبد رت‌های گروه HFD مشاهده شد که بیان بالاتر این ژن‌ها با محتوای چربی کبد بالاتر همراه بود. محتوای چربی کبد و بیان ژن Chop وPerk در گروه HFD+EX در مقایسه با گروه HFD کمتر بود (05/0>p) اما بیان ژن‌های Atf6 و Bax در گروه HFD+EX در مقایسه با گروه HFD ازنظر آماری معنی‌دار نبود (05/0<p). نتیجه‌گیری: احتمالاً رژیم غذایی پرچرب از طریق افزایش استرس ER سبب راه‌اندازی مسیر پاسخ پروتئین‌های تا نخورده (UPR) می‌گردد. به دلیل بالا بودن استرس ER در سلول‌های کبد رت‌-های تحت رژیم غذایی پرچرب بیان ژن Bax نیز بالاتر بود. به نظر می‌رسد تمرین به‌واسطه کاهش UPR از طریق تمایل به کمتر بودن بیان ژن‌های Chop، Atf6 و Perk مکانیسم مؤثری در جلوگیری از تجمع چربی کبد محسوب شود.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

اثر تمرینات هوازی-مقاومتی و مکمل‌یاری ترکیبی بر عوامل رگ‌زایی (VEGF و HIF-1α) در مردان چاق غیرفعال

آرمین فرحناک؛ جواد مهربانی؛ حمید اراضی

مقالات آماده انتشار، اصلاح شده برای چاپ، انتشار آنلاین از تاریخ 08 دی 1403

https://doi.org/10.22124/jme.2024.28697.379

چکیده

مقدمه: تاثیر تمرینات ورزشی بر نیازهای انرژی بافت‌های عضلانی از طریق افزایش سازگارانه تراکم مویرگی، موجب خون‌رسانی بیشتر و همراه با مصرف برخی مکمل‌ها، می‌تواند موجب بهبود عملکرد سلولی شود. ترکیب مکمل‌های ... بیشتر مقدمه: تاثیر تمرینات ورزشی بر نیازهای انرژی بافت‌های عضلانی از طریق افزایش سازگارانه تراکم مویرگی، موجب خون‌رسانی بیشتر و همراه با مصرف برخی مکمل‌ها، می‌تواند موجب بهبود عملکرد سلولی شود. ترکیب مکمل‌های ارگوژنیک همراه با تمرینات همزمان، رویکرد جدیدی است که مورد توجه قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر، تعیین اثر تمرینات مقاومتی-هوازی همراه با مکملیاری (ال-آرژنین/کافئین/ال-کارنیتین) بر فاکتورهای رگ‌زایی و حساس به هایپوکسی (VEGF و HIF-1a) در مردان چاق غیرفعال بود.روش کار: تعداد 28 مرد چاق غیرفعال شهر رشت (سن 89/3±02/37 سال، قد 66/0±74/1 متر و BMI 24/1±04/34 کیلوگرم/مترمربع) به‌صورت تصادفی در سه گروه تمرین مقاومتی-هوازی و مکمل ترکیبی (10 نفر)، تمرین مقاومتی-هوازی و پلاسبو (9 نفر) و مکمل‌-بی‌تمرین (9 نفر) تقسیم شدند. تمرینات هوازی (30 دقیقه با شدت 75-55 درصد حداکثر ضربان قلب) و تمرین مقاومتی (30 دقیقه با شدت 70-50 درصد یک تکرار بیشینه) و مکمل ترکیبی شامل 1000 میلی‌گرم ال-آرژنین، 200 میلی‌گرم کافئین و 1000 میلی‌گرم ال‌کارنتین بود که طی 10 هفته و هر هفته 3 جلسه انجام شد. پیش و پس از تمرینات، نمونه‌های خونی جمع‌آوری شد.یافته‌ها: آزمون MANCOVA نشان داد تمرینات مقاومتی-هوازی با شدت متوسط و‌ مصرف مکمل ترکیبی (ال-آرژنین-کافئین-ال-کارنیتین) افزایش معنی‌داری را در سطوح خونی VEGF (001/0=p) و کاهش سطوح HIF1-a (0001/0=p) در مردان چاق غیرفعال به دنبال دارد.نتیجه‌گیری: نتایج نشان‌ داد اجرای تمرینات مقاومتی-هوازی با شدت متوسط همراه با مصرف مکمل ترکیبی (ال-آرژنین/کافئین/ال-کارنیتین) موجب افزایش در فاکتور موثر بر رگ‌زایی و کاهش در فاکتور حساس به هایپوکسی در مردان چاق غیرفعال می‌شود.

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

تاثیر همزمان مکمل گانودرما و تمرینات عملکردی ترکیبی بر سطوح سرمی SFRP5 و WNT5A در زنان میانسال مبتلا به دیابت نوع 2

سمانه داستاه؛ سولماز بابایی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 06 اسفند 1403

https://doi.org/10.22124/jme.2025.29486.386

چکیده

مقدمه: فاکتورهای التهابی به‌عنوان مکانیسم مهمی در بروز دیابت نوع دو و بیماری‌های متابولیک شناخته شده‌اند؛ درحالی‌که تمرینات ورزشی منظم اثرات ضدالتهابی داشته و موجب سرکوب التهاب سیستمیک با درجه پایین ... بیشتر مقدمه: فاکتورهای التهابی به‌عنوان مکانیسم مهمی در بروز دیابت نوع دو و بیماری‌های متابولیک شناخته شده‌اند؛ درحالی‌که تمرینات ورزشی منظم اثرات ضدالتهابی داشته و موجب سرکوب التهاب سیستمیک با درجه پایین در دیابت نوع دو می‌شود. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرینات فانکشنال ترکیبی همراه با مصرف مکمل گانودرما بر سطوح سرمی SPRF5، WNT5A و شاخص‌های گلایسمیک در زنان مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد.مواد و روش‌ها: تعداد 60 نفر از زنان مبتلا به دیابت نوع 2 بطور داوطلبانه در تحقیق حاضر شدند و به‌صورت تصادفی در چهار گروه: گروه تمرینات فانکشنال ترکیبی، گروه مکمل، گروه تمرین + مکمل، گروه کنترل قرار گرفتند. آزمودنی‌های گروه تمرینی به مدت 12 هفته و سه جلسه در هفته به تمرینات ورزشی منتخب پرداختند. مکمل گانودرما نیز روزانه سه ‌گرم به‌صورت دمنوش مصرف شد. مقادیر سرمی گلوکز خون ناشتا، شاخص مقاومت به انسولین، سطوح سرمی SFRP5 و WNT5A اندازه‌گیری شد.نتایج: نتایج آزمون تحلیل واریانس نشان داد بین تاثیر مداخلات مختلف اختلاف معنی‌داری در سطوح سرمی SFRP5 و WNT5A، سطوح گلوکز خون و مقاومت انسولینی وجود دارد (05/0>p). تمرینات فانکشنال ترکیبی همراه با مصرف مکمل گانودرما منجر به کاهش سطوح سرمی WNT5A و افزایش سطوح سرمی SPRF5 در گروه‌های تمرین ، مکمل، تمرین+مکمل شد (001/0>p). نتیجه‌گیری: هر دو روش مداخله تمرینات فانکشنال ترکیبی و مصرف مکمل گانودرما روش موثری در کنترل قند خون و کاهش التهاب باشند و ترکیب این دو روش اثربخشی بیشتری بر کنترل گلیسمی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو دارد.

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

تاثیر ۱۲ هفته تمرین هوازی و مقاومتی بر مقادیر لپتین و رزیستین در زنان مبتلا به دیابت بارداری

اعظم ملانوروزی؛ میترا خادم الشریعه؛ مرضیه السادات آذرنیوه

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 16 اسفند 1403

https://doi.org/10.22124/jme.2025.29198.383

چکیده

زمینه و هدف: شیوع دیابت بارداری (GDM) در دهه‌های اخیر افزایش یافته است. دو هورمون مهم در این زمینه، رزیستین و لپتین، نقش اساسی در تنظیم متابولیسم و حساسیت به انسولین دارند. لذا هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر ... بیشتر زمینه و هدف: شیوع دیابت بارداری (GDM) در دهه‌های اخیر افزایش یافته است. دو هورمون مهم در این زمینه، رزیستین و لپتین، نقش اساسی در تنظیم متابولیسم و حساسیت به انسولین دارند. لذا هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر ۱۲ هفته تمرین هوازی و مقاومتی بر مقادیر این آدیپوکین‌ها در زنان مبتلا به دیابت بارداری بود. روش تحقیق: برای انجام پژوهش، از بین زنان باردار 25 تا 35 سال مبتلا به دیابت بارداری و سن بارداری 13 تا 14 هفته، 28 نفر به‌طور داوطلبانه انتخاب شده و به‌طور تصادفی به دو گروه تجربی (۱4 نفر) و کنترل (14 نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرین ترکیبی (هوازی و مقاومتی) در 12 هفته، هر هفته سه جلسه تمرینی بود. 24 ساعت قبل از شروع تمرینات و 24 ساعت پس از انجام آخرین جلسه تمرین، اندازه‌گیری‌های لازم و آزمایشات خونی، انجام شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون آنووا با اندازه‌گیری‌های مکرر (repeated Measure ANOVA) استفاده شد. در تحقیق حاضر سطح معناداری 05/0p≤ در نظر گرفته شده و داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 23 تجزیه و تحلیل شد.نتایج: 12 هفته تمرینات ترکیبی، سبب کاهش معنادار سطوح رزیستین (001/0= P)، لپتین (001/0 = P) و گلوکز سرم (001/0 = P) شد. نتیجه‌گیری: می‌توان گفت در اثر تمرینات ورزشی، به‌ویژه تمرینات ترکیبی، شاهد بهبود عوامل تأثیرگذار بر دیابت بارداری بوده و نتایج تحقیق حاضر نشان داد که زنان باردار دیابتی می‌توانند با تمرین ورزشی، از مزایای بسیاری، از جمله کاهش آدیپوکین‌های ترشح شده از بافت چربی بهره‌مند شوند.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

تأثیر هشت جلسه کوهنوردی به همراه مکمل چای سبز بر رزیستین و ریسک فاکتورهای قلبی_عروقی در مردان دارای اضافه وزن

سعید نیکوخصلت؛ مصطفی خانی؛ مهدی عالی زاده؛ غلامرضا مقدم

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 30 بهمن 1403

https://doi.org/10.22124/jme.2025.29741.391

چکیده

مقدمه: اضافه وزن و چاقی موجب افزایش رزیستین و فاکتورهای قلبی_عروقی می شود. لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر هشت جلسه کوهنوردی به همراه مکمل چای سبز بر رزیستین و ریسک فاکتورهای قلبی-عروقی در مردان دارای ... بیشتر مقدمه: اضافه وزن و چاقی موجب افزایش رزیستین و فاکتورهای قلبی_عروقی می شود. لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر هشت جلسه کوهنوردی به همراه مکمل چای سبز بر رزیستین و ریسک فاکتورهای قلبی-عروقی در مردان دارای اضافه وزن بود. روش‌کار: در این پژوهش نیمه تجربی، 40 مرد با اضافه وزن از شهر تبریز با دامنه سنی 30 تا 40 سال حضور داشتند که در 4 گروه 10 نفره (کنترل، مکمل، تمرین و نیز مکمل و تمرین) به صورت تصادفی تقسیم شدند. مکمل چای سبز مدت هشت هفته و روزانه در سه وعده و در هر وعده 5/2 گرم مصرف شد. تمرین کوهنوردی نیز به مدت هشت هفته (هر هفته یک جلسه) از ارتفاع پایین و شدت کم شروع گردید و به صورت تدریجی ارتفاع و شدت افزایش یافت. نمونه های خون گیری نیز در دو مرحله، 48 ساعت پیش از شروع و 48 ساعت پس از پایان هشت هفته، بعد از 8 تا10 ساعت ناشتایی انجام شد. از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره و تک متغیره برای بررسی فرضیه‌ها استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که هشت جلسه کوهنوردی به همراه مکمل چای سبز بر کاهش رزیستین و ریسک فاکتورهای قلبی-عروقی (hs-CRP، TG) مردان دارای اضافه وزن تاثیر معنی‌داری دارد (05/0P<)، اما بر ریسک فاکتورهای قلبی-عروقی (LDL-C، HDL-C) تاثیر معنی‌داری نداشت (05/0 P>).نتیجه‌گیری: به نظر می رسد کوهنوردی به همراه مکمل چای سبز می تواند بر کاهش رزیستین و ریسک فاکتورهای قلبی-عروقی در مردان دارای اضافه وزن مفید واقع شود.

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

تأثیر هشت هفته تمرین پیلاتس همراه با مصرف سیلی مارین بر سطوح آنزیم های کبدی زنان مبتلا به کبد چرب غیر الکلی

صدیقه کعب عمیر؛ عبدالحمید حبیبی؛ فرزاد جاسمی زرگانی؛ علی اکبر علی زاده

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 17 اردیبهشت 1404

https://doi.org/10.22124/jme.2025.27319.360

چکیده

هدف: هدف از این پژوهش بررسی اثر هشت هفته تمرین پیلاتس همراه با مصرف سیلی مارین بر سطوح آنزیم های کبدی زنان مبتلا به کبد چرب غیر الکلی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، 40 زن مبتلا به کبد چرب ... بیشتر هدف: هدف از این پژوهش بررسی اثر هشت هفته تمرین پیلاتس همراه با مصرف سیلی مارین بر سطوح آنزیم های کبدی زنان مبتلا به کبد چرب غیر الکلی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، 40 زن مبتلا به کبد چرب غیر الکلی به طور تصادفی ساده به چهار گروه ، تمرین پیلاتس(10 نفر) با میانگین سن "8.68±42.2" سال و میانگین وزن("7.57±79.8 کیلوگرم)، و " مکمل سیلی مارین(10 نفر) با میانگین سن "4.66±43.3" سال و میانگین وزن("5.92±79.2 کیلوگرم)" ، و گروه پیلاتس همراه با مصرف سیلی مارین (10 نفر) با میانگین سن "7.72±39.8" سال و میانگین وزن("5.35±82.5 کیلوگرم) " و گروه کنترل(10 نفر) با میانگین سن "8.97±40.1" سال و میانگین وزن( "5.10±80.4 کیلوگرم) " تقسیم شدند. گروه پیلاتس به مدت هشت هفته و سه روز در هفته تمرینات پیلاتس را در زمان 60 دقیقه انجام دادند. گروه مکمل سیلی مارین کپسول 140 میلی گرم سیلی مارین را به مدت هشت هفته و سه روز در هفته (بعد از وعده غذایی) مصرف کردند. نتایج داده ها به کمک آزمون تی وابسته و کوواریانس توسط نرم افزار SPSS26 در سطح معناداری P<0/05 انجام شد.یافته‌ها: : نتایج تجزیه و تحلیل آماری نشان داد، سطوح آنزیم های کبدی ALP,AST,ALT پس از هشت هفته تمرین پیلاتس همراه با مصرف سیلی مارین کاهش معناداری داشته است(P<0/05).نتیجه‏ گیری: بر اساس یافته‌ها، هشت هفته تمرین پیلاتس همراه با مصرف سیلی‌مارین می‌تواند در بهبود آنزیم‌های کبدی مؤثر باشد.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

تأثیر تمرین مقاومتی و مکمل اسپیرولینا بر سیگنالینگ EGF/ ERK1/2/ TSC2/ mTOR در کلیه رت های نر

عبدالصالح زر؛ مهسا رمضانی؛ حمید رضا صادقی پور

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 17 اردیبهشت 1404

https://doi.org/10.22124/jme.2025.29539.387

چکیده

مقدمه: علیرغم افزایش مصرف مکمل اسپیرولینا در بین ورزشکاران، از تاثیر این مکمل در کنار تمرینات مقاومتی بر بافت‌های مختلف بدن اطلاعات کمی در دسترس است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین مقاومتی و مکمل ... بیشتر مقدمه: علیرغم افزایش مصرف مکمل اسپیرولینا در بین ورزشکاران، از تاثیر این مکمل در کنار تمرینات مقاومتی بر بافت‌های مختلف بدن اطلاعات کمی در دسترس است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین مقاومتی و مکمل اسپیرولینا بر سیگنالینگ EGF/ ERK1/2/ TSC2/ mTOR در کلیه رت‌های نر بود. روش کار: 32 رت نر جوان از نژاد اسپراگ داولی با 3 ماه سن و میانگین وزن 20±150 گرم به طور تصادفی به چهار گروه کنترل، تمرین مقاومتی، مکمل اسپیرولینا و تمرین-مکمل تقسیم شدند.گروه‌های مکمل به مدت 8 هفته تمرین مقاومتی انجام و گروه‌های مکمل، مقدار mg/kg/day200 اسپرولینا به صورت محلول در آب مصرف کردند. بیان متغییرهای وابسته مطالعه با استفاده از روش REAL TIME-PCR اندازه‌گیری شد. یافته‏ها: افزایش بیان ژن EGF در هیچ کدام از گروه‌ها نسبت به گروه کنترل معنی‌دار نبود. در فاکتور ERK تغییرات درگروه مکمل اسپیرولینا و کنترل (03/0=p) معنی دار بود. تغییرات ژن TSC2 در هیچ یک از گروه‌ها نسبت به گروه کنترل تغییر معنادار نداشت. در متغیر mTOR تغییرات در گروه اسپیرولینا (01/0 =p ) معنی‌دار اما افزایش آن در گروه تمرین مقاومتی (16/0) و تعامل تمرین و مکمل (06/0=p) معنی دار نبود. نتیجه‏گیری: به نظر می‌رسد مصرف مکمل اسپیرولینا به تنهایی اثر معنادار بیشتری بر مسیر سیگنالینگ بررسی شده دارد. استفاده برنامه تمرینی با شدت متفاوت در کنار دوزهای متفاوت مکمل جهت ارزیابی دقیق تاثیر تمرین مقاومتی در کنار این مکمل توصیه می‌شود.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

تأثیر ریکاوری به کمک پرتهویه‌ای برعملکرد اسکوات و پرس سینه در مردان تمرین کرده مقاومتی

آرین سعید نامقی؛ بهمن میرزایی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 17 اردیبهشت 1404

https://doi.org/10.22124/jme.2025.29548.388

چکیده

هدف: فعالیت مقاومتی با شدت بالا منجر به اسیدوز متابولیک و اختلال عملکرد عضلات می‌شود. روش پرتهویه‌ای، با ایجاد آلکالوز تنفسی، ممکن است این اثرات را کاهش دهد، اما شواهد مربوط به تأثیر آن بر عملکرد مقاومتی ... بیشتر هدف: فعالیت مقاومتی با شدت بالا منجر به اسیدوز متابولیک و اختلال عملکرد عضلات می‌شود. روش پرتهویه‌ای، با ایجاد آلکالوز تنفسی، ممکن است این اثرات را کاهش دهد، اما شواهد مربوط به تأثیر آن بر عملکرد مقاومتی متناقض است. این پژوهش به بررسی اثر ریکاوری با استفاده از پرتهویه‌ای بر عملکرد اسکوات و پرس سینه در مردان تمرین‌کرده مقاومتی پرداخته است.روش: در این پژوهش، 12 دانشجوی مرد تمرین‌کرده مقاومتی با میانگین سن 41/22 سال در سه جلسه با فاصله 72 ساعت از هم، شرکت کردند. در جلسه اول، اطلاعات فردی، یک تکرار بیشینه حرکات پرس سینه و اسکوات اندازه‌گیری شد و تمرین پروتکل پرتهویه‌ای انجام شد. در جلسات دوم و سوم، شرکت‌کنندگان 3 ست از حرکات پرس سینه و اسکوات را با شدت 80٪ یک تکرار بیشینه تا ناتوانی اجرا کردند و تعداد تکرارها ثبت شد. در استراحت بین ست‌ها (5 دقیقه)، شرکت‌کنندگان در دو حالت عادی (کنترل) یا با سرعت 60 نفس در دقیقه (پرتهویه‌ای) نفس کشیدند و داده‌ها با آزمون تی وابسته تحلیل شدند.یافته‌ها: نتایج نشان داد که ریکاوری به کمک پرتهویه‌ای به‌طور معنی داری (05/0≥p) باعث افزایش (92/10 درصدی در پرس سینه و 42/11 درصدی در اسکوات) میانگین تعداد تکرارهای انجام شده در حرکات پرس سینه (65/3 ± 66/23 پرتهویه‌ای در مقابل 93/3 ± 33/21 نرمال) و اسکوات (82/4 ± 83/26 پرتهویه‌ای در مقابل 27/4 ± 08/24 نرمال) شد. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش حاضر، ممکن است ریکاوری بین ست‌ها به کمک پرتهویه‌ای باعث بهبود عملکرد پرس سینه و اسکوات مردان تمرین کرده مقاومتی شود.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

اثر 12 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا و مکمل ویتامین D3 بر شاخص‌های سندرم متابولیک و مسیر سیگنال دهی پروتئین IRS-1 در بافت قلب رت‌های نر نژاد اسپراگ-داولی تغذیه شده با رژیم غذایی سرشار از فروکتوز

ئاره زو محمود فتاح؛ حمید محبی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 10 خرداد 1404

https://doi.org/10.22124/jme.2025.30022.396

چکیده

اثر 12 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا و مکمل ویتامین D3 بر شاخص‌های سندرم متابولیک و مسیر سیگنال‌دهی پروتئین IRS-1 در بافت قلب رت‌های نر نژاد اسپراگ-داولی تغذیه شده با رژیم غذایی سرشار از فروکتوز بود.روش ... بیشتر اثر 12 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا و مکمل ویتامین D3 بر شاخص‌های سندرم متابولیک و مسیر سیگنال‌دهی پروتئین IRS-1 در بافت قلب رت‌های نر نژاد اسپراگ-داولی تغذیه شده با رژیم غذایی سرشار از فروکتوز بود.روش پژوهش: تحقیق حاضر از نوع تجربی و با طرح پس‌آزمون بود. تعداد 40 سر موش‌ صحرایی نر بالغ(7 هفته‌ای)نژاد اسپراگ-داولی با محدوده وزنی(250 - 270 گرم) به طور تصادفی به 5 گروه با 8 سر در هر گروه تقسیم شدند.برنامه تمرینی تناوبی با شدت بالا (HIIT) شامل اجرای 10 وهله فعالیت 4 دقیقه‌ای با شدت معادل 90-85 درصد VO2max و با دوره‌های استراحتی فعال 2 دقیقه‌ای به مدت 12 هفته و 5 روز در هفته بر روی نوارگردان (شیب صفر درجه) اجرا شد.یافته‌ها: داده‌ها افزایش معنی داری در وزن بدن (01/0 P <)، دور کمر (01/0 P <)، شاخص توده بدن (01/0 P <)، بافت چربی احشایی (01/0 P <)، و سطوح سرمی تری گلیسیرید (TG) (01/0 P<)، کلسترول تام (TC) (01/0 P <)، لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) (01/0 P <) و کاهش معنی دار در سطوح سرمی لیپوپروتئین با چگالی بالا HDL (01/0 P <)، و بیان پروتئین IRS-1، P-IRS-1 بافت قلب در گروه [CF]؛ نسبت به گروه‌ [CN]؛ را نشان دادند. نتیجه‌گیری: یافته‌های ما نشان می‌دهد که هر دو HIIT و مصرف ویتامین دی به‌طور مؤثر سندرم متابولیک ناشی از مصرف رژیم غذایی سرشار از فروکتوز را حداقل تا حدی از طریق فعال کردن سیگنال‌دهی P-IRS-1 بافت قلب، بهبود ترکیب بدن، شاخص‌های گلایسمیک و پروفایل لیپیدی کاهش می‌دهد.

مشاهده مقاله

مقالات آماده انتشار

شماره جاری

دوره 14 (1403)

دوره 13 (1402)

دوره 12 (1401)

دوره 11 (1400)

دوره 10 (1399)

دوره 9 (1398)

دوره 8 (1397)

دوره 7 (1396)

دوره 6 (1395)

دوره 5 (1394)

دوره 4 (1393)

دوره 3 (1392)

دوره 2 (1391)

دوره 1 (1390)

دوره و شماره: مقالات آماده انتشار

اثر تمرین هوازی بر بیان ژن های درگیر در استرس شبکه اندوپلاسمیک کبد رت‌های نر تحت رژیم غذایی پرچرب

چکیده

اثر تمرینات هوازی-مقاومتی و مکمل‌یاری ترکیبی بر عوامل رگ‌زایی (VEGF و HIF-1α) در مردان چاق غیرفعال

چکیده

تاثیر همزمان مکمل گانودرما و تمرینات عملکردی ترکیبی بر سطوح سرمی SFRP5 و WNT5A در زنان میانسال مبتلا به دیابت نوع 2

چکیده

تاثیر ۱۲ هفته تمرین هوازی و مقاومتی بر مقادیر لپتین و رزیستین در زنان مبتلا به دیابت بارداری

چکیده

تأثیر هشت جلسه کوهنوردی به همراه مکمل چای سبز بر رزیستین و ریسک فاکتورهای قلبی_عروقی در مردان دارای اضافه وزن

چکیده

تأثیر هشت هفته تمرین پیلاتس همراه با مصرف سیلی مارین بر سطوح آنزیم های کبدی زنان مبتلا به کبد چرب غیر الکلی

چکیده

تأثیر تمرین مقاومتی و مکمل اسپیرولینا بر سیگنالینگ EGF/ ERK1/2/ TSC2/ mTOR در کلیه رت های نر

چکیده

تأثیر ریکاوری به کمک پرتهویه‌ای برعملکرد اسکوات و پرس سینه در مردان تمرین کرده مقاومتی

چکیده

چکیده