مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I
فیزیولوژی ورزشی
رقیه پوزش جدیدی؛ زهرا برادری؛ جبرئیل پوزش جدیدی؛ امیر داداش زاده
چکیده
هدف از این تحقیق تعیین اثر تمرین هوازی به همراه رژیم غذایی پرچرب بر بیان ژن‌های Bax و Bcl-2 میوکارد موش‌های صحرایی نر نوجوان بود. روش‌شناسی: بدین منظور، 40 سر موش نر نوجوان (30 روزه) به طور تصادفی به چهار گروه: رژیم معمولی کنترل، رژیم معمولی تمرین، رژیم پرچرب کنترل و رژیم پرچرب تمرین تقسیم شدند. گروه تغذیه پر چرب به مدت 30 روز تحت ...
بیشتر
هدف از این تحقیق تعیین اثر تمرین هوازی به همراه رژیم غذایی پرچرب بر بیان ژن‌های Bax و Bcl-2 میوکارد موش‌های صحرایی نر نوجوان بود. روش‌شناسی: بدین منظور، 40 سر موش نر نوجوان (30 روزه) به طور تصادفی به چهار گروه: رژیم معمولی کنترل، رژیم معمولی تمرین، رژیم پرچرب کنترل و رژیم پرچرب تمرین تقسیم شدند. گروه تغذیه پر چرب به مدت 30 روز تحت رژیم غذایی پرچرب (kcal/g 817/5 :HF) قرار گرفتند. از روز شصت‌ام زندگی رژیم غذایی با چربی معمولی (kcal/g 801/3 : NF) اعمال شد. برنامه تمرین هوازی به مدت 4 هفته سه بار در هفته (12 جلسه و از روز هفتادم تا نود و هشتم‌ام زندگی) انجام شد. یافته‌ها: یافته های این تحقیق نشان داد که در گروههای مصرف رژیم پرچرب مقدار بیان ژن Bax (از خانواده پروتئین های مستعد کننده آپوپتوز) افزایش یافت و تمرین در جلوگیری از این افزایش کاملا موثر بود. در عوض رژیم پرچرب سبب بروز روند کاهش در بیان ژن BCL2 (از خانواده پروتئین های ضدآپوپتوزی) شد، اگر چه که مقدار تاثیر گذاری تمرین و رژیم پرچرب در حد معنی دار نبود. و در عین حال، تمرین به خوبی قادر بود تا از این افزایش جلوگیری کند. نتیجه‌گیری: در کل بر مبنای نتایج این تحقیق ما نتیجه گیری کردیم که مصرف رژیم پرچرب حتی در سنین نوجوانی هم می‌تواند عضله قلب را در معرض بروز آپوپتوز قرار دهد و در عوض تمرین بدنی به خوبی در خنثی کردن این آثار سوء ناشی از رژیم پرچرب کمک کننده می‌باشد
مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I
فیزیولوژی ورزشی
فاضل بازیار حلیمه جانی؛ رامین شعبانی؛ علیرضا علمیه
چکیده
مقدمه و هدف: آلزایمر یک بیماری مخرب مغزی می باشد که باعث اختلالات پیشرونده شناختی می شود که درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرینات هوازی به همراه مصرف عصاره زعفران بر حافظه فضایی و میزان تجمع پروتئین تائو در بافت هیپو کامپ رت های نر آلزایمری القا شده بود.روش کار: در مطالعه تجربی حاضر، 32 سر رت نر بالغ ...
بیشتر
مقدمه و هدف: آلزایمر یک بیماری مخرب مغزی می باشد که باعث اختلالات پیشرونده شناختی می شود که درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرینات هوازی به همراه مصرف عصاره زعفران بر حافظه فضایی و میزان تجمع پروتئین تائو در بافت هیپو کامپ رت های نر آلزایمری القا شده بود.روش کار: در مطالعه تجربی حاضر، 32 سر رت نر بالغ به صورت تصادفی به 4 گروه آلزایمری شامل کنترل، تمرینات هوازی، تمرینات هوازی، عصاره و عصاره تقسیم شدند. آلزایمر با تزریق آمیلوئید بتا 42-1 در هیپوکامپ ایجاد شد. تمرینات هوازی شامل 3 جلسه تمرین در هفته به مدت 8 هفته انجام شد. جهت بررسی حافظه فضایی از آزمون Y maze و جهت اندازه گیری پروتئین تائو از روش الایزا استفاده گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد بعد از 8 هفته تمرین هوازی بهمراه مصرف مکمل زعفران در عملکرد حافظه فضایی در گروه های مداخله نسبت به گروه کنترل افزایش معنی دار یافت (5 0/0 > P). همچنین در خصوص میزان تجمع پروتئین تائو در گروه تمرینات هوازی، تمرینات هوازی و عصاره و عصاره نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری را نشان دادند (5 0/0 > P).نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین هوازی و مصرف عصاره زعفران موجب بهبود در عملکرد حافظه فضایی و کاهش میزان تجمع پروتئین تائو در بافت هیپوکامپ رت های نر آلزایمری می گردد.
مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I
فعالیت بدنی، کنترل وزن و چاقی
الهه امیری مندولکانی؛ کریم آزالی علمداری؛ رقیه فخرپور
چکیده
انجام فعالیت‌های ورزشی به همراه مصرف مکملهای گیاهی به ویژه در افراد ، بر سیستم‌های آنتی اکسیدانی و اکسیدانی بدن تاثیرات متفاوتی دارند. هدف از اجرای این پژوهش، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی شدید به همراه مکمل کلرلا بر سطوح سرمی مالون دی آلدهید و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام زنان میانسال چاق یا دارای اضافه وزن بود. جامعه آماری پژوهش ...
بیشتر
انجام فعالیت‌های ورزشی به همراه مصرف مکملهای گیاهی به ویژه در افراد ، بر سیستم‌های آنتی اکسیدانی و اکسیدانی بدن تاثیرات متفاوتی دارند. هدف از اجرای این پژوهش، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی شدید به همراه مکمل کلرلا بر سطوح سرمی مالون دی آلدهید و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام زنان میانسال چاق یا دارای اضافه وزن بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را زنان میانسال دارای اضافه وزن یا چاق (25≤BMI) با دامنه سنی 40 تا 65 سال تشکیل دادند. تعداد 40 آزمودنی از طریق فراخوان و بر اساس معیار ورود به مطالعه گزینش شدند و به طور تصادفی در چهار گروه تمرین و مکمل (10 نفر)، تمرین و دارونما (10 نفر)، مکمل (10 نفر) و کنترل (10 نفر) تقسیم شدند. تمریناتHIIT (تمرینات اینتروال شدید) شامل وهلههای 60 ثانیه دویدن با حداکثر شدت (85-95 درصد ضربان قلب ذخیره و متعاقب آن 60 ثانیه دویدن با شدت پایین (55-60 درصد ضربان قلب ذخیره) بود. آزمودنی‌ها هفتۀ اول 6 مرتبه، هفتۀ دوم 8 مرتبه، هفتههای سوم تا پنجم 10 مرتبه و هفتههای ششم تا هشتم را با 12 تکرار به پایان رساندند. از آزمون شاپیرو ویلک برای نرمال بودن داده‌ها و از آزمون تی همبسته، تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی جهت آزمون فرضیه‌ها استفاده شد و سطح معنی‌داری در سطح آلفای 5 درصد در نظر گرفته شد.
مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I
فیزیولوژی ورزشی
منیره کوچکی؛ محسن آوندی؛ عبدالصالح زر؛ حمید رضا صادقی پور
چکیده
چاقی با التهاب سیستمیک مزمن مرتبط است. فعالیت بدنی یکی از عوامل اثر گذار بر چاقی و التهاب است. هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرین عملکردی شدید کراس فیت و تمرین مقاومتی دایره‌ای بر سطوح سرمی واسپین در زنان چاق بود. روش: روش تحقیق از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون بود. تعداد ۳۶ نفر از زنان چاق شهرستان سمنان (سن: ۹۱/۳ ± ۶۶/۳۲، وزن: ...
بیشتر
چاقی با التهاب سیستمیک مزمن مرتبط است. فعالیت بدنی یکی از عوامل اثر گذار بر چاقی و التهاب است. هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرین عملکردی شدید کراس فیت و تمرین مقاومتی دایره‌ای بر سطوح سرمی واسپین در زنان چاق بود. روش: روش تحقیق از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون بود. تعداد ۳۶ نفر از زنان چاق شهرستان سمنان (سن: ۹۱/۳ ± ۶۶/۳۲، وزن: ۰۸/۹±۹۷/۸۶ و۳۰BMI>) بصورت در دسترس انتخاب و به سه گروه 12 نفری تمرین مقاومتی عملکردی با شدت بالا (HIIF)، تمرین مقاومتی دایره‌ای و کنترل تقسیم شدند. دوره تمرینی شامل 6 هفته، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه حدود 60 دقیقه بود. سطوح سرمی واسپین، قبل و پس از آخرین جلسه تمرینی اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: سطوح سرمی واسپین در گروه تمرین مقاومتی دایره‌ای (876/0=P ) و گروه تمرین کراسفیت (837/0=P ) تغییرات معنی‌داری نداشت. اما شاخص توده بدن در گروه تمرین مقاومتی دایره‌ای (001/0=P ) و گروه تمرین کراسفیت (006/0=P) کاهش معنی‌داری داشت. نتیجه‌گیری: تمرین مقاومتی دایره‌ای و کراس فیت باعث کاهش توده بدنی زنان چاق می‌شود اما اثر معنی‌داری بر سطح سرمی واسپین ندارند. بررسی تحقیقات بیشتر با استفاده از شدتهای متفاوت تمرینی پیشنهاد می‌شود.
مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I
فیزیولوژی ورزشی
مهرزاد مقدسی؛ زهرا سلطانی؛ هما شیخانی شاهین
چکیده
مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر تعاملی تمرین کراس فیت و آب چغندر بر عملکردهای ورزشی در مردان جوان غیرفعال انجام شد.در این مطالعه نیمه تجربی، تعداد 02 مرد غیرفعال با دامنه سنی 12 - 03 سال به طور تصادفی در دو گروه مکمل آب چغندر + کراس فیت و گروه دارونما + کراس فیت قرار گرفتند. شرکت کنندگان هر دو به مدت هشت هفته و 3 جلسه در هفته تمرینات کراس فیت انجام ...
بیشتر
مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر تعاملی تمرین کراس فیت و آب چغندر بر عملکردهای ورزشی در مردان جوان غیرفعال انجام شد.در این مطالعه نیمه تجربی، تعداد 02 مرد غیرفعال با دامنه سنی 12 - 03 سال به طور تصادفی در دو گروه مکمل آب چغندر + کراس فیت و گروه دارونما + کراس فیت قرار گرفتند. شرکت کنندگان هر دو به مدت هشت هفته و 3 جلسه در هفته تمرینات کراس فیت انجام دادند. گروه مکمل در هفته هشتم، روزانه 014 میلی‌لیتر آب چغندر حاوی حدود 008 میلی گرم نیترات مصرف کردند. قبل و پس از اتمام دوره تمرینی، عملکردهای ورزشی در شرایط یکسان اندازه‌گیری شد. برای بررسی تغییر متغیرها از آزمون‌های t همبسته و t مستقل بهره گرفته شد و حداقل سطح معنی داری 05/0>P بود.نتایج نشان داد پس از اتمام دوره تمرینی عملکرد سرعت (8/14 درصد گروه مکمل در مقابل 5/15 درصد گروه دارونما)، توان بی‌هوازی و مقدار پرش عمودی (7/12 درصد گروه مکمل در مقابل 8/17 درصد گروه دارونما) در هر دو گروه بهبود معنی‌داری پیدا کرد (05/0>P) اما اختلاف معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد. علاوه براین نتایج نشان داد اوج توان هوازی در هر دو گروه افزایش معنی‌داری پیدا کرد اما مقدار افزایش در گروه مکمل به طور معنی‌داری بیشتر از گروه دارونما بود (9/17 درصد در مقابل 3/13 درصد؛ 05/0>P). به طور کلی می‌توان نتیجه گرفت تمرینات کراس فیت عملکردهای ورزشی را بهبود می‌بخشد اما مصرف مکمل آب چغندر در کنار این نوع تمرینات، عملکرد ورزشی را ارتقاء نمی‌دهد.
مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I
متابولیسم ورزشی
نسرین رمضانی؛ مهشید دژن؛ سید امیر حسین مرتضوی؛ مژگان بقایی برزآبادی؛ زهرا احدی؛ سعیده سادات خلیلی
چکیده
دیابت شایع‌ترین بیماری غدد درون ریز در جهان است که از روش‌های گوناگونی مثل ورزش و فعالیت بدنی برای درمان آن استفاده می‌شود. هدف از انجام پژوهش بررسی تاثیر تمرینات اینتروال با شدت بالا بر مقادیر سرمی گلوکز، شاخص مقاومت به انسولین، آیریزین و بیان ژن آن در بافت چربی زیرپوستی در موش های دیابتی نوع 2 بود. تعداد 20 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار ...
بیشتر
دیابت شایع‌ترین بیماری غدد درون ریز در جهان است که از روش‌های گوناگونی مثل ورزش و فعالیت بدنی برای درمان آن استفاده می‌شود. هدف از انجام پژوهش بررسی تاثیر تمرینات اینتروال با شدت بالا بر مقادیر سرمی گلوکز، شاخص مقاومت به انسولین، آیریزین و بیان ژن آن در بافت چربی زیرپوستی در موش های دیابتی نوع 2 بود. تعداد 20 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (10-8 هفته‌ای با وزن 250-270 گرم) انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه کنترل دیابتی و تمرین دیابتی تقسیم شدند. پس از آشناسازی، گروه تجربی تمرین با شدت بالا را به مدت 4 هفته، 5 روز در هفته و به مدت 10 دقیقه به صورت اینتروال‌های 1 دقیقه‌ای با سرعت 30-40متر در دقیقه انجام دادند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، پس از 12 ساعت ناشتایی مقادیرگلوکز و انسولین،آیریزین و بیان ژن آیریزین در بافت چربی زیرپوستی اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری t مستقل تجزیه و تحلیل شدند. 4 هفته تمرین اینتروال با شدت بالا باعث کاهش مقادیر سرمی گلوکز و شاخص مقاومت به انسولین(001/0=p)، افزایش معنادار مقادیر سرمی (001/0=p) و بیان ژن آیریزین (004/0=p) در بافت چربی زیرپوستی در گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل شد. بنابراین، تمرینات اینتروال با شدت بالا می تواند گلوکز و شاخص مقاومت به انسولین را در موش های دیابتی نوع 2 کاهش دهد و باعث افزایش مقادیر سرمی و بیان ژن آیریزین بافت چربی شودو می توان از این نوع تمرینات برای کاهش مشکلات ناشی از دیابت نوع 2، استفاده شود.
مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I
پاسخ و سازگاری به تمرینات
مهران هاشمی؛ آقاعلی قاسم نیان؛ اکرم کریمی اصل؛ سمانه هادی
چکیده
زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر، تاثیر دو نوع تمرین شدید بر سطح تیرودوکسین ردوکتاز یک و مالون‌دی‌آلدهید بافت بیضه موش‌های صحرایی نر ویستار بود.روش بررسی: 19سر موش نر نژاد ویستار با سن هشت هفته و با وزن 5±200گرم پس از 10جلسه آشناسازی با برنامه‌های تمرین و پس از وزن‌کشی به صورت تصادفی به سه گروه(کنترل، استقامتی شدید، تناوبی شدید) تقسیم ...
بیشتر
زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر، تاثیر دو نوع تمرین شدید بر سطح تیرودوکسین ردوکتاز یک و مالون‌دی‌آلدهید بافت بیضه موش‌های صحرایی نر ویستار بود.روش بررسی: 19سر موش نر نژاد ویستار با سن هشت هفته و با وزن 5±200گرم پس از 10جلسه آشناسازی با برنامه‌های تمرین و پس از وزن‌کشی به صورت تصادفی به سه گروه(کنترل، استقامتی شدید، تناوبی شدید) تقسیم شدند. برنامۀ تمرین استقامتی شدید شامل دویدن بر روی نوارگردان به مدت هشت هفته(پنج جلسه در هفته)و برنامۀ تمرین تناوبی شامل هشت هفته(پنج جلسه در هفته)بر روی نوارگردان انجام شد. 48ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی موش‌ها بیهوش و تشریح شدند و بافت بیضه جدا شد. اندازه‌گیری میزان آنزیم تیرودوکسین‌ردوکتاز‌یک به روش الایزا با استفاده از اسپکتروفتومتر و همچنین غلظت مالون‌دی‌آلدهید با روش تری‌باربیتوریک اسید و به کمک دستگاه اسپکترومتر انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه با آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. مقدار خطا نیز در سطح معنی‌داری 05/0≥p شد.یافته‌ها: پس از هشت هفته میزان آنزیم تیرودوکسین ردوکتاز یک بافت بیضه در گروه استقامتی شدید و گروه تناوبی شدید نسبت به گروه کنترل بطور معنی‌داری بالاتر بود (05/0˂p). همچنین در میزان مالون‌دی‌آلدهید بافت بیضه در گروههای تمرین استقامتی شدید و همچنین تناوبی شدید نسبت به گروه کنترل تغییر معنی‌داری ایجاد نشد (05/0p˃). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این پژوهش شاید بتوان گفت تمرینات استقامتی شدید و تناوبی شدید موجب افزایش میزان تیرودوکسین‌ردوکتاز‌یک بافت بیضه شده و با ایجاد سازگاری در دستگاه آنتی‌اکسیدانی بدن، موجب عدم افزایش مالون‌دی-آلدهید شده است.
مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I
پاسخ و سازگاری به تمرینات
نازنین خسروانیان؛ زهرا مصلی نژاد؛ مهرزاد مقدسی؛ هادی باشفاعت
چکیده
هدف: یکی از روش‌های جدید تمرینی ، محدودسازی جریان خون است. مصرف مکمل چغندر نیز عملکرد هوازی و بی‌هوازی را بهبود می بخشد هرچند این موضوع به درستی مشخص نیست. هدف از مطالعه حاضر تأثیر پیش شرطی سازی ایسکمیک و مصرف مکمل چغندر بر عملکرد بی‌هوازی دوچرخه‌سواران مرد بود.روش شناسی: ١٢ دوچرخه‌سوار مرد در یک مطالعه تصادفی با طرح کانتربالانس ...
بیشتر
هدف: یکی از روش‌های جدید تمرینی ، محدودسازی جریان خون است. مصرف مکمل چغندر نیز عملکرد هوازی و بی‌هوازی را بهبود می بخشد هرچند این موضوع به درستی مشخص نیست. هدف از مطالعه حاضر تأثیر پیش شرطی سازی ایسکمیک و مصرف مکمل چغندر بر عملکرد بی‌هوازی دوچرخه‌سواران مرد بود.روش شناسی: ١٢ دوچرخه‌سوار مرد در یک مطالعه تصادفی با طرح کانتربالانس شرکت کردند. 6 نفر از آزمودنی‌ها به دو سوکور روزانه ٦٠ گرم مکمل چغندر حاوی ٤٠٠ میلی‌گرم نیترات و 6 نفر دارونما (پودر زغال اخته) را به مدت یک هفته مصرف کردند. یک دوره ٧ روزه پاک‌سازی بین دو دوره مصرف مکمل و دارونما وجود داشت. پس از پایان دوره یک هفته‌ای مصرف مکمل چغندر و دارونما، آزمون‌های حداکثر توان‌خروجی و تایم تریل یک کیلومتر به همراه روش پیش شرطی‌سازی ایسکمیک اجرا شد. پیش شرطی‌سازی ایسکمیک ، شامل ٤ دوره ٥ دقیقه‌ای انسداد و خون‌رسانی مجدد با استفاده از کاف با پهنای ١٥ سانتی‌متر و فشار ٢٢٠ میلی‌متر جیوه که در بالاترین قسمت پاها اعمال گردید. از روش آماری شاپیروویلک و اندازه‌گیری مکرر برای بررسی داده‌ها استفاده شد.یافته‌ها: پیش شرطی‌سازی ایسکمیک به طور معناداری حداکثر توان بی‌هوازی را افزایش داد (٠٢٧/٠P=). زمان تایم تریل یک کیلومتر پس از پیش شرطی‌سازی ایسکمیک(٠١٤/٠P=) و همچنین پس از مصرف مکمل چغندر به همراه پیش شرطی‌سازی ایسکمیک نسبت به شرایط کنترل به طور معناداری کمتر بود (٠٠٨/٠P=).نتیجه‌گیری: پیش شرطی‌سازی ایسکمیک و مکمل چغندر می‌تواند عملکرد تایم تریل را در دوچرخه‌سواران مرد بهبود بخشد اما تأثیری بر حداکثر توان آنها ندارد.
مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I
مکملهای ورزشی
امیر خسروی
چکیده
هدف :تمرینات هوازی و زعفران بر آپوپتوز ناشی از ورزش های وامانده سازی تاثیر کاهنده ای دارند. تحقیق حاضر به منظور تعیین اثر تعاملی یک دوره تمرین هوازی و مصرف عصاره زعفران بر پروتئین های BAXو BCLبافت قلب موش های صحرایی تمرین کرده متعاقب وامانده سازی انجام شد. روش‌ها: در این مطالعة تجربی، 48 سر رت نژاد ویستار به‌صورت تصادفی به چهار گروه مساوی: ...
بیشتر
هدف :تمرینات هوازی و زعفران بر آپوپتوز ناشی از ورزش های وامانده سازی تاثیر کاهنده ای دارند. تحقیق حاضر به منظور تعیین اثر تعاملی یک دوره تمرین هوازی و مصرف عصاره زعفران بر پروتئین های BAXو BCLبافت قلب موش های صحرایی تمرین کرده متعاقب وامانده سازی انجام شد. روش‌ها: در این مطالعة تجربی، 48 سر رت نژاد ویستار به‌صورت تصادفی به چهار گروه مساوی: کنترل (C)، عصاره زعفران (SE)، تمرین هوازی ( AT)، و تمرین هوازی + عصاره زعفران (AT+SE) تقسیم شدند. تمرین هوازی به مدت ۸ هفته ( ۵ روز در هفته) انجام شد. عصاره زعفران روزانه 100 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت خوراکی (گاواژ ) استفاده شد. در پایان تحقیق نیمی از موش‌ها بلافاصله پیش و نیمی‌دیگر بلافاصله پس از وامانده شدن بر روی نوار گردان، قربانی شدند. میزان پروتئین های Bcl-2و BAX بافت قلب با استفاده از روش ELISA سنجیده شدند. داده‌ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس یک‌طرفه، در سطح معناداری 05/0 تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: متعاقب وامانده‌سازی پروتئین های Bax و Bcl-2بافت قلب تمامی گروه ها بجز گروه AT+SE به ترتیب به طور معنی داری افزایش و کاهش نشان داد (05/0p<). نتیجه‌گیری: به نظر می رسد تمرین هوازی و مصرف عصاره زعفران، هر کدام به تنهایی و یا توائم با همدیگر از تغییرات معنی دار پروتئین های Bax و Bcl-2همچنین نسبت BAX به Bcl-2 بافت قلب موش ها متعاقب یک وهله فعالیت وامانده ساز جلوگیری می کنند.
مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I
عملکردهای قلبی، عروقی، تنفسی و کاردیومتابولیک در ورزش
بیتا طالبی؛ بهمن میرزایی
چکیده
مقدمه. گالکتین3 به عنوان فاکتورالتهابی جدیدی شناخته شده است که با دیابت نوع2 افزایش می یابد. از اینرو، هدف پژوهش حاضر بررسی اثر فعالیت تناوبی با شدت بالا و تداومی با شدت متوسط بر سطوح سرمی گالکتین3 در مردان چاق غیر فعال بود. روش ها. 8 مرد چاق (سن: 37/2±75/25 سال و BMI: 03/3±96/31 کیلوگرم بر مترمربع) پروتکل فعالیت تناوبی با شدت بالا (HIIE)، فعالیت ...
بیشتر
مقدمه. گالکتین3 به عنوان فاکتورالتهابی جدیدی شناخته شده است که با دیابت نوع2 افزایش می یابد. از اینرو، هدف پژوهش حاضر بررسی اثر فعالیت تناوبی با شدت بالا و تداومی با شدت متوسط بر سطوح سرمی گالکتین3 در مردان چاق غیر فعال بود. روش ها. 8 مرد چاق (سن: 37/2±75/25 سال و BMI: 03/3±96/31 کیلوگرم بر مترمربع) پروتکل فعالیت تناوبی با شدت بالا (HIIE)، فعالیت تداومی با شدت متوسط (MICE) و کنترل (بدون مداخله ورزشی) (C) را در روزهای مجزا با فاصله یک هفته از هم اجرا کردند. پروتکل HIIE شامل 6 وهله فعالیت دویدن 1 دقیقه‌ای با شدت 85 درصد VO2max با دوره های استراحت فعال 4 دقیقه ای با شدت 50 درصد VO2max و پروتکل MICE شامل 30 دقیقه دویدن بر روی نوارگردان با شدت 65 درصد VO2max بود که حجم کار با پروتکل HIIE همسان شده بود. مقادیر سرمی گالکتین 3 به روش الایزا درسه مرحله پیش از فعالیت، بلافاصه پس از فعالیت و 24 ساعت پس از فعالیت اندازه گیری شد.یافته ها: بلافاصه پس از فعالیت ورزشی، HIIE و MICE منجر به افزایش معنی دار گالکتین3 سرمی نسبت به گروه کنترل شدند (05/0>p). همچنین، مقادیر سرمی گالکتین3، 24 ساعت پس از HIIE و MICE نسبت به پیش از فعالیت ورزشی، کاهش معنی داری داشت (05/0>p) در حالی که با حالت پایه تفاوت معنی داری مشاهده نشد (05/0˃p). نتیجه گیری. فعالیت ورزشی حاد مستقل از شدت آن منجر به افزایش حاد گالکتین 3 سرمی می‌شود که پس از ریکاوری به حالت پایه بر می گردد.
مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I
فعالیت بدنی، کنترل وزن و چاقی
ثنا شوره کندی؛ مصطفی خانی؛ الهه پیرعلائی؛ مهدی فراموشی
چکیده
هدف: بافت چربی، به عنوان یک بافت فعال متابولیکی در افزایش شاخص‌های التهابی نقش مهمی را ایفا می‌کند. لذا هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر دو هفته تمرین تناوبی شدید به همراه مکمل یاری عصاره آویشن بر برخی شاخص های التهابی و آنتروپومتریکی زنان چاق و دارای اضافه وزن بود. روش‌کار: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی بود و جامعه آماری آن را زنان چاق ...
بیشتر
هدف: بافت چربی، به عنوان یک بافت فعال متابولیکی در افزایش شاخص‌های التهابی نقش مهمی را ایفا می‌کند. لذا هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر دو هفته تمرین تناوبی شدید به همراه مکمل یاری عصاره آویشن بر برخی شاخص های التهابی و آنتروپومتریکی زنان چاق و دارای اضافه وزن بود. روش‌کار: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی بود و جامعه آماری آن را زنان چاق و دارای اضافه وزن شهر تبریز تشکیل داد. تعداد 40 نفر با میانگین سنی 79/4 ± 07/33، وزن 63/5 ± 76/76 و نمایه بدنی 74/1 ± 02/29 انتخاب و به صورت تصادفی در چهار گروه همگن (هر گروه 10 نفر): تمرین، مکمل، تمرین+ مکمل و گروه دارونما برای بررسی CRP، ESR، TNF-α و ترکیب بدن قرار گرفتند. HIIT به مدت دو هفته با 80 الی 95 درصد ضربان قلب ذخیره اجرا و آویشن آذربایجانی در دو نوبت در روز به عنوان مکمل مورد استفاده قرار گرفت. داده های حاصله با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس در سطح معنی‌داری 0.05 بررسی شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد CRP (F=15، P=0.0001)، TNF-α (F=25.56، P=0.0001)، ESR (F=47.7،P=0.0001)، نمایه بدنی (20.71=F= 0.0001، P) و WHR (F = 10.16، P = 0.01) تفاوت معنی داری میان گروههای مورد مطالعه دارند. اما در متغیر دور ساق (0.56=F= 0.64، P) تفاوت معنی‌داری در هیچکدام از گروه‌ها مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: اجرای کوتاه مدت HIIT به تنهایی یا در ترکیب با آویشن می‌تواند باعث کاهش التهاب (CRP، TNF-α و ESR) و بهبود برخی شاخص های آنتروپومتریکی زنان چاق و دارای اضافه وزن شود.
مقاله مروری Released under (CC BY-NC) license I Open Access I
تغذیه ورزشی و تندرستی
فاطمه کاظمی نسب
چکیده
هدف: تمرینات ورزشی و رژیم‌های گیاهخواری به عنوان یک روش مناسب و غیر دارویی برای بهبود سبک زندگی و کاهش بیماری‌های متابولیک از جمله بیماری دیابت و سندرم متابولیک پذیرفته شده اند. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر تمرین هوازی و رژیم گیاهخواری بر فاکتورهای مقاومت به انسولین بود.روش پژوهش: جستجوی سیستماتیک در پایگاه‌های اطلاعاتی PubMed، Web of Science، ...
بیشتر
هدف: تمرینات ورزشی و رژیم‌های گیاهخواری به عنوان یک روش مناسب و غیر دارویی برای بهبود سبک زندگی و کاهش بیماری‌های متابولیک از جمله بیماری دیابت و سندرم متابولیک پذیرفته شده اند. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر تمرین هوازی و رژیم گیاهخواری بر فاکتورهای مقاومت به انسولین بود.روش پژوهش: جستجوی سیستماتیک در پایگاه‌های اطلاعاتی PubMed، Web of Science، SID، Magiran و Google scholar برای مقالات منتشر شده به زبان انگلیسی تا فوریه سال 2022 انجام شد. فراتحلیل برای بررسی اثر ترکیبی تمرین هوازی و رژیم گیاهخواری بر فاکتورهای مقاومت به انسولین (گلوکز و انسولین ناشتا و HOMA-IR) انجام شد. تفاوت میانگین استاندارد شده (SMD) ، تفاوت میانگین وزنی (WMD) و فاصله اطمینان 95 درصد (CI) با استفاده از مدل اثر تصادفی و مدل اثر ثابت محاسبه شد. همچنین، برای تعیین ناهمگونی از آزمون I2 و برای بررسی سوگیری انتشار از آزمون فونل پلات و تست Egger در سطح معنی-داری 1/0 استفاده شد.یافته‌ها: نتایج 29 مطالعه با 10019 آزمودنی نشان داد که تمرین هوازی و رژیم گیاهخواری سبب کاهش معنادار وزن بدن ]001/0P= ،(27/6- الی 72/2-) 49/4-=[WMD، گلوکز ناشتا سرمی ]001/0P= ،(65/0- الی 27/0-) 46/0-=[SMD، انسولین ناشتا ]001/0P= ،(52/0- الی 32/0-) 42/0-= [SMDو HOMA-IR ]001/0P= ،(97/0- الی 49/0-) 73/0-= [WMDمی‌شود. نتیجه‌گیری: یافته‌های فراتحلیل حاضر نقش مهم تمرین ورزشی و رژیم گیاهخواری در بهبود مقاومت به انسولین را نشان می‌دهد. به طوریکه، تمرین هوازی و رژیم گیاهخواری به عنوان یک راهکار غیردارویی برای کاهش انسولین و گلوکز ناشتا برای بزرگسالان پیشنهاد می‌شود.
