مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

اثر تمرین هوازی بر بیان ژن های درگیر در استرس شبکه اندوپلاسمیک کبد رت‌های نر تحت رژیم غذایی پرچرب

سارا شاهسواری بابوکانی؛ حمید محبی

دوره 15، شماره 1 ، مرداد 1404

https://doi.org/10.22124/jme.2024.26460.349

چکیده

هدف: هدف مطالعه حاضر بررسی اثر تغذیه و تمرین هوازی بر مسیر پیام‌رسانی استرس ER کبد بود. روش‌شناسی: 18 سر رت نر نژاد ویستار با وزن تقریبی 167 گرم و سن تقریبی 5 هفته به‌صورت تصادفی در گروه‌های رژیم غذایی طبیعی ... بیشتر هدف: هدف مطالعه حاضر بررسی اثر تغذیه و تمرین هوازی بر مسیر پیام‌رسانی استرس ER کبد بود. روش‌شناسی: 18 سر رت نر نژاد ویستار با وزن تقریبی 167 گرم و سن تقریبی 5 هفته به‌صورت تصادفی در گروه‌های رژیم غذایی طبیعی (ND)، رژیم غذایی پرچرب (HFD) و رژیم غذایی پرچرب و تمرین هوازی (HFD+EX) قرار گرفتند. مداخله تمرینی با شدتی حدود 80-70 درصد حداکثر سرعت هوازی 3 جلسه در هفته به مدت 12 هفته اجرا شد. در پایان، نمونه‌های بافت کبد برای اندازه-گیری تغییرات بیان ژن‌های Chop، Atf6، Perk و Bax و تجمع چربی کبد جمع‌آوری شدند. تحلیل داده‌ها با آزمون‌ تحلیل واریانس یک‌راهه انجام شد. یافته‌ها: افزایش معنی‌داری در بیان ژن‌های Chop، Atf6، Perk و Bax در کبد رت‌های گروه HFD مشاهده شد که بیان بالاتر این ژن‌ها با محتوای چربی کبد بالاتر همراه بود. محتوای چربی کبد و بیان ژن Chop وPerk در گروه HFD+EX در مقایسه با گروه HFD کمتر بود (05/0>p) اما بیان ژن‌های Atf6 و Bax در گروه HFD+EX در مقایسه با گروه HFD ازنظر آماری معنی‌دار نبود (05/0<p). نتیجه‌گیری: احتمالاً رژیم غذایی پرچرب از طریق افزایش استرس ER سبب راه‌اندازی مسیر پاسخ پروتئین‌های تا نخورده (UPR) می‌گردد. به دلیل بالا بودن استرس ER در سلول‌های کبد رت‌-های تحت رژیم غذایی پرچرب بیان ژن Bax نیز بالاتر بود. به نظر می‌رسد تمرین به‌واسطه کاهش UPR از طریق تمایل به کمتر بودن بیان ژن‌های Chop، Atf6 و Perk مکانیسم مؤثری در جلوگیری از تجمع چربی کبد محسوب شود.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

اثر تمرینات هوازی-مقاومتی و مکمل‌یاری ترکیبی بر عوامل رگ‌زایی (VEGF و HIF-1α) در مردان چاق غیرفعال

آرمین فرحناک؛ جواد مهربانی؛ حمید اراضی

دوره 15، شماره 1 ، مرداد 1404

https://doi.org/10.22124/jme.2024.28697.379

چکیده

مقدمه: تاثیر تمرینات ورزشی بر نیازهای انرژی بافت‌های عضلانی از طریق افزایش سازگارانه تراکم مویرگی، موجب خون‌رسانی بیشتر و همراه با مصرف برخی مکمل‌ها، می‌تواند موجب بهبود عملکرد سلولی شود. ترکیب مکمل‌های ... بیشتر مقدمه: تاثیر تمرینات ورزشی بر نیازهای انرژی بافت‌های عضلانی از طریق افزایش سازگارانه تراکم مویرگی، موجب خون‌رسانی بیشتر و همراه با مصرف برخی مکمل‌ها، می‌تواند موجب بهبود عملکرد سلولی شود. ترکیب مکمل‌های ارگوژنیک همراه با تمرینات همزمان، رویکرد جدیدی است که مورد توجه قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر، تعیین اثر تمرینات مقاومتی-هوازی همراه با مکملیاری (ال-آرژنین/کافئین/ال-کارنیتین) بر فاکتورهای رگ‌زایی و حساس به هایپوکسی (VEGF و HIF-1a) در مردان چاق غیرفعال بود.روش کار: تعداد 28 مرد چاق غیرفعال شهر رشت (سن 89/3±02/37 سال، قد 66/0±74/1 متر و BMI 24/1±04/34 کیلوگرم/مترمربع) به‌صورت تصادفی در سه گروه تمرین مقاومتی-هوازی و مکمل ترکیبی (10 نفر)، تمرین مقاومتی-هوازی و پلاسبو (9 نفر) و مکمل‌-بی‌تمرین (9 نفر) تقسیم شدند. تمرینات هوازی (30 دقیقه با شدت 75-55 درصد حداکثر ضربان قلب) و تمرین مقاومتی (30 دقیقه با شدت 70-50 درصد یک تکرار بیشینه) و مکمل ترکیبی شامل 1000 میلی‌گرم ال-آرژنین، 200 میلی‌گرم کافئین و 1000 میلی‌گرم ال‌کارنتین بود که طی 10 هفته و هر هفته 3 جلسه انجام شد. پیش و پس از تمرینات، نمونه‌های خونی جمع‌آوری شد.یافته‌ها: آزمون MANCOVA نشان داد تمرینات مقاومتی-هوازی با شدت متوسط و‌ مصرف مکمل ترکیبی (ال-آرژنین-کافئین-ال-کارنیتین) افزایش معنی‌داری را در سطوح خونی VEGF (001/0=p) و کاهش سطوح HIF1-a (0001/0=p) در مردان چاق غیرفعال به دنبال دارد.نتیجه‌گیری: نتایج نشان‌ داد اجرای تمرینات مقاومتی-هوازی با شدت متوسط همراه با مصرف مکمل ترکیبی (ال-آرژنین/کافئین/ال-کارنیتین) موجب افزایش در فاکتور موثر بر رگ‌زایی و کاهش در فاکتور حساس به هایپوکسی در مردان چاق غیرفعال می‌شود.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

تاثیر همزمان مکمل گانودرما و تمرینات عملکردی ترکیبی بر سطوح سرمی SFRP5 و WNT5A در زنان میانسال مبتلا به دیابت نوع 2

سمانه داستاه؛ سولماز بابایی

دوره 15، شماره 1 ، مرداد 1404

https://doi.org/10.22124/jme.2025.29486.386

چکیده

مقدمه: فاکتورهای التهابی به‌عنوان مکانیسم مهمی در بروز دیابت نوع دو و بیماری‌های متابولیک شناخته شده‌اند؛ درحالی‌که تمرینات ورزشی منظم اثرات ضدالتهابی داشته و موجب سرکوب التهاب سیستمیک با درجه پایین ... بیشتر مقدمه: فاکتورهای التهابی به‌عنوان مکانیسم مهمی در بروز دیابت نوع دو و بیماری‌های متابولیک شناخته شده‌اند؛ درحالی‌که تمرینات ورزشی منظم اثرات ضدالتهابی داشته و موجب سرکوب التهاب سیستمیک با درجه پایین در دیابت نوع دو می‌شود. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرینات فانکشنال ترکیبی همراه با مصرف مکمل گانودرما بر سطوح سرمی SPRF5، WNT5A و شاخص‌های گلایسمیک در زنان مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد.مواد و روش‌ها: تعداد 60 نفر از زنان مبتلا به دیابت نوع 2 بطور داوطلبانه در تحقیق حاضر شدند و به‌صورت تصادفی در چهار گروه: گروه تمرینات فانکشنال ترکیبی، گروه مکمل، گروه تمرین + مکمل، گروه کنترل قرار گرفتند. آزمودنی‌های گروه تمرینی به مدت 12 هفته و سه جلسه در هفته به تمرینات ورزشی منتخب پرداختند. مکمل گانودرما نیز روزانه سه ‌گرم به‌صورت دمنوش مصرف شد. مقادیر سرمی گلوکز خون ناشتا، شاخص مقاومت به انسولین، سطوح سرمی SFRP5 و WNT5A اندازه‌گیری شد.نتایج: نتایج آزمون تحلیل واریانس نشان داد بین تاثیر مداخلات مختلف اختلاف معنی‌داری در سطوح سرمی SFRP5 و WNT5A، سطوح گلوکز خون و مقاومت انسولینی وجود دارد (05/0>p). تمرینات فانکشنال ترکیبی همراه با مصرف مکمل گانودرما منجر به کاهش سطوح سرمی WNT5A و افزایش سطوح سرمی SPRF5 در گروه‌های تمرین ، مکمل، تمرین+مکمل شد (001/0>p). نتیجه‌گیری: هر دو روش مداخله تمرینات فانکشنال ترکیبی و مصرف مکمل گانودرما روش موثری در کنترل قند خون و کاهش التهاب باشند و ترکیب این دو روش اثربخشی بیشتری بر کنترل گلیسمی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو دارد.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

تاثیر ۱۲ هفته تمرین هوازی و مقاومتی بر مقادیر لپتین و رزیستین در زنان مبتلا به دیابت بارداری

اعظم ملانوروزی؛ میترا خادم الشریعه؛ مرضیه السادات آذرنیوه

دوره 15، شماره 1 ، مرداد 1404

https://doi.org/10.22124/jme.2025.29198.383

چکیده

زمینه و هدف: شیوع دیابت بارداری (GDM) در دهه‌های اخیر افزایش یافته است. دو هورمون مهم در این زمینه، رزیستین و لپتین، نقش اساسی در تنظیم متابولیسم و حساسیت به انسولین دارند. لذا هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر ... بیشتر زمینه و هدف: شیوع دیابت بارداری (GDM) در دهه‌های اخیر افزایش یافته است. دو هورمون مهم در این زمینه، رزیستین و لپتین، نقش اساسی در تنظیم متابولیسم و حساسیت به انسولین دارند. لذا هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر ۱۲ هفته تمرین هوازی و مقاومتی بر مقادیر این آدیپوکین‌ها در زنان مبتلا به دیابت بارداری بود. روش تحقیق: برای انجام پژوهش، از بین زنان باردار 25 تا 35 سال مبتلا به دیابت بارداری و سن بارداری 13 تا 14 هفته، 28 نفر به‌طور داوطلبانه انتخاب شده و به‌طور تصادفی به دو گروه تجربی (۱4 نفر) و کنترل (14 نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرین ترکیبی (هوازی و مقاومتی) در 12 هفته، هر هفته سه جلسه تمرینی بود. 24 ساعت قبل از شروع تمرینات و 24 ساعت پس از انجام آخرین جلسه تمرین، اندازه‌گیری‌های لازم و آزمایشات خونی، انجام شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون آنووا با اندازه‌گیری‌های مکرر (repeated Measure ANOVA) استفاده شد. در تحقیق حاضر سطح معناداری 05/0p≤ در نظر گرفته شده و داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 23 تجزیه و تحلیل شد.نتایج: 12 هفته تمرینات ترکیبی، سبب کاهش معنادار سطوح رزیستین (001/0= P)، لپتین (001/0 = P) و گلوکز سرم (001/0 = P) شد. نتیجه‌گیری: می‌توان گفت در اثر تمرینات ورزشی، به‌ویژه تمرینات ترکیبی، شاهد بهبود عوامل تأثیرگذار بر دیابت بارداری بوده و نتایج تحقیق حاضر نشان داد که زنان باردار دیابتی می‌توانند با تمرین ورزشی، از مزایای بسیاری، از جمله کاهش آدیپوکین‌های ترشح شده از بافت چربی بهره‌مند شوند.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

تأثیر هشت هفته تمرین پیلاتس همراه با مصرف سیلی مارین بر سطوح آنزیم های کبدی زنان مبتلا به کبد چرب غیر الکلی

صدیقه کعب عمیر؛ عبدالحمید حبیبی؛ فرزاد جاسمی زرگانی؛ علی اکبر علی زاده

دوره 15، شماره 1 ، مرداد 1404

https://doi.org/10.22124/jme.2025.27319.360

چکیده

هدف: هدف از این پژوهش بررسی اثر هشت هفته تمرین پیلاتس همراه با مصرف سیلی مارین بر سطوح آنزیم های کبدی زنان مبتلا به کبد چرب غیر الکلی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، 40 زن مبتلا به کبد چرب ... بیشتر هدف: هدف از این پژوهش بررسی اثر هشت هفته تمرین پیلاتس همراه با مصرف سیلی مارین بر سطوح آنزیم های کبدی زنان مبتلا به کبد چرب غیر الکلی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، 40 زن مبتلا به کبد چرب غیر الکلی به طور تصادفی ساده به چهار گروه ، تمرین پیلاتس(10 نفر) با میانگین سن "8.68±42.2" سال و میانگین وزن("7.57±79.8 کیلوگرم)، و " مکمل سیلی مارین(10 نفر) با میانگین سن "4.66±43.3" سال و میانگین وزن("5.92±79.2 کیلوگرم)" ، و گروه پیلاتس همراه با مصرف سیلی مارین (10 نفر) با میانگین سن "7.72±39.8" سال و میانگین وزن("5.35±82.5 کیلوگرم) " و گروه کنترل(10 نفر) با میانگین سن "8.97±40.1" سال و میانگین وزن( "5.10±80.4 کیلوگرم) " تقسیم شدند. گروه پیلاتس به مدت هشت هفته و سه روز در هفته تمرینات پیلاتس را در زمان 60 دقیقه انجام دادند. گروه مکمل سیلی مارین کپسول 140 میلی گرم سیلی مارین را به مدت هشت هفته و سه روز در هفته (بعد از وعده غذایی) مصرف کردند. نتایج داده ها به کمک آزمون تی وابسته و کوواریانس توسط نرم افزار SPSS26 در سطح معناداری P<0/05 انجام شد.یافته‌ها: : نتایج تجزیه و تحلیل آماری نشان داد، سطوح آنزیم های کبدی ALP,AST,ALT پس از هشت هفته تمرین پیلاتس همراه با مصرف سیلی مارین کاهش معناداری داشته است(P<0/05).نتیجه‏ گیری: بر اساس یافته‌ها، هشت هفته تمرین پیلاتس همراه با مصرف سیلی‌مارین می‌تواند در بهبود آنزیم‌های کبدی مؤثر باشد.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

تأثیر تمرین مقاومتی و مکمل اسپیرولینا بر سیگنالینگ EGF/ ERK1/2/ TSC2/ mTOR در کلیه رت های نر

عبدالصالح زر؛ مهسا رمضانی؛ حمید رضا صادقی پور

دوره 15، شماره 1 ، مرداد 1404

https://doi.org/10.22124/jme.2025.29539.387

چکیده

مقدمه: علیرغم افزایش مصرف مکمل اسپیرولینا در بین ورزشکاران، از تاثیر این مکمل در کنار تمرینات مقاومتی بر بافت‌های مختلف بدن اطلاعات کمی در دسترس است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین مقاومتی و مکمل ... بیشتر مقدمه: علیرغم افزایش مصرف مکمل اسپیرولینا در بین ورزشکاران، از تاثیر این مکمل در کنار تمرینات مقاومتی بر بافت‌های مختلف بدن اطلاعات کمی در دسترس است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین مقاومتی و مکمل اسپیرولینا بر سیگنالینگ EGF/ ERK1/2/ TSC2/ mTOR در کلیه رت‌های نر بود. روش کار: 32 رت نر جوان از نژاد اسپراگ داولی با 3 ماه سن و میانگین وزن 20±150 گرم به طور تصادفی به چهار گروه کنترل، تمرین مقاومتی، مکمل اسپیرولینا و تمرین-مکمل تقسیم شدند.گروه‌های مکمل به مدت 8 هفته تمرین مقاومتی انجام و گروه‌های مکمل، مقدار mg/kg/day200 اسپرولینا به صورت محلول در آب مصرف کردند. بیان متغییرهای وابسته مطالعه با استفاده از روش REAL TIME-PCR اندازه‌گیری شد. یافته‏ها: افزایش بیان ژن EGF در هیچ کدام از گروه‌ها نسبت به گروه کنترل معنی‌دار نبود. در فاکتور ERK تغییرات درگروه مکمل اسپیرولینا و کنترل (03/0=p) معنی دار بود. تغییرات ژن TSC2 در هیچ یک از گروه‌ها نسبت به گروه کنترل تغییر معنادار نداشت. در متغیر mTOR تغییرات در گروه اسپیرولینا (01/0 =p ) معنی‌دار اما افزایش آن در گروه تمرین مقاومتی (16/0) و تعامل تمرین و مکمل (06/0=p) معنی دار نبود. نتیجه‏گیری: به نظر می‌رسد مصرف مکمل اسپیرولینا به تنهایی اثر معنادار بیشتری بر مسیر سیگنالینگ بررسی شده دارد. استفاده برنامه تمرینی با شدت متفاوت در کنار دوزهای متفاوت مکمل جهت ارزیابی دقیق تاثیر تمرین مقاومتی در کنار این مکمل توصیه می‌شود.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

اثرات تمرین تناوبی با شدت زیاد (HIIT) و روزه داری یک روز در میان (ADF) بر شاخص های التهابی و استرس اکسایشی بافت چربی احشایی موش های تحت تغذیه با رژیم غذایی پرچرب و پر فروکتوز

صالح ستار کاظم صالح؛ موسی خلفی؛ عارف حبیبی ملکی

دوره 15، شماره 1 ، مرداد 1404

https://doi.org/10.22124/jme.2025.30287.403

چکیده

مقدمه: چاقی منجر به افزایش استرس اکسایشی و التهاب مزمن می‌شود. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرین تناوبی با شدت زیاد (HIIT) و روزه‌داری یک روز در میان (ADF) بر شاخص‌های التهابی و استرس اکسایشی بافت چربی احشایی ... بیشتر مقدمه: چاقی منجر به افزایش استرس اکسایشی و التهاب مزمن می‌شود. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرین تناوبی با شدت زیاد (HIIT) و روزه‌داری یک روز در میان (ADF) بر شاخص‌های التهابی و استرس اکسایشی بافت چربی احشایی موش‌های تحت تغذیه با رژیم غذایی پرچرب و پرفروکتوز (HFF) بود. روش کار: 40 موش اسپراگ‌داولی هشت هفته‌ای، به‌طور تصادفی به پنج گروه شامل کنترل (CON)، HFF، HFF+HIIT، HFF+ADF و HFF+HIIT+ADF تقسیم شدند. تمرین HIIT به مدت 12 هفته و پنج جلسه در هفته شامل هفت تناوب چهار دقیقه‌ای‌ با شدت 90ـ85 درصد حداکثر سرعت (Vmax) با تناوب‌های استراحت فعال دو دقیقه‌ای با شدت 50 درصد Vmax اجرا شد. گروه‌های ADF به صورت یک روز در میان دسترسی به غذا نداشتند. بیان پروتئین نکروز تومور آلفا (TNF-α)، اینترلوکین 10 (IL-10) و مقادیر مالون‌دی‌آلدهید (MDA) ارزیابی شد. از روش‌های آماری t مستقل و تحلیل واریانس یک‌طرفه و آزمون تعقیبی توکی جهت تعیین اختلاف‌ بین گروه‌ها در سطح معنی‌داری 05/0p< استفاده شد. یافته‌ها: HFF در مقایسه با CON منجر به افزایش معنی‌دار وزن شد. مقادیر MDA، IL-10 و TNF-α در گروه HFF افزایش معنی‌داری یافت (05/0p<). در گروه HIIT، ADF و HIIT+ADF وزن و مقادیر MDA در مقایسه با گروه HFF کاهش معنی‌داری یافت (05/0p<). نتیجه‌گیری: پژوهش حاضر نشان داد که غذای پرچرب و پرفروکتوز علاوه بر افزایش وزن با افزایش استرس اکسایشی و التهابی همراه است. تمرین تناوبی با شدت زیاد، روزه‌داری یک روز در میان و ترکیب این دو علاوه بر کاهش وزن منجر به کاهش استرس اکسایشی و تعدیل التهاب می‌شود.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

بررسی اتوفاژی بیش از حد در بافت چربی احشایی رت‌های القاء شده به دیابت نوع 2 بعد از هشت هفته تمرینات ورزشی تناوبی باشدت بالا و تداومی با شدت متوسط

هادی گلپسندی؛ محمد رحمان رحیمی؛ پیمان قاسمی؛ صلاح الدین احمدی؛ سیامند عبدالله پور

دوره 15، شماره 1 ، مرداد 1404

https://doi.org/10.22124/jme.2025.30622.408

چکیده

مقدمه: دیابت نوع 2 (T2DM) یک اختلال متابولیک مزمن است که با مقاومت به انسولین و هایپرگلیسمی مشخص می‌شود و اغلب با اختلال در تنظیم متابولیسم لیپید و افزایش فعالیت اتوفاژی همراه است. این مطالعه به بررسی تأثیر ... بیشتر مقدمه: دیابت نوع 2 (T2DM) یک اختلال متابولیک مزمن است که با مقاومت به انسولین و هایپرگلیسمی مشخص می‌شود و اغلب با اختلال در تنظیم متابولیسم لیپید و افزایش فعالیت اتوفاژی همراه است. این مطالعه به بررسی تأثیر تمرین تناوبی شدید (HIIT) و تمرین تداومی متوسط (MICT) بر سطوح پروتئین‌های اتوفاژی (Beclin-1، LC3-II و PLIN-2) در بافت چربی احشایی رت‌های دیابتی پرداخت.روش کار: رت‌های نر ویستار به گروه‌های کنترل سالم، کنترل دیابتی، دیابتی تحت تمرین HIIT و دیابتی تحت تمرین MICT تقسیم شدند. دیابت با تزریق استرپتوزوتوسین و رژیم پرچرب القا شد. برنامه تمرینی به مدت ۸ هفته اجرا گردید. سطوح پروتئین‌ها با وسترن بلات و شاخص‌های متابولیک با روش‌های استاندارد اندازه‌گیری شدند.یافته‌ها: دیابت موجب افزایش معنادار Beclin-1، LC3-II و 2 PLIN- شد. هر دو تمرین HIIT و MICT این سطوح را کاهش دادند، اما MICT تأثیر قوی‌تری بر کاهش Beclin-1 و LC3-II داشت. همچنین، هر دو تمرین باعث کاهش گلوکز خون، انسولین و مقاومت به انسولین شدند. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تمرینات ورزشی، به‌ویژه MICT، می‌توانند با تنظیم منفی پروتئین‌های اتوفاژی، نقش محافظتی در برابر اختلالات ناشی از دیابت نوع ۲ ایفا کنند. این یافته‌ها بر اهمیت تمرینات ورزشی در کنترل دیابت تأکید دارند.

مشاهده مقاله

مقاله مروری Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

تاثیر تمرین هوازی بر آنزیم‌های کبدی و مقاومت به انسولین در افراد مبتلا به دیابت نوع دو: مرور نظام‌مند و فراتحلیل

خدیجه ملایی؛ امید ظفرمند؛ مهدی مقرنسی

دوره 15، شماره 1 ، مرداد 1404

https://doi.org/10.22124/jme.2025.29671.390

چکیده

مقدمه: دیابت با تغییرات پاتولوژیکی زیادی در ارتباط است و آسیب‌های کبدی یکی از مهمترین پیامدهای دیابت است. هدف مطالعه حاضر، بررسی اثر تمرین هوازی بر آنزیم‌های کبدی و مقاومت به انسولین در افراد مبتلا ... بیشتر مقدمه: دیابت با تغییرات پاتولوژیکی زیادی در ارتباط است و آسیب‌های کبدی یکی از مهمترین پیامدهای دیابت است. هدف مطالعه حاضر، بررسی اثر تمرین هوازی بر آنزیم‌های کبدی و مقاومت به انسولین در افراد مبتلا به دیابت نوع دو (T2D) می‌باشد.روش‌ کار: جستجوی سیستماتیک مقالات انگلیسی و فارسی منشر شده از پایگاه‌های اطلاعاتیPubMed ،Web of Science ، Scopus، ‌Magiran‌، Irandon،Noor Mags و Sid تا 25 دی‌ماه 1403 (14 ژانویه 2025) انجام شد. برای تعیین اندازه اثر، تفاوت میانگین WMD و فاصله اطمینان 95% با استفاده از مدل اثر تصادفی محاسبه شد. ناهمگونی با استفاده از آزمون I2 و سوگیری انتشار با تحلیل بصری فونل پلات و آزمون ایگر بررسی شد.یافته‌ها: در مجموع 17 مطالعه (با 18 مداخله تمرین هوازی) و تعداد 564 آزمودنی مبتلا به T2D فراتحلیل شدند و نتایج نشان داد مداخله تمرین هوازی در افراد مبتلا به T2D با کاهش معنادار ALT ]002/0P= ،(781/11- الی 519/2-)Iu/l 150/7 -=‌[WMD، AST ]001/0P= ،(461/6- الی 550/1-)Iu/l 005/4 -=‌[WMD و ‌HOMA ]017/0P= ،(163/1- الی 113/0-) 638/0 -= [WMDنسبت به گروه شاهد شد. اما تمرین هوازی با تغییر غیرمعنادار GGT ]008/0P= ،(952/8- الی 362/1-)Iu/l 157/5 -= [WMD همراه شد.نتیجه گیری: در مجموع، می‌توان تمرین هوازی را یکی از راهبردهای کارآمد در کاهش ATT، AST، GGT و HOMA در افراد مبتلا به دیابت T2D در نظر گرفت و پیشنهاد می‌‌شود از این روش برای بهبود ATT، AST، GGT و HOMA استفاده کنند.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

تاثیر شش هفته تمرین مقاومتی با تحمل وزن بدن و مکمل دهی امگا-3 بر برخی شاخص های بزاقی هایپرتروفی عضلانی در زنان جوان

فرناز علی بابائیان قزوینی؛ عباس صادقی؛ حسن پوررضی

دوره 15، شماره 1 ، مرداد 1404

https://doi.org/10.22124/jme.2025.25762.329

چکیده

هدف: تمرین مقاومتی محرکی برای القای هایپرتروفی عضلانی است و هایپرتروفی از طریق فرآیندهای مربوط به پروتئین‌های ترشح‌شده از عضلات به نام مایوکاین‌ها افزایش یابد. تمرین مقاومتی همراه با مداخله تغذیه‌ای ... بیشتر هدف: تمرین مقاومتی محرکی برای القای هایپرتروفی عضلانی است و هایپرتروفی از طریق فرآیندهای مربوط به پروتئین‌های ترشح‌شده از عضلات به نام مایوکاین‌ها افزایش یابد. تمرین مقاومتی همراه با مداخله تغذیه‌ای می توانند محرک غیر دارویی برای افزایش توده عضلات اسکلتی باشند. براین اساس، تحقیق حاضر باهدف تعیین تأثیر 6 هفته تمرین مقاومتی باتحمل وزن بدن همراه با مکمل امگا-3 بر برخی شاخص‌های بزاقی هایپرتروفی عضلانی در زنان جوان، انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه‌ی نیمه تجربی، 32 زن سالم (سن: 3.6 ± 23.38، وزن 8.27 ± 59.73(kg)، قد: 4.92 ± 165.20 (cm) و شاخص توده بدن: 2.57 ± 21.91 (kg/m²)) به صورت تصادفی به چهار گروه تمرین-مکمل (8 نفر)، تمرین (8 نفر)، مکمل (8 نفر) و کنترل(8 نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرینات مقاومتی با تحمل وزن شامل سه جلسه تمرین در هفته با شدت 70-55 درصد یک تکرار بیشینه به مدت 6 هفته بود. پیش و پس از مداخله، شاخص‌های1IGF- ، میوستاتین و آیریزین بزاق اندازه‌گیری شدند. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون t همبسته تجزیه‌ و تحلیل شد.یافته ها: نتایج نشان داد که تمرین مقاومتی باتحمل وزن بدن همراه با مکمل امگا-3، باعث کاهش معنی‌دار شاخص میوستاتین در گروه تمرین (05/0 > P) و همچنین عدم تغییر معنی‌دار شاخص‌های IGF-1 و آیریزین در تمامی گروه‌ها شد(05/0p>). با این وجود، در تمامی شاخص‌ها بین گروه‌‌ها هیچ تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد(05/0p>). نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که 6 هفته تمرین مقاومتی با تحمل وزن بدن همراه با مکمل امگا-3 باعث کاهش میوستاتین می‌شود.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

تاثیر ۸ هفته تمرینات تناوبی شدید و میزان غذای مصرفی روزانه در رژیم غذایی فست بر بیان پروتئین MCJ کبدی در موش های نر مدل ویستار

رها رسول نیا؛ خدیجه ایران دوست؛ علی همتی عفیف؛ مرتضی طاهری

دوره 15، شماره 1 ، مرداد 1404

https://doi.org/10.22124/jme.2025.29289.385

چکیده

هدف: هدف این پژوهش بررسی تاثیر ۸ هفته تمرینات تناوبی شدید و اعمال رژیم روزه‌داری بر میزان پروتین MCJ کبدی در موش‌های نر ویستار است. روش‌ پژوهش:در این مطالعه تجربی، ۲۸ موش نر ویستار به‌طور تصادفی به چهار ... بیشتر هدف: هدف این پژوهش بررسی تاثیر ۸ هفته تمرینات تناوبی شدید و اعمال رژیم روزه‌داری بر میزان پروتین MCJ کبدی در موش‌های نر ویستار است. روش‌ پژوهش:در این مطالعه تجربی، ۲۸ موش نر ویستار به‌طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند: به چهار 1.گروه کنترل، 2. گروه رژیم غذایی، 3. گروه تمرینات تناوبی شدید و 4.گروه تمرینات تناوبی شدید+رژیم غذایی. برنامه تمرینی شامل 8 هفته دویدن روی تردمیل و 5 روز در هفته بود که هفته اول دو تکرار با شدت بالا، هفته دوم چهار تکرار با شدت بالا، هفته سوم شش تکرار و از هفته چهارم به بعد شامل هشت تکرار با شدت بالا بود. از این رو زمان کل تمرین به طور میانگین در هفته اول 16 دقیقه، در هفته دوم 24 دقیقه، هفته سوم 32 دقیقه و از ابتدای هفته چهارم به بعد 40 دقیقه بود.یافته‌ها : نتایج آزمون آنوا نشان داد که تمرینات تناوبی شدید (HIIT) در مقایسه با گروه کنترل سالم،تاثیر معناداری بر میزان پروتئین MCJ کبدی دارد (p=0.001). ، همچنین، ترکیب تمرینات HIIT با رژیم روزه‌داری در مقایسه با گروه کنترل سالم، تاثیر معناداری بر کاهش سطح پروتئین MCJ کبدی نشان داد (F=31.167 p<0.001). در مقابل، رژیم فست به تنهایی تاثیر معناداری بر پروتئین MCJ نداشت p=0.186) . (F=1.879.نتیجه: برنامه‌های تمرینی شامل HIIT و رژیم روزه‌داری می‌تواند در کاهش سطح پروتین MCJ در میتوکندری کبد و متابولیسم موثر باشند.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

تأثیر شش هفته تمرینات تناوبی با شدت بالا در دمای سرد بر شاخص مقاومت انسولینی و لپتین سرم مردان چاق

احمد شاهسواری؛ امیر خسروی؛ ناصر بهپور

دوره 15، شماره 1 ، مرداد 1404

https://doi.org/10.22124/jme.2025.30848.413

چکیده

زمینه و هدف:دمای محیط و نوع تمرین از عوامل مؤثر در غلظت لپتین و وضعیت متابولیک هستند. هدف این مطالعه، بررسی تأثیر شش هفته تمرینات تناوبی با شدت بالا (HIIT) در دمای سرد بر شاخص مقاومت انسولینی و سطوح سرمی لپتین ... بیشتر زمینه و هدف:دمای محیط و نوع تمرین از عوامل مؤثر در غلظت لپتین و وضعیت متابولیک هستند. هدف این مطالعه، بررسی تأثیر شش هفته تمرینات تناوبی با شدت بالا (HIIT) در دمای سرد بر شاخص مقاومت انسولینی و سطوح سرمی لپتین در مردان چاق بود.روش پژوهش:نمونه آماری شامل ۳۲ مرد جوان چاق (سن: ۲۲/۲±۲/۹ سال، شاخص توده بدن: ۳۱/۴±۱) بود که به‌طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند: TR22 (تمرین در ۲۲ درجه)، TR10 (تمرین در ۱۰ درجه)، C22 (استراحت در ۲۲ درجه) و C10 (استراحت در ۱۰ درجه). گروه‌های TR22 و TR10 طی شش هفته، سه جلسه در هفته، تمرینات HIIT شامل ۸ تا ۱۰ وهله دویدن ۱ دقیقه‌ای با شدت ۸۵–۹۵٪ حداکثر ضربان قلب ذخیره، همراه با ۱ دقیقه استراحت فعال با شدت ۶۰–۷۰٪ روی تردمیل انجام دادند. سطوح لپتین، انسولین، گلوکز، شاخص‌های آنتروپومتریک و HOMA-IR پیش و پس از مداخله اندازه‌گیری شد.یافته‌ها:در گروه TR10، پس از شش هفته تمرین در سرما، مقادیر لپتین (P=0.04)، انسولین (P=0.039)، گلوکز (P=0.034)، وزن (P=0.042) و درصد چربی (P=0.016) کاهش معنی‌داری یافت. این تغییرات در سایر گروه‌ها، از جمله TR22، مشاهده نشد. همچنین در TR10، بین کاهش درصد چربی و سطوح لپتین (P=0.031) و انسولین (P=0.039) ارتباط معناداری دیده شد. تغییری در HOMA-IR مشاهده نشد.نتیجه‌گیری:تمرینات HIIT در هوای سرد نسبت به دمای معمول تأثیر بیشتری در کاهش لپتین دارد. همچنین HIIT هر دو دما تأثیر معنی‌داری بر HOMA-IR نداشت. کاهش لپتین و انسولین با کاهش درصد چربی مرتبط است.

مشاهده مقاله

اثر تمرینات ترکیبی بر عوامل التهابی قلب و عروق، پروفایل لیپیدی و فشار خون در مردان مبتلا به پرفشاری خون

دوره 12، شماره 1 ، فروردین 1401، ، صفحه 1-16

https://doi.org/10.22124/jme.2021.15316.174

چکیده

پرفشاری خون همانند دیس لیپیدمی از مهمترین بیماریهای قلبی-عروقی است که تمرینات ورزشی می‌تواند اثر پیشگیرانه بر آنها داشته باشد. اثر تمرینات ترکیبی به عنوان یک شیوه تمرینی کارآمد، از روش های نوین برای ... بیشتر پرفشاری خون همانند دیس لیپیدمی از مهمترین بیماریهای قلبی-عروقی است که تمرینات ورزشی می‌تواند اثر پیشگیرانه بر آنها داشته باشد. اثر تمرینات ترکیبی به عنوان یک شیوه تمرینی کارآمد، از روش های نوین برای بهبود سلامت قلبی-عروقی است. هدف پژوهش حاضر اثر تمرینات ترکیبی بر شاخص های التهابی قلب-عروقی، فشار خون و پروفایل لیپیدی در مردان مبتلا به پرفشاری خون بود. در این پژوهش که با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل انجام شد، تعداد 9 نفر (5/4±33/47 سال؛ شاخص توده بدنی 27/5±18/33 کیلوگرم/مترمربع) به عنوان گروه تمرین و 9 نفر به عنوان گروه کنترل (20/3±44/48 سال؛ شاخص توده بدنی 35/5±51/30 کیلوگرم/مترمربع) بطور تصادفی از بین افراد داوطلب انتخاب شدند. تمرین ترکیبی که به مدت 16 هفته برگزار شد، شامل 4 جلسه تمرین هفتگی (2 جلسه هوازی، 2 جلسه مقاومتی پویا) بود. تمرینات هوازی با شدت 40-65 درصد اکسیژن مصرفی بیشینه و تمرینات مقاومتی پویا با شدت 55 درصد تکرار بیشینه و هر کدام به مدت 70 تا 80 دقیقه اجرا شد. نتایج آزمون ANCOVA نشان داد فشار خون سیستولی و دیاستولی گالکتین-3 و اندوتلین-1 پلاسمایی در گروه تمرین ترکیبی پس از تمرینات و همچنین در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی‌داری کاهش یافته بود (05/0p<). در بین لیپید های خون، سطح کلسترول به طور معنی‌داری کاهش یافته بود (05/0p<). به‌طور کلی نتایج نشان داد اجرای تمرینات ترکیبی هوازی و مقاومتی، علاوه بر کاهش فشار خون و بهبود وضعیت دیس لیپیدمی، منجر به کاهش بیومارکرهای اثرگذار بر التهاب عروقی و نارسایی قلبی شده است.

تاثیر تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر هایپرتروفی قلبی: نقش مسیر پیام رسانی Wnt / β-catenin

دوره 11، شماره 2 ، مهر 1400، ، صفحه 43-55

https://doi.org/10.22124/jme.2023.23992.266

چکیده

هدف: مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر 12 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا بر توده قلب و بیان ژن‌های بتا-کاتنین و گلیکوژن سنتاز کیناز-3-بتا در بافت میوکارد موش‌های صحرایی نر انجام شد. روش کار: 30 سر موش صحرایی نر ... بیشتر هدف: مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر 12 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا بر توده قلب و بیان ژن‌های بتا-کاتنین و گلیکوژن سنتاز کیناز-3-بتا در بافت میوکارد موش‌های صحرایی نر انجام شد. روش کار: 30 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی در سه گروه شم ، کنترل و HIIT قرار گرفتند. گروه تجربی تحت تمرین HIIT قرار گرفتند. چهل و هشت ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، آزمودنی ها به روش بدون درد جراحی و قلب آنها استخراج شد. بیان ژن بتا-کاتنین و گلیکوژن سنتاز کیناز-3-بتا با روش RT-PCR مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون t مستقل استفاده شد یافته ها: نتایج نشان داد که وزن بدن در گروه HIIT به طور معنی داری کمتر بود (029/0 = P) و نسبت وزن قلب به بدن در گروه مداخله به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل بود (001/0 = P). همچنین بیان ژن بتا-کاتنین در موش‌های تمرین کرده به‌طور معنی‌داری بیشتر از گروه کنترل بود (002/0 = P). با توجه به بیان ژن GSK3-β، اگرچه میانگین سطوح در گروه تمرین کرده کمتر از گروه کنترل بود، اما تفاوت ها از نظر آماری معنی دار نبود (71/0 = P). نتیجه گیری: تمرین HIIT همراه با کاهش قابل توجه وزن بدن، باعث افزایش نسبت قلب به وزن بدن و هایپرتروفی قلبی می شود. همچنین، این تمرینات ورزشی با تحریک مسیر سیگنالینگ Wnt و افزایش قابل توجه بیان ژن بتا کاتنین، هایپرتروفی قلبی را تحریک می کند.

تاثیر تمرین عملکردی شدید کراس فیت HIFT) ) و تمرین مقاومتی دایره ای بر سطوح سرمی واسپین در زنان چاق

دوره 13، شماره 1 ، اردیبهشت 1402، ، صفحه 57-69

https://doi.org/10.22124/jme.2023.24244.292

چکیده

چاقی با التهاب سیستمیک مزمن مرتبط است. فعالیت بدنی یکی از عوامل اثر گذار بر چاقی و التهاب است. هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرین عملکردی شدید کراس فیت و تمرین مقاومتی دایره‌ای بر سطوح سرمی واسپین در زنان ... بیشتر

تاثیر دوزهای مختلف مصرف حاد آب چغندر بر عملکرد بی‌هوازی در افراد تمرین کرده

دوره 12، شماره 1 ، فروردین 1401، ، صفحه 89-107

https://doi.org/10.22124/jme.2023.24026.274

چکیده

هدف: هدف مطالعه حاضر تعیین تأثیر دوزهای مختلف مصرف حاد آب چغندر بر عملکرد بی‌هوازی در افراد تمرین کرده بود. روش شناسی: در یک طرح آزمایشی تصادفی (هدفمند و در دسترس) متقاطع، دوسوکور و کنترل شده با دارونما، ... بیشتر هدف: هدف مطالعه حاضر تعیین تأثیر دوزهای مختلف مصرف حاد آب چغندر بر عملکرد بی‌هوازی در افراد تمرین کرده بود. روش شناسی: در یک طرح آزمایشی تصادفی (هدفمند و در دسترس) متقاطع، دوسوکور و کنترل شده با دارونما، 9 فرد تمرین کرده که حداقل 150 دقیقه در هفته و دست کم به مدت 6 ماه فعالیت بدنی داشتند (سن: 33/1±44/20 سال، شاخص توده بدنی: 27/3± 55/20 کیلوگرم بر متر)، طی 3 هفته به صورت تک جلسه‌ (با دوره پاکسازی یک هفته ای)، داوطلب شرکت در پروتکل شدند. شرکت کنندگان 2 ساعت پس از مصرف70 میلی‌لیتر یا 140 میلی‌لیتر آب چغندر و یا 70 میلی‌لیتر دارونما به صورت حاد، آزمون توان بی‌هوازی مبتنی بر دویدن، آزمون پرش سارجنت، آزمون چابکی ایلی‌نویز و آزمون 36 متر سرعت را با فاصله استراحت 10 دقیقه‌ای تکمیل کردند. یافته‌ها: نتایج تحلیل داده‌ها نشان داد، مصرف حاد دوزهای 70 و 140 میلی‌لیتر از آب چغندر تاثیر معنی داری بر توان بی‌هوازی، اوج توان، میانگین توان، حداقل توان، اوج نسبی توان، ظرفیت بی‌هوازی و شاخص خستگی نداشت. به علاوه، مصرف حاد مقادیر 70 و 140 میلی‌لیتر از آب چغندر بر سرعت، چابکی و توان انفجاری افراد تمرین کرده نیز تاثیر معناداری نداشت.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که مصرف حاد دوزهای 70 و 140 میلی‌لیتر آب چغندر هیچ مزیت عملکردی برای توان بی‌هوازی و مؤلفه‌های آن، چابکی، سرعت و توان انفجاری در افراد تمرین کرده ایجاد نمی‌کند.

اثرات فیزیولوژی- روانشناختی تمرینات تناوبی شدید و مصرف ویتامین E در موش های صحرایی سالمند آلزایمری شده با تری متیل تین

دوره 11، شماره 2 ، مهر 1400، ، صفحه 57-76

https://doi.org/10.22124/jme.2023.23953.251

چکیده

مقدمه: سالمندی با بروز اختلات شناختی و جسمی همراه است. با توجه به ابهام در اثر تعاملی تمرین و مکمل‌های آنتی‌اکسیدانی، هدف مطالعه حاضر بررسی اثرات فیزیولوژی-روانشناختی تمرینات تناوبی شدید (HIIT) و مصرف ... بیشتر مقدمه: سالمندی با بروز اختلات شناختی و جسمی همراه است. با توجه به ابهام در اثر تعاملی تمرین و مکمل‌های آنتی‌اکسیدانی، هدف مطالعه حاضر بررسی اثرات فیزیولوژی-روانشناختی تمرینات تناوبی شدید (HIIT) و مصرف ویتامین E (VE) در موش-های صحرایی آلزایمری شده با تری‌متیل‌تین (TMT) بود. روش‌ها: در این مطالعه تجربی 50 سر موش صحرایی (سن 18-22 ماه؛ وزن 280-320 گرم) آلزایمری شده با تزریق صفاقی mg/kg 10 TMT به گروه‌های (1) TMT، (2) شم/حلال ویتامین E (Sham)، (3) VE، (4) HIIT (90-95 درصد حداکثر سرعت بیشینه) و (5) HIIT+VE تقسیم شدند. تعداد 10 سر موش صحرایی سالم برای بررسی اثر TMT بر متغیر‌های تحقیق در گروه HC قرار گرفتند. تمرینات HIIT به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته انجام شد. ویتامین E برای این مدت با دوز mg/kg 30 به صورت خوراکی به موش‌های صحرایی خورانده شد. نتایج: در گروه‌های HIIT و HIIT+VE شاخص‌های تن سنجی، وزن غذای دریافتی، اضطراب و افسردگی به طور معنی‌داری کمتر و توان هوازی، تعادل حرکتی، آستانه تحمل درد بیشتر از گروه TMT بود (05/0≥P). در گروه VE وزن چربی احشایی، وزن غذای دریافتی، اضطراب و افسردگی به‌طور معنی‌داری کمتر از گروه TMT بود (05/0≥P). توان هوازی در گروه‌های HIIT و HIIT+VE به‌طور معنی‌داری بیشتر و اضطراب و افسردگی به‌طور معنی‌داری کمتر از گروه VE بود (05/0≥P). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تمرین HIIT، VE و تمرین HIIT+VE دارای اثرات بهبود دهنده شاخص‌های آنتروپومتریکی، عملکرد جسمانی و روانشناختی است؛ اما اثرات عملکرد جسمانی و روانشناختی تمرین HIIT به مراتب قوی‌تر از اثر ویتامین E بود.

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

تأثیر هشت جلسه کوهنوردی به همراه مکمل چای سبز بر رزیستین و ریسک فاکتورهای قلبی_عروقی در مردان دارای اضافه وزن

سعید نیکوخصلت؛ مصطفی خانی؛ مهدی عالی زاده؛ غلامرضا مقدم

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 30 بهمن 1403

https://doi.org/10.22124/jme.2025.29741.391

چکیده

مقدمه: اضافه وزن و چاقی موجب افزایش رزیستین و فاکتورهای قلبی_عروقی می شود. لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر هشت جلسه کوهنوردی به همراه مکمل چای سبز بر رزیستین و ریسک فاکتورهای قلبی-عروقی در مردان دارای ... بیشتر مقدمه: اضافه وزن و چاقی موجب افزایش رزیستین و فاکتورهای قلبی_عروقی می شود. لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر هشت جلسه کوهنوردی به همراه مکمل چای سبز بر رزیستین و ریسک فاکتورهای قلبی-عروقی در مردان دارای اضافه وزن بود. روش‌کار: در این پژوهش نیمه تجربی، 40 مرد با اضافه وزن از شهر تبریز با دامنه سنی 30 تا 40 سال حضور داشتند که در 4 گروه 10 نفره (کنترل، مکمل، تمرین و نیز مکمل و تمرین) به صورت تصادفی تقسیم شدند. مکمل چای سبز مدت هشت هفته و روزانه در سه وعده و در هر وعده 5/2 گرم مصرف شد. تمرین کوهنوردی نیز به مدت هشت هفته (هر هفته یک جلسه) از ارتفاع پایین و شدت کم شروع گردید و به صورت تدریجی ارتفاع و شدت افزایش یافت. نمونه های خون گیری نیز در دو مرحله، 48 ساعت پیش از شروع و 48 ساعت پس از پایان هشت هفته، بعد از 8 تا10 ساعت ناشتایی انجام شد. از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره و تک متغیره برای بررسی فرضیه‌ها استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که هشت جلسه کوهنوردی به همراه مکمل چای سبز بر کاهش رزیستین و ریسک فاکتورهای قلبی-عروقی (hs-CRP، TG) مردان دارای اضافه وزن تاثیر معنی‌داری دارد (05/0P<)، اما بر ریسک فاکتورهای قلبی-عروقی (LDL-C، HDL-C) تاثیر معنی‌داری نداشت (05/0 P>).نتیجه‌گیری: به نظر می رسد کوهنوردی به همراه مکمل چای سبز می تواند بر کاهش رزیستین و ریسک فاکتورهای قلبی-عروقی در مردان دارای اضافه وزن مفید واقع شود.

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

تأثیر ریکاوری به کمک پرتهویه‌ای برعملکرد اسکوات و پرس سینه در مردان تمرین کرده مقاومتی

آرین سعید نامقی؛ بهمن میرزایی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 17 اردیبهشت 1404

https://doi.org/10.22124/jme.2025.29548.388

چکیده

هدف: فعالیت مقاومتی با شدت بالا منجر به اسیدوز متابولیک و اختلال عملکرد عضلات می‌شود. روش پرتهویه‌ای، با ایجاد آلکالوز تنفسی، ممکن است این اثرات را کاهش دهد، اما شواهد مربوط به تأثیر آن بر عملکرد مقاومتی ... بیشتر هدف: فعالیت مقاومتی با شدت بالا منجر به اسیدوز متابولیک و اختلال عملکرد عضلات می‌شود. روش پرتهویه‌ای، با ایجاد آلکالوز تنفسی، ممکن است این اثرات را کاهش دهد، اما شواهد مربوط به تأثیر آن بر عملکرد مقاومتی متناقض است. این پژوهش به بررسی اثر ریکاوری با استفاده از پرتهویه‌ای بر عملکرد اسکوات و پرس سینه در مردان تمرین‌کرده مقاومتی پرداخته است.روش: در این پژوهش، 12 دانشجوی مرد تمرین‌کرده مقاومتی با میانگین سن 41/22 سال در سه جلسه با فاصله 72 ساعت از هم، شرکت کردند. در جلسه اول، اطلاعات فردی، یک تکرار بیشینه حرکات پرس سینه و اسکوات اندازه‌گیری شد و تمرین پروتکل پرتهویه‌ای انجام شد. در جلسات دوم و سوم، شرکت‌کنندگان 3 ست از حرکات پرس سینه و اسکوات را با شدت 80٪ یک تکرار بیشینه تا ناتوانی اجرا کردند و تعداد تکرارها ثبت شد. در استراحت بین ست‌ها (5 دقیقه)، شرکت‌کنندگان در دو حالت عادی (کنترل) یا با سرعت 60 نفس در دقیقه (پرتهویه‌ای) نفس کشیدند و داده‌ها با آزمون تی وابسته تحلیل شدند.یافته‌ها: نتایج نشان داد که ریکاوری به کمک پرتهویه‌ای به‌طور معنی داری (05/0≥p) باعث افزایش (92/10 درصدی در پرس سینه و 42/11 درصدی در اسکوات) میانگین تعداد تکرارهای انجام شده در حرکات پرس سینه (65/3 ± 66/23 پرتهویه‌ای در مقابل 93/3 ± 33/21 نرمال) و اسکوات (82/4 ± 83/26 پرتهویه‌ای در مقابل 27/4 ± 08/24 نرمال) شد. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش حاضر، ممکن است ریکاوری بین ست‌ها به کمک پرتهویه‌ای باعث بهبود عملکرد پرس سینه و اسکوات مردان تمرین کرده مقاومتی شود.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

اثر 12 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا و مکمل ویتامین D3 بر شاخص‌های سندرم متابولیک و مسیر سیگنال دهی پروتئین IRS-1 در بافت قلب رت‌های نر نژاد اسپراگ-داولی تغذیه شده با رژیم غذایی سرشار از فروکتوز

ئاره زو محمود فتاح؛ حمید محبی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 10 خرداد 1404

https://doi.org/10.22124/jme.2025.30022.396

چکیده

اثر 12 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا و مکمل ویتامین D3 بر شاخص‌های سندرم متابولیک و مسیر سیگنال‌دهی پروتئین IRS-1 در بافت قلب رت‌های نر نژاد اسپراگ-داولی تغذیه شده با رژیم غذایی سرشار از فروکتوز بود.روش ... بیشتر اثر 12 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا و مکمل ویتامین D3 بر شاخص‌های سندرم متابولیک و مسیر سیگنال‌دهی پروتئین IRS-1 در بافت قلب رت‌های نر نژاد اسپراگ-داولی تغذیه شده با رژیم غذایی سرشار از فروکتوز بود.روش پژوهش: تحقیق حاضر از نوع تجربی و با طرح پس‌آزمون بود. تعداد 40 سر موش‌ صحرایی نر بالغ(7 هفته‌ای)نژاد اسپراگ-داولی با محدوده وزنی(250 - 270 گرم) به طور تصادفی به 5 گروه با 8 سر در هر گروه تقسیم شدند.برنامه تمرینی تناوبی با شدت بالا (HIIT) شامل اجرای 10 وهله فعالیت 4 دقیقه‌ای با شدت معادل 90-85 درصد VO2max و با دوره‌های استراحتی فعال 2 دقیقه‌ای به مدت 12 هفته و 5 روز در هفته بر روی نوارگردان (شیب صفر درجه) اجرا شد.یافته‌ها: داده‌ها افزایش معنی داری در وزن بدن (01/0 P <)، دور کمر (01/0 P <)، شاخص توده بدن (01/0 P <)، بافت چربی احشایی (01/0 P <)، و سطوح سرمی تری گلیسیرید (TG) (01/0 P<)، کلسترول تام (TC) (01/0 P <)، لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) (01/0 P <) و کاهش معنی دار در سطوح سرمی لیپوپروتئین با چگالی بالا HDL (01/0 P <)، و بیان پروتئین IRS-1، P-IRS-1 بافت قلب در گروه [CF]؛ نسبت به گروه‌ [CN]؛ را نشان دادند. نتیجه‌گیری: یافته‌های ما نشان می‌دهد که هر دو HIIT و مصرف ویتامین دی به‌طور مؤثر سندرم متابولیک ناشی از مصرف رژیم غذایی سرشار از فروکتوز را حداقل تا حدی از طریق فعال کردن سیگنال‌دهی P-IRS-1 بافت قلب، بهبود ترکیب بدن، شاخص‌های گلایسمیک و پروفایل لیپیدی کاهش می‌دهد.

مشاهده مقاله

تعداد دوره‌ها	15
تعداد شماره‌ها	29
تعداد مقالات	240
تعداد نویسندگان	557
تعداد مشاهده مقاله	346,964
تعداد دریافت فایل اصل مقاله	198,506
تعداد مقالات ارسال شده	457
تعداد مقالات رد شده	176
تعداد مقالات پذیرفته شده	129
درصد پذیرش	28
زمان پذیرش (روز)	136
تعداد پایگاه های نمایه شده	5
تعداد داوران	109

دوره 15 (1404)

دوره 14 (1403)

دوره 13 (1402)

دوره 12 (1401)

دوره 11 (1400)

دوره 10 (1399)

دوره 9 (1398)

دوره 8 (1397)

دوره 7 (1396)

دوره 6 (1395)

دوره 5 (1394)

دوره 4 (1393)

دوره 3 (1392)

دوره 2 (1391)

دوره 1 (1390)

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

بانک ها و نمایه نامه ها

ابر واژگان

نشریات مرتبط