سوخت و ساز و فعالیت ورزشی

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

تاثیر یک دوره ویبریشن کل بدن بر برخی از شاخص های التهابی سرم زنان یائسه دارای اضافه وزن با کم کاری تیروئید

امیر خسروی؛ ریما شایان نسب؛ عیسی نائبی علمداری

دوره 14، شماره 2 ، آبان 1403

https://doi.org/10.22124/jme.2024.26367.344

چکیده

هدف: کم کاری تیروئید به‌همراه یائسگی اثر مضاعفی بر افزایش التهاب زنان یائسه دارد، فعالیت ورزشی موجب کاهش التهاب می‌شود. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر یک دوره ویبریشن کل بدن بر برخی از شاخص های التهابی ... بیشتر هدف: کم کاری تیروئید به‌همراه یائسگی اثر مضاعفی بر افزایش التهاب زنان یائسه دارد، فعالیت ورزشی موجب کاهش التهاب می‌شود. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر یک دوره ویبریشن کل بدن بر برخی از شاخص های التهابی سرم زنان یائسه دارای اضافه وزن با کم کاری تیروئید بود. روش: در این مطالعه نیمه‌تجربی 20 زن یائسه با کم کاری تیروئید 46 تا 57 ساله شهرستان خرم آباد انتخاب و به دو گروه 10 نفره: کنترل(C) و تمرین ویبریشن کل بدن(V) ، تقسیم شدند. گروهV ، این تمرینات را به مدت 12 هفته و سه بار در هفته، با فرکانس 30 تا 50 هرتز، با دامنه یک تا دو میلی‌متر با اعمال 20 تا 30 دقیقه ویبریشن 5 تا 15 دقیقه تمرین اندام فوقانی و تحتانی را انجام دادند. در دو مرحله شروع و پایان میزان پروتئین واکنش گرC و TNF-αسرم با استفاده از روش الایزا، درصد چربی بدن، شاخص توده بدنی و وزن بدن مورد سنجش قرار گرفت. با توجه به طبیعی بودن توزیع داده‌ها از روش‌های آماری تی مستقل و کوواریانس، در سطح معناداری 05/0 تجزیه ‌و تحلیل استفاده شد. یافته‌ها: 12 هفته تمرین ویبریشن کل بدن در گروه V باعث کاهش معنادار سطح سرمی پروتئین واکنش گرC (026/0P=)، و TNF-α (031/0P=) نسبت به گروه کنترل شد. همچنین کاهش درصد چربی بدن (041/0P=)، شاخص توده بدن (044/0P=) و وزن (047/0P=) دیده شد. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تمرینات ویبریشن احتمالا از طریق کاهش میزان وزن و چربی بدن موجب کاهش التهاب در زنان یائسه مبتلا به کم کاری تیروئید می‌شود.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

اثر تمرینات مقاومتی و استقامتی بر بیان ژن هایMURF1 و MTURدر رت های نر سالمند

صادق چراغ بیرجندی؛ سمیه رستمیان دولت شانلو؛ علی یعقوبی

دوره 14، شماره 2 ، آبان 1403

https://doi.org/10.22124/jme.2024.26222.338

چکیده

یکی از اختلالات شایع در دوره سالمندی سارکوپنیا می باشد که منجر به کاهش پنج درصدی توده عضلانی در هر سال می شود. هدف از این پژوهش، بررسی اثر تمرینات مقاومتی و استقامتی بر بیان ژن های MURF1 و MTOR در رت های نر سالمند ... بیشتر یکی از اختلالات شایع در دوره سالمندی سارکوپنیا می باشد که منجر به کاهش پنج درصدی توده عضلانی در هر سال می شود. هدف از این پژوهش، بررسی اثر تمرینات مقاومتی و استقامتی بر بیان ژن های MURF1 و MTOR در رت های نر سالمند بود. در این مطاله تعداد ۳۰ سر موش صحرایی نر سالمند، به طور تصادفی به ۳ گروه کنترل، تمرین استقامتی و تمرین مقاومتی تقسیم شدند. گروه استقامتی و مقاومتی تمرینات را به مدت ۸ هفته و ۵ جلسه در هفته اجرا کردند. ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرین و پس از ناشتایی شبانه، تمامی موش های صحرایی نر سالمند کشته شدند و از عضله دوقلو بافت برداری صورت گرفت. سپس میزان بیان ژن های MURF1 و mTOR با استفاده از ژن مرجع به روش Real Time PCR اندازه گیری شد. تجزیه تحلیل داده ها توسط آزمون های واریانس یک طرفه و تست توکی و با استفاده از نرم افزار آمارSPSS صورت گرفت. آزمون آنالیز واریانس نشان داد که میزان بیان ژن های mTOR و MURF1 در گروه های مختلف تفاوت معنی داری دارد .( P>0/39) نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان داد بین گروه کنترل و مقاومتی تفاوت معنی داری وجود دارد و تمرین مقاومتی تاثیر بیشتری نسبت به تمرین استقامتی دارد. مطالعه حاضر نشان داد تمرینات مقاومتی نسبت به تمرینات استقامتی تاثیر بیشتری در فعالسازی مسیرهای اتوفاژی در عضله اسکلتی دارند. بنابراین، به نظر می رسد تمرین مقاومتی شیوه تمرینی موثرتری در بهبود بیان ژن های درگیر در پیشبرد سارکوپنیا همراه با سالمندی است.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

تاثیر 10 هفته تمرین مقاومتی در ترکیب با مکمل چای سبز بر سطوح مالون دی آلدئید، ظرفیت کل آنتی اکسیدانی و نیمرخ لیپیدی در بزرگسالان دارای اضافه وزن

مهسا کهوند؛ حسن فرجی؛ داریوش شیخ الاسلامی وطنی

دوره 14، شماره 2 ، آبان 1403

https://doi.org/10.22124/jme.2024.27342.362

چکیده

مقدمه: پژوهش حاضر بررسی اثرمکمل چای سبز با و بدون فعالیت مقاومتی بر سطوح MDA ، TAC و نیمرخ لیپیدی مردان و زنان دارای اضافه وزن بود.روش شناسی: نمونه آماری این تحقیق 35 زن و مرد (سن: 7/4±9/37، شاخص تود بدن: 2/2±6/28) ... بیشتر مقدمه: پژوهش حاضر بررسی اثرمکمل چای سبز با و بدون فعالیت مقاومتی بر سطوح MDA ، TAC و نیمرخ لیپیدی مردان و زنان دارای اضافه وزن بود.روش شناسی: نمونه آماری این تحقیق 35 زن و مرد (سن: 7/4±9/37، شاخص تود بدن: 2/2±6/28) میانسال داوطلب و دارای اضافه وزن بودند که به صورت تصادفی در سه گروه تمرین + دارونما ، چای سبز و تمرین + چای سبز قرار گرفتند. تمرین مقاومتی به مدت 10 هفته، هفته‌ای 3 جلسه در 7 حرکت و با شدت 70 درصد یک تکرار بیشینه انجام شد. آزمودنی‌های گروه چای سبز روزانه 2 عدد قرص 500 میلی‌گرمی چای سبز و بعد از هر وعده‌ی غذایی مصرف کردند. گروه تمرین + دارونما، با شرایط مشابه، مالتودکسترین مصرف کردند. 48 ساعت قبل و بعد از مداخله، خونگیری در شرایط ناشتایی انجام شد. نتایج: تری گلیسرید و HDL در هیچ گروهی تغییر معناداری نداشت (05/0<p). سطوح TAC و MDA تنها در گروه تمرین + چای سبز به ترتیب افزایش (012/0p=) و کاهش (003/0p=) یافت. کلسترول تام در هر سه گروه تمرین + چای سبز (006/0p=)، تمرین + دارونما (001/0=p) و چای سبز (020/0=p) کاهش داشت. LDL تنها در گروه تمرین + چای سبز کاهش پیدا کرد (009/0=p). نتیجه‌گیری: مصرف دوره‌ی10 هفته‌ای مکمل چای سبز همراه با تمرین مقاومتی آثار بهتری نسبت به مصرف چای سبز به تنهایی بر شاخص‌های اکسایشی و ضد اکسایشی و همچنین بهبود نیمرخ لیپیدی افراد دارای اضافه وزن دارد.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

تاثیر تمرین مقاومتی،HIIT و ترکیبی (HIIT و مقاومتی) بر microRNAهای سرمی مرتبط با چاقی در پسران نوجوان چاق و دارای اضافه وزن

جاوید نوری؛ سعید نیکوخصلت؛ مصطفی خانی؛ جواد وکیلی

دوره 14، شماره 2 ، آبان 1403

https://doi.org/10.22124/jme.2024.28049.372

چکیده

زمینه و هدف: هدف مطالعه حاضر، تعیین تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی شدید، تمرین مقاومتی و ترکیبی بر عوامل هورمونی و microRNAهای مرتبط با چاقی و سازگاری‌های ورزشی در پسران نوجوان چاق است. مواد و روش‌ها: در یک ... بیشتر زمینه و هدف: هدف مطالعه حاضر، تعیین تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی شدید، تمرین مقاومتی و ترکیبی بر عوامل هورمونی و microRNAهای مرتبط با چاقی و سازگاری‌های ورزشی در پسران نوجوان چاق است. مواد و روش‌ها: در یک مطالعه نیمه‌تجربی، 36 پسر سالم کم‌تحرک (سن؛ 15-13 سال؛ BMI: 31-28 kg/m2؛ درصد چربی: 36-32 درصد) انتخاب و سپس بر اساس توان هوازی و درصد چربی در چهار گروه همگن تمرین تناوبی شدید، مقاومتی و ترکیبی و کنترل (بدون فعالیت) قرار گرفتند. هر پروتکل تمرینی به مدت چهار جلسه در هفته برای هشت هفته انجام شد. هر جلسه HIIT شامل 8-6 تکرار دویدن 60-30 ثانیه‌ای با 85-80 درصد (سه دقیقه استراحت بین هر تکرار) بود. تمرین مقاومتی شامل حرکات عضلات اصلی بالاتنه، تنه و پایین‌تنه بود. تمرین ترکیبی شامل ترکیب دو جلسه در هفته تمرین مقاومتی و تمرین HIIT در مجموع چهار جلسه تمرین در هفته بود.نتایج: پس از تائید همگنی گروه‌ها در متغیر پژوهش (05/0<P)، بر اساس نتایج بعد از اتمام هر سه پروتکل تمرینی میزان بیان miRNA-133a، miRNA-1 و miRNA-143 نسبت به مرحله پیش آزمون به طور معنی‌داری کاهش یافت (05/0>P). همچنین، تنها در گروهی ترکیبی تفاوت معنی‌داری بین تغییرات بیان miRNA-133a و miRNA-1 با گروه تمرین مقاومتی تفاوت معنی داری مشاهده شد (05/0>P)، اما میزان بیان miRNA-133a، miRNA-1 و miRNA-143 تفاوتی بین گروه ترکیبی و گروه تمرین HIIT نداشت (05/0<P).

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

تأثیر تمرینات هوازی و مصرف مکمل کوئرستین بر سطوح آدیپونکتین و فاکتور رشد اندوتلیال عروقی در بافت قلب رت‌های مبتلا به دیابت نوع دو

سیده ندا دلفانی حسینی؛ علی برزگری؛ سعید نقیبی؛ محمد حسن دشتی خویدکی

دوره 14، شماره 2 ، آبان 1403

https://doi.org/10.22124/jme.2024.24566.301

چکیده

اهداف: با توجه به ویژگی‌های محفاظتی و آنتی اکسیدانی فعالیت های ورزشی و مصرف مکمل کوئرستین بر سطوح آدیپونکتین و فاکتور رشد اندوتلیال عروقی در بیمارانی که از دیابت و اختلالات متابولیکی به مدت طولانی رنج ... بیشتر اهداف: با توجه به ویژگی‌های محفاظتی و آنتی اکسیدانی فعالیت های ورزشی و مصرف مکمل کوئرستین بر سطوح آدیپونکتین و فاکتور رشد اندوتلیال عروقی در بیمارانی که از دیابت و اختلالات متابولیکی به مدت طولانی رنج می‌برند،هدف از این مطالعه تأثیر تمرینات هوازی و مصرف مکمل کوئرستین بر سطوح آدیپونکتین و فاکتور رشد اندوتلیال عروقی در بافت قلب رت‌های مبتلا به دیابت بود. مواد و روشها: بدین منظور50 سر رت نر ویستار با میانگین وزنی33±237گرم بطور تصادفی در پنج گروه 10 تایی شامل:کنترل سالم، دیابتی، دیابت+مکمل، دیابت+تمرین و دیابت+مکمل+تمرین قرار گرفتند. پروتکل تمرینی شامل هشت هفته تمرین هوازی با شدت بالا، پنج جلسه در هفته و 60 دقیقه در هر جلسه بود و گروه‌های مکمل نیز بصورت گاواژ روزانه به‌مقدار 50 میلی‌گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن کوئرستین دریافت کردند. تغییرات سطوح آدیپونکتین و فاکتور رشد اندوتلیال عروقی با استفاده از روش الایزا مورد بررسی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آنالیز واریانس یک‌طرفه و آزمون توکی استفاده شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که اختلاف معنی داری بین گروه‌های پژوهش در مقادیر آدیپونکتین و فاکتور رشد اندوتلیال عروقی وجود دارد (001/0P=). نتایج آزمون توکی نشان داد گروه‌ تمرین+مکمل،تمرین با مکمل و دیابت باعث افزایش آدیپونکتین و فاکتور رشد اندوتلیال عروقی شد(001/0p= ). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که استفاده از مکمل کوئرستین و تمرینات تداومی شدید منجر به افزایش سطوح آدیپونکتین و VEGF در موش‌های دیابتی شده است و به طور کلی بیان کننده اهمیت آنها در کاهش عوامل خطرساز در بیماری دیابت است.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

اثر مصرف حاد مکمل ریبوز بر ظرفیت ضداکسایشی تام، شاخص پراکسیداسیون لیپیدی و گزانتین اکسیداز پس از فعالیت های شدید تکراری

عادل دنیایی؛ خسرو ابراهیم؛ حمید رجبی

دوره 14، شماره 2 ، آبان 1403

https://doi.org/10.22124/jme.2024.25488.321

چکیده

هدف: هدف از این پژوهش بررسی مصرف حاد مکمل ریبوز بر ظرفیت ضداکسایشی تام، پراکسیداسیون لیپیدی و گزانتین اکسیداز پس از فعالیت‌های شدید تکراری در کشتی‌گیران بود. روش‌شناسی: بدین منظور ١٠ نفر از کشتی‌گیران ... بیشتر هدف: هدف از این پژوهش بررسی مصرف حاد مکمل ریبوز بر ظرفیت ضداکسایشی تام، پراکسیداسیون لیپیدی و گزانتین اکسیداز پس از فعالیت‌های شدید تکراری در کشتی‌گیران بود. روش‌شناسی: بدین منظور ١٠ نفر از کشتی‌گیران ‌ با میانگین سن (3±22سال) به‌طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. تحقیق به صورت دوسوکور و متقاطع انجام شد. پروتکل شامل ٤ مرحله با فاصله ١٥دقیقه استراحت فعال بود؛ هر مرحله نیز شامل ٣ آزمون وینگیت پا و ٣ آزمون وینگیت دست به صورت متناوب و با استراحت فعال یک دقیقه‌ای بین دو آزمون بود. آزمودنی‌ها در هر دو جلسه (مصرف ریبوز یا دارونما) یک ساعت قبل از انجام کلیه‌ی مراحل آزمون اولین نوبت مصرف مکمل ریبوز (١/.گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن) یا دارونما (طعم‌دهنده‌ی بی اثر) را مصرف کردند، همچنین نوبت دوم مصرف پس از مرحله‌ی دوم آزمون و سومین نوبت پس از پایان کل چهار مرحله فعالیت مصرف شد. نمونه خون قبل از مصرف اولین نوبت مکمل و پس از اتمام کل چهار مرحله آزمون و نیز پس از یک ساعت بازگشت به حالت اولیه از آزمودنی‌ها گرفته شد. یافته‌ها: نتایج تحقیق با استفاده از روش تحلیل واریانس مکرر (3×2) نشان داد، مصرف مکمل ریبوز موجب کاهش معنی‌دار غلظت مالون‌دی آلدئید پس از انجام فعالیت شد (001/0=p)؛ اما با توجه به نتایج مشاهده ‌شده، پاسخ ظرفیت ضداکسایشی تام (07/0=p) و گزانتین اکسیداز (71/0=p) به مصرف ریبوز مرتبط نبود؛ به طور کلی به نظر می رسد مصرف حاد مکمل ریبوز تأثیرمعنی‌داری بر سطوح شاخص پراکسیداسیون چربی کشتی‌گیران دارد.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

اثر تمرین هوازی همراه با رزوراترول بر شاخص‌های التهابی و آنتی‌اکسیدانی هیپوکمپ موش‌های مبتلا به آلزایمر

عمار راشت؛ احمد عبدی؛ علیرضا براری

دوره 14، شماره 2 ، آبان 1403

https://doi.org/10.22124/jme.2024.26320.342

چکیده

مقدمه: افزایش فعالیت ورزشی منظم و رژیم غذایی حاوی پلی‌فنل‌ها، رویکردهای غیردارویی موثری هستند که از پیشرفت بیماری‌های عصبی جلوگیری می‌کنند. در این مطالعه، ما نشانگرهای التهاب و آنتی‌اکسیدانی را ... بیشتر مقدمه: افزایش فعالیت ورزشی منظم و رژیم غذایی حاوی پلی‌فنل‌ها، رویکردهای غیردارویی موثری هستند که از پیشرفت بیماری‌های عصبی جلوگیری می‌کنند. در این مطالعه، ما نشانگرهای التهاب و آنتی‌اکسیدانی را پس از هشت هفته تمرین ورزشی (T)، درمان با رزوراترول (RSV) یا درمان ترکیبی در مدل موش AD بررسی کردیم.روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 34 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در پنج گروه نرمال (NO)، آلزایمر (AD)، آلزایمر-تمرین (ADT)، آلزایمر-رزوراترول (ADRSV) و آلزایمر-تمرین-رزوراترول (ADTRSV) قرار گرفتند. گروه‌های مکمل، طی دوره مداخله روزانه 20 میلی‌گرم RSV (به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) را به صورت خوراکی دریافت کردند. برنامه تمرین هوازی شامل دویدن روی تردمیل با سرعت 18-6 متر در دقیقه، پنج روز هفته به مدت هشت هفته اجرا شد. یافته‌ها: القای AD باعث کاهش معنی‌داری در شاخص‌های آنتی اکسیدانی (Gpx، SOD و CAT) و افزایش MDA، NF-κB، TNF-α و IL-1β شد (0001/0=p). تمرین و RSV شاخص‌های آنتی‌اکسیدانی را افزایش داده و میزان بیان عوامل التهابی را کاهش داد (p<0.05). همچنین افزایش معنی‌داری در میزان Gpx و SOD در گروه ADTRSV نسبت به گروه‌ ADT (به ترتیب 043/0p=، 041/0p=) و ADRSV (به ترتیب 026/0p=، 035/0p=) مشاهده شد. بیان NF-κB و TNF-α در گروه ADTRSV نسبت به گروه‌ ADT (به ترتیب 040/0p= و 041/0p=) و ADRSV (044/0p= و 034/0p=) کاهش معنی‌داری داشت.بحث: T و RSV با تاثیر بر التهاب و فشار اکسایشی در بهبود و درمان AD نقش دارد. با این وجود اثر ترکیب تمرین و مکمل بیشتر بود.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

تاثیر هشت هفته تمرین هوازی تناوبی با شدت بالا بر سطوح پروتئین ها SERCA2 و Akt کاردیومیوسیت موش های صحرایی مبتلا به دیابت نوع 2

علی شعبانی فرد؛ محسن قنبرزاده؛ علی اکبر علی زاده؛ روح اله رنجبر

دوره 14، شماره 2 ، آبان 1403

https://doi.org/10.22124/jme.2024.27067.354

چکیده

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر سطوح پروتئین هایSERCA2 و Akt بافت قلب موش های صحرایی مبتلا به دیابت نوع دو بود.روش شناسی: در مطالعه حاضر 40 سر موش صحرایی نر با سن ... بیشتر مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر سطوح پروتئین هایSERCA2 و Akt بافت قلب موش های صحرایی مبتلا به دیابت نوع دو بود.روش شناسی: در مطالعه حاضر 40 سر موش صحرایی نر با سن 8 هفته و میانگین وزن 220-200گرم، به چهار گروه 1-کنترل سالم ( سالین )؛ 2-کنترل بیمار (دیابت نوع 2)؛ 3-گروه تمرین و 4-گروه تمرین+ دیابت نوع 2 تقسیم شدند. پس از یک دوره رژیم غذایی پر چرب و سپس القاء دیابت با STZ (یک دوزmg/kg ۳۵)، برنامه تمرین(10-4 تناوب دو دقیقه ای با شدت 80-95% سرعت بیشینه) را به مدت ۸ هفته و 5 جلسه در هفته انجام دادند. بافت برداری از نمونه ها ، 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین برای بررسی سطوح پروتئین‌های هایSERCA2 و Akt با استفاده از روش وسترن بلات انجام گرفت. برای تحلیل داده‌ها از آزمون آنوای یک راهه و همچنین آزمون تعقیبی توکی استفاده شد.یافته‌ها: بیان پروتئین SERCA2 و Akt به طور معناداری در بافت قلب موش های دیابتی در مقایسه با سالم کاهش یافت (P<0.0001). هشت هفته تمرین بیان پروتئین SERCA2 و Akt را در گروه های دیابتی و سالم به طور معناداری نسبت به گروه های کنترل افزایش داد. نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش به طور کلی نشان داد که تمرین در گروه های سالم و دیابتی فوایدی را به نفع بهبود عملکرد قلبی به واسطه افزایش در بیان پروتئین های Akt و SERCA2 در بافت قلب موش های صحرایی داشت.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

تأثیر دو هفته مکمل‌دهی پودر هسته انار خشک بر پاسخ ورزشی شاخص‌های بزاقی استرس اکسایشی و عملکرد کلیوی دختران والیبالیست متعاقب یک مسابقه والیبال

الهه پیرعلائی؛ رامین امیرساسان؛ زینب علیبخشی فرد؛ سیامک رهبر

دوره 14، شماره 2 ، آبان 1403

https://doi.org/10.22124/jme.2024.27337.361

چکیده

زمینه و هدف: فعالیت‌های ورزشی شدید باعث افزایش استرس اکسایشی می‌گردد. پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر دو هفته مکمل‌سازی پودر هسته انار خشک بر شاخص‌های بزاقی استرس اکسایشی و عملکرد کلیوی دختران جوان والیبالیست ... بیشتر زمینه و هدف: فعالیت‌های ورزشی شدید باعث افزایش استرس اکسایشی می‌گردد. پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر دو هفته مکمل‌سازی پودر هسته انار خشک بر شاخص‌های بزاقی استرس اکسایشی و عملکرد کلیوی دختران جوان والیبالیست متعاقب یک مسابقه والیبال انجام شد. روش تحقیق: 12دختر والیبالیست داوطلبانه در تحقیق تجربی و متقاطع حاضر شرکت کرده و توام با اجرای دو هفته تمرینات ویژه والیبال بطور تصادفی مکمل پودر هسته انار یا دارونما را بصورت کپسول و دو بار در روز (یک عدد صبح و یک عدد ظهر) مصرف نموده و سپس در یک مسابقه والیبال شرکت کردند که تمامی مراحل بعد از یک هفته دوره پاکسازی و با تغییر مکمل یا دارونما مجددا تکرار شد. متغیرهای مالون‌دی‌آلدئید (MDA)، ظرفیت تام آنتی‌اکسیدان سرمی (TAC)، کراتینین و اوره در سه مرحله (پایه، 24 ساعت بعد از آخرین روز دو هفته مکمل‌دهی و بعد از اجرای مسابقه) اندازه‌گیری شدند. آنالیز داده‌ها با تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر در سطح معنی‌داری 05/0>α انجام شد. یافته‌ها: دو هفته مکمل‌دهی پودر هسته انار خشک باعث بهبود معنی‌دار در مقادیر پایه MDA (04/0=p)، TAC (001/0=p)، کراتینین (043/0=p) و اوره (03/0=p) شد و در پاسخ MDA، کراتینین و اوره نسبت به یک مسابقه شدید والیبال بین شرایط دارونما و مکمل‌دهی تفاوت معنی‌دار وجود دارد (05/0>P). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد پودر هسته انار خشک بدلیل غنی بودن از عناصر آنتی اکسیدان و ضدالتهاب با کاهش اثرات اکسایشی و التهابی ناشی از فعالیت، می‌تواند در پیشگیری از آسیب‌های استرس اکسایشی و کلیوی در ورزشکاران موثر باشد.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

اثر تمرین مقاومتی فزاینده و مکمل ویتامین سی نانولیپوزوم بر بیان ژن‌های درگیر در اتوفاژی بافت هیپوکمپ رت‌های اورکتومی

اباذر تیموری؛ مهدیه جمشیدپور؛ آزاده عبداله زاده؛ مهنوش شهبانی نظری

دوره 14، شماره 2 ، آبان 1403

https://doi.org/10.22124/jme.2024.27940.367

چکیده

هدف: یائسگی یک روند فیزیولوژیک طبیعی بدن است اما تغییرات ناشی از کاهش استروژن در این دوران ممکن است باعث بروز نشانه‌هایی در برخی زنان شود و کیفیت زندگی آنان را تحت تاثیر قرار دهد. هدف از پژوهش حاضر بررسی ... بیشتر هدف: یائسگی یک روند فیزیولوژیک طبیعی بدن است اما تغییرات ناشی از کاهش استروژن در این دوران ممکن است باعث بروز نشانه‌هایی در برخی زنان شود و کیفیت زندگی آنان را تحت تاثیر قرار دهد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین مقاومتی فزاینده و مکمل ویتامین سی نانولیپوزوم بر بیان ژن‌های درگیر در اتوفاژی بافت هیپوکمپ رت‌های اورکتومی بود.روش‌: 32 سر موش صحرایی تخمدان برداری شده 24 ماهه در 4 گروه کنترل، مکمل (ویتامین C نانولیپوزوم)، توام (تمرین مقاومتی+ مکمل و تمرین تقسیم شدند. تمرین مقاومتی شامل هشت هفته تمرین نردبان با شدت متوسط (70 درصد از MVCC) و پنج روز در هفته بود. در گروه‌های مکمل و توام 5 روز در هفته و به مدت 8 هفته، مکمل ویتامین C نانولیپوزوم و به میزان 100 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت گاواژ دریافت شد. PRDX6 و GCN5L1 بافت هیپوکمپ با استفاده از روش Real-time PCR به دست آمد. تجزیه و تحلیل ﺁﻣﺎری با تحلیل واریانس دوطرفه ﻭ ﺁﺯﻣﻮﻥ تعقیبی توکی انجام شد.یافته‌ها: نتایج بیانگر افزایش معنی‌دار بیان ژنPRDX6 و GNC5L1 هیپوکمپ در گروه تمرین و توام نسبت به گروه‌های مکمل و کنترل بود (001/0=p). تفاوت معنی داری بین دو گروه کنترل و مکمل مشاهده نشد (109/0=p).نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تمرین مقاومتی و مکمل ویتامین C با افزایش بیان تنظیم‌کننده کلیدی میتوفاژی و با مهار فسفوریلاسیون گیرنده‌های استروژن نقش مهمی در فرآیندهای منجر به یائسگی ایفاء نمایند.واژگان کلیدی: تمرین مقاومتی، ویتامین C، اتوفاژی، هیپوکمپ و اورکتومی.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

دوازده هفته تمرین تناوبی شدید مستقل از هایپوکسی موجب بیوژنز میتوکندریایی کبد رت های نر با رژیم غذای پر چرب می شود.

فائقه قاسمی؛ حمید محبی

دوره 14، شماره 2 ، آبان 1403

https://doi.org/10.22124/jme.2023.26237.339

چکیده

زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثر تغذیه، تمرین و هایپوکسی بر بیوژنز میتوکندری کبد در رت‌های نر ویستار بود. روش پژوهش: 32 سر رت نر (سن: 6 هفته؛ میانگین وزن: 167/25 گرم) به‌طور تصادفی به چهار گروه 8 تایی ... بیشتر زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثر تغذیه، تمرین و هایپوکسی بر بیوژنز میتوکندری کبد در رت‌های نر ویستار بود. روش پژوهش: 32 سر رت نر (سن: 6 هفته؛ میانگین وزن: 167/25 گرم) به‌طور تصادفی به چهار گروه 8 تایی شامل گروه‌های رژیم غذایی نرمال (ND)، رژیم غذایی پرچرب (HFD)، رژیم غذایی پرچرب و تمرین در شرایط نورموکسی (HFD-HIIT)، رژیم غذایی پرچرب و تمرین در شرایط هایپوکسی (HFD-HHIIT) تقسیم شدند. پس از تعیین حداکثر سرعت هوازی (MAV) در شرایط نورموکسی (ارتفاع حدود 50 متر) و هایپوکسی-هیپوباریک (ارتفاع حدود 3000 متر)، پروتکلHIIT به مدت 12 هفته و 3 جلسه در هفته اجرا شد که شامل اجرای 3 تا 8 مرحله فعالیت 4 دقیقه‌ای با شدتی معادل 80 تا 93 درصد MAV و با دوره‌های استراحت فعال 2 دقیقه‌ای با شدت 50 درصد MAV بود. در پایان، سطوح ژن‌های PGC-1α و Tfam از طریق RT-PCR اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: دو گروه HFD-HIIT و HFD-HHIIT افزایش معنی‌داری در بیان ژن‌های PGC-1α و Tfam و کاهش معنی‌داری در محتوای چربی کبدی نسبت به گروه HFDنشان دادند (05/0p<). با این حال، گروه HFD+HHIIT افزایش معنی‌داری در بیان ژن Tfamو کاهش معنی‌داری در محتوی چربی کبد نسبت به HFD+HIIT نشان داد (05/0p<). نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد، تمرینHIIT مستقل از شرایط هایپوکسی توانسته است، PGC-1α را افزایش دهد. در حالی‌که، هایپوکسی با افزایش معنی‌دار بیان ژن Tfam که در بهبود ظرفیت عملکرد میتوکندری نقش دارد، منجر به کاهش بیشتر محتوی چربی کبدی نسبت به شرایط نورموکسی شد.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

اثر یک دوره تمرینات هوازی و مصرف روغن زیتون بر بیان ژن کاسپازهای ،9 ،8 3 در بافت هیپوکامپ رت های نر آلزایمری القا شده

مصطفی حق شناس؛ علیرضا علمیه؛ محمحرضا فدایی چافی

دوره 14، شماره 2 ، آبان 1403

https://doi.org/10.22124/jme.2024.28903.380

چکیده

آلزایمر شایع ترین بیماری وابسته به سن می باشد.شاخصه بیماری تشکیل پلاک ها آمیلوئیدی بتا در خارج از سلول و رشته های در هم تنیده داخل نورونی متشکل از رشته های حاوی فرم فسفریله ی پروتئین میکروتوبولی تائو ... بیشتر

مشاهده مقاله

اثر تمرینات ترکیبی بر عوامل التهابی قلب و عروق، پروفایل لیپیدی و فشار خون در مردان مبتلا به پرفشاری خون

دوره 12، شماره 1 ، فروردین 1401، ، صفحه 1-16

https://doi.org/10.22124/jme.2021.15316.174

چکیده

پرفشاری خون همانند دیس لیپیدمی از مهمترین بیماریهای قلبی-عروقی است که تمرینات ورزشی می‌تواند اثر پیشگیرانه بر آنها داشته باشد. اثر تمرینات ترکیبی به عنوان یک شیوه تمرینی کارآمد، از روش های نوین برای ... بیشتر پرفشاری خون همانند دیس لیپیدمی از مهمترین بیماریهای قلبی-عروقی است که تمرینات ورزشی می‌تواند اثر پیشگیرانه بر آنها داشته باشد. اثر تمرینات ترکیبی به عنوان یک شیوه تمرینی کارآمد، از روش های نوین برای بهبود سلامت قلبی-عروقی است. هدف پژوهش حاضر اثر تمرینات ترکیبی بر شاخص های التهابی قلب-عروقی، فشار خون و پروفایل لیپیدی در مردان مبتلا به پرفشاری خون بود. در این پژوهش که با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل انجام شد، تعداد 9 نفر (5/4±33/47 سال؛ شاخص توده بدنی 27/5±18/33 کیلوگرم/مترمربع) به عنوان گروه تمرین و 9 نفر به عنوان گروه کنترل (20/3±44/48 سال؛ شاخص توده بدنی 35/5±51/30 کیلوگرم/مترمربع) بطور تصادفی از بین افراد داوطلب انتخاب شدند. تمرین ترکیبی که به مدت 16 هفته برگزار شد، شامل 4 جلسه تمرین هفتگی (2 جلسه هوازی، 2 جلسه مقاومتی پویا) بود. تمرینات هوازی با شدت 40-65 درصد اکسیژن مصرفی بیشینه و تمرینات مقاومتی پویا با شدت 55 درصد تکرار بیشینه و هر کدام به مدت 70 تا 80 دقیقه اجرا شد. نتایج آزمون ANCOVA نشان داد فشار خون سیستولی و دیاستولی گالکتین-3 و اندوتلین-1 پلاسمایی در گروه تمرین ترکیبی پس از تمرینات و همچنین در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی‌داری کاهش یافته بود (05/0p<). در بین لیپید های خون، سطح کلسترول به طور معنی‌داری کاهش یافته بود (05/0p<). به‌طور کلی نتایج نشان داد اجرای تمرینات ترکیبی هوازی و مقاومتی، علاوه بر کاهش فشار خون و بهبود وضعیت دیس لیپیدمی، منجر به کاهش بیومارکرهای اثرگذار بر التهاب عروقی و نارسایی قلبی شده است.

اثر تمرینات ترکیبی (اینتروال هوازی و مقاومتی) با دو شدت مختلف بر FGF-21، آنزیمهای کبدی، مقاومت به انسولین و ترکیب بدن در زنان مبتلا به کبد چرب غیر الکلی

دوره 11، شماره 1 ، فروردین 1400، ، صفحه 19-35

https://doi.org/10.22124/jme.2021.18671.210

چکیده

مقدمه: کبد چرب غیرالکلی (NAFLD) وضعیتی است که در آن تجمع چربی در کبد افزایش می‌یابد. ورزش می‌تواند با جلوگیری از تجمع بیش از حد چربی در کبد به عنوان یک مداخله غیردارویی منجر به بهبود این عارضه و جلوگیری از ... بیشتر مقدمه: کبد چرب غیرالکلی (NAFLD) وضعیتی است که در آن تجمع چربی در کبد افزایش می‌یابد. ورزش می‌تواند با جلوگیری از تجمع بیش از حد چربی در کبد به عنوان یک مداخله غیردارویی منجر به بهبود این عارضه و جلوگیری از پیشرفت بیماری‌های مزمن کبدی باشد. هدف تحقیق حاضر مقایسه تاثیر تمرینات ترکیبی با شدتهای متفاوت بر FGF-21، مقاومت به انسولین، آنزیمهای کبدی و ترکیب بدن زنان مبتلا به کبد چرب بود. مواد و روشها: تعداد 33 زن مبتلا به NAFLD با میانگین سنی 75/7±45/43 سال و شاخص توده بدنی 6±84/32 کیلوگرم بر مترمربع) به صورت تصادفی به سه گروه مساوی تقسیم شدند؛ اینتروال هوازی (AIT) - تمرین مقاومتی (ترکیبی 1)، اینتروال شدید (HIIT) - تمرین مقاومتی (ترکیبی 2) و گروه کنترل. برنامه تمرینی به مدت 12 هفته و 3 جلسه در هفته انجام شد. متغیرهای پژوهش قبل و بعد از دوره تمرینی اندازه گیری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر (05/0p<) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج نشان داد شاخص HOMA-IR و FGF-21 سرمی در گروه‌های تمرین ترکیبی در مقایسه با گروه کنترل به‌طور معنی‌داری کاهش یافته بود (05/0>p). در سطوح آنزیمهای ALT و AST، اثر و تفاوت معنی داری مشاهده نشد. همچنین، کاهش معنی‌داری درصد چربی بدن مشاهده شد (05/0>p). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد زنان مبتلا به NAFLD احتمالا بتوانند از هر دو شدت تمرین ترکیبی مقاومتی و اینتروال متوسط و شدید به‌عنوان یک راهکار غیردارویی برای کاهش درصد چربی و بهبود مقاومت به انسولین و FGF-21 استفاده کنند.

اثر تمرین هوازی تداومی و تناوبی همراه با مصرف مکمل سیلیمارین بر میزان آنزیم‌های کبدی و تغییرات بافت کبد در موش‌های صحرایی مبتلا به کبد چرب غیر الکلی القاء شده با دگزامتازون

دوره 11، شماره 1 ، فروردین 1400، ، صفحه 19-35

https://doi.org/10.22124/jme.2022.21845.226

چکیده

هدف: هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر تمرینات هوازی تداومی و تناوبی شدید همراه با مصرف سیلیمارین بر سطوح سرمی آنزیم‌های کبدی و تغییرات بافت کبد موش‌های صحرایی مبتلا به کبد چرب بود. روش: در این مطالعه ... بیشتر هدف: هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر تمرینات هوازی تداومی و تناوبی شدید همراه با مصرف سیلیمارین بر سطوح سرمی آنزیم‌های کبدی و تغییرات بافت کبد موش‌های صحرایی مبتلا به کبد چرب بود. روش: در این مطالعه موشهای صحرایی نر پس از تزریق دگزا به 6 گروه مختلف تقسیم شدند: 1-کنترل بیمار 2-سیلیمارین 3- تمرین تناوبی 4- تمرین تناوبی+سیلیمارین 5-تمرین تداومی 6-تمرین تداومی+ سیلیمارین. در گروههای سیلیمارین، 300 میلی-گرم محلول سیلیمارین به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن گاواژ شد. گروه‌های تمرینی به مدت 8 هفته تمرین تداومی (54 دقیقه با سرعت 20 متر در دقیقه) و تمرین تناوبی با شدت بالا (6 وهله‌ی 3 دقیقه‌ای با سرعت 40 متر در دقیقه و 3 دقیقه ریکاوری فعال با سرعت 20 متر در دقیقه) با شیب 15 درجه را روی تردمیل انجام دادند. یافته‌ها: مصرف سیلیمارین و انجام تمرینات ورزشی موجب بهبود تغییرات بافتی در مقایسه با گروه کنترل شد. همچنین اثر تعاملی مصرف مکمل و تمرین بر سطوح AST و ALT معنادار نبود. مصرف سیلیمارین موجب کاهش معنادار سطوح آنزیم AST و ALT شده بود (05/0p≤). سطوح AST در گروه تمرین تناوبی نسبت به گروه کنترل بطور معناداری بالاتر بود (05/0p≤). مقدار این آنزیم در گروه تمرین تناوبی+سیلیمارین نسبت به گروه تمرین تناوبی بطور معناداری کاهش یافته بود (05/0p≤). نتیجه گیری: مصرف سیلیمارین و تمرین هوازی (تداومی و تناوبی) بصورت مجزا و در ترکیب با یکدیگر می‌تواند موجب بهبود وضعیت بافت کبد موش‌های صحرایی مبتلا به کبد چرب غیر الکلی القاء شده با دگزامتازون شود.

تاثیر دوزهای مختلف مصرف حاد آب چغندر بر عملکرد بی‌هوازی در افراد تمرین کرده

دوره 12، شماره 1 ، فروردین 1401، ، صفحه 89-107

https://doi.org/10.22124/jme.2023.24026.274

چکیده

هدف: هدف مطالعه حاضر تعیین تأثیر دوزهای مختلف مصرف حاد آب چغندر بر عملکرد بی‌هوازی در افراد تمرین کرده بود. روش شناسی: در یک طرح آزمایشی تصادفی (هدفمند و در دسترس) متقاطع، دوسوکور و کنترل شده با دارونما، ... بیشتر هدف: هدف مطالعه حاضر تعیین تأثیر دوزهای مختلف مصرف حاد آب چغندر بر عملکرد بی‌هوازی در افراد تمرین کرده بود. روش شناسی: در یک طرح آزمایشی تصادفی (هدفمند و در دسترس) متقاطع، دوسوکور و کنترل شده با دارونما، 9 فرد تمرین کرده که حداقل 150 دقیقه در هفته و دست کم به مدت 6 ماه فعالیت بدنی داشتند (سن: 33/1±44/20 سال، شاخص توده بدنی: 27/3± 55/20 کیلوگرم بر متر)، طی 3 هفته به صورت تک جلسه‌ (با دوره پاکسازی یک هفته ای)، داوطلب شرکت در پروتکل شدند. شرکت کنندگان 2 ساعت پس از مصرف70 میلی‌لیتر یا 140 میلی‌لیتر آب چغندر و یا 70 میلی‌لیتر دارونما به صورت حاد، آزمون توان بی‌هوازی مبتنی بر دویدن، آزمون پرش سارجنت، آزمون چابکی ایلی‌نویز و آزمون 36 متر سرعت را با فاصله استراحت 10 دقیقه‌ای تکمیل کردند. یافته‌ها: نتایج تحلیل داده‌ها نشان داد، مصرف حاد دوزهای 70 و 140 میلی‌لیتر از آب چغندر تاثیر معنی داری بر توان بی‌هوازی، اوج توان، میانگین توان، حداقل توان، اوج نسبی توان، ظرفیت بی‌هوازی و شاخص خستگی نداشت. به علاوه، مصرف حاد مقادیر 70 و 140 میلی‌لیتر از آب چغندر بر سرعت، چابکی و توان انفجاری افراد تمرین کرده نیز تاثیر معناداری نداشت.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که مصرف حاد دوزهای 70 و 140 میلی‌لیتر آب چغندر هیچ مزیت عملکردی برای توان بی‌هوازی و مؤلفه‌های آن، چابکی، سرعت و توان انفجاری در افراد تمرین کرده ایجاد نمی‌کند.

تاثیر تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر هایپرتروفی قلبی: نقش مسیر پیام رسانی Wnt / β-catenin

دوره 11، شماره 2 ، مهر 1400، ، صفحه 43-55

https://doi.org/10.22124/jme.2023.23992.266

چکیده

هدف: مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر 12 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا بر توده قلب و بیان ژن‌های بتا-کاتنین و گلیکوژن سنتاز کیناز-3-بتا در بافت میوکارد موش‌های صحرایی نر انجام شد. روش کار: 30 سر موش صحرایی نر ... بیشتر هدف: مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر 12 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا بر توده قلب و بیان ژن‌های بتا-کاتنین و گلیکوژن سنتاز کیناز-3-بتا در بافت میوکارد موش‌های صحرایی نر انجام شد. روش کار: 30 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی در سه گروه شم ، کنترل و HIIT قرار گرفتند. گروه تجربی تحت تمرین HIIT قرار گرفتند. چهل و هشت ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، آزمودنی ها به روش بدون درد جراحی و قلب آنها استخراج شد. بیان ژن بتا-کاتنین و گلیکوژن سنتاز کیناز-3-بتا با روش RT-PCR مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون t مستقل استفاده شد یافته ها: نتایج نشان داد که وزن بدن در گروه HIIT به طور معنی داری کمتر بود (029/0 = P) و نسبت وزن قلب به بدن در گروه مداخله به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل بود (001/0 = P). همچنین بیان ژن بتا-کاتنین در موش‌های تمرین کرده به‌طور معنی‌داری بیشتر از گروه کنترل بود (002/0 = P). با توجه به بیان ژن GSK3-β، اگرچه میانگین سطوح در گروه تمرین کرده کمتر از گروه کنترل بود، اما تفاوت ها از نظر آماری معنی دار نبود (71/0 = P). نتیجه گیری: تمرین HIIT همراه با کاهش قابل توجه وزن بدن، باعث افزایش نسبت قلب به وزن بدن و هایپرتروفی قلبی می شود. همچنین، این تمرینات ورزشی با تحریک مسیر سیگنالینگ Wnt و افزایش قابل توجه بیان ژن بتا کاتنین، هایپرتروفی قلبی را تحریک می کند.

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

اثر تمرین هوازی بر بیان ژن های درگیر در استرس شبکه اندوپلاسمیک کبد رت‌های نر تحت رژیم غذایی پرچرب

سارا شاهسواری بابوکانی؛ حمید محبی

مقالات آماده انتشار، اصلاح شده برای چاپ، انتشار آنلاین از تاریخ 01 آبان 1403

https://doi.org/10.22124/jme.2024.26460.349

چکیده

هدف: هدف مطالعه حاضر بررسی اثر تغذیه و تمرین هوازی بر مسیر پیام‌رسانی استرس ER کبد بود. روش‌شناسی: 18 سر رت نر نژاد ویستار با وزن تقریبی 167 گرم و سن تقریبی 5 هفته به‌صورت تصادفی در گروه‌های رژیم غذایی طبیعی ... بیشتر هدف: هدف مطالعه حاضر بررسی اثر تغذیه و تمرین هوازی بر مسیر پیام‌رسانی استرس ER کبد بود. روش‌شناسی: 18 سر رت نر نژاد ویستار با وزن تقریبی 167 گرم و سن تقریبی 5 هفته به‌صورت تصادفی در گروه‌های رژیم غذایی طبیعی (ND)، رژیم غذایی پرچرب (HFD) و رژیم غذایی پرچرب و تمرین هوازی (HFD+EX) قرار گرفتند. مداخله تمرینی با شدتی حدود 80-70 درصد حداکثر سرعت هوازی 3 جلسه در هفته به مدت 12 هفته اجرا شد. در پایان، نمونه‌های بافت کبد برای اندازه-گیری تغییرات بیان ژن‌های Chop، Atf6، Perk و Bax و تجمع چربی کبد جمع‌آوری شدند. تحلیل داده‌ها با آزمون‌ تحلیل واریانس یک‌راهه انجام شد. یافته‌ها: افزایش معنی‌داری در بیان ژن‌های Chop، Atf6، Perk و Bax در کبد رت‌های گروه HFD مشاهده شد که بیان بالاتر این ژن‌ها با محتوای چربی کبد بالاتر همراه بود. محتوای چربی کبد و بیان ژن Chop وPerk در گروه HFD+EX در مقایسه با گروه HFD کمتر بود (05/0>p) اما بیان ژن‌های Atf6 و Bax در گروه HFD+EX در مقایسه با گروه HFD ازنظر آماری معنی‌دار نبود (05/0<p). نتیجه‌گیری: احتمالاً رژیم غذایی پرچرب از طریق افزایش استرس ER سبب راه‌اندازی مسیر پاسخ پروتئین‌های تا نخورده (UPR) می‌گردد. به دلیل بالا بودن استرس ER در سلول‌های کبد رت‌-های تحت رژیم غذایی پرچرب بیان ژن Bax نیز بالاتر بود. به نظر می‌رسد تمرین به‌واسطه کاهش UPR از طریق تمایل به کمتر بودن بیان ژن‌های Chop، Atf6 و Perk مکانیسم مؤثری در جلوگیری از تجمع چربی کبد محسوب شود.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

اثر تمرینات هوازی-مقاومتی و مکمل‌یاری ترکیبی بر عوامل رگ‌زایی (VEGF و HIF-1α) در مردان چاق غیرفعال

آرمین فرحناک؛ جواد مهربانی؛ حمید اراضی

مقالات آماده انتشار، اصلاح شده برای چاپ، انتشار آنلاین از تاریخ 08 دی 1403

https://doi.org/10.22124/jme.2024.28697.379

چکیده

مقدمه و هدف: تاثیر تمرینات ورزشی بر تامین نیازهای انرژی بافتهای عضلانی، یک از پرسش‌های مهم در سازگاری به تمرین است. همراه با تمرین ورزشی، مصرف برخی مکمل‌ها می‌تواند موجب بهبود عملکرد سلولی شود. ترکیب ... بیشتر مقدمه و هدف: تاثیر تمرینات ورزشی بر تامین نیازهای انرژی بافتهای عضلانی، یک از پرسش‌های مهم در سازگاری به تمرین است. همراه با تمرین ورزشی، مصرف برخی مکمل‌ها می‌تواند موجب بهبود عملکرد سلولی شود. ترکیب مکمل‌ها با یکدیگر همراه با اجرای تمرینات همزمان، رویکرد جدیدی است که مورد توجه قرار گرفته است. بنابراین، هدف پژوهش حاضر، تعیین اثر تمرینات هوازی-مقاومتی و مکمل‌یاری ترکیبی (ال-آرژنین/کافئین/ال-کارنیتین) بر فاکتورهای رگ‌زایی و حساس به هایپوکسی (VEGF و HIF-1a) در مردان چاق غیرفعال بود.روش کار: تعداد 28 مرد چاق غیرفعال (سن 89/3±02/37، قد 66/0±74/1 و BMI 24/1±04/34) به‌صورت تصادفی در سه گروه تمرین هوازی-مقاومتی و مکمل ترکیبی (10 نفر)، تمرین هوازی-مقاومتی و پلاسبو (9 نفر) و مکمل‌-بی‌تمرین (9 نفر) تقسیم شدند. تمرینات هوازی (30 دقیقه با شدت متوسط) و تمرین مقاومتی (40-45 دقیقه با شدت) و مکمل ترکیبی شامل 1000 میلی‌گرم ال-آرژنین، 200 میلی‌گرم کافئین و 1000 میلی‌گرم ال‌کارنتین بود که طی 10 هفته و هر هفته 3 جلسه انجام شد. یافته‌ها: نتایج آزمون MANCOVA نشان داد اجرای تمرینات هوازی-مقاومتی با شدت متوسط همراه با‌ مصرف مکمل ترکیبی (ال-آرژنین-کافئین-ال-کارنیتین) افزایش معنی‌داری را در سطوح خونی VEGF (001/0=p) و کاهش سطوح HIF1-a (0001/0=p) در مردان چاق غیرفعال به دنبال دارد. نتیجه‌گیری: به طور کلی نتایج نشان‌ داد اجرای تمرینات هوازی-مقاومتی با شدت متوسط همراه با مصرف مکمل ترکیبی (ال-آرژنین/کافئین/ال-کارنیتین) موجب افزایش در فاکتور موثر بر رگ‌زایی و کاهش در فاکتور حساس به هایپوکسی در مردان چاق غیرفعال می‌شود.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

تأثیر هشت جلسه کوهنوردی به همراه مکمل چای سبز بر رزیستین و ریسک فاکتورهای قلبی_عروقی در مردان دارای اضافه وزن

سعید نیکوخصلت دباغ؛ مصطفی خانی؛ مهدی عالی زاده؛ غلامرضا مقدم

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 19 بهمن 1403

https://doi.org/10.22124/jme.2025.29741.391

چکیده

مقدمه: اضافه وزن و چاقی موجب افزایش رزیستین و فاکتورهای قلبی_عروقی می شود. لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر هشت جلسه کوهنوردی به همراه مکمل چای سبز بر رزیستین و ریسک فاکتورهای قلبی-عروقی در مردان دارای ... بیشتر مقدمه: اضافه وزن و چاقی موجب افزایش رزیستین و فاکتورهای قلبی_عروقی می شود. لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر هشت جلسه کوهنوردی به همراه مکمل چای سبز بر رزیستین و ریسک فاکتورهای قلبی-عروقی در مردان دارای اضافه وزن بود. روش‌کار: در این پژوهش نیمه تجربی، 40 مرد با اضافه وزن از شهر تبریز با دامنه سنی 30 تا 40 سال حضور داشتند که در 4 گروه 10 نفره (کنترل، مکمل، تمرین و نیز مکمل و تمرین) به صورت تصادفی تقسیم شدند. مکمل چای سبز مدت هشت هفته و روزانه در سه وعده و در هر وعده 5/2 گرم مصرف شد. تمرین کوهنوردی نیز به مدت هشت هفته (هر هفته یک جلسه) از ارتفاع پایین و شدت کم شروع گردید و به صورت تدریجی ارتفاع و شدت افزایش یافت. نمونه های خون گیری نیز در دو مرحله، 48 ساعت پیش از شروع و 48 ساعت پس از پایان هشت هفته، بعد از 8 تا10 ساعت ناشتایی انجام شد. از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره و تک متغیره برای بررسی داده‌ها استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که هشت جلسه کوهنوردی به همراه مکمل چای سبز بر کاهش رزیستین و ریسک فاکتورهای قلبی-عروقی (hs-CRP، TG) مردان دارای اضافه وزن تاثیر معنی‌داری دارد (05/0P<)، اما بر ریسک فاکتورهای قلبی-عروقی (LDL-C، HDL-C) تاثیر معنی‌داری نداشت (05/0 P>).نتیجه‌گیری: به نظر می رسد کوهنوردی به همراه مکمل چای سبز می تواند بر کاهش رزیستین و ریسک فاکتورهای قلبی-عروقی در مردان دارای اضافه وزن مفید واقع شود.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

تاثیر همزمان مکمل گانودرما و تمرینات عملکردی ترکیبی بر سطوح سرمی SFRP5 و WNT5A در زنان میانسال مبتلا به دیابت نوع 2

سمانه داستاه؛ سولماز بابایی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 06 اسفند 1403

https://doi.org/10.22124/jme.2025.29486.386

چکیده

مقدمه: فاکتورهای التهابی به‌عنوان مکانیسم مهمی در بروز دیابت نوع دو و بیماری‌های متابولیک شناخته شده‌اند؛ درحالی‌که تمرینات ورزشی منظم اثرات ضدالتهابی داشته و موجب سرکوب التهاب سیستمیک با درجه پایین ... بیشتر مقدمه: فاکتورهای التهابی به‌عنوان مکانیسم مهمی در بروز دیابت نوع دو و بیماری‌های متابولیک شناخته شده‌اند؛ درحالی‌که تمرینات ورزشی منظم اثرات ضدالتهابی داشته و موجب سرکوب التهاب سیستمیک با درجه پایین در دیابت نوع دو می‌شود. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرینات فانکشنال ترکیبی همراه با مصرف مکمل گانودرما بر سطوح سرمی SPRF5، WNT5A و شاخص‌های گلایسمیک در زنان مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد.مواد و روش‌ها: تعداد 60 نفر از زنان مبتلا به دیابت نوع 2 بطور داوطلبانه در تحقیق حاضر شدند و به‌صورت تصادفی در چهار گروه: گروه تمرینات فانکشنال ترکیبی، گروه مکمل، گروه تمرین + مکمل، گروه کنترل قرار گرفتند. آزمودنی‌های گروه تمرینی به مدت 12 هفته و سه جلسه در هفته به تمرینات ورزشی منتخب پرداختند. مکمل گانودرما نیز روزانه سه ‌گرم به‌صورت دمنوش مصرف شد. مقادیر سرمی گلوکز خون ناشتا، شاخص مقاومت به انسولین، سطوح سرمی SFRP5 و WNT5A اندازه‌گیری شد.نتایج: نتایج آزمون تحلیل واریانس نشان داد بین تاثیر مداخلات مختلف اختلاف معنی‌داری در سطوح سرمی SFRP5 و WNT5A، سطوح گلوکز خون و مقاومت انسولینی وجود دارد (05/0>p). تمرینات فانکشنال ترکیبی همراه با مصرف مکمل گانودرما منجر به کاهش سطوح سرمی WNT5A و افزایش سطوح سرمی SPRF5 در گروه‌های تمرین ، مکمل، تمرین+مکمل شد (001/0>p). نتیجه‌گیری: هر دو روش مداخله تمرینات فانکشنال ترکیبی و مصرف مکمل گانودرما روش موثری در کنترل قند خون و کاهش التهاب باشند و ترکیب این دو روش اثربخشی بیشتری بر کنترل گلیسمی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو دارد.

مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I

تاثیر ۱۲ هفته تمرین هوازی و مقاومتی بر مقادیر لپتین و رزیستین در زنان مبتلا به دیابت بارداری

اعظم ملانوروزی؛ میترا خادم الشریعه؛ مرضیه السادات آذرنیوه

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 16 اسفند 1403

https://doi.org/10.22124/jme.2025.29198.383

چکیده

زمینه و هدف: شیوع دیابت بارداری (GDM) در دهه‌های اخیر افزایش یافته است. دو هورمون مهم در این زمینه، رزیستین و لپتین، نقش اساسی در تنظیم متابولیسم و حساسیت به انسولین دارند. لذا هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر ... بیشتر زمینه و هدف: شیوع دیابت بارداری (GDM) در دهه‌های اخیر افزایش یافته است. دو هورمون مهم در این زمینه، رزیستین و لپتین، نقش اساسی در تنظیم متابولیسم و حساسیت به انسولین دارند. لذا هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر ۱۲ هفته تمرین هوازی و مقاومتی بر مقادیر این آدیپوکین‌ها در زنان مبتلا به دیابت بارداری بود. روش تحقیق: برای انجام پژوهش، از بین زنان باردار 25 تا 35 سال مبتلا به دیابت بارداری و سن بارداری 13 تا 14 هفته، 28 نفر به‌طور داوطلبانه انتخاب شده و به‌طور تصادفی به دو گروه تجربی (۱4 نفر) و کنترل (14 نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرین ترکیبی (هوازی و مقاومتی) در 12 هفته، هر هفته سه جلسه تمرینی بود. 24 ساعت قبل از شروع تمرینات و 24 ساعت پس از انجام آخرین جلسه تمرین، اندازه‌گیری‌های لازم و آزمایشات خونی، انجام شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون آنووا با اندازه‌گیری‌های مکرر (repeated Measure ANOVA) استفاده شد. در تحقیق حاضر سطح معناداری 05/0p≤ در نظر گرفته شده و داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 23 تجزیه و تحلیل شد.نتایج: 12 هفته تمرینات ترکیبی، سبب کاهش معنادار سطوح رزیستین (001/0= P)، لپتین (001/0 = P) و گلوکز سرم (001/0 = P) شد. نتیجه‌گیری: می‌توان گفت در اثر تمرینات ورزشی، به‌ویژه تمرینات ترکیبی، شاهد بهبود عوامل تأثیرگذار بر دیابت بارداری بوده و نتایج تحقیق حاضر نشان داد که زنان باردار دیابتی می‌توانند با تمرین ورزشی، از مزایای بسیاری، از جمله کاهش آدیپوکین‌های ترشح شده از بافت چربی بهره‌مند شوند.

مشاهده مقاله

تعداد دوره‌ها	14
تعداد شماره‌ها	28
تعداد مقالات	230
تعداد نویسندگان	538
تعداد مشاهده مقاله	332,754
تعداد دریافت فایل اصل مقاله	190,133
تعداد مقالات ارسال شده	433
تعداد مقالات رد شده	164
تعداد مقالات پذیرفته شده	119
درصد پذیرش	27
زمان پذیرش (روز)	131
تعداد پایگاه های نمایه شده	5
تعداد داوران	100

دوره 14 (1403)

دوره 13 (1402)

دوره 12 (1401)

دوره 11 (1400)

دوره 10 (1399)

دوره 9 (1398)

دوره 8 (1397)

دوره 7 (1396)

دوره 6 (1395)

دوره 5 (1394)

دوره 4 (1393)

دوره 3 (1392)

دوره 2 (1391)

دوره 1 (1390)

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

بانک ها و نمایه نامه ها

ابر واژگان

نشریات مرتبط